της Σοφίας Ντρέκου
«Θεέ μου!!! Γίναμε οι άνθρωποι
χειρότεροι από το διάβολο.
Το κτίσμα κατά του Κτίσματος.
Ο άνθρωπος δεν έπεσε απλώς,
δεν αμαυρώθηκε μόνο...
Τείνει να μειώσει και την Ανάσταση
και καθηλώνει ο άνθρωπος τον Άνθρωπο.
Θεέ μου! Αν σε Σταυρώναμε σήμερα
δεν ξέρω τι μέσα θα χρησιμοποιούσαμε,
αλλά σίγουρα πάλι θα διαλέγαμε τα χειρότερα.
Πώς γίναμε οι άνθρωποι…»[1]
No me pegue señor policia...
Μη με χτυπάς κ. Αστυνόμε...
Φωτογραφίες από το www.reuters.com | lalongopiensa.blogspot.gr
Μετάφραση από τα Ισπανικά στα Ελληνικά: Σοφία Ντρέκου
...soy solo un niño. Todavía no distingo bien la violencia de la autoridad. Me asusto con solo cruzar nuestras miradas. Su mano levantada me hace infinitamente pequeño. No me pegue más. Solo quiero jugar a ser mayor, a imitar lo que veo a mi alrededor, a ser el más valiente de los superhéroes de ficción, pero sigo siendo un niño. Quiero irme a jugar con los míos. Soñar que todo esto es solo una aventura. Que usted me va a dar la mano y me ayudará a levantarme. Por favor, señor policía, no me pegue que todavía no he aprendido a odiar.
Φοβάμαι όταν σας κοιτώ κ. Αστυνόμε...
Μη με χτυπάς κ. Αστυνόμε...
...Είμαι απλά παιδί. Εξακολουθώ να μην ξεχωρίζω καλά τη βία της εξουσίας. Φοβάμαι όταν σας κοιτώ. Το σηκωμένο σας χέρι με κάνει πολύ πιό μικρό. Μην με χτυπάτε πια. Απλώς θέλω να παίξω για να φαίνομαι μεγάλος. Να μιμηθώ αυτά που βλέπω γύρω μου. Να είμαι ο πιο γενναίος υπερήρωας μυθοπλασίας, αλλά εξακολουθώ να είμαι παιδί. Θέλω να παίξω μαζί μου. Φανταστείτε ότι όλα αυτά είναι απλά μια περιπέτεια και ότι πρόκειται να μου δώσετε το χέρι σας για να με βοηθήσετε να σηκωθώ. Σας παρακαλώ, κ. Αστυνόμε, μην με κτυπήσετε, δεν έχω μάθει ακόμα να μισώ.
Junio de 2010. Varios niños son agredidos por la policía durante las protestas de 15000 trabajadores textiles en Dhaka, la capital de Bangladesh.
Ιούνιος 2010. Πολλά παιδιά ξυλοκοπούνται από την αστυνομία κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών 15.000 εργαζομένων, στην κλωστοϋφαντουργία στη Ντάκα, πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές.
Ιούνιος 2010. Πολλά παιδιά ξυλοκοπούνται από την αστυνομία κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών 15.000 εργαζομένων, στην κλωστοϋφαντουργία στη Ντάκα, πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές.
Μάρτιος 2011. Ένας αστυνομικός από το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, ψεκάζει με σπρέϊ πιπεριού μια κοπέλα που συνοδεύει τη μητέρα της σε μια εκδήλωση για κοινωνική βοήθεια. Ο αστυνομικός συνελήφθη και καταδικάσθηκε.
Μισισιπή το 1965. Ένας αστυνομικός επιτίθεται σ' ένα 5χρονο αγόρι, ενώ εκείνο διαμαρτύρεται ειρηνικά, ακριβώς, ενάντια στην αστυνομική βία. Ο διάσημος φωτογράφος Ματ Χέρον (Matt Herron) θα συλλάβει τη στιγμή που ο αστυνομικός χτυπά την αμερικανική σημαία από τα χέρια του αγοριού. Η φωτογραφία έγινε γρήγορα μια εικόνα στον αγώνα για τα κοινωνικά δικαιώματα της εποχής.
Δεκέμβριος 2005. Ισραηλινή βάση ελέγχου κινητής τηλεφωνίας. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι καθημερινά ταπεινώνονται και εκπλήσσοντάς τους με τις μετακινήσεις τους μεταξύ των παλαιστινιακών εδαφών. Εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 300 σημεία ελέγχου διασκορπισμένα από τους οικισμούς για τον αποκλεισμό και την πολιορκία των πολιτών τους σε σχέση με οποιαδήποτε βασική αρχή του ανθρωπιστικού δικαίου. Στην εικόνα ένας ανήλικος στοχεύεται με τουφέκι, ενώ (του επιβάλλουν) γδύνεται για πιθανές εκρηκτικές ύλες.
Octubre de 2001. Un grupo de soldados de la IDF retiene a un joven palestino después de la oración del viernes en la parte vieja de Jerusalén. El miedo se apodera del chico, que no ha podido evitar orinarse encima.
Οκτώβριος 2001. Μια ομάδα στελεχών του IDF (Israel Defense Forces [Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις]) «συλλαμβάνει» από την παλαιστινιακή νεολαία ένα παιδί μετά τις προσευχές της Παρασκευής στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ. Ο φόβος κυριεύει το αγόρι, που δεν κατάφερε να αποφύγει την ούρηση.
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση
[1] Ευχαριστώ τον θεολόγο Βασίλειο Γκρίλλα για το κείμενο «Θεέ μου!!! Γίναμε οι άνθρωποι... Πώς γίναμε οι άνθρωποι…» στην σελίδα μας Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου