Δεν Θα Πεθάνουμε Ποτέ ! - Μάνος Δανέζης: Πώς η σύγχρονη αστροφυσική ακυρώνει το φαινόμενο του θανάτου (video)

ΠΩΣ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ 

ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Χριστός Ανέστη... Αληθώς Ανέστη

Η γεωμετρία του Σύμπαντος

Όταν αναφερόμαστε σε μια γεωμετρία, θεωρούμε αυτονόητη την ύπαρξη ενός χώρου μέσα στον οποίο αυτή αναπτύσσεται και τις ιδιότητες του οποίου περιγράφει.

Στα μαθηματικά, στο μαθηματικό Κόσμο, η έννοια του χώρου είναι ιδεατή -νοητή και δεν έχει καμία μα καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα.

Ομοίως και τα γεωμετρικά σχήματα που μορφοποιούνται εντός του είναι ιδεατά – νοητά και άυλα και δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα.

Τα σχήματα και οι μορφές που σχηματοποιούνται μέσα σε αυτούς τους μαθηματικούς χώρους είναι ταυτόσημα με τα 4 Πλατωνικά στερεά: το κανονικό 8-εδρο, το κανονικό 20-εδρο, το κανονικό 4-εδρο και το κανονικό 6-εδρο. 

Οι διαστάσεις

Προκειμένου ο υλικός άνθρωπος να έχει έστω κάποια μικρή αίσθηση των άυλων αυτών χώρων και των μορφών που δημιουργούνται μέσα του, ταύτισε, αδικαιολόγητα βέβαια, τους χώρους αυτούς με υλικά σχήματα που μπορούσαν να τα αντιληφθούν οι ανθρώπινες αισθήσεις.

Ονόμασε χώρο των τριών διαστάσεων τον υλικό χώρο που αντιλαμβάνονται οι ανθρώπινες αισθήσεις. Μέσα στον τρισδιάστατο αυτό υλικό χώρο ταύτισε το χώρο δυο διαστάσεων με κάθε υλικό επίπεδο. Για παράδειγμα την επιφάνεια ενός τραπεζιού.

Ομοίως το χώρο μιας διάστασης με την τομή δυο υλικών επιπέδων, για παράδειγμα την ακμή ενός κύβου, ενώ χώρου μηδενικής διάστασης κάθε υλικό αντικείμενο ελαχιστότατων για τις αισθήσεις διαστάσεων.

Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε η ψευδής εντύπωση ότι ένας υλικός χώρος 3 διαστάσεων περιλαμβάνει μέσα του άπειρους χώρους μιας διαστάσεως και δυο διαστάσεων. Ομοίως ένας χώρος 2 διαστάσεων άπειρους χώρους μιας διαστάσεως και ένας χώρος μιας διαστάσεως άπειρους χώρους μηδενικών διαστάσεων.

Αυτή η ταύτιση όμως είναι μαθηματικό λάθος!

Κάθε σημείο γύρω μας, μέσα στον υλικό Κόσμο, περιγράφεται από τρεις συντεταγμένες. Αυτό σημαίνει ότι το σημείο, με βάση τον ορισμό που δώσαμε προηγουμένως, δεν είναι χώρος μηδενικής διάστασης, αφού περιγράφεται από 3 συντεταγμένες.

Όμως, όπως γνωρίζουμε, κάθε υλικό επίπεδο ή ευθεία γραμμή, είναι ένα σύνολο από 3-διάστατα σημεία και ως εκ τούτου κι αυτά περιγράφονται από 3 συντεταγμένες. Είναι, δηλαδή, 3-διάστατα σχήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τους αντίστοιχους χώρους των 2 διαστάσεων και της μίας διαστάσεως.

Μέσα σε ένα 3-διάστατο υλικό χώρο μπορούμε να διακρίνουμε, και καμπύλες επιφάνειες, όπως η σφαιρική, η παραβολική ή η υπερβολική. Και οι επιφάνειες αυτές είναι 3-διάστατες ως αποτελούμενες από 3-διάστατα υλικά σημεία. 

Το μη αισθητό σύμπαν

Αν οι διαστάσεις του σύμπαντος είναι παραπάνω από 3, ακόμη και αν είναι ευκλείδεια η γεωμετρία του, ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί την πραγματική του υπόσταση και φύση του 4-διαστατου σύμπαντος, ούτε τις μορφές και τα σχήματα που εντός του δημιουργούνται.

Δηλαδή, κάθε τι που αντιλαμβάνεται σαν πραγματικό, ακόμα και ολόκληρο το σύμπαν, δεν είναι παρά προβολές (απεικονίσεις) κομματιών του μη ευκλείδειου πραγματικού και μη αισθητού σύμπαντος, πάνω σε ένα ψεύτικο 3-διάστατο Ευκλείδειο Κόσμο τον οποίο δημιουργούν σαν ψευδαίσθηση οι αισθήσεις. 

Τον Κόσμο αυτό των ψευδαισθήσεων τον ονομάζουμε επιστημονικά, ψευδο-ευκλείδειο χώρο Μινκόφσκι.

Όπως είπαμε και παρά πάνω, οι καθαρά μαθηματικοί χώροι, όπως και τα γεωμετρικά σχήματα που μορφοποιούνται μέσα τους, είναι ιδεατά και άυλα και δεν έχουν καμία σχέση με την υλική πραγματικότητα.

Τα μαθηματικά μελετούν ιδεατούς χώρους, μη «πραγματικούς» και απτούς ενώ η Φυσική τον υλικό, αισθητό και μετρίσιμο Κόσμο.

Η σύνδεση έγινε με την γνωστή θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν που συνέλαβε την ιδέα ότι το κύριο συστατικό της κλασικής Φυσικής, η ύλη, δεν είναι παρά καμπύλωση του κύριου συστατικού του Κόσμου των μαθηματικών, του χώρου. 

Το χωροχρονικό συνεχές

Το μόνο πραγματικό μέσα στο σύμπαν είναι το χωροχρονικό συνεχές το οποίο είναι άτμητο και αδιαίρετο.

Δηλαδή αν τμήσουμε το χωροχρονικό συνεχές, σε χώρο και χρόνο, ούτε ο μετρούμενος ανθρώπινος χρόνος ούτε ο χώρος περιγράφουν την συμπαντική πραγματικότητα.

Εν ολίγοις ο χρόνος όπως τον περιγράφουν και τον μετράνε τα ρολόγια και ο χώρος όπως τον περιγράφουν και τον μετράνε οι μεζούρες, δεν έχουν καμία σχέση, ούτε περιγράφουν την πραγματικότητα της συμπαντικής δημιουργίας. Είναι μια ψευδαίσθηση, ένα τίποτα.  

Τι είναι ύλη;

Σύμφωνα με την θεωρία της Σχετικότητας η ύλη δεν αποτελεί παρά ένα καμπυλωμένο χώρο 3ων διαστάσεων. Ο χώρος, όμως, 3ων διαστάσεων όπως προείπαμε είναι ένα τίποτα, ύλη είναι η καμπύλωση του τίποτα.

Όταν μιλάμε για καμπύλωση του ευκλείδειου 3-διάστατου συμπαντικού χώρου που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις, απλώς εννοούμε μια κύρτωση του χώρου προς την 3η διάσταση, την διάσταση του χρόνου. Η αισθητή, λοιπόν, ύλη είναι καμπυλωμένος χώρος 3ων διαστάσεων προς την διάσταση χρόνος. 

Αυτό σημαίνει ότι η ύλη υπάρχει αισθητή αν η τιμή της διάστασης χρόνος βρίσκεται μεταξύ μιας ελάχιστης και μιας μέγιστης τιμής. Η αυξομείωση της καμπυλότητας μιας περιοχής ενός χώρου 3ων διαστάσεων σηματοδοτεί τη γέννηση, την εξέλιξη και το θάνατο μια υλικής ύπαρξης.

Αν θεωρήσουμε σταθερή την έκταση μιας περιοχής του χώρου, το πόσο αυτός καμπυλώνεται προς την διάσταση χρόνος είναι η βασική παράμετρος που χαρακτηρίζει την εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης.

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας.

Αυτό σημαίνει πως αντί να πούμε πως ύλη είναι η καμπύλωση του χώρου, μπορούμε να πούμε ότι ύλη είναι μια περιοχή με μεγάλη πυκνότητα ενέργειας.

Δηλαδή μπορούμε να πούμε εξίσου σωστά ότι η εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης εξαρτάται από τις μεταβολές της πυκνότητας της ενέργειά της. 

Τι είναι ζωή;

Με βάση όλα τα παραπάνω, ζωή μπορούμε να ονομάσουμε τη δυνατότητα της υλικής μας υπόστασης να μεταβάλλει την ενεργειακή της πυκνότητα (δηλαδή την καμπυλότητά της). Αυτό σημαίνει αυτόματα μια δυνατότητα αυξομειώσεως της διάστασης χρόνος, που εγκλείουμε αοράτως μέσα μας.

Η έννοια της ζωής όμως χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της γέννησης, της ανάπτυξης, της φθοράς και του θανάτου. Η έννοια της γέννησης, της εμφάνισης δηλαδή μιας υλικής πραγματικότητας από το αισθητό τίποτα, δεν είναι παρά μια καμπύλωση του χώρου προς τον χρόνο, πέραν κάποιου ορίου. 

Η καμπύλωση αυτή μπορεί να γίνει αισθητή και λογικά αντιληπτή από την επιστήμη, σαν μια περιοχή αυξημένης τιμής της πυκνότητας ενέργειας, που γύρω της σχηματίζεται κάποιο πεδίο βαρύτητας.

Η έννοια της ανάπτυξης μιας υλικής ύπαρξης, είναι ταυτόσημη με την έννοια της αύξησης της καμπυλότητας του χώρου και με την ισοδύναμη έννοια της αύξησης της ενεργειακής πυκνότητας. 

Τι είναι ο θάνατος;

Ως θάνατο, εάν συναρτήσουμε τον υλικό θάνατο με την αισθητή εξαφάνιση της ύλης, μπορούμε να εκλάβουμε δύο περιπτώσεις. 

Κατά πρώτον την ελαχιστοποίηση της πυκνότητας ενέργειας που έχει σαν αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στην ψευδή φύση του τρισδιάστατου φυσικού ειδώλου του χώρου του σύμπαντος, κάτι που συμβαίνει εφόσον η τιμή της πυκνότητας ενέργειας – αλλιώς της καμπύλωσης – του χώρου που καταλαμβάνει το αντικείμενο γίνεται ή μηδέν ή δεν ξεπερνά την οριακή τιμή ώστε να γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις μας: αυτό σημαίνει πως αν η καμπύλωση του χώρου προς την διάσταση χρόνος γίνει μικρότερη από μια ελάχιστη τιμή, τότε η ύλη στερούμενη της αισθητής καμπυλότητας ξαναπαίρνει τη μορφή του «καθαρού» χώρου, μιας ουσίας έξω από την δυνατότητα των αισθήσεων. 

Κατά δεύτερον, μιας και ως αισθητή ύλη λογίζεται ο καμπυλωμένος χώρος προς την διάσταση χρόνος ή αλλιώς μία κύρτωση με μορφή πηγαδιού προς την διάσταση χρόνος, συνεπάγεται πως ομιλούμε δια καμπύλωση, του χώρου, προς την διάσταση χρόνος, κατά την οποία ξεπερνιέται το ανώτατο όριο και τότε η ύλη καθίσταται αόρατη από τις αισθήσεις – αυτή την αιτία θανάτου, όσον αφορά τα άστρα, την ονομάζουμε μελανή οπή.

Συμπαντικός και ανθρώπινος χρόνος

Ο χρόνος των ρολογιών και των ημερολογίων μετράει τον ρυθμό της φθοράς της ύλης, δηλαδή της μεταβολής της διάστασης χρόνος και δεν ταυτίζεται με τον αληθινό χρόνο, αυτόν του αληθινού αλλά μη αισθητού σύμπαντος.

του επίκουρου καθηγητή στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δρ. Δανέζη Μάνου στο περιοδικό «Άβατον», Νο 84 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2008.

Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Βιντεο: Ο καθηγητής Αστροφυσικής Μάνος Δανέζης - "Δεν θα πεθάνουμε ποτέ". Μικρό απόσπασμα από την εκπομπή τής ΚΡΗΤΗ TV "Αντιθέσεις" με προσκεκλημένο τον καθηγητή Αστροφυσικής Μάνο Δανέζη. Στο Απόσπασμα αυτό ο κος Δανέζης υποστηρίζει: "ότι δεν θα πεθάνουμε ποτέ". Ολόκληρη την εκπομπή μπορείτε να την δείτε στο: Ο Ανθρώπινος Βιουπολογιστής, το Matrix, το Σύμπαν και οι Κοσμοθεωρίες. Συνέντευξη του καθηγητή Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ Μάνου Δανέζη

6:59

★ Ο Δρ. Μάνος Δανέζης, καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι μέλος της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης, της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας, της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών και της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας.

Πολυγραφότατος ο ίδιος, έχει δημοσιεύσει πάνω από 60 πρωτότυπες ερευνητικές εργασίες σε διεθνή αστρονομικά περιοδικά, εκατοντάδες άρθρα στον ελληνικό ημερήσιο Τύπο, καθώς και βιβλία σχετικά με την Αστροφυσική, την Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών. 

Πήρε πτυχίο Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1975) και Δίπλωμα Προγραμματιστή Η/Υ το 1973 (Bull General Electric). Εκπόνησε την διδακτορική του διατριβή στην Αστροφυσική στο Παρίσι (Observatoire de Paris, Επίβλεψη Prof V. Doazan) και την παρουσίασε στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1984, Επίβλεψη καθ. Σ. Σβολόπουλος) με βαθμό «Άριστα».

Θέμα της διατριβής: [Συμβολή στη Μελέτη των Βe Αστέρων. Το διπλό σύστημα AX Mon».

Επαγγελματική Κατάσταση

1975 Τον Ιούλιο παρουσιάστηκε στον στρατό, όπου και υπηρέτησε  σαν έφεδρος αξιωματικός μέχρι το Νοέμβριο 1977

1979 Τον Μάιο διορίστηκε βοηθός στο Εργαστήριο Αστροφυσικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών

1983 Τον Νοέμβριο κατέθεσε την διδακτορική του διατριβή στη Γραμματεία του Τμήματος Φυσικής

1984 Τον Μάιο ορκίστηκε Διδάκτορας Αστροφυσικής

1984 Την 7η Μαΐου εντάχθηκε σε θέση της βαθμίδας του Λέκτορα του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

1985 Την 13η Σεπτεμβρίου έγινε μόνιμος Λέκτορας κατόπιν κρίσεως.

1986 Την 28η Ιανουαρίου επανεντάχτηκε με μονιμότητα σε θέση της βαθμίδας του Λέκτορα τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατόπιν κρίσεως.

1988 Εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής, στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών

2005 Με τον τίτλο «το Σύμπαν που αγάπησα», το 2005 έκανε επίσης μια πολύ επιτυχημένη σειρά εκπομπών στην ΕΤ-3, που προβάλλόταν εβδομαδιαία κάθε Κυριακή στις 20:45 και σε επανάληψη στις 4:30. Η σειρά εξέταζε τη νέα ιστορική περίοδο που διανύουμε με τις γρήγορες και δραματικές αλλαγές, τόσο στο επίπεδο των κοινωνικών δομών όσο και στο επίπεδο των όρων, μέσω των οποίων η επιστήμη αντιλαμβανόταν μέχρι σήμερα την έννοια του φυσικού κόσμου και σε επέκταση του συμπαντικού χώρου που μας περιβάλλει.

Η θεματογραφία της σειράς βασιζόταν στα βιβλία «Το σύμπαν που αγάπησα» και «Κοσμολογία της Νόησης» των Μ. Δανέζη και Στ. Θεοδοσίου, καθηγητών Αστροφυσικής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

2016  Την 31η Αυγούστου, αφυπηρέτησε

2017 Την 12η Ιουνίου, μέλος του Σώματος Ομότιμων Καθηγητών Πανεπιστημίου Αθηνών 

Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Βιντεο / αφιέρωμα: Χρόνος, Γέννηση, Θάνατος

Βίντεο: Χρόνος, Γέννηση, Θάνατος: Τίποτα δεν χάνεται με το θάνατο. Μέσα στον κόσμο των ανθρώπινων ψευδαισθήσεων μας, αυτό που θεωρούμε ως γέννηση, εξέλιξη, θάνατο, δεν είναι παρά μια διαδικασία εμφάνισης, εξέλιξης και φθοράς της ύλης. Αυτό όμως που οι ανθρώπινες αισθήσεις, αντιλαμβάνονται ως ύλη, δεν είναι παρά το ζευγάρωμα δύο ψευδαισθήσεων μας, του χώρου και του χρόνου. [το σχετικότατο άρθρο του Δρ. Μ. Δανέζη: Αέναη επΑνάσταση: Δεν θα πεθάνουμε ποτέ - Η σύγχρονη αστροφυσική ακυρώνει το φαινόμενο του θανάτου.]

Μάνος Δανέζης: Αθανασία
ψυχής και αστροφυσική

13:58

Χώρος, χρόνος και ύλη δεν αποτελούν παρά κομμάτι ενός ονείρου που διαρκεί όσο αυτό που ονομάζουμε, διάρκεια της ζωής μας. Οι αισθήσεις μας, δεν είναι παρά τα όργανα που συντηρούν τη διάρκεια του ονείρου μας. Η ύλη σιγά σιγά ξεθωριάζει σαν όλες τις ονειρικές εικόνες και μαζί της ξεθωριάζουν και οι αισθήσεις που τις συντηρούν. Τότε το όνειρο τελειώνει και μια καινούργια μέρα ξημερώνει. Μια μέρα άχρονη και άπειρη, μέσα στην αγκαλιά του πραγματικού πλέον σύμπαντος. Ο αστροφυσικός Μάνος Δανέζης, στην ομιλία του στον σύλλογο "ΠΑΛΑΙΧΘΩΝ" με θέμα: "Η σκέψη δημιουργεί ύλη". 15 Νοεμβρίου 2013.

1:43:40 Μ. Δανέζης: Η σκέψη δημιουργεί ύλη (15/11/2013)

3:02
3:01Δανέζης: Η σκέψη δημιουργεί ύλη (απόσπασμα) 

3η διάλεξη – συζήτηση του Δρ. Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Αλίμου με θέμα: «Η σκέψη δημιουργεί ύλη» Τη Δευτέρα 10 Απριλίου 2017, ώρα 19:00 Στη Θεατρική Σκηνή Αλίμου «Κάρολος Κουν», Υψηλάντου και Θησείου - Άλιμος Συμμετοχή Δωρεάν.

1:15:57

Απόσπασμα
ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

3:51 Η σκέψη δημιουργεί ύλη Μάνος Δανέζης 

6:37 Πως να μην φοβάσαι

Διάλεξη – συζήτηση του Δρ Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού στα Γιαννιτσά, με θέμα: «Η Σκέψη ως δημιουργός μιας διαφορετικής Υλικής Πραγματικότητας» Στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών, την Κυριακή 18 Μαρτίου 2018 και ώρα 11:00 π.μ. Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν οι συλλογικότητες, ΔΗ.ΚΕ.ΠΑ Πέλλας, Γιαννιjazz, Εκπαιδευτική Καινοτομία, Θεατρικό Εργαστήρι Γιαννιτσών και Ομάδα Μαθηματικών Γιαννιτσών.

3:00:07

Συνέντευξη καθ. Αστροφυσικής Μάνου
Δανέζη: Ο Ανθρώπινος Βιουπολογιστής,
το Matrix, το Σύμπαν και οι Κοσμοθεωρίες

1:44:42

★ Βίντεο: «ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ; ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ» αποσκοπεί να δώσει σε αυτόν που ψάχνει επιστημονικά επιχειρήματα περί της ύπαρξης του Θεού, γνώσεις που θα τον κάνουν να αποκτήσει σφαιρικότερη εικόνα του θέματος.

Υπάρχει Θεός; Ο σεβαστός καθηγητής αστροφυσικής, λέει ναι. Εκτός των όσων αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις και το μυαλό μας, υπάρχουν καταστάσεις που η ανθρώπινη λογική απλώς δε μπορεί να συλλάβει, να κατανοήσει.

Το επιχείρημα ότι εκτός του πλανήτη δεν υπάρχει αλλού ζωή, είναι πολύ κοντόφθαλμο και εγωιστικό. Η ζωή δεν είναι απαραίτητο να περιορίζεται σε κυτταρικού τύπου όντα 3ων διαστάσεων, ούτε σε έναν μικροσκοπικό, ασήμαντο πλανήτη ενός αχανούς σύμπαντος: Το επιχείρημα ότι, στην αχανή πλάση, εμφανίστηκε ξαφνικά η ζωή σε ένα μικροσκοπικό πλανήτη, με το υπόλοιπο του σύμπαντος να αποτελεί απλώς νεκρή ύλη και ενέργεια, που περιφέρεται άσκοπα, είναι δυστυχώς ένα από τα κύρια επιχειρήματα της αθεΐας. Αλλά και τα ζωντανά όντα αυτού του πλανήτη, παραμένουν ζωντανά για μικρό χρονικό διάστημα και κατόπιν επανέρχονται στο θάνατο και την ανυπαρξία!!!

Εγώ πιστεύω ότι: Τα βακτήρια του στομάχου, αν υποθέσουμε ότι μπορούν να «μορφωθούν» και να εξερευνήσουν το περιβάλλον όπου ζούνε, (π.χ. το στομάχι του ανθρώπου που τα φιλοξενεί), δε θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν τί είναι τα γαστρικά υγρά, ότι περιέχονται σε έμβιο ον, παρόμοιο με δισεκατομμύρια άλλα έμβια όντα, κατοίκους ενός μικρού πλανήτη, που ανήκει σε έναν από τους δισεκατομμύρια υπαρκτούς γαλαξίες!!!

33:55 Υπάρχει Θεός; Μία επιστημονική προσέγγιση

Εκπομπή "Το ΣΥΜΠΑΝ που αγάπησα" 

που παρουσίαζε ο ίδιος με τον κ. Θεοδοσίου.

2:23 Δανέζης απαντά: Υπάρχει Θεός; Τι είναι Θεός;

Η Ζωή και ο Θάνατος στο υλικό Σύμπαν - Δανέζης-Θεοδοσίου Από που ερχόμαστε; Τι είμαστε; Που πάμε; Δείτε το 14ο επεισόδιο της σειράς "Το σύμπαν που αγάπησα της ΕΤ3 με τους καθηγητές Aστροφυσικής Μάνο Δανέζη και Στράτο Θεοδοσίου.

26:43

Διάλεξη Δρ. Μάνου Δανέζη, με θέμα: «Η Ζωή και ο θάνατος στο υλικό Σύμπαν»,  στο πλαίσιο του κύκλου συζητήσεων, "Για τον Κόσμο που Έρχεται", στον πολυχώρο "Αίτιον"  την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013 στις 7μμ, στην τέταρτη συνάντηση.

1:48:18

ppt της παρουσίασης της διάλεξης του Δρ. Μάνου Δανέζη, με θέμα: «Η Ζωή και ο θάνατος στο υλικό Σύμπαν», που διοργάνωσε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Φροντιστών Δυτικής Μακεδονίας στην Αίθουσα Τέχνης Δήμου Κοζάνης, την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2007.

2:46

Δρ. Μανος Δανεζης - Ομιλία-Συζήτηση με θέμα: «Η ζωή και ο θάνατος στο υλικό σύμπαν» την Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014, στις 20:00, στο Νότιο Χώρο Τέχνης και Δράσης (Βασιλέως Παύλου 108 Βούλα)

1:49:02

★ Βίντεο: Μάνος Δανέζης Ένα καμπυλωμένο τίποτα: «Η ύλη δεν αποτελεί παρά ένα καμπυλωμένο χώρο 3ων διαστάσεων. Ο χώρος, όμως, 3ων είναι ένα τίποτα, ύλη είναι η καμπύλωση του τίποτα.

Όταν μιλάμε για καμπύλωση του ευκλείδειου 3-διάστατου συμπαντικού χώρου που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις, απλώς εννοούμε μια κύρτωση του χώρου προς την 3η διάσταση, την διάσταση του χρόνου. Η αισθητή, λοιπόν, ύλη είναι καμπυλωμένος χώρος 3ων διαστάσεων προς την διάσταση χρόνος. Αυτό σημαίνει ότι η ύλη υπάρχει αισθητή αν η τιμή της διάστασης χρόνος βρίσκεται μεταξύ μιας ελάχιστης και μιας μέγιστης τιμής. Η αυξομείωση της καμπυλότητας μιας περιοχής ενός χώρου 3ων διαστάσεων σηματοδοτεί τη γέννηση, την εξέλιξη και το θάνατο μια υλικής ύπαρξης.

Αν θεωρήσουμε σταθερή την έκταση μιας περιοχής του χώρου, το πόσο αυτός καμπυλώνεται προς την διάσταση χρόνος είναι η βασική παράμετρος που χαρακτηρίζει την εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης.

Η Καμπυλότητα μιας περιοχής = η πυκνότητα της ενέργειας.

Αυτό σημαίνει πως αντί να πούμε πως ύλη είναι η καμπύλωση του χώρου, μπορούμε να πούμε ότι ύλη είναι μια περιοχή με μεγάλη πυκνότητα ενέργειας.

Δηλαδή μπορούμε να πούμε εξίσου σωστά ότι η εξέλιξη μιας υλικής ύπαρξης εξαρτάται από τις μεταβολές της πυκνότητας της ενέργειά της. Με βάση όλα τα παραπάνω, ζωή μπορούμε να ονομάσουμε τη δυνατότητα της υλικής μας υπόστασης να μεταβάλλει την ενεργειακή της πυκνότητα (δηλαδή την καμπυλότητά της). Αυτό σημαίνει αυτόματα μια δυνατότητα αυξομειώσεως της διάστασης χρόνος, που εγκλείουμε αοράτως μέσα μας.

Η έννοια της ζωής όμως χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της γέννησης, της ανάπτυξης, της φθοράς και του θανάτου. Η έννοια της γέννησης, της εμφάνισης δηλαδή μιας υλικής πραγματικότητας από το αισθητό τίποτα, δεν είναι παρά μια καμπύλωση του χώρου προς τον χρόνο, πέραν κάποιου ορίου. Η καμπύλωση αυτή μπορεί να γίνει αισθητή και λογικά αντιληπτή από την επιστήμη, σαν μια περιοχή αυξημένης τιμής της πυκνότητας ενέργειας, που γύρω της σχηματίζεται κάποιο πεδίο βαρύτητας.

Η έννοια της ανάπτυξης μιας υλικής ύπαρξης, είναι ταυτόσημη με την έννοια της αύξησης της καμπυλότητας του χώρου και με την ισοδύναμη έννοια της αύξησης της ενεργειακής πυκνότητας.

Ο χρόνος των ρολογιών και των ημερολογίων μετράει τον ρυθμό της φθοράς της ύλης, δηλαδή της μεταβολής της διάστασης χρόνος και δεν ταυτίζεται με τον αληθινό χρόνο, αυτόν του αληθινού αλλά μη αισθητού σύμπαντος.»

Βίντεο: Δημοσιεύτηκε στις 4 Αυγ 2017 από το κανάλι Φιλοσοφικές
Ματιές με το σχόλιο: Μάνος Δανέζης - Ένα καμπυλωμένο τίποτα

1:56

4:10 Δανέζης Ποιά δημοκρατία;

40 βίντεο: Μ. Δανέζης και Στρ. Θεοδοσίου Εκδ. Δίαυλος

Τελευταία ενημέρωση και έλεγχος συνδέσμων
στις 30 Δεκεμβρίου 2021 www.sophia-ntrekou.gr

Περισσότερα Θέματα: Μάνος Δανέζης, Θάνατος

Βιοκεντρισμός: Μια νέα θεωρία θεωρεί 

ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος

Πολλοί από μας φοβούνται το θάνατο. Πιστεύουμε στο θάνατο γιατί μας έχουν πει ότι θα πεθάνουμε. Σχετίζουμε τον εαυτό μας με το σώμα μας και ξέρουμε ότι τα σώματα πεθαίνουν.

Ωστόσο, μια νέα επιστημονική θεωρία υποστηρίζει ότι ο θάνατος δεν είναι αυτό το οριστικό συμβάν που νομίζουμε.

Σύμφωνα με μια γνωστή θεώρηση της κβαντικής φυσικής, μια σειρά από συγκεκριμένες παρατηρήσεις δεν είναι δυνατό να προβλεφτούν με απόλυτο τρόπο. Αντιθέτως, υπάρχει ένα φάσμα πιθανών παρατηρήσεων, κάθε μια με διαφορετική πιθανότητα.

Μια κοινή εξήγηση, η ερμηνεία των «πολλαπλών κόσμων» θέλει κάθε μια από αυτές τις πιθανές παρατηρήσεις να αντιστοιχεί και σε ένα διαφορετικό σύμπαν («πολυσύμπαν»).

Μια νέα επιστημονική θεωρία, γνωστή ως βιοκεντρισμός, εξηγεί καλύτερα αυτές τις ιδέες. Υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός συμπάντων και έτσι, οτιδήποτε μπορεί να συμβεί, στην πραγματικότητα συμβαίνει σε κάποιο από αυτά τα σύμπαντα.

Ο θάνατος δεν υπάρχει υπό καμία έννοια, στο πλαίσιο αυτών των σεναρίων.

Όλα τα πιθανά σύμπαντα υπάρχουν ταυτόχρονα (παράλληλα σύμπαντα), ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει σε καθένα από αυτά.

Παρά το γεγονός ότι τα σώματα τείνουν προς την καταστροφή τους, το αίσθημα της ζωής –συμπυκνωμένο στο ερώτημα «Ποιος είμαι;»- ισοδυναμεί με μια πηγή ενέργειας 20-βατ στον εγκέφαλο.

Αυτή όμως η ενέργεια δεν εξαφανίζεται με τον θάνατο. Ένα από τα πλέον βέβαια αξιώματα της επιστήμης είναι ότι η ενέργεια ποτέ δεν χάνεται: ούτε δημιουργείται ούτε καταστρέφεται. Αυτή όμως η ενέργεια, μπορεί να μεταφέρεται από τον ένα κόσμο στον άλλο;

Σκεφτείτε ένα πείραμα τα αποτελέσματα του οποίου δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Science και τα οποία έδειξαν ότι οι επιστήμονες μπορούν αναδρομικά να αλλάξουν κάτι το οποίο έχει συμβεί στο παρελθόν.

Σωματίδια χτυπούν πάνω σε έναν διαχωριστή δέσμης.

Στο σημείο αυτό πρέπει να αποφασιστεί πώς θα συμπεριφερθούν στη συνέχεια (με το άνοιγμα ή κλείσιμο ενός διακόπτη).

Φανταστείτε ότι αργότερα, μια άλλη χρονική στιγμή, αυτός που διεξάγει το πείραμα μπορεί να ανοίξει ή να κλείσει έναν δεύτερο διακόπτη.

Τελικά, αυτό το οποίο αποφάσισε ο παρατηρητής σε μία χρονική στιγμή, καθόρισε τη συμπεριφορά του σωματιδίου στο παρελθόν.

Ανεξάρτητα από την επιλογή που κάνεις εσύ, ο παρατηρητής, εσύ ο ίδιος θα είσαι πάλι αυτός που θα έχει την εμπειρία του αποτελέσματος που θα προκύψει.

Η σύνδεση ανάμεσα στις διαφορετικές αυτές ιστορίες και σύμπαντα ξεπερνούν τις συνήθεις κλασικές ιδέες μας για το χώρο και το χρόνο.

Σκεφτείτε απλώς την πηγή ενέργειας των 20-βατ η οποία προβάλει ένα ολόγραμμα του πρώτου ή του δεύτερου αποτελέσματος πάνω σε μια οθόνη.

Είτε ανοίξετε ή κλείσετε τον δεύτερο διακόπτη του διαχωριστή δέσμης, η ίδια μπαταρία ή συσκευή είναι υπεύθυνη για την προβολή.

Σύμφωνα με τον βιοκεντρισμό, ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι ό,τι φανταζόμαστε. Κινείστε το χέρι σας στον αέρα- εάν αφαιρέσετε τα πάντα, τι απομένει; Τίποτε. Το ίδιο συμβαίνει και με το χρόνο.

Δεν μπορείτε να δείτε τίποτα γύρω από το κρανίο που περικλείει τον εγκέφαλό σας. Οτιδήποτε βλέπετε και νιώθετε αυτή τη στιγμή είναι ένας στρόβιλος πληροφορίας που συμβαίνει στο μυαλό σας.

Ο χώρος και ο χρόνος είναι απλώς τα εργαλεία για να βάλετε μια τάξη.
Ο θάνατος δεν υπάρχει σε ένα άχρονο, μη-χωρικό σύμπαν.

Στο τέλος, ακόμη και ο Άινσταιν παραδέχτηκε: «Ο φίλος μου o Besso αναχώρησε από αυτόν τον παράξενο κόσμο λίγο πριν από μένα. Αυτό δεν σημαίνει τίποτε. Οι άνθρωποι σαν κι εμάς γνωρίζουν ότι η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια επίμονη, ξεροκέφαλη ψευδαίσθηση». Η αθανασία δεν είναι μια διαρκής παρουσία στο χρόνο χωρίς τέλος, αλλά μάλλον είναι κάτι που βρίσκεται εκτός χρόνου.

Όσο δεδομένη είναι η περιορισμένη μας ικανότητα στον προσδιορισμό της πραγματικότητας άλλο τόσο είναι και η ικανότητά μας στον προσδιορισμό της μη πραγματικότητας. Αυτής που δεν περιορίζεται από το χώρο, το χρόνο και τους νόμους ενός χιλιοστού του σύμπαντος, αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη την δημιουργία και τις παράλληλες, άπειρες όπως και ο χωροχρόνος, μορφές της.

Πολλοί επιστήμονες, μεταξύ των οποίων οι φυσικοί Lawrence Krauss και ο David Lindley ή ο νομπελίστας της Ιατρικής Donnall Thomas, λένε ότι η θεωρία του βιοκεντρισμού δεν είναι μια συνεπής επιστημονική θεωρία αλλά είναι περισσότερο μια φιλοσοφία.

Ο David Thompson, ένας αστροφυσικός στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA λέει όμως ότι είναι μια “κλήση αφύπνισης”. Επίσης, ο καθηγητής της ιατρικής Anthony Atala δήλωσε, «Αυτή η νέα θεωρία είναι βέβαιο ότι θα φέρει επανάσταση στις αντιλήψεις μας για τους νόμους της φύσης».

Ο Richard Conn Henry, καθηγητής της Φυσικής και Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, τόνισε ότι η θεωρία του Lanza είναι σύμφωνη με την κβαντική μηχανική. (healthview.gr)

O Robert Lanza είναι γιατρός και θεωρείται από τους πλέον σημαντικούς επιστήμονες στον κόσμο. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Βιοκεντρισμός». 

FaceBook, Διάλογοι:

• Sophia Drekou » ‎Ιφιγένεια Γεωργιάδου 8 Φεβρουαρίου 2015 στις 3:57 π.μ. 

Ξημέρωσε Κυριακή Ιφιγένεια και ήρθα να σου πω Χριστός Ανέστη... κι ότι δεν θα πεθάνουμε ποτέ @@@@ Νεκροθάφτη. «Ο ήλιος ψηλότερα θ’ ανέβει σήμερα που ‘ναι Κυριακή. Φυσάει το αγέρι και σαλεύει μια θημωνιά στο λόφο εκεί… Τώρα καμπάνες που χτυπάνε είναι ο θεός αληθινός. Πέρα τα σύννεφα σκορπάνε και μεγαλώνει ο ουρανός. Άσε τον κόσμο στη χαρά του κι έλα, ψυχή μου, να σου πω,σαν τραγουδάκι χαρωπό, ένα τραγούδι του θανάτου.» Κ. Καρυωτάκης www.sophia-ntrekou.gr/Den-tha-pethanoyme-pote-Danezis

Sophia Drekou: «ιφιγένεια, πολλοί από μας φοβούνται το θάνατο. Πιστεύουμε στο θάνατο γιατί μας έχουν πει ότι θα πεθάνουμε. Σχετίζουμε τον εαυτό μας με το σώμα μας και ξέρουμε ότι τα σώματα πεθαίνουν. Ωστόσο, μια νέα επιστημονική θεωρία υποστηρίζει ότι ο θάνατος δεν είναι αυτό το οριστικό συμβάν που νομίζουμε.» «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το τέλος μας…. Η νέα θεωρία» (Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το τέλος μας… Η νέα θεωρία) 8 Φεβρουαρίου στις 4:13 π.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Αλοίμονο αν γίνει η πίστη μας Επιστημονική θεωρία . Χανεται η ελευθερία του ῞Προσδοκῶ Ανάστασιν νεκρῶν και ζωήν τοῦ μέλλοντος αιῶνος . Και τοτε τι θα γινει με την πίστη; θα αντικατασταθεῖ από την Επιστημονική θεωρία; Η πίστη στην Ανάσταση εῖναι φῶς που καιει μεσα μας ..Δεν ερχεται από το φῶς της επιστήμης. 8 Φεβρουαρίου στις 5:58 π.μ.

Sophia Drekou: Νικόλα μου καλημέρα και καλή Κυριακή. Λάθος κατάλαβες την ανάρτηση. Το νόημα είναι όπως το σχολιάζω άνωθεν ότι και η επιστήμη αρχίζει σιγά και αργά να μπαίνει στα θεολογικά νοήματα της Χριστιανικής μας Πίστης. 8 Φεβρουαρίου στις 6:28 π.μ.

Στυλιανος Ματθαιου: Σοφία, η Ανάσταση των νεκρών, θα γίνει εκ του μηδενός; Όχι βέβαια, αλλά από το Είναι του ανθρώπου, που διελύθει στα ''εξ ων συνετέθει'', και είναι ενωμένο ακόμη με άλλες ουσίες. Είναι μόνο θέμα πλέον Παντοδυναμίας. Έπειτα, θα είναι όπως το σώμα του Χριστού, δεν θα έχει τις σημερινές ανάγκες....Η ψυχή τότε, θα γνωρίσει το σώμα και θα ενωθεί μαζί του, επειδή ψυχή και σώμα, έχουν υποστατική ένωση=πλήρη και τέλεια ένωση...Εάν δεν υπήρχε αμαρτία, δεν θα υπήρχε και θάνατος, αλλά μετάστασης. Όπως Ενώχ-Ηλία-Θοτόκου...! 8 Φεβρουαρίου στις 7:53 π.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Δεν ισχύει αυτό Σοφούλα μου ! Ποτέ δεν θα μπορέσει η επιστήμη να μπαινει στα νοήματα της πίστης γιατί τα δύο πεδία εἶναι παντελώς διαφορετικά ! Η επιστήμη περιγράφει τα ὂντα ἒνῶ η Χριστιανική πίστη περιγράφει τον λόγο ύπαρξης τῶν ὂντων, (οντολογία ), για τον οποῖον λόγο η επιστήμη ως εκ της φύσεως της δεν μπορεῖ ποτέ να ἒχει ἂποψη επί του λόγου τῶν ὂντων. Αλλά εν πάσει περιπτώσει μια ἂλλη ἂποψη δεν είναι σωστό να την θεωρεῖς ως λάθος κατανόηση από τον ἂλλον. Εἶναι απλά μια ἂλλη ἂποψη. Καλή Αναστάσιμη Κυριακή emoticon heart 8 Φεβρουαρίου στις 7:59 π.μ. ·

Ελένη Ραβάνη Bρήκα ενδιαφέρουσα την συζήτησή σας και αν μου επιτρέπετε θα ήθελα δύο μόνο κουβέντες να προσθέσω. Είναι νομίζω φανερό ότι η συγγραφέας του άρθρου είναι μια χριστιανή επιστήμονας και από θέση της αυτή διατυπώνει κάποιες απόψεις -υποθέσεις - συμπεράσματα στα οποία έχει οδηγηθεί η Επιστήμη αλλά και η ίδια. 8 Φεβρουαρίου στις 9:12 π.μ.

Ελένη Ραβάνη: Αυτό είναι νομίζω πολύ σημαντικό, να πληθαίνουν δηλ. οι φωνές και οι παρουσίες των χριστιανών μέσα στον επιστημονικό κόσμο, όπως και μέσα στον κόσμο γενικότερα, σε κάθε επίπεδο όπου ασκείται η ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως π.χ. και η πολιτική. Μας δίνει πολλές ελπίδες αυτό το γεγονός, ότι πολλές εκφράσεις της ανθρώπινης ζωής και κατάστασης μπορούν να εξανθρωπιστούν. Εξάλλου και η Επιστήμη είναι ένας τρόπος για να προσεγγίσουμε την αλήθεια των όντων, ένας τρόπος που δεν είναι ανταγωνιστικός, όπως παρουσιάστηκε από την αυγή του νεωτερικού κόσμου, αλλά συμπληρωματικός και δεν πρέπει να μας προκαλεί αμηχανία ή αισθήματα υπεροχής ή μειονεξίας. 8 Φεβρουαρίου στις 9:20 π.μ.

Spiros Liatsos ..η επιστήμη απλά περιγράφει την δόξα θεού μέσα από τα δημιουργήματα του στην υλη..έστω και αν αφορά την "άϋλη" κβαντική....ο άνθρωπος νόμισε ότι μέσα από αυτή την γνώση θα γίνει θεός ..ξέρω πως το Κάνει...emoticon winkπονηρός γαρ ο άνθρωπος...αγαπώ την επιστήμη καθότι μου δίνει μεροκάματο να φάω....ως γνωστόν βαριά η καλογερική emoticon smile 8 Φεβρουαρίου στις 10:38 π.μ.

Ioannis Tsakos: Πολυ ωραίο 8 Φεβρουαρίου στις 11:40 π.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Η πιστη στην Ανάσταση εῖναι φῶς που καιει μεσα μας >>> Nicholas ενεργό μεθυστικό δραστήριο θεραπευτικά μετασχηματιστικό η θεϊκή προσφορά του θυσιαστικού περάσματος του Κυρίου από την ζωή μας. 8 Φεβρουαρίου στις 12:42 μ.μ. ·

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Ελένη Ραβάνη Καλημέρα ! Και εγώ ενθουσιάζομαι ὃταν βλέπω πιστούς επιστήμονες ὃπως ο Φρανσις Κόλονς που ἂγραψε πρόσφατα την Γλῶσσα τοῦ Θεοῦ .. Αλλά μίλησε το πρόσωπο Francis, που συνάντησε το πρόσωπο τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ σε μια σχέση εκστατικῆς κίνησης του Θεοῦ και του ιδιου. Δεν ἐγραψε ὃμως επιστημονική πραγματεία για να εξηγήσει το ανεξήγητο αφοῦ κατα τους πατέρες για τον Θεό το μόνο καταληπτό εἶναι η απειρότης και ἡ ἀκαταληπτότης. Πῶς θα κάνουμε πειράματα με το ἂπειρο και το ἀκατάληπτο; ή πως θα κάνουμε καν λογικές υποθέσεις και συσχετίσεις. Ότι γνωρίζουμε περί Θεοῦ εἶναι ¨οτι ο Ὠν ἀποκαλύπτει σε εμὰς και Όχι ότι εμεῖς αποκαλύπτομε για Ἐκεῖνον ! 8 Φεβρουαρίου στις 12:42 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Spiros, η αλήθεια για την πολυσυζητημένη έκφραση σωματίδιο του Θεού είναι... «Το αναθεµατισµένο σωµατίδιο» («Τhe goddamn particle»), όπως ήταν ο κανονικός τίτλος του βιβλίου που έγραψε το 1993 για το σωµατίδιο Higgs ο νοµπελίστας φυσικός ΛίονΛέντερµαν, έδωσε «προκλητικές» ενδείξεις ύπαρξης. Ήταν όντως «αναθεµατισµένο» για τον συγγραφέα και για όλους τους φυσικούς αφού τότε ήταν ήδη άφαντο για πάνω από 30 χρόνια, ο εκδότης του όµως το σκέφτηκε εµπορικά και παρενέβη για να αλλάξει τον τίτλο σε «God particle» («Το σωµατίδιο του Θεού») και έτσι θα µείνει στην Ιστορία. 8 Φεβρουαρίου στις 12:50 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Η επιστήμη περιγραφει τα όντα ἒνῶ η Χριστιανική πίστη περιγράφει τον λόγο ὓπαρξης τῶν ὂντων, (οντολογία ) >>> Nicholas η αναφορά στην οντολογία ως αναζήτηση του όντος ών χωρίς να είμαι ειδική... αναφέρεται τουλάχιστον φιλοσοφικά... σε πολλά κείμενα και αποτελεί ένα κυρίαρχο και θεμελιώδες ζήτημα της ανθρώπινης διανόησης... όπου αναμετριούνται οι μεγαλύτεροι στοχαστές του κόσμου. 8 Φεβρουαρίου στις 12:56 μ.μ.

Spiros Liatsos: ...όσοι παρακολουθούν τα ζητήματα της φυσικής όχι σαν αναγνώστες βιβλίων γενικού περιεχομένου θά'χουν διαπιστώσει ότι μετά τις ζητωκραυγές με την κβαντική σήμερα βρίσκεται πάλι σε αδιέξοδα...πιο μεγάλα από πριν... σε συνέδριο επιστημόνων αν θυμάμαι καλά το 2006 ειπώθηκε.....Θεέ μου γιατί μας εγκατέλειψες... η γνωστή κοινή φράση για όλους μας όταν μπλέκουμε δύσκολα... εκεί είμαστε σήμερα 8 Φεβρουαρίου στις 12:58 μ.μ. 

Spiros Liatsos: Στην Η αυτοβιογραφία του φωτός, του Γραμματικάκη μπορείτε να πάρετε μια απλουστευμένη ανάλυση για αυτό 8 Φεβρουαρίου στις 1:00 μ.μ.

Spiros Liatsos: ...προσωπικά αν και δεν έχω έντονο θρησκευτικό συναίσθημα έχω την αίσθηση ότι ο θεός...γελάει μαζί μας.... από καλοσύνη όπως κυττάει ένας παππούς ένα παιδί να προσπαθεί να ανέβει ένα σκαλί και πέφτει...κοινώς κάνει μπουμ...emoticon smile 8 Φεβρουαρίου στις 1:04 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Ναι ιφιγένεια γιατί η Φιλοσοφία ασχολείται με τους λόγους των ὂντων διατυπώνοντας θεωρίες (Π.χ πανθεϊσμός Σπινόζα). Αλλά αυτά δεν αποτελούν ἐπιστημονικές θεωρίες αλλά φιλοσοφικές, όταν οι φιλόσοφοι ξεφεύγουν από τα στενά πλαίσια του Ποσιτιβισμοῦ (Ράσελ) και του Νεοποσιτιβισμοῦ (Carnap) (που σημειωτέον κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Αλλά και τότε οι θεωρίες των Φιλοσόφων περί του Λόγου των ὂντων, αποτελοῦν εικοτολογίες των φιλοσόφων που δεν τεκμηριώνονται και για αυτό ἒχουμε τοσες θεωρίες ὃσοι και οι φιλόσοφοι. Είναι όμως παρήγορο οτι το 90% των φιλοσόφων εν γένει πιστευουν στο Θεό σύμφωνα με μεα ἒρευνα που αναφέρει ο Bochenski στο ἒργο του ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ 8 Φεβρουαρίου στις 1:11 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: να πληθαίνουν δηλ. οι φωνές και οι παρουσίες των χριστιανών μέσα στον επιστημονικό κόσμο, >>> Ελένη μία ευχή κοσμογονικής αλλαγής και εσχατολογικής δυναμικής υπέρτατης αποδοχής από τον σύμπαντα κόσμο της κυριαρχικής εξουσίας του Σωτήρα Ιησού Χριστού. 8 Φεβρουαρίου στις 1:14 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: ιφιγένεια, Γένοιτο ! Όντως κοσμογονική και Κοσμοσωτήρεια η ευχή ! 8 Φεβρουαρίου στις 1:16 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Spiros, πολύ ορθά το θέτεις ! κάπως έτσι το θέτει και ο βιογράφος του EINSTEIN poy e-ixa palaiotera anart;hsei: Tο αναπόδραστο αδιέξοδο του ανθρώπου είναι πως αποτελεί μέρος του κόσμου που επιδιώκει να εξερευνήσει. Το σώμα του και το περήφανο μυαλό του είναι μωσαϊκά από τα ίδια στοιχεία που συγκροτούν τα περιδινούμενα σύννεφα σκόνης του διαστρικού διαστήματος σε τελική ανάλυση είναι απλώς μία εφήμερη διαμόρφωση του πρωταρχικού χωροχρονικού πεδίου. Καθώς στέκεται στα σύνορα μικρόκοσμου και μακρόκοσμου, βρίσκει φραγμούς από κάθε πλευρά και το μόνο που ίσως μπορεί να κάνει είναι να μείνει έκθαμβος όπως ο Απόστολος Παύλος πριν 2000 χρόνια με την πεποίθηση πως: Κατηρτίσθαι τους αιώνας άπαντας ρήματι Θεού εις το μη εκφαινομένων τα βλεπόμενα γογονέναι" (Δηλ Ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον λόγο του Θεού, ώστε τα πράγματα που βλέπουμε να έχον φτιαχτεί από πράγματα που δεν βλέπουμε) LINCOLN BARNETT 8 Φεβρουαρίου στις 1:23 μ.μ.

Ιφιγένεια γεωργιάδου: την κβαντική σήμερα βρίσκεται πάλι σε αδιέξοδα >>> Spiros, με συμμετοχή και του κ. Νανόπουλου... επιστημονική ημερίδα με τίτλο: «Standard Model and Beyond - Unscaling SUSY» που διοργανώνεται επ’ ευκαιρία της αφυπηρετήσεως του Καθηγητού του Τμήματος Φυσικής κου Αθανασίου Λαχανά. Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015 και ώρα 9.30 π.μ στο Αμφιθέατρο “Ιωάννης Δρακόπουλος”, στο κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου 30. φυσικοί και από πολλά ξένα Πανεπιστήμια παρουσίασαν τις εξισώσεις με τις ελλιπείς παραμέτρους σε σχέση με τα νέα δεδομένα και τις μετρήσεις. «Ένα νέο πλαίσιο-πρότυπο της θεωρίας του (Σύμ)παντός: Κοσμολογική, μη-κλιμακούμενη (no-scale) υπερβαρύτητα». 8 Φεβρουαρίου στις 2:26 μ.μ.

Νανόπουλος: Ένα νέο πλαίσιο-πρότυπο της θεωρίας (Σύμ)παντός. Κοσμολογική μη-κλιμακούμενη (no-scale) υπερβαρύτητα.

Spiros Liatsos: ...να χαρούμε πρέπει Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος ???? αυτό είναι το ερώτημα......θα δείξει...καλό μεσημέρι σε όλους... πείνασα και το θέμα θα πάρει δεκαετίες να απαντηθεί αν απαντηθεί αλλά η πείνα δεν περιμένει... 8 Φεβρουαρίου στις 1:30 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Ουκ επ άρτω μόνον ζησεται ἂνθρωπος Σπύρο ... 8 Φεβρουαρίου στις 1:31 μ.μ.

Spiros Liatsos ...αρνάκι στο φούρνο έχω....αχαχαχ 8 Φεβρουαρίου στις 1:32 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: πολλοί από μας φοβούνται το θάνατο. >>> Sophia μέγιστη παρηγοριά και εκστατική ανόρθωση των αισθήσεων στο αποκλιμακούμενο ένστικτο επιβίωσης η λαμπερή παρουσία του Ιησού Χριστού του πρώτου αναστημένου εκ των νεκρών. 8 Φεβρουαρίου στις 1:31 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Εγώ όταν πέφτω σε τόσο ωραίες συζητήσεις στον φιλοξενο τοῖχο της Σοφίας δεν μου κάνει όρεξη να πάω για φαγητό όσο και να πεινάω. Επλήγην ωσεί χόρτος και εξηράνθη η καρδία μου, ότι επελαθόμην του φαγείν τον άρτον μου.῞ 8 Φεβρουαρίου στις 1:33 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: ψυχή και σώμα, εχουν υποστατική ένωση=πλήρη και τέλεια ένωση.. >>> Στυλιανος Ματθαιου η ωραιότης και το υπέρλαμπρον της αγαπητικής ένωσης των Πάντων στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. 8 Φεβρουαρίου στις 1:37 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Αφιερώνω στην παρέα αυτό το εκπληκτικό βίντεο, διάρκειας μόνο 1,5 λεπτοῦ, που μας ανυψώνει σε αναστάσιμους στροβιλισμούς χαρᾶς. 8 Φεβρουαρίου στις 1:38 μ.μ.

Βίντεο: Χριστός Ανέστη σε ένα πολυκατάστημα του πολύπαθου Λιβάνου από μια Ορθόδοξη μειοψηφία που αψηφώντας τον κίνδυνο υμνούν την Ανάσταση του Κυρίου. Αισθάνθηκα Ιερό ρίγος, τα συμπεράσματα όμως δικά σας!

1:48 Χριστός Ανέστη της Βηρυτού /Λίβανος

Spiros Liatsos: ..αν είμαστε όλοι ίδιοι Νικόλα θα ήταν πολύ ανιαρή η ζωή. φυσικά δεν ανήκω στο ενδιαφέρον και προς μίμηση...το έχω πει πολλές φορές: όμως σε τόσες φώτο σ' έχω δει να συζητάς και να τρώς......τι μας κρύβεις....???? emoticon smile 8 Φεβρουαρίου στις 1:41 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Χαχαχαχα ! Δολοφονικό το σχόλιο σου Σπύρο !emoticon smile 8 Φεβρουαρίου στις 1:43 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Στο τέλος, ακόμη και ο Αϊνστάιν παραδέχτηκε: «Ο φίλος μου o Besso αναχώρησε από αυτόν τον παράξενο κόσμο λίγο πριν από μένα. Αυτό δεν σημαίνει τίποτε. Οι άνθρωποι σαν κι εμάς γνωρίζουν ότι η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια επίμονη, ξεροκέφαλη ψευδαίσθηση». Η αθανασία δεν είναι μια διαρκής παρουσία στο χρόνο χωρίς τέλος, αλλά μάλλον είναι κάτι που βρίσκεται εκτός χρόνου. >>> Nicholas, στις εξισώσεις έχουμε αρχίσει να αναζητάμε λύσεις εκτός του τετραδιάστατου χώρου ...η μετατροπή του στιγμιαίου σε κόμβο ...με τις διαρκείς εναλλαγές μορφών και θέσεων των πολλαπλών μορφών των γεγονότων ως αποτέλεσμα των μετρήσεων και στην τέταρτη διάσταση του χρόνου... μας οδηγούν σε αστοχίες με τα μέχρι τώρα μετρήσιμα δεδομένα... στο κοσμικό ορίζοντα... 8 Φεβρουαρίου στις 1:44 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Τα συμβατικά σύνορα δεν υπάρχουν πια και η δομή είναι ένα σύμπλεγμα πολύπλοκων δικτύων το οποίο μπορεί να ερμηνευτεί ως ένα μοναδικό ολιστικό πολύπλοκο δίκτυο με τη δική του δυναμική όπου καταρρέει η γραμμική ανάλυση των δεδομένων. Και μέσα σ’ αυτό το ενοποιημένο πεδίο, το μόνο πραγματικό εργαλείο που απομένει είναι η στοχαστική νοημοσύνη με βάση ιδεών όπως brainstorming και lateral thinking σε πλαίσια τύπου problem solving και decision making. Nίκος Λυγερός 8 Φεβρουαρίου στις 1:46 μ.μ.

Spiros Liatsos: Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος, συνήθως όταν αποχωρώ από κάποια συζήτηση γράφω ...καλή συνέχεια ..έχω δουλειά ...η καλή ώρα πείνασα....αυτό το κάνω διότι παρόλο ότι γίνεται διαδικτυακά έχω τη αίσθηση ότι ο συνομιλητής ακόμα και άγνωστος είναι μπροστά μου...άρα οφείλω να πω....αποχωρώ....για να μην συνεχίσει ό άλλος να μιλάει κυριολεκτικά σε ένα τοίχο....το ότι πείνασα σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι το φαγητό είναι ανώτερο από την θεματολογία και τις απόψεις του καθένα....το έγραψα από οικειότητα....οφείλω να το διευκρινίσω αν από κάποιους παρανοήθηκε....και να απολογηθώ..ειλικρινά..να πω την αλήθεια δεν πείνασα....με κάλεσαν να πάω,,,,κοινώς τσακιστώ αμέσως στο οικογενειακό τραπέζι. την αγάπη μου και ευχές μου για όλους 8 Φεβρουαρίου στις 3:10 μ.μ.

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Πειρακτικό απλῶς ῀ἦταν το σχόλιο και προφανῶς δεν εἶχε τον χαρακτήρα διαμαρτυρίας emoticon smile 8 Φεβρουαρίου στις 6:01 μ.μ.

Τσίτσος Βασίλειος: Κυρίες μου υποκλίνομαι στα ορθόδοξα δώρα σας ...Προσφέρω λοιπόν ως αντίδωρον την συμφωνία μου και επικαλούμαι ως προς την παρατήρηση ότι τα δώρα σας είναι ορθόδοξα την θεολογία της Υποστατικής Αρχής του Αγίου Πατρός ημών Σωφρόνιου, που γράφει μεταξύ άλλων... Έχε το νού σου στον Άδη και μή απελπίζου ... Αυτό το πένθος της ορθοδόξου ημών πίστεως λέγεται Πένθος Χαρωπόν και είναι το Κύριο γνώρισμα όλης της Ορθοδόξου ημών Ασκητικής που είναι το μόνον ήθος που ανάγει τον άνθρωπον σε Θείο φωτισμό, ως συναίσθημα δε κέκληται Χαρμολύπη ...8 Φεβρουαρίου στις 8:26 μ.μ.

Sophia Drekou: Πολυαγαπημένοι μας φίλοι, Nicholas, Spiros, Στυλιανός, Βασίλειος, το πόσο μ'αρέσει να διαβάζω τα στοχαστικά, αναλυτικά, θεολογικά και επιστημονικά σας σχόλια, δεν λέγεται. Μα είναι ο πρώτιστος στόχος που βάζω αυτές τις αναρτήσεις από το ιστολόγιο της καλής κι αγαπημένης μας ιφιγένειας, για να κερδίσω γνώση, διαφορετικές απόψεις και εν Χριστώ αναμεταξύ μας αγάπη. Σας ευχαριστούμε από βάθος καρδιάς. 8 Φεβρουαρίου στις 8:21 μ.μ. ·

Sophia Drekou: ΥΣ. Είμαστε στον τοίχο της Ιφιγένειας Nicholas μου και ουχί στον δικό μου. Αφού η καλή μας ιφιγένεια δεν βάζει τα ποιήματά της, τις μελέτες της και τις αναρτήσεις της γενικότερα, επειδή δεν θέλει να σας κουράζει. Τί να κάνω κι εγώ.... πέφτει το βάρος σε μένα, που μ' αρέσει να σας κουράζω διαβάζοντάς σας, για να μαθαίνω. Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως. 9 Φεβρουαρίου στις 6:14 π.μ.

Sophia Drekou: Ταυτόχρονα έβαλα και αυτήν την ανάρτηση «★Δρ. Μάνος Δανέζης: Δεν θα πεθάνουμε ποτέ. Η σύγχρονη αστροφυσική ακυρώνει το φαινόμενο του θανάτου» στην συγκεκριμένη ομάδα (ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ) και έγινε χαμός. Που να σας προλάβω όλους διανοούμενοι μου; 8 Φεβρουαρίου στις 8:19 μ.μ.

Στυλιανος Ματθαιου: Σόφη, να σε χαίρονται η Πούλια κι' όλα τα θαλασσοπούλια. Έχεις το ρόλο του πυροσβέστη στην ομάδα. Έγινες το κουμάντο.! 8 Φεβρουαρίου στις 8:22 μ.μ.

Sophia Drekou Κοινοβιάζετε στην καρδιά μου (κλεμμένη φράση από τον κ. Στυλιανό). 8 Φεβρουαρίου στις 8:23 μ.μ.

Στυλιανος Ματθαιου: Σόφη, ξεχειλίζει η ψυχή σου από περιεχόμενο.....Με κατέχει συστολή, γιαυτό που γράφεις..... 8 Φεβρουαρίου στις 8:28 μ.μ.

Sophia Drekou: Θα την υιοθετήσω κ.Στυλιανέ... μίλησε στην καρδιά μου η φράση αυτή. Σας ευχαριστώ εκ καρδίας!! 8 Φεβρουαρίου στις 8:29 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Πένθος Χαρωπόν και είναι το Κύριο γνώρισμα όλης της Ορθοδόξου ημών Ασκητικής >>>Βασίλειος σε ευχαριστώ....η άσβεστη επιθυμία της ψυχής για την μοναδική εκείνη συνάντηση με το Σωτήρα μας Ιησού Χριστό φωτίζει με άσβεστη λαχτάρα την ψυχή να τον αναζητά στις ομορφιές του κόσμου..... 9 Φεβρουαρίου στις 6:23 μ.μ.

ιφιγένεια γεωργιάδου: Sophia σε ευχαριστώ πολύ για την τόση φροντίδα της ευωδιαστής γεμάτης από αγάπη ψυχής σου!!! 9 Φεβρουαρίου στις 10:25 π.μ.

Dina Cancilla: Excellent lecture. Thank you .!9 Φεβρουαρίου στις 5:57 μ.μ.

Merry Zeis: Sophia ευχαριστώ και πάλι φίλη μου αγαπημένη !!! 9 Φεβρουαρίου στις 7:29 μ.μ.