Στις 26 Δεκεμβρίου ή την πρώτη Κυριακή μετά τις 26 Δεκεμβρίου, τιμούμε τη μνήμη των Αγίων Ιωσήφ του Μνηστήρα της Παρθένου Παναγίας, του Δαβίδ του Προφήτη και βασιλιά και του Ιακώβου του Αδελφοθέου, δηλαδή, το κατά κόσμον γένος και οικογένεια του Χριστού. Όταν δεν υπάρχει Κυριακή εντός αυτής της περιόδου, μεταφέρουμε τον εορτασμό στις 26 Δεκεμβρίου. Συνήθως αυτή την Κυριακή, τελείται η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, που είναι μια από τις αρχαιότερες Θείες Λειτουργίες.
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο Ιωσήφ είχε από τον προηγούμενο γάμο του τέσσερις γιούς, τον Iάκωβο, τον Iωσή, τον Iούδα και τον Σίμωνα (ή Συμεών) και τρεις κόρες την Eσθήρ, την Mάρθα, και την Σαλώμη που ήταν μητέρα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Χρόνια Πολλά XC Ετέχθη
🎄 Σοφία Ντρέκου ✨
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, επάνω στο χωρίο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, κεφάλαιο 2ο, στίχοι 13 έως 23, στα πλαίσια της ερμηνείας του κηρύγματος της Κυριακής, που έγινε την Κυριακή στις 26-12-2010. (floga.gr)
Θαρρείς και το κείμενο, από το Ευαγγέλιο που ακούσαμε, θέλει να μας θυμίσει πως η γιορτή τελείωσε· αναχωρησάντων των μάγων.
Και γιατί συνδυάζει αυτή τη φαινομένη περαίωση της εορτής με τους μάγους; Ποιος σκέφτηκε τι είναι αυτές οι προσωπικότητες και τι ρόλο ουσιαστικό παίζουν μες τη γιορτή; Ποιος έκανε μια υπόθεση εργασίας λέγοντας αν δεν υπήρχαν οι μάγοι στη γιορτή, είναι υπόθεση εργασίας, τι θα άλλαζε; Η ερμηνευτική της Εκκλησίας μας το προσεγγίζει μέσα από τους Πατέρες.
Τι κάνουν οι μάγοι; Οι μάγοι πρώτα - πρώτα κάνουν μια απογύμνωση του συστήματος· τι σημαίνει αυτό; Αν δεν υπήρχαν οι μάγοι θα ήταν όλα ήσυχα και καλά, θα γεννιόταν ο Χριστός, δεν θα μάθαινε τίποτε ο Ηρώδης, δεν θα γινόταν διωγμός, δεν θα πέθαιναν τα νήπια, τα 14000 κι ο Χριστός θα γεννιόταν μέσα σε μια ησυχία.
Κι έρχονται αυτοί οι μάγοι, σταλμένοι από τον Θεό είναι, και το πρώτο που κάνουν, δύο πράγματα κάνουν, το πρώτο που κάνουν είναι ν' απογυμνώσουν το σύστημα· πώς το απογυμνώνουν; Το σύστημα, το πολιτικό μεν αλλά και το τότε ενυπάρχον θρησκευτικό σύστημα, το απογυμνώνουν με μια απλή αληθινή λιτότητα · τολμούν να πουν πού είναι ο βασιλιάς που γεννήθηκε. Για να το πεις αυτό σε ένα βασιλιά είναι πάρα πολύ τολμηρό κι όμως είναι αλήθεια, άρα για να απογυμνώσει το σύστημα κάποιος πρέπει πρώτα να έχει μια συγκλονιστική, λιτή αλλά όχι εγωιστική αλήθεια πάνω του.
Και πάνε και ρωτούν αυτό το ερώτημα στον Ηρώδη. Ο Ηρώδης συγκλονίστηκε και υποχρεωτικά, όπως ξέρετε, τους βάζει να πάνε εκεί να προσκυνήσουν, αλλά πέρα από αυτό που είναι η άγνοιά του, που σημαίνει ένας βασιλιάς των Ιουδαίων, που ήταν μάλιστα στο χώρο της αποκαλύψεως του περιούσιου λαού, δεν μπορεί να αγνοεί τα επερχόμενα του Ισραήλ. Τα αγνοεί τελείως και ρωτάει τους γραμματοεισαγωγείς του, τη λεγομένη, τότε, θρησκευτική ηγεσία, η οποία το γνωρίζει ότι εν Βηθλεέμ γεννιέται, αλλά που το γνωρίζει δεν λέει τίποτα · όταν γίνεται μετά η δολοφονία των νηπίων φαίνεται που δεν αντιδρά καθόλου.
Το σύστημα είναι απογυμνωμένο μέσα από την παρουσία των μάγων. Προσέξτε τα δύο τα στοιχεία που σας είπα · γνωρίζουν ή δεν γνωρίζουν τον Χριστό, Τον ψάχνουν να Τον βρούν αλλά υποκριτικά Τον γνωρίζουν, είναι απογυμνωμένοι από Χριστό και ταυτόχρονα και η ηγεσία αυτή είναι απογυμνωμένη από Χριστό και δεν παρεμβαίνει στα δρώμενα από την πολιτική εξουσία. Είναι πολύ συγκλονιστικά μηνύματα, τα οποία βγαίνουν από την παρουσία των μάγων. Πρώτο λοιπόν είναι η απογύμνωση του συστήματος.
Μετά από αυτό να δούμε τους μάγους μέσα από μια άλλη προοπτική, που προσθέτει στην απογύμνωση του συστήματος· πώς το κάνουν, γιατί το κάνουν, τι προσωπικότητες είναι; Υπάρχει ένα τροπάριο, που αυτές τις μέρες το ακούσαμε δυο-τρεις φορές και δεν ξέρω πόσοι στάθηκαν θεολογικά να αναλύσουν πάνω σε αυτό το τροπάριο τους μάγους, γιατί είναι αποτέλεσμα και απαύγασμα κι αυτό της πατερικής Θεολογίας για τους μάγους.
Λέει το τροπάριο, με λίγες λέξεις το λέω, «μάγοι Περσών βασιλείς επιγνώντες σαφώς». Μάγοι Περσών βασιλείς, μια ξένη χώρα, εκφράζει το ξένο, κι είναι βασιλείς · τι βασιλείς είναι; Ποιος ξέρει το βιογραφικό [τους] σημείωμα; Γιατί τους λέει το τροπάριο βασιλείς; Είναι βασιλιάδες ή υποκρίνεται το τροπάριο;
Το απαντούν οι Πατέρες, οι μελωδοί, οι οποίοι συνθέτουν βάσει της πατερικής Θεολογίας. Έχουν ηγεμονικό λένε, γνωρίζουν, ξέρουν τι κάνουν· για να έχεις ηγεμονικό πρέπει να έχεις καθαρό μυαλό και με τη Χάρη του Θεού μέσα από την προσωπική τους άσκηση που έκαναν, στον τόπο που ήταν που δεν γνώριζαν Χριστό, αλλά επειδή είχαν μέσα τους σπερματικό λόγο και ευλάβεια βαθύτατη αποκτούν αυτή τη δυνατότητα να γίνονται βασιλείς, να αποκτούν ηγεμονικό λόγο και λένε οι Πατέρες πόσο μάλλον εμείς που ζούμε στην Εκκλησία, γνωρίζουμε τα δρώμενα, πρέπει να έχουμε ηγεμονικό λόγο και να είμαστε βασιλείς.
Να λοιπόν, αυτοί οι ξένοι, οι παράξενοι που δεν ξέρουν τίποτα για Χριστό αλλά έχουν έναν σπερματικό λόγο, μέσα από τους τόπους που είναι, στέλνουν μήνυμα και συγκλονίζουν και απογυμνώνουν τον καθεστηκότα, τον καθιερωμένο, το συστηματικό Ισραήλ που ξέρει τον Θεό του και τον απογυμνώνει, τον τινάζει [τον Ισραήλ] στον αέρα.
Τα μηνύματα είναι συγκλονιστικά, προσέξτε και δεν είναι άσχετα με τη μόνιμη ρήση των προφητών ότι «την επισκοπήν αυτού λάβοι έτερος». Αυτό ισχύει για όλους μας. Πρώτο λοιπόν είναι βασιλείς και επιγνώντες σαφώς. Προσέξτε «επιγνώντες» είναι μια επίγνωση, είναι μια γνώση αλλά «επί», έχουν έναν φωτισμό, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος πάει όπου θέλει, και επιγνώντες σαφώς, είναι σαφέστατο αυτό το μήνυμα που παίρνουν ότι υπάρχει ουράνιος Βασιλεύς, και πάνε να τον προσκυνήσουν. Όχι μόνο, λοιπόν, απογυμνώνουν το σύστημα είναι και ευλαβείς προσκυνητές.
Ευλαβείς προσκυνητές, δεν φωνάζουν, δεν φωνασκούν, είναι αληθινοί, δεν προβάλλονται, δεν έχουν καμία απαίτηση κανείς να τους καταλάβει αλλά είναι ευλαβείς προσκυνητές, όπως μετά, μέσα σε αυτό το χώρο της Γεννήσεως, ευλαβείς προσκυνητές γίνονται και οι ποιμένες, άγνωστες προσωπικότητες και όπως ευλαβής προσκυνητής, σιωπηλός προσκυνητής, είναι και ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ.
Είναι ο χώρος των ευλαβών προσκυνητών που πια με τον τρόπο τους ο καθένας συγκλονίζει και απογυμνώνει το σύστημα · το οποιοδήποτε σύστημα που ξέρει, δεν ξέρει τον Χριστό, που φωνάζει για τον Χριστό και κόπτεται για τον Χριστό αλλά αν δεν έχει αυτή τη δυνατότητα της λιτότητας, της αλήθειας, του να μπορεί να προσκυνήσει πραγματικά τον Χριστό, τότε δεν κάνει τίποτε· και μέσα σε αυτή την ισορροπία, όλα εκείνα τα κείμενα περί της φυγής του Ιησού, περί της επανόδου από την Αίγυπτο μέσα σε μια σιωπηλή πορεία και πάλι του ίδιου του ήθους. Η σιωπή η οποία, όμως, είναι μια βαθιά κίνηση αλλαγής και ξεγυμνώματος του συστήματος που κάποτε φτάνει σε ένα αποκορύφωμα.
Δεν ξέρω πόσα χρόνια προετοιμάστηκαν οι μάγοι για να μπορούν να επιγνώσουν αυτόν τον αληθινό Θεό και να τον προσκυνήσουν· σίγουρα πολλά, σίγουρα είχαν πολλή νήψη, κάθαρση πάνω τους και τους ακούμπησε ο Θεός.
Πόσα χρόνια χρειάστηκε ο Ιωσήφ για να καταλάβει αυτό που έγινε; Με αλλεπάλληλα οράματα τον καθοδηγεί ο Θεός, ο οποίος [Ιωσήφ] αρνείτο ουσιαστικά αυτό που γινόταν.
Πόσα χρόνια χρειάστηκε ο Χριστός σιωπηλά να μείνει σ' εκείνη την πόλη, στη Ναζαρέτ, για να δείξει το έργο Του; Τριάντα χρόνια· κι όλα αυτά ένα μήνυμα στέλνουν: η σιωπή, η αληθινή σιωπή, που απογυμνώνει και το σύστημα και καταλήγει σε μια ιστορία, να γίνουμε ευλαβείς προσκυνητές.
Αναχωρησάντων των μάγων. Οι μάγοι πάντοτε φεύγουν, δηλαδή οι σιωπηλοί άνθρωποι που φαίνεται πως δεν υπάρχουν αλλά δεν φεύγουν [και] ταυτόχρονα το έργο το επιτελούν, που είναι έργο απαραίτητο για την καθημερινότητα της ζωής μας.
Η σιωπηλή, πραγματική, εν παρρησία ζωή που μπορεί να απογυμνώσει οποιοδήποτε σύστημα άθεο, που μιλάει για Θεό ή δεν μιλάει για Θεό αλλά δεν μπορεί να Τον προσκυνήσει και να Τον προσκυνήσει σημαίνει να υπακούει σε Αυτόν, να ταχθεί σε Αυτόν και να κάνει αυτό που θέλει Αυτός. Αυτό σημαίνει προσκυνώ, αυτό σημαίνει και για μας.
Δεν πιστεύω μέσα από τις καρδιές μας σήμερα, μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα να αναχώρησαν οι μάγοι; Δεν πιστεύω να ζούμε την ίδια τραγωδία, να μην μπορούμε να προσκυνήσουμε τον Χριστό όχι ως άνομοι προσκυνητές, εξωτερικοί, αλλά ως βαθείς προσκυνητές και βασιλείς επιγνώντες σαφώς αυτούς που είναι, και να μπορούμε στην πράξη, την καθημερινή της ζωής μας, να Τον προσκυνήσουμε τελούντες τα εξ Αυτού απαιτούμενα σε μια καθημερινή πράξη ζωής.
Αναχωρησάντων των μάγων. Τι κρίμα θα έλεγε ένα παιδάκι που θα άκουγε το παραμύθι· ευτυχώς λέω εγώ που δεν το θεωρώ παραμύθι, ευτυχώς οι μάγοι πάντοτε φαίνονται που αναχωρούν αλλά υπάρχουν.
Μπορούμε κάτι τέτοιο να γίνουμε; Να γίνουμε κι αυτοί που σπάζουν και απογυμνώνουν το σύστημα και ταυτόχρονα [να] είμαστε καθημερινοί ευλαβείς προσκυνητές;
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του πρωτοπρεσβύτερου Κων.Στρατηγόπουλου, επάνω στο χωρίο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, κεφάλαιο 2ο, στίχοι 13 έως 23. Την ακούμε εδώ.
Αναχωρησάντων των Μάγων | Χριστουγεννιάτικη ιστορία
από την Πόλη, του π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου
Μια ιστορία γραμμένη από τον μακαριστό Γέροντα Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο, που διηγήθηκε ο ίδιος κάποια Χριστούγεννα στη Ράδιο Παράγκα. Ξαναδιαβάζοντάς την και νοσταλγώντας την παρουσία του, την αφιερώνουμε στη μνήμη του.
Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση
Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον Κεφ. Β. 13 – 23.
Στις 26 Δεκεμβρίου ή την πρώτη Κυριακή μετά τις 26 Δεκεμβρίου τιμούμε τη μνήμη των Αγίων Ιωσήφ του Μνηστήρα της Παρθένου Παναγίας, του Δαβίδ του Προφήτη και βασιλιά και του Ιακώβου του Αδελφοθέου, δηλαδή, το κατά κόσμον γένος και οικογένεια του Χριστού. Όταν δεν υπάρχει Κυριακή εντός αυτής της περιόδου, μεταφέρουμε τον εορτασμό στις 26 Δεκεμβρίου.
Συνήθως αυτή την Κυριακή, τελείται η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, που είναι μια από τις αρχαιότερες Θείες Λειτουργίες.
Να υπενθημήσουμε εδώ ότι ο Ιωσήφ είχε από τον προηγούμενο γάμο του τέσσερις γιούς, τον Iάκωβο, τον Iωσή, τον Iούδα και τον Σίμωνα (ή Συμεών) και τρεις κόρες την Eσθήρ, την Mάρθα, και την Σαλώμη που ήταν μητέρα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Eις τον Iωσήφ.
Τιμῶ Ἰωσὴφ Μνήστορα τῆς Παρθένου,
Ὡς ἐκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.
Eις τον Iάκωβον.
Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ' ἀδελφὸς Κυρίου,
Τοῦ πάντα τεκτήναντος ἐν λόγῳ Μάκαρ.
Eις τον Δαβίδ.
Ἐγὼ τὶ φήσω, μαρτυροῦντος Κυρίου,
Τὸν Δαυῒδ εὗρον, ὡς ἐμαυτοῦ καρδίαν;
Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. 14 Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, 15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. 16 Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. 17 τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· 18 Φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν. 19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ 20 λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. 21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν Ἰσραήλ. 22 ἀκούσας δὲ ὅτι Ἀρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ Ἡρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, 23 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται.
Απόδοση Μοναχής Θεοδοσίας.
Όταν αναχώρησαν οι μάγοι, ένας Άγγελος του Θεού παρουσιάσθηκε στον Ιωσήφ, στο όνειρό του, και του είπε. «Σήκω αμέσως, πάρε το Παιδί και τη μητέρα Του, και φύγε στην Αίγυπτο, και μείνε εκεί, ωσότου σου πω. Γιατί ο Ηρώδης, όπου να ‘ναι, θα ψάξει να βρει το Παιδί για να το σκοτώσει.» Ο Ιωσήφ σηκώθηκε αμέσως, πείρε το Παιδί και τη μητέρα Του, και μέσα στη νύχτα, έφυγε στην Αίγυπτο. Εκεί έμεινε, ώσπου πέθανε ο Ηρώδης. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου που είχε πει ο προφήτης: «από την Αίγυπτο κάλεσα το Γιό μου.»
Όταν κατάλαβε ο Ηρώδης πως οι Μάγοι τον εξαπάτησαν, οργίσθηκε πάρα πολύ. Έστειλε τότε τους στρατιώτες, και σκότωσαν στη Βηθλεέμ και στην περιοχή της, όλα τα παιδιά από δύο χρονών και κάτω, σύμφωνα με το χρόνο που εξακρίβωσε από τους Μάγους. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου που είχε πει ο προφήτης Ιερεμίας: «ακούστηκε στη Ραμά κραυγή, θρήνος, κλάματα και στεναγμός βαρύς. Για τα παιδιά της κλαίει η Ραχήλ, και πουθενά δε βρίσκει παρηγοριά, γιατί δεν υπάρχουν πια στη ζωή.»
Όταν λοιπόν πέθανε ο Ηρώδης, ένας Άγγελος σταλμένος από τον Κύριο, εμφανίσθηκε στον Ιωσήφ, σε όνειρο στην Αίγυπτο, και του είπε: «σήκω, πάρε το Παιδί και τη μητέρα Του, και πήγαινε στη χώρα του Ισραήλ, γιατί πέθαναν όσοι ήθελαν να θανατώσουν το Παιδί.» Τότε ο Ιωσήφ σηκώθηκε, πήρε το Παιδί και τη μητέρα Του, και γύρισε πάλι στη χώρα του Ισραήλ. Όταν έμαθε πως βασιλιάς της Ιουδαίας είναι ο Αρχέλαος, στη θέση του πατέρα του του Ηρώδη, φοβήθηκε να εγκατασταθεί εκεί. Με Θεϊκή εντολή όμως που του δόθηκε στο όνειρό του, αναχώρησε για την περιοχή της Γαλιλαίας. Ήλθε λοιπόν και έμεινε στην πόλη Ναζαρέτ. Έτσι εκπληρώθηκε για το Χριστό η προφητεία που έλεγε, ότι θα ονομαστεί Ναζωραίος.
Υμνολογική εκλογή
Απόδοση Μοναχής Θεοδοσίας.
Απολυτίκιον Των Αγίων. Ήχος β’: Ευαγγελίζου Ιωσήφ, τω Δαυίδ τα θαύματα τω θεοπάτορι’ Παρθένον είδες κυοφορήσασαν’ μετά Μάγων προσεκύνησας’ μετά Ποιμένων εδοξολόγησας, δι’ Αγγέλου χρηματισθείς. Ικέτευε Χριστόν τον θεόν, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Απόδοση: Ήλθε πια ο καιρός, Ιωσήφ, να φέρεις τα καλά νέα στον Δαυίδ, που ήταν ο πρόγονος και πατέρας του Θεού κατά την ανθρώπινη φύση Του. Ήλθε πια στη γη ο Θεός. Είδες την Παρθένο να κυοφορεί, είδες να γεννάται ο Ιησούς, μαζί με τους μάγους Τον προσκύνησες, μαζί με τους αγγέλους τον εδοξολόγησες, αφού άγγελος Θεού σου απεκάλυψε το μυςτήριο αυτό και σου διέλυσε τις αμφιβολίες σου. Τώρα λοιπόν ικέτευε τον νεογέννητο Χριστό και Θεό να σώσει τις ψυχές μας.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
1183: ο ζωγράφος Θεόδωρος Αψευδής εικονογραφεί
το κελί του Αγίου Νεοφύτου στην Πάφο της Κύπρου
με χαρακτηριστικές γραμμικές συνθέσεις.
Κάθισμα. Ήχος α’. Χορός αγγελικός.
Πατρός ως αληθώς, ουρανίου θεράπων, εγένου Ιωσήφ, και πατήρ του ανάρχου, Υιού συ νενόμισαι, του σαρκί νηπιάσαντος’ όθεν σήμερον την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζομεν, εν ευφροσύνη καρδίας, πιστώς ανυμνούντές σε.
Του ουρανίου Θεού Πατρός έγινες αληθινός υπηρέτης, Ιωσήφ, καθώς ήσουν ο προστάτης της Παρθένου και μητέρας του Υιού Του, και συγχρόνως θεωρήθηκες πατέρας του αγέννητου και άναρχου Υιού και Θεού, που για χάρη μας σαρκώθηκε, για να μας σώσει από την αμαρτία και τον θάνατο. Γι’ αυτό και σήμερα που εορτάζουμε την πανάγια σου μνήμη, με χάρά και ευφροσύνη από τα βάθη της καρδιάς μας σε ανυμνούμε.
Δόξα. Και νυν. Όμοιον.
Χορός των Προφητών, εορτάζει ενθέως, το θαύμα το εν σοι, γεγο¬νός ώ Παρθένε» θεόν σεσαρκωμένον γαρ, επί γης απεκύησας’ Μά¬γοι πίστει δε, συν Ιωσήφ εκβοώσι, τω Δαυίδ νυνί, τω θεοπάτορι Κόρη, τα άρρητα θαύματα.
Ο χορός των προφητών εορτάζει, βλέποντας να πραγματοποιούνται του Θεού οι υποσχέσεις, και Τον δοξάζουν καθώς με έκπληξη θεωρούν το θαύμα, που έγινε σε Σένα Παρθένε, γιατί έφερες στον κόσμο τον άσαρκο Θεό με ανθρώπινη σάρκα. Οι μάγοι με πίστη μαζί με τον Ιωσήφ φωνάζουν με χαρά και αναγγέλλουν στον Δαυίδ, που είναι ο πρόγονος και κατ’ άνθρωπον πατέρας του Ιησού, τα ανέκφραστα θαύματα.
Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.
Ευφροσύνης σήμερον, Δαυίδ πληρούται ο θείος, Ιωσήφ τε αϊνεσιν, συν Ιακώβω προσφέρει» στέφος γαρ τη συγγενεία Χριστού λαβόντες, χαίρουσι, και τον αφράστως εν γη τεχθέντα, ανυμνούσι και βοώσιν’ Οίκτίρμον σώζε τους σε γεραίροντας.
Σήμερα ο κατά σάρκα πρόγονος του Χριστού, ο θείος Δαυίδ, ευφραίνεται, ο Ιωσήφ μαζί με τον Ιάκωβο προσφέρουν αίνους και δοξάζουν τον Θεό, γιατί έλαβαν κάτι πρωτόγνωρο, έλαβαν το στεφάνι της συγγενείας προς τον Χριστό, και χαίρονται και ανυμνούν Αυτόν, που με ακατάληπτο και απερίγραπτο τρόπο γεννήθηκε στη γη, και Του φωνάζουν: Συ που είσαι γεμάτος από ευσπλαχνία, σώσε όλους όσοι Σε τιμούν και δοξάζουν.
Ο Οίκος
Απορρήτω βουλή, τίκτεται σαρκί ο άσαρκος» περιγράφεται νυν σώματι, ο απερίγραπτος, και σώζει Ατρέπτως τΑς άμφω ουσίας» αρ¬χήν λαμβάνει ο φύσει άναρχος, και μόνος Υπέρχρονος’ οράται βρέ¬φος, ο Υπερτέλειος’ φέρεται χερσίν, ο φέρων τα σύμπαντα. Διό τους τούτου συγγενεία σεμνυνομένους, ως θεός στέφει τω εαυτού τοκετώ’ ους δοξάζοντες πίστει, ασιγήτως εκβοώμεν’ Οικτίρμον σώζε τους σε γεραίροντας.
Σύμφωνα με την απόκρυφη και ακατάληπτη απόφαση του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων γεννιέται σαν άνθρωπος στη γη με ανθρώπινη σάρκα Αυτός, που δεν έχει σάρκα από τη θεία φύση Του’ περιγράφεται μέσα στα όρια του ανθρωπίνου σώματος Αυτός, που δεν μπορεί να περιγραφεί σαν Θεός’ και σώζει για πάντα χωρίς να μπορεί πλέον να αλλάξει και τις δύο φύσεις, την θεία και την ανθρώπινη, γιατί αυτό θέλησε να κάμει για τη σωτηρία των ανθρώπων. Με τη γέννησή Του φαίνεται να αρχίζει τώρα η ζωή Αυτού, που από τη φύση Του είναι άναρχος και ξεπερνά όλον τον χρόνο. Φαίνεται σαν ατελές βρέφος Αυτός που είναι υπερτέλειος’ μεταφέρεται στα χέρια Αυτός, που στο Χέρι Του κρατά και κατευθύνει τα σύμπαντα. Τώρα όλους εκείνους που για τη συγγένειά τους προς Αυτόν δίκαια αισθάνονται σεμνή υπερηφάνεια, τους στεφανώνει ως Θεός με τη γέννησή Του. Και εμείς τους δοξάζουμε ψάλλοντας: Συ Κύριε, που είσαι γεμάτος από ευσπλαχνία, σώσε όλους όσοι σε τιμούν και δοξάζουν.
Συναξάριον.
Τη αυτή ημέρα, Κυριακή μετά την του Χριστού Γέννησιν, Μνήμη των αγίων και δικαίων θεοπατόρων, Ιωσήφ του Μνήστορος της αγίας Παρθένου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, Ιακώβου, του Αδελφού του Κυρίου, και Δαυίδ του Προφήτου και βασιλέως.
Στίχοι. Τιμώ Ιωσήφ, Μνήστορα της Παρθένου,
Ως εκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.
Συ τέκτονος παις, άλλ’ αδελφός Κυρίου,
Του πάντα τεκτήναντος εν λόγω, μάκαρ.
Εγώ τι φήσω, μαρτυρούντος Κυρίου»
Τον Δαυίδ εύρον, ως εμαυτού καρδίαν;
Τιμώ τον Ιωσήφ τον μνήστορα της Παρθένου, γιατί αυτός μόνο διαλέχθηκε από τον Θεό σαν φύλακας αυτής και του Βρέφους της.
Συ Ιάκωβε είσαι παιδί του ξυλουργού αλλά και αδελφός Αυτού που με τον λόγο Του δημιούργησε τα σύμπαντα.
Εγώ τι να πω, όταν ο Θεός λέγει: Τον Δαυίδ βρήκα από τους ανθρώπους, σαν τον άνθρωπο που ευχαριστεί την καρδία Μου.
Ταις των Αγίων σου πρεσβείαις, ο θεός, ελέησον καί σώσον ημάς.
Αμήν.
Εξαποστειλάριον των Αγίων. Τοις μαθηταίς συνέλθωμεν.
Συν Ιακώβω μέλψωμεν, τω κλεινώ θεαδέλφω, Δαυίδ τον θεοπάτορα, Ιωσήφ τε τον θείον, της Θεοτόκου Μνήστορα’ του Χριστού γαρ τη θεία, Γεννήσει καθυπούργησαν, Βηθλεέμ εν τη πόλει, θεοπρεπώς, μετ’ Αγγέλων, Μάγων τε και Ποιμένων, αυτώ τον ύμνον άδοντες, ως θεώ και Δεσπότη.
Ας υμνήσουμε μαζί με τον Ιάκωβον τον ένδοξο αδελφό του Χριστού και Θεού τον Δαυίδ, που είναι ο κατ’ άνθρωπον πρόγονος του Χριστού, και τον Ιωσήφ τον θείο μνήστορα της Θεοτόκου, γιατί υπηρέτησαν στη θεία γέννηση του Χριστού στην πόλη Βηθλεέμ, όπως ταίριαζε στον Θεό! Μμαζί με τους αγγέλους, τους ποιμένες και τους μάγους έψαλαν τον ύμνο, που έπρεπε στον Θεό και Δεσπότη.
Δόξα των αίνων. Ήχος πλ. δ’. Ανατολίου.
Αίμα, και πυρ, και ατμίδα καπνού, τέρατα γης, ά προείδεν Ιωήλ’ αίμα, την Σάρκωσιν’ πυρ την θεότητα» ατμίδα δε καπνού, το Πνεύ¬μα το Αγιον, το επελθόν τη Παρθένω, και κόσμον ευωδιάσαν. Μέ¬γα το μυστήριον, της σης ενανθρωπήσεως, Κύριε δόξα σοι.
Ο προφήτης Ιωήλ είδε με την αποκάλυψη του Θεού, παράδοξα σημεία για τη ζωή του φυσικού κόσμου: αίμα, φωτιά και ατμό καπνού, που ανέβαινε. Το αίμα σήμαινε την ανθρώπινη φύση του Χριστού και Θεού, η φωτιά έδειχνε την θεότητά Του, και η ατμίδα του καπνού δήλωνε το Αγιο Πνεύμα, που θα κατέβαινε από τον ουρανό και θα επεσκίαζε την Παρθένο, οπότε και θα σκορπούσε πρωτόγνωρη ευωδία στον κόσμο. Είναι μεγάλο και ακατάληπτο το μυστήριο της ενανθρωπήσεώς Σου, Κύριε! Δόξα Σ’ Εσένα.
Σοφία Ντρέκου | Αέναη επΑνάσταση
Περισσότερα: Κυριακοδρόμιο, π.Κων.Στρατηγόπουλος, Χριστούγεννα
Αναχωρησάντων των Μάγων | Χριστουγεννιάτικη ιστορία
από την Πόλη, π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου (Βίντεο)
Μια ιστορία γραμμένη από τον μακαριστό Γέροντα Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο, που διηγήθηκε ο ίδιος κάποια Χριστούγεννα στη Ραδιο Παράγκα. Ξαναδιαβάζοντάς την και νοσταλγώντας την παρουσία του, την αφιερώνουμε στη μνήμη του †
Εικονογράφηση: Αγγελική Κρικελή
Αφήγηση: Αλέξανδρος Φωτόπουλος
Μουσική: Η μοναξιά του συγγραφέα
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ: Διονύσης Τσακνής
Van Gel Span 27 Δεκ 2020: Επιτρέψτε μου να αντλήσω πληροφορίες από το βιβλίο των μη ορθοδόξων Hershel Shanks & Ben Whiterington "O Αδερφός του Ιησού" που αναφέρεται στην αρχαιολογική ανακάλυψη της οστεοθήκης Ιακώβου, όπως αυτή ανακοινώθηκε την 21.10.2002 μετά την συνέντευξη του Γάλλου σημιτολόγου Αντρέ Λεμαίρ, η οποία φέρει επιγραφή :"Γιακούμπ μπαρ Γιοσέφ αχούι ντ' Γέσουα"= Ιακώβ υιός Ιωσήφ, αδερφός Ιησού. Εκεί θεωρεί πιθανή την ορθόδοξη άποψη εκφρασμένη από επίσκοπο Επιφάνειο δηλ. ετεροθαλής αδερφός από θετό πατέρα τον Ιωσήφ με τα 7 παιδιά από γυναίκα μη ούσα εν ζωή, κατά την μνηστεία της Μαριάμ, που στηρίζεται από υμνολογίες και αγιογραφήσεις εμπνευσμένες από το "Πρωτευαγγέλιο Ιακώβου", της Ιεράς Παραδόσεως.
Η Ρωμαιοκαθολική άποψη για να στηρίξει την αγαμία κληρικών τους, θέλει τον Ιωσήφ άγαμο να προστατεύει τα τέκνα του αδερφού του Κλωπά και της άλλης Μαρίας Κλωπά, μεταξύ των οποίων τα θετά ξαδέρφια, με πρώτο τον Ιάκωβο, ενώ πιο βέβηλη η άποψη Ελπιδίου που υιοθέτησε μερίδα Προτεσταντών ότι ο Ιάκωβος και οι λοιποί/ες είναι μικρότεροι/ες του Ιησού, που κρίνονται ιστορικά αστήρικτες, αλλά και θεολογικά καθ' ημάς.
Ο Ευσέβιος Καισαρείας παρακάμπτει την αντιπαλότητα Επιφανείου - Ιερωνύμου και προβάλλοντας τα ιστορικώς τεκμηριωμένα γεγονότα θανάτου του Ιακώβου Δικαίου από Ιώσηπο, Ηγίσιππο και Κλήμη, συνάδοντας με την Παύλεια προτροπή αποχής από "γενεαλογικές έριδες"(Προς Τίτο, Γ' 8-15 ... "μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο...").
Η σαφέστερη αναφορά στον "Ιάκωβον αδελφόν του Κυρίου" έρχεται από Προς Γαλάτας (1, 13-19) που πολλάκις φαίνεται να συνταυτίζεται με τον Ιάκωβο πρωταγωνιστή της πρώτης Εκκλησίας Ιεροσολύμων {π.χ. Προς Γαλάτας (2, 1-10), Πράξεις (21, 17-18)}. Το αν συνταυτίζεται με τον Ιάκωβο Αλφαίου, που όπως ο Ιούδας Ιακώβου/Θαδδαίος ήταν εκ των 12 Μαθητών και συγχρόνως φέρονται ετεροθαλείς αδερφοί από θετό πατέρα, είναι σημείο ασάφειας, όχι όμως διχογνωμίας γιατί είναι υπαρκτά πρόσωπα, είτε συνταυτίζονται, είτε όχι και η Εκκλησία μας τους εορτάζει χωριστά, ανεξαρτήτως συνταυτίσεως, αναφέροντας όλες τις εκδοχές στα συναξάρια.
Χαρακτηριστικές πάντως οι απεικονίσεις αγιογραφιών ο Ιάκωβος σαν μεγάλο παιδί να σέρνει/οδηγεί τον γάιδαρο κατά την "Φυγήν εις Αίγυπτον", αποδεκτών από Ορθοδοξία, σε αντίθεση με δυτικίζουσα απεικόνιση τιτλοφορούμενη: "Η Αγία Οικογένεια" με Ιωσήφ, Μαρία και βρέφος Ιησού, όπου ο θετός επίγειος πατέρας, επισκιάζει με την παρουσία του, τον μη απεικονιζόμενο Ουράνιο Πατέρα, που πάλι ορθοδόξως απαιτεί και την σύγχρονη απεικόνιση Αγίου Πνεύματος, γι' αυτό και τότε θα "περισσεύει" η σύγχρονη απεικόνιση της ανθρώπινης Μητέρας Μαρίας.
Konstantinos Konstantinidis: Τι μας λέει ο μεγάλος και όντως, θεολόγος του αιώνα μας και πόσο διαχρονικά είναι. Τι μεγάλες αλήθειες ομιλεί και πόσες κρύβονται μέσα και πίσω από τα λόγια του, να τις νοήσουμε... «και λένε οι Πατέρες πόσο μάλλον εμείς που ζούμε στην Εκκλησία, γνωρίζουμε τα δρώμενα, πρέπει να έχουμε ηγεμονικό λόγο και να είμαστε βασιλείς.»
Αλήθεια, πόσοι και ποιοι Ιεράρχες Ορθόδοξοι της Ελλαδικής και του Φαναρίου Εκκλησίας, διαθέτουν ηγεμονικό λόγο και παρρησία;;;
Το ερώτημα δεν είναι χάριν λόγου, είναι σοβαρό και χρήζει απάντησης με περίσκεψη. Στις μέρες μας, επανήλθε, ξαναβασιλεύει ο Ηρώδης, έως ότου λάβει τα ηνία ο Αντίχριστος, "ακούστηκε" λέγει ο Ιερεμίας, "ακούγεται" λέγω εγώ" «ακούγεται στη Ραμά κραυγή, θρήνος, κλάματα και στεναγμός βαρύς. Για τα παιδιά της κλαίει η Ραχήλ, και πουθενά δε βρίσκει παρηγοριά, γιατί δεν υπάρχουν πια στη ζωή.»
Όντως κλαυθμός στην σημερινή Ραμά. Κλαίει η Ραχήλ τα παιδιά της, μα παιδιά της είμαστε όλοι μας. Και τον σημερινό Ηρώδη, τουλάχιστον ποιοι τον αντιπροσωπεύουν, γνωρίζουμε. Ζητείται Ηγεμονικός Βασιλικός λόγος !!! 29/12/2016 στις 9:08 μ.μ.
Bhabis Yerakis 29 Δεκεμβρίου 2013: Α, ΜΩΡΕ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ ΠΑΤΗΣΕΣ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΡΥΦΟ ΣΑΛΛΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΟΝ ΠΑΠΟΥΛΗ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ, ΤΟΝ ΘΕΟΤΡΕΛΛΟ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ! ...ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΠΟΝΕΣΕΣ ...ΑΛΛΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΧΟΡΟΠΗΔΑΕΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΟΥ!... ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ, ΟΧΙ ΚΑΘΕ ΜΟΝΟ ΜΕΡΑ, ΝΑ ΖΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ, ΕΔΩ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΗΓΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΤΟΥ! ... ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ !!! ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ ΚΑΝΟΝΙΣΕ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ! ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟ ΑΓΩΝΑ ΑΜΗΝ! 29 Δεκεμβρίου 2013.
Αλήθεια, πόσοι και ποιοι Ιεράρχες Ορθόδοξοι της Ελλαδικής και του Φαναρίου Εκκλησίας, διαθέτουν ηγεμονικό λόγο και παρρησία;;;
Το ερώτημα δεν είναι χάριν λόγου, είναι σοβαρό και χρήζει απάντησης με περίσκεψη. Στις μέρες μας, επανήλθε, ξαναβασιλεύει ο Ηρώδης, έως ότου λάβει τα ηνία ο Αντίχριστος, "ακούστηκε" λέγει ο Ιερεμίας, "ακούγεται" λέγω εγώ" «ακούγεται στη Ραμά κραυγή, θρήνος, κλάματα και στεναγμός βαρύς. Για τα παιδιά της κλαίει η Ραχήλ, και πουθενά δε βρίσκει παρηγοριά, γιατί δεν υπάρχουν πια στη ζωή.»
Όντως κλαυθμός στην σημερινή Ραμά. Κλαίει η Ραχήλ τα παιδιά της, μα παιδιά της είμαστε όλοι μας. Και τον σημερινό Ηρώδη, τουλάχιστον ποιοι τον αντιπροσωπεύουν, γνωρίζουμε. Ζητείται Ηγεμονικός Βασιλικός λόγος !!! 29/12/2016 στις 9:08 μ.μ.
Bhabis Yerakis 29 Δεκεμβρίου 2013: Α, ΜΩΡΕ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ ΠΑΤΗΣΕΣ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΡΥΦΟ ΣΑΛΛΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΟΝ ΠΑΠΟΥΛΗ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ, ΤΟΝ ΘΕΟΤΡΕΛΛΟ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ! ...ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΠΟΝΕΣΕΣ ...ΑΛΛΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΧΟΡΟΠΗΔΑΕΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΟΥ!... ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ, ΟΧΙ ΚΑΘΕ ΜΟΝΟ ΜΕΡΑ, ΝΑ ΖΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ, ΕΔΩ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΗΓΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΤΟΥ! ... ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ !!! ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ ΚΑΝΟΝΙΣΕ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ! ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟ ΑΓΩΝΑ ΑΜΗΝ! 29 Δεκεμβρίου 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου