ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Το Μανιφέστο του Αταίριαστου

Το ιδιαιτέρως εκλεκτό θέμα αγαπητοί αναγνώστες, μάς φέρνει αντιμέτωπους με την ανατρεπτική φυσική μας πραγματικότητα, στο οποίο φαίνεται κατά πόσο αληθινά θέλουμε να βρούμε την διαφορετικότητά μας στην σημερινή εποχή και την αυτογνωσία μας. Το κείμενο είναι συγκλονιστικά ανθρώπινο και επαναστατικό.

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως την συγγραφέα Μαρία Σταματιάδου για την αναφορά της στην Ιστοσελίδα μας η οποία, ομολογώ πως με συγκίνησε μέσα σ' ένα τόσο ανθρώπινο και θεολογικά ανατρεπτικό κείμενο για τα κοινωνικοπολιτικά status.

«Η αγιότητα τού ενός
(αποτέλεσμα προσευχής 
και σύνδεσης με τον Θεό) 

μεταμορφώνει το περιβάλλον της, 

σε τέτοιο βαθμό ώστε καθίσταται επικίνδυνη 

για τις δομές και τους θεσμούς της κοινωνίας της 

– αυτό δηλαδή που κοσμικά θεωρείται «ησυχία» 

και «απραξία» απειλεί τα θεμέλια της κοσμικότητας.»

Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΚΑΙ ΤΟ 
ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ

Γράφει η Μαρία Σταματιάδου

Νομικός - Αρθρογράφος

Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι 

το αταίριαστο ταιριάζει με τον εαυτό του. 

Ηράκλειτος 475 π.Χ.

Πάντα ήμουν α-ταίριαστη… όχι μόνον με κάποιους ανθρώπους, αλλά σχεδόν με τα πάντα: στη βιολογική οικογένειά μου δεν ταίριαζα με κανέναν (ήμουν «το παιδί από άλλο ανέκδοτο», που δεν συμμερίστηκε και δεν δικαίωσε κανένα όνειρο γονιών και συγγενών), στο σχολείο δεν ταίριαζα με κανένα παιδί και με κανέναν δάσκαλο ενώ στη μετέπειτα –ενήλικη– ζωή μου δεν ταίριαζα με τίποτα! Καμία έκφανση του κόσμου τούτου δεν μπορούσε να «κουμπώσει» σε κάτι αυθεντικά δικό μου.

Αυτή είναι μια αλήθεια, την οποία ήξερα από πάντα, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει από πάντα. Αυτό μεταφραζόταν κατ’ αρχήν σε πολύ πόνο, σε βίωση αδικίας και σε ενοχές χωρίς προσανατολισμό. Επιπλέον –και αυτό ήταν το χειρότερο– η προσποίηση είχε γίνει καθημερινότητά μου και σχεδόν δεύτερη φύση μου, καθώς έπρεπε να συμβιώσω με τους «άλλους» σε κάποια πλαίσια, οικογενειακά, κοινωνικά, επαγγελματικά…

Και δυστυχώς, κανένα «πλαίσιο» δεν αποδέχεται κάτι αταίριαστο, το αποβάλλει σαν ξένο σώμα, σαν αναφομοίωτο μόσχευμα –και πράγματι, είναι ξένο σώμα– και οφείλεις να ψηθείς πολύ στην απόρριψη από τους άλλους, στην προσποίηση από εσένα τον ίδιο και στις οδυνηρές απώλειες, ώσπου να μάθεις να είσαι αταίριαστος και να χαίρεσαι γι’ αυτό, υποστηρίζοντάς το έναντι πάντων – και κυρίως διαφυλάσσοντάς το στον εαυτό σου.

ΘΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΧΥΡΑ

«Δεν πιστεύω στην κοινωνία», είχε πει κάπου ο Ντοστογιέφσκυ, και χρειάστηκε να φθάσω σχεδόν «στου δρόμου τα μισά» που λέει ο ποιητής, για να καταλάβω τι εννοούσε και γιατί το είπε. Ήταν και αυτός ένας από τους αταίριαστους που πέρασαν από τον κόσμο αυτό…

Ο αταίριαστος δεν είναι απλώς κάποιος που δεν ταιριάζει με τα δεδομένα. Ο αταίριαστος αντιμετωπίζεται σαν συνεχή απειλή, μόνο και μόνο επειδή είναι αυτό που είναι. Δεν αντιμετωπίζεται όμως σαν «κατά μέτωπο» απειλή, αλλά σαν υφέρπουσα αποσταθεροποίηση της ομοιογένειας και της «κανονικότητας».

Η κοινωνία δομείται με αυτόν ακριβώς το σκοπό: τη διατήρηση αυτού που εννοείται «κανονικότητα» και που δεν είναι τίποτε περισσότερο από τα κοσμικά συμφέροντα κάποιου ισχυρού συνόλου. Ο αταίριαστος δεν μπορεί να πιστέψει στην κοινωνία, όχι επειδή είναι επαναστάτης (μολονότι μοιραία είναι επαναστάτης), αλλά διότι δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σε κανενός είδους κοσμικό συμφέρον – ακόμη και σε όσα θεωρούνται «καλά» και «υγιή».

Προσωπικά, πάντα ασφυκτιούσα στις κοινωνικές δομές και στους θεσμούς, μολονότι κάποιοι έμοιαζαν «ηθικοί» και σε πλήρη συμφωνία με τα κοσμικά, δικά μου συμφέροντά. Διότι, τι άλλο είναι οι θεσμοί –όπως τουλάχιστον λειτουργούν σήμερα στις κοινωνίες που γνωρίζουμε– παρά η κατοχύρωση των «δικαιωμάτων» του κάθε «εγώ»;

Το «εγώ» οχυρώνεται πίσω από τους θεσμούς για να μπορέσει να προστατευτεί, και οι αταίριαστοι άνθρωποι δεν ταιριάζουν στα προστατευτικά τείχη – γι’ αυτό και πορεύονται στη ζωή ανοχύρωτοι (δίχως ακόμη το υπέρτατο οχυρό της οικογένειας), και συνήθως φαίνονται να είναι οι «χαμένοι» του κοσμικού παιχνιδιού.

Σχεδόν ποτέ δεν θα δούμε έναν αταίριαστο να έχει πολλά χρήματα, να κάνει καριέρα, να είναι «πετυχημένος», σύμφωνα με τα μέτρα, τα σταθμά και τα κριτήρια της κοινωνίας. Εδώ όμως, οφείλουμε να κάνουμε μια διευκρίνιση: ο αταίριαστος δεν είναι ο κάθε αποτυχημένος κοινωνικά. Είναι αυτός που ασφυκτιά στο ενδοκοσμικό παιχνίδι και αρνείται (από φυσική άρνηση), να παίξει σ’ αυτό.

Η λέξη αποτυχημένος δεν είναι απόλυτα σωστή, διότι προϋποθέτει την προσπάθεια και την αποτυχημένη κατάληξη αυτής. Στην περίπτωση των αταίριαστων, δεν υπάρχει προσπάθεια. Υπάρχει μόνον μια συνεπής άρνηση της συμμετοχής τους στο κοσμικό παιχνίδι, που αποτελεί ταυτόχρονα μια συνεπή κατάφαση στη δική τους αλήθεια.

ΜΕ ΡΙΖΕΣ Ή ΜΕ ΦΤΕΡΑ;

Ο λόγος που επέλεξα να γράψω αυτό το άρθρο τώρα, είναι διότι θέλησα να μοιραστώ μαζί σας την τωρινή μου κατάφαση στην αλήθεια μου, μια κατάφαση που τώρα αναδύθηκε μέσα μου συνειδητά, ως δώρο Ζωής. 

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το πέρασα στην κατάσταση που θα μπορούσε να περιγραφεί ως «το μετέωρο βήμα του πελαργού» (κάθε συνειρμός με την ταινία του Αγγελόπουλου δεν είναι τυχαίος).

Το ένα πόδι της ύπαρξής μου πατούσε σταθερά στον κόσμο αυτόν που γεννήθηκα και που με περιβάλλει, το άλλο πόδι μου ήταν αέρινα σηκωμένο, με φορά προς τον «άλλον κόσμο», εκείνον που λαχταρούσα. Το ένα πόδι είχε ρίζες, το άλλο πόδι είχε φτερά. Οι ρίζες ήταν μικρές, λεπτές, αδύνατες, ενώ τα φτερά ήταν μεγάλα…

Η γνωριμία μου με αυτόν τον «άλλο κόσμο» ήταν αναπόφευκτη, αφ’ ενός διότι είχε το αποτύπωμά του μέσα μου, αφ’ ετέρου διότι τα φτερά (του ποδιού και της ψυχής) με οδηγούσαν σ’ αυτόν, όσο η συνειδητότητά μου σταδιακά υψωνόταν. Και ναι, υπάρχει ένας άλλος κόσμος, στον αντίποδα του κόσμου που ξέρουμε και ζούμε, ένας κόσμος κυριολεκτικά ανάποδος!

Οι Ορθόδοξοι γέροντες, όταν αναφέρονται στον κόσμο αυτόν, χρησιμοποιούν το χαρακτηρισμό «πνευματικός» - στη ουσία του όμως είναι το ίδιο υλικός με τον κόσμο που γνωρίζουμε, διέπεται όμως από άλλους νόμους, τους πνευματικούς.

Στον κόσμο αυτόν, η ύπαρξη τελειούται (τελειοποείται), εν ασθενεία (σε κοσμική αδυναμία). Το κοσμικό έσχατο γίνεται πνευματικά πρώτο. Το άδειασμα του νου (και όχι το γέμισμά του με πληροφορίες) οδηγεί στην Σοφία. Η αγιότητα τού ενός (αποτέλεσμα προσευχής και σύνδεσης με τον Θεό) μεταμορφώνει το περιβάλλον της, σε τέτοιο βαθμό ώστε καθίσταται επικίνδυνη για τις δομές και τους θεσμούς της κοινωνίας της – αυτό δηλαδή που κοσμικά θεωρείται «ησυχία» και «απραξία» απειλεί τα θεμέλια της κοσμικότητας. 

«Αυτοί που σταματούν στη σοφία τους είναι ανόητοι και ολιγαρκείς. Αυτοί που ηδονίζονται με την καλλιέπειά τους προδίδουν την ποίηση. Αυτοί που ενθουσιάζονται με τα χαρίσματά τους και τα διαφημίζουν είναι ρηχοί νερόλακκοι και ταλαιπωρούν τους αφελείς», λέει ο Αρχιμανδρίτης Παύλος Παπαδόπουλος, ορίζοντας με κάποιον τρόπο, το ανάποδο του κοσμικού σε σχέση με το πνευματικό.

Αντίθετα, αυτός που δεν προβάλλει τίποτε, αυτός που δεν μπαίνει στο κοσμικό παιχνίδι με σκοπό να κερδίσει ή να πετύχει ή να δικαιωθεί, ή να ασχοληθεί, ή ακόμη και να «κάνει καλά τη δουλειά του» (μεγάλη παγίδα και ένοχο άλλοθι), αλλά αντίθετα, περιφρονεί κάθε είδους ιδιοτέλεια, κάθε είδους κοσμικό όριο, κάθε κοσμική απαίτηση, αυτός που μπορεί (ή που παλεύει) να υπάρχει εν Ελευθερία στην (κοσμική) Ανυπαρξία του, αυτός είναι που στο τέλος (ένα τέλος που συνήθως αργεί αλλά πάντα έρχεται) «κερδίζει», «πετυχαίνει», «δικαιώνεται», σε ένα επίπεδο υψηλότερο, φωτεινό.

• Όταν οι άλλοι σχολιάζουν την οικονομική φτώχεια του, αυτός προσεύχεται ενάντια στην ψυχική μιζέρια τους. Όταν οι άλλοι τον περιφρονούν λόγω της αποτυχίας του στον κοινωνικό του ρόλο (με ό,τι αυτός ο ρόλος περιλαμβάνει), αυτός αναμορφώνει, προάγει και φωτίζει την κοινωνία. Όταν οι άλλοι ειρωνεύονται την τρέλλα του, αυτός εκστασιάζεται από την αποκάλυψη των Μυστηρίων, από το τέλος των αποριών, από τους καινούργιους δρόμους που ανοίγονται μπροστά του.

• Διότι ο κόσμος του είναι ανάποδος: η σιωπή εκεί ισοδυναμεί με ισχυρή φωνή, η Ανυπαρξία ισοδυναμεί με το πλήρωμα της ύπαρξης, η αδιαφορία ισοδυναμεί με την ενεργητική βία ενάντια στους θεσμούς, η απραξία με το έσχατο όριο των πράξεων.

ΟΤΑΝ ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί το οικονομικό σύστημα είναι τόσο περίπλοκο; Γιατί η οικογένεια, από σχέση και ουσιαστική αξία ζωής, έγινε θεσμός, οικονομική και κοινωνική μονάδα; Γιατί η παιδεία είναι τόσο διαμελισμένη; Γιατί σχετιζόμαστε, είτε μόνον εντός ιδεολογικού πλαισίου (συνήθως οι κοσμικά μορφωμένοι) είτε μόνο με βάση το συμφέρον (έστω και το υγιές) και είμαστε ανίκανοι να σχετιστούμε με βάση την ολοκληρωτική Αλήθεια μας και μόνον; 

Ένας είναι ο κύριος λόγος: να έχουμε απασχολημένο το μυαλό μας εξ ολοκλήρου σε αυτά τα πλαίσια, τόσο ώστε να απορροφηθεί η ίδια η καρδιά μας, και έτσι να γίνουμε ακίνδυνοι.

Μπορεί να βρίζουμε όλη την ημέρα για το γεγονός ότι μαζεύουμε αποδείξεις για την εφορία, αλλά δεν παύουμε να τις μαζεύουμε. Μπορεί να ασφυκτιούμε στις γραφειοκρατικές διαδικασίες, αλλά τις ακολουθούμε κατά πόδας, για να πάρουμε σύνταξη ή για να κερδίσουμε «κάτι παραπάνω». Μπορεί να βρίσκουμε το οξυγόνο μας σε σχέσεις πέρα και πάνω από το θεσμό της οικογένειας, όπως λειτουργεί στα χρόνια μας, αλλά η κοινωνική «ευπρέπεια» και η οικονομική ανάγκη μάς ωθούν στο να γαντζωνόμαστε σ’ αυτόν. Μπορεί η παιδεία να στερείται κάθε ουσίας, αλλά μπαίνουμε στο κυνήγι των πτυχίων και των διπλωμάτων, για «καλύτερη δουλειά» και επαγγελματική «επιτυχία».

Και πού είμαστε εμείς σε όλα αυτά; Παντού, θα μπορούσε να πει κάποιος. Και όντως, έχουμε τόσο πολύ ταυτιστεί με τον κοσμικό μας ρόλο, που θεωρούμε ότι είναι η αλήθεια μας – αυτή είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία των κοινωνιών.

Οι αταίριαστοι λοιπόν είναι αυτοί που δεν ταυτίστηκαν με τον κοσμικό τους ρόλο. Και πέρα από αυτό, έμειναν πιστοί στη διαφορετικότητά τους, με όλο το βαρύ τίμημα που υποχρεώθηκαν να πληρώσουν. Γιατί; Διότι το κάλεσμα του «άλλου κόσμου», εκείνου του ανάποδου, ήταν πολύ πιο ισχυρό και ιδιαίτερα πολύτιμο, σε σχέση με τις απώλειες του κόσμου τούτου.

Και αυτό, διότι, «το αταίριαστο ταιριάζει με τον εαυτό του», όπως είπε ο Ηράκλειτος. Η πλειονότητα των ανθρώπων δεν το γνωρίζει αυτό, οι αταίριαστοι όμως το γνωρίζουν εκ βαθέων…

Οι κοινωνίες, παρ’ όλο που αποτελούνται από πρόσωπα, είναι απρόσωπες. Έχουν την αποστολή της αυτοσυντήρησής τους και αισθάνονται τους αταίριαστους ως απειλή για την αποστολή αυτή.

• Οι άνθρωποι όμως, ιδιαίτερα εκείνοι που κατάφεραν να γίνουν πρόσωπα και δεν αφομοιώθηκαν από την κοινωνική μάζα, μπορούν να ωφεληθούν πολύ από την ύπαρξη των αταίριαστων ανθρώπων. Το αντανακλαστικό βέβαια είναι η καχυποψία ή ακόμη και η εχθρότητα. Όταν όμως καταφέρουν να ακούσουν την εσωτερική φωνή τους και να αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο, τότε πραγματικά συμβαίνουν ανατροπές.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια ιστορία που άκουσα πρόσφατα και έκανα την προσωπική μου έρευνα γι’ αυτήν. Μπορείτε και εσείς να πάρετε στοιχεία από την ιστοσελίδα «Αέναη επ-Ανάσταση» της Σοφίας Ντρέκου, η οποία μου πρωτομίλησε για αυτήν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

Η ιστορία αναφέρεται σε έναν «άγιο-τρομοκράτη» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, τον Όσιο Θεόδωρο του Κούσμιτς, η ζωή τού οποίου φανερώνει πολύ γλαφυρά τη θετική και θεραπευτική επίδραση των αταίριαστων ανθρώπων στην κοινωνία.

Αυτόν τον άνθρωπο τον συνέλαβαν το 1836 οι αστυνομικοί στο Περμ της Σιβηρίας, ως ύποπτο μιας τρομοκρατικής ενέργειας που είχε συμβεί εκείνες τις ημέρες. Δεν είχε ούτε ταυτότητα ούτε οποιοδήποτε έγγραφο που να αποδεικνύει ποιος είναι και από πού προερχόταν. Είπε στους αστυνομικούς ότι τον έλεγαν Θεόδωρο.

Δεν αποκάλυψε κανένα άλλο στοιχείο για τον εαυτό του. Οι αστυνομικοί τον συμπάθησαν, διότι, παρ’ όλη την απόλυτη φτώχεια του που φαινόταν από τα ρούχα και το όλο παρουσιαστικό του, είχε απέναντί τους μιαν αρχοντική ευγένεια. Τον έστειλαν σε ένα χωριό της Σιβηρίας, το Ζάρκαλυ. Εκεί έμεινε 6 χρόνια, ώσπου ένας εύπορος κοζάκος του πρόσφερε ένα κελί σε ένα κοντινό χωριό. Επέστρεψε όμως πάλι στο Ζάρκαλυ, όπου οι χωρικοί τού είχαν χτίσει ένα πρόχειρο κατάλυμα.

Ο Θεόδωρος ήταν ένας αταίριαστος τού χωριού, καθώς περνούσε το χρόνο του προσευχόμενος, σε απόλυτη ένδεια, χωρίς ποτέ να παραπονιέται για οτιδήποτε. Αντίθετα, ήταν φορέας γαλήνης, αστείρευτης χαράς και αγάπης – στοιχεία που χάριζε ατέλειωτα σε όλο τον κόσμο. Το κρύο, οι αρρώστιες, η πείνα και η φτώχεια περνούσαν από πάνω του επιδερμικά, ενώ ο ίδιος ήταν αφοσιωμένος στην προσευχή που τον συνέδεε με τον Θεό και με τους ανθρώπους γύρω του.

Ταυτόχρονα, με κάποιον μυστικό τρόπο, οι χωρικοί βίωναν βαθιά την αγάπη του και χωρίς να το συνειδητοποιούν –πάλι με μυστικό τρόπο– επηρεάζονταν από την παρουσία του. Τον αγαπούσαν, τον συμβουλεύονταν, κατέθεταν σ’ αυτόν τις πίκρες και τις χαρές τους.

Με τον καιρό, η παρουσία του άρχισε να επηρεάζει τη συμπεριφορά τους. Τους έκανε να στρέφονται στα ουσιώδη και να παραμελούν τις συμβάσεις και τα σχετικά με τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς. Η ψυχή τους έκλεινε προς την αγάπη, την ησυχία, τη γαλήνη, την αλληλοβοήθεια, την προσευχή.

Ένας πάμφτωχος σιωπηλός αταίριαστος, χωρίς ταυτότητα, αναμόρφωσε το είναι τους, με την παρουσία του και μόνον! Αυτό έκανε τις Αρχές του τόπου να αντιδράσουν. Πρώτη μάλιστα η Εκκλησία, που είδε στο πρόσωπό του έναν επικίνδυνο ασεβή αναρχικό. 

«Αυτά συμβαίνουν όταν η Εκκλησία γίνεται θεσμός και αρχίζει τους εναγκαλισμούς με την πολιτική εξουσία, όταν δηλαδή η Εκκλησία αρχίζει να παίζει το παιχνίδι της εννόμου τάξεως… όμως οι νόμοι είναι κοσμικοί, ενώ η Εκκλησία στην ουσία της δεν είναι του κόσμου τούτου», λέει σχολιάζοντας ο π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος.

Στη συνέχεια, και η πολιτική εξουσία στράφηκε εναντίον του, αλλά δεν μπορούσαν να τον κατηγορήσουν για κάτι συγκεκριμένο. Τότε, ένας πλούσιος του χωριού που τον αγαπούσε και τον σεβόταν πολύ, ο Συμεών Φεοφάνοβιτς Χρομώφ, του έχτισε ένα κελί δίπλα στο σπίτι του και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του.

Όταν ο Θεόδωρος αρρώστησε πολύ βαριά, το 1859, λίγες ημέρες πριν πεθάνει, ο Χρομώφ τον πίεσε να του αποκαλύψει την ταυτότητά του, διότι ήθελε να ξέρει ποιος είναι ο άνθρωπος με τόσα χαρίσματα και τέτοιας ποιότητας ταπείνωση.

Τότε, ο Θεόδωρος τού αποκάλυψε κάτι που ο Χρομώφ επιβεβαίωσε αρκετές μέρες μετά το θάνατό του: ο Θεόδωρος ήταν ο τσάρος Αλέξανδρος ο Α', ο οποίος θεωρούταν ότι σκοτώθηκε στον πόλεμο της Κριμαίας, κανείς όμως δεν είχε δει το πτώμα του.

Μετά το θάνατο τού Θεόδωρου, ο Χρομώφ ερεύνησε το κελί του και βρήκε τη συνεχή αλληλογραφία του με τα ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης και αναφορές σε παλαιότερες συναντήσεις του με ευγενείς της εποχής.

Μάλιστα, ο τσάρος Αλέξανδρος ο Β' έδωσε στη δημοσιότητα αυτά τα στοιχεία, υποστηρίζοντας, μαζί με άλλους που έκαναν σχετική έρευνα, ότι ο πρώην τσάρος και μετέπειτα ασκητής οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή με ευλογία του στάρετς Νικολάου της Όπτινα, ή του ίδιου του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, τον οποίο είχε επισκεφθεί πολλές φορές.

ΟΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ…

Όλοι οι άγιοι είναι αταίριαστοι – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι οι αταίριαστοι είναι άγιοι. Η ιστορία του οσίου Θεοδώρου του Κούσμιτς αναφέρθηκε εδώ, διότι καταδεικνύει πιο κραυγαλέα την ιδιότυπη σχέση των αταίριαστων ανθρώπων με την κοινωνία και με την εξουσία.

Καταδεικνύει επίσης ότι, αν αρχίσει να φτερουγίζει η ψυχή προς τον «άλλο κόσμο», τον ανάποδο, όλες οι ρίζες που πιθανόν δένουν τον άνθρωπο με τον κόσμο τούτο, αποδεικνύονται ανίσχυρες.

Ίσως είναι πολύ βαρύ το κοσμικό τίμημα που πληρώνουν οι αταίριαστοι για να μάθουν ότι ταιριάζουν με τον εαυτό τους, αποδεικνύεται όμως ασήμαντο, όταν το θαύμα αρχίζει να συντελείται…

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ 

ΣΑΝ ΚΟΥΤΙΑ ΣΚΟΡΠΙΑ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Για τον Θεό όλα είναι ωραία και καλά και δίκαια, όμως οι άνθρωποι άλλα θεωρούν άδικα και άλλα δίκαια. (Ηράκλειτος) 

Η πάλη με τον Θεό είναι μια επικίνδυνη περιπέτεια· μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή, αλλά μπορεί επίσης να μας κάνει ικανούς «ίνα αποθώμεθα τον παλαιόν άνθρωπον συν ταις πράξεσιν αυτού» (Κολ. 3,9), και να νικήσουμε δια της ταπεινοφροσύνης. (π.Σωφρόνιος του Έσσεξ, Η ζωή Του ζωή μου)

Τα ματς-μουτς με την εξουσία δεν κάνουν καλό. Διότι αν σου δώσει ένα «ματς» η εξουσία, θα περιμένει ένα «μουτς» από εσένα, και το αντίστροφο, οπότε χάνεις την ελευθερία σου… (π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος) 

Η διάνοια που εμμένει στις φιλοσοφικές κατηγορίες δεν μπορεί να δεχθεί το ευαγγελικό κήρυγμα. Γι’ αυτήν είναι τρέλα, «ότι το μωρόν του Θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστί και το ασθενές του Θεού ισχυρότερον των ανθρώπων εστί» (Α' Κορ. 1,19-25). (π. Σωφρόνιος του Έσσεξ, Η ζωή Του ζωή μου)

Η πιο τρομακτική εμπειρία στη ζωή ενός ανθρώπου είναι όταν, γύρω στην ηλικία των τριών χρόνων, συνειδητοποιεί ότι δεν ταυτίζεται με το περιβάλλον, δεν αποτελεί μέρος του, αλλά είναι μια ξεχωριστή οντότητα. (Ζακ Λακάν)

Από το περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ Ιούλιος 2013
ΜΑΡΤΥΡΙΑ - Το Μανιφέστο του Αταίριαστου
Μαρία Σταματιάδου Νομικός - Αρθρογράφος
Επιμέλεια, φώτο, επισημάνσεις: sophia-ntrekou.gr 

by Sophia-Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση

Περισσότερα Θέματα: π. Κων. Στρατηγόπουλος
Θεολογία, Κοινωνία, Λογοτεχνία, Φιλοσοφία










Σχόλια στο facebook

π. Δαμιανός Σαράντης: Όταν ο κόσμος στήνει τους «θεσμούς» του σαν φράχτες γύρω από τα κτήρια της «δύναμης» και της «ασφάλειας» των εξουσιών του, έξω από αυτούς τους φράχτες, τρέχουν ακούραστα οι «ανένταχτοι»: Άνθρωποι καρδιοστάλαχτοι, με λαχτάρα ελευθερίας στην αδέσποτη ψυχή τους, παίζοντας σαν τα παιδιά με την επικρατούσα σοβαρότητα που πλήττει την χαρά μας! 20 Ιανουαρίου 2014 στις 3:27 μ.μ.


» 15 σχόλια στο ιστολόγιο για το θέμα ΕΔΩ

Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 26 Ιανουαρίου 2014

Vaia Tzatzara: Sophia και Maria πολλοί θα βρούμε κάποια στοιχεία του εαυτού μας στο κείμενο, άλλοι λίγα, άλλοι πολλά.. 10 χρόνια πριν

Sophia Drekou: Βάΐα μας καλή και αγαπημένη μας, είμαι από αυτές που βρήκαν πολλά. Σ' ευχαριστούμε πάρα πολύ! Καλημέρα...

Vaia Tzatzara: καλημερα !!..και εγω βρηκα πολλα και οταν θα το ξαναδιαβασω ειμαι σιγουρη οτι θα βρω κι αλλα .

Sophia Drekou: Το αυτό διαπίστωσα κι εγώ

Vaia Tzatzara: "και οφείλεις να ψηθείς πολύ στην απόρριψη από τους άλλους, στην προσποίηση από εσένα τον ίδιο και στις οδυνηρές απώλειες ....." εδώ βρίσκομαι

Sophia Drekou: «Οι Ορθόδοξοι γέροντες, όταν αναφέρονται στον κόσμο αυτόν, χρησιμοποιούν το χαρακτηρισμό «πνευματικός» - στη ουσία του όμως είναι το ίδιο υλικός με τον κόσμο που γνωρίζουμε, διέπεται όμως από άλλους νόμους, τους πνευματικούς. (...) Διότι ο κόσμος του είναι ανάποδος: η σιωπή εκεί ισοδυναμεί με ισχυρή φωνή, η Ανυπαρξία ισοδυναμεί με το πλήρωμα της ύπαρξης, η αδιαφορία ισοδυναμεί με την ενεργητική βία ενάντια στους θεσμούς, η απραξία με το έσχατο όριο των πράξεων.» Είμαι εδώ, όπου είναι κομβικό σημείο αναφοράς του κειμένου νομίζω. Η άλλη λογική....

Vaia Tzatzara: ναι το διαβαζω αλλά θα το μελετήσω αργότερα. πιστεύω θα συζητήσει κόσμος πολύς εδώ.

Sophia Drekou: Το εύχομαι γιατί θέλω ν'ακούσω απόψεις και εμπειρίες.

Maria Stamatiadou: Συγκινούμαι αληθινά και χαίρομαι πολύ που ταιριάζουμε οι αταίριαστοι, μέσα από την δυναμική της Αγάπης!

Sophia Drekou: Η εν Χριστώ Αγάπη Μαρία μου, έχει δύναμη. Το διαπιστώνω καθημερινά κι εδώ μέσα. Καλό μεσημέρι...

Nansy Xanthou: "Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι το αταίριαστο ταιριάζει με τον εαυτό του. "αυτό αληθινά το βίωσα όταν ανακάλυψα ότι όλα τα "αταίριαστα" εν Χριστω αυτού του κόσμου ειναι όπως εαυτος μου.

Fedon-Panos Christodoulakis: Απειλεί σαφώς τις δομές μιας κοινωνίας που στηρίζεται στο θάνατο την αμαρτία την αδικία τη φθορά....απειλεί με μεταμόρφωση και ανανοηματοδότηση ριζική στο βαθμό του εφικτού... η μόνη αληθινή επανάσταση ειναι η Αγιότητα !! Καλήμερες και πολλά εύγε!! 26 Ιανουαρίου 2014

Sophia Drekou: Φαίδωνά μας, σ'ευχαριστούμε από καρδιάς Η Αγιότητα, τω όντι, είναι η μόνη Αληθινή Επανάσταση!! Δεν είναι τυχαίο και το «αέναη επΑνάσταση»

Νώντας Σκοπετέας: Το ρ απο το Άγριοι να εκλείψει για πάντα ...Παλεύουμε με τον Θεό ελπίζοντας πως στο τέλος αυτός θα μας νικήσει ( αυτό ξέρω οτι σε κάποιους θα αρέσει ιδιαίτερα) ...Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο ! Ευχαριστούμε ! Σοφία καλή δύναμη και καλές ανηφοριές !Τέτοιες στιγμές να έχεις πολλές και να παίρνεις συνεχώς κουράγια για να συνεχίζεις !

Sophia Drekou: Αγαπητέ μας Νώντα τιμή μας και σ' ευχαριστούμε πολύ μαζί με την Μαρία για το ευχετικό σχόλιό σου! Όλοι μαζί συνοδοιπόροι στην ανηφοριά στον δρόμο που μας οδηγεί στο Αιώνιο Φως! Και πάλι ευχαριστώ από καρδιάς  10 χρόνια πριν

Σοφία Ντρέκου 19 Ιανουαρίου 2014

Maria Stamatiadou: ΣΟΦΊΑ ΜΟΥ, ΚΑΤΑ ΜΕΓΆΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ, ΤΟ ΔΙΚΌ ΣΟΥ ΚΕΊΜΕΝΟ ΑΠΟΤΈΛΕΣΕ ΜΈΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ... ΟΠΌΤΕ, ΜΆΛΛΟΝ ΕΓΩ ΟΦΕΙΛΩ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΝΑ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ!!! - ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΆΣ!!! 10 χρόνια πριν

Vaia Tzatzara: χαρα και τιμη η φιλια μας !!  10 χρόνια πριν

Sophia Drekou: Μαρία μου καλή και εκλεκτή μου φίλη και αδελφή, εγώ σ'ευχαριστώ πολύ γιατί το θεολογικά κοινωνικοπολιτιτκό μήνυμα που περνά το άρθρο σου. Όλοι οι φίλοι/ες σου σ' ευχαριστούν  10 χρόνια πριν

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Και εγώ εντυπωσιάστηκα ! Είδες ταπείνωση ! Το ειχε κρύψει και απο εμάς τους φιλους της ! Μπράβο Μαρια ! 10 χρόνια πριν

ιφιγένεια γεωργιάδου: " από το τέλος των αποριών, από τους καινούργιους δρόμους που ανοίγονται μπροστά του." Ω εσύ ελπιδοφόρα αναζήτηση λυτρωτικής τελείωσης στην ριζική ανατροπή της ύπαρξης μου σε προσμένω εναγώνια μικρή ακτίνα του ανέσπερου φωτός μην με ξεχνάς !!! 10 χρόνια πριν

Κυριακος Σαμαρας: αυτή η φιλοσοφία μ αρεσει, οχι των τυπων και των μορφωμένων τυπων με τις μεγάλες ιδέες και τις δυσκολονοητες λέξεις, λογια απλά και κατανοητά που ξεκλειδώνουν συρτάρια γεμάτα σκέψεις, και μέσα σ αυτές ψάχνεις ανάμεσα σ αυτές που σ αρέσουν και σ αυτές που δεν σ αρέσουν, σ αυτες που συμφωνεις και σ αυτές που δεν συμφωνείς, να βρεις την αλήθεια, τη δικη σου αλήθεια. κι όταν λεω φιλοσοφία δεν ξερω αν εννοώ τον ορο που εξηγείται στο λεξικο, εννοώ το να είσαι φίλος της σοφίας του θεου και του κόσμου, παντοτινος μαθητής και ποτέ δασκαλος, κανενός. ευχαριστω Maria Stamatiadou γι' αυτά που διάβασα και γι' αυτά που θα σκεφτώ συμφωνώντας η διαφωνώντας. 10 χρόνια πριν

Sophia Drekou: Νικόλα ναι, έτσι όπως το λες... αλλά τώρα που την αποκάλυψα (το ξέρω καιρό βέβαια) θα της τα βγάλουμε όλα τα συγγραφικά της ταλέντα στην Φόρα  10 χρόνια πριν

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Όλα στη φόρα Σοφία ! Μα όλα !

Κυριακος Σαμαρας μια καλη μου φιλη με μαλωσε για τη φραση μου,,οχι των τυπων και των μορφωμενων τυπων με τις μεγαλες ιδεες και τις δυσκολονοητες λεξεις,να διευκρινησω λοιπον οτι δεν εννοω καποιον ο οποιος εχει επιπεδο και ξερει τι λεει και το δικαιολογει,εννοω αυτους που λενε πολλα,ακαταλαβιστικα και στην ουσια δεν λενε τιποτα.Για να μην παρεξηγηθω, ευχαριστω τη φιλη μου που ενδιαφερεται για την προστασια μου. 10 χρόνια πριν

Σοφία Τμκ Άγγιγμα ψυχής!!! Συγκλονιστικά υπέροχο!!! Σας ευχαριστώ πολύ Μαρία και Σοφία μου που με κάνατε να νιώσω ''ταιριαστή'' με το εξαιρετικό κείμενο!!!

Sophia Drekou Παιδιά μου επιτρέπετε να αφιερώσω ένα τραγουδάκι στην Μαρία μας;;
Μαρία μου για σένα... Mαρία Μαράκι Μαριώ-Στέλιος Ρόκκος

Maria Stamatiadou Τώρα συγκινήθηκα!!!! ΔΕΝ ΈΧΩ ΛΌΓΙΑΑΑΑ!!!

Κυριακος Σαμαρας να προτείνω κατι, να προτείνουμε στην αταίριαστη αρθρογράφο που μάλλον μας ταιριάζει, να σχολιαζει με το δικο της τρόπο κάποια θέματα και σκέψεις, έτοιμη βεβαίως για την αντίθετη άποψη. οχι βέβαια συνηθισμένα θέματα αλλά πραγματα που μπορεί να τη βοηθήσουν και στη συγγραφή ασυνήθιστων και αταίριαστων εργων, αν θέλει βέβαια..

Maria Stamatiadou Συμφωνώ! Πες μας όμως ένα παράδειγμα Κυριάκο, για να το καταλάβω καλύτερα...

Maria Stamatiadou Ωχ! Αυγούστα! μ' έκανες αλοιφή! μαζί με την Σοφία...

Κυριακος Σαμαρας πρέπει να το σκεφτω....

Maria Stamatiadou Αυγούστα μου, το ανταποδίδω με την ίδια ένταση!

Sophia Drekou Κυριάκο ναι... ΣΥΜΦΩΝΩ! «συγγραφή ασυνήθιστων και αταίριαστων εργων »! 

Sophia Drekou Όπα!!!! η Αυγούστα κι αν μας έριξε στα βαριά άσματα!!! Μαρία που είναι τα ρακόμελα;;;;

Κυριακος Σαμαρας αναμένουμε από όλους έτσι?

Maria Zisopoulou ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που με κάνατε κομμάτι απο κάτι τόσο ΩΡΑΙΟ και ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟ !

Maria Stamatiadou ΣΟΦΊΑ, ΝΆ ΤΑ! ΚΑΙ ΜΕ ΚΆΣΤΑΝΑ, ΜΌΛΙΣ ΒΓΉΚΑΝ ΑΠΌ ΤΟ ΤΖΆΚΙ!

Evaggelos Peppas ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΣΑΣ...ΜΑΡΙΑ..ΣΟΦΙΑ..ΑΥΓΟΥΣΤΑ. Apolas Lermi - Agapo Se (Original Clip 2011)

Sophia Drekou Γειά σου Ευάγγελέ μας!!!! Ευχαριστούμε!!

Sophia Drekou Μαρία σ'αγαπάμε.... όρε γλέντια απόψε... Γλυκερία - Μήλο μου Kόκκινο - Πω πω πω Μαρία - Milo mou kokkino

Maria Stamatiadou ΑΓΑΠΗΜΈΝΑ ΑΣΜΑΤΑ!!!

Maria Stamatiadou ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΆΩ ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ, ΔΕΝ ΠΟΛΥΑΚΟΎΓΕΤΑΙ, ΤΟ ΈΧΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΡΤΩ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ! Ερωτικό- Νότης Μαυρουδής, Μάνος Χατζιδάκις, Αρλέτα

Κυριακος Σαμαρας μολις πεσαν τα ρακομελα πλακωσαν οι μερακληδες!!κι απο μενα ενα αφιερωμενο στις νεραιδες Neraida - Malamas

Maria Zisopoulou να κερασω κι εγω ενα διαφορετικο που αγαπω πολυ Improvisation - Ave Maria Bobby McFerrin.

Maria Stamatiadou Ωχ! πολύ μ' αρέσει η εξέλιξη!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος
Ξεκίνησε πάρτι παιδιά ..; Αύριο δουλεύουμε !

Sophia Drekou Χαχαχα... παιδιά αφού δεν μπορούμε να γλεντήσουμε δια ζώσης (είμαστε από διάφορα σημεία της Ελλάδας μας), το κάνουμε εδώ εικονικά αλλά είναι σαν το ζούμε αληθινά έτσι;; Εγώ πάντως τ' ακούω τα βιντεάκια  ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ "ΜΑΡΙΑ" ( ΕΡΤ 1988 )

Κυριακος Σαμαρας αυτες οι ωραιες εξελιξεις στην ελλαδα ειναι που αφηνουν αφωνους τους εξω,ξεκινας για εναν καφε στη γειτονια,το βραδυ βρισκεσαι για ποτο στην αθυτο χαλκιδικης,το πρωι τρως μπουγατσα στην εγνατια και φευγεις για παλιο παντελεημονα για κατσικακι, παλιοτερα τουλάχιστον!!!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Αχ αυτή η τσαχπινιά! Πάντα εχει πέραση , ιδίως συνδυαζόμενη με πνευματικότητα !

Maria Stamatiadou Αυτά είναι τα όμορφα! Παλιότερα πηγαίναμε και για πατσά στην Εγνατία... τώρα έκλεισε... ΕΠΙΠΛΈΟΝ, μ' άρεσε πολύ το γύρισμα σε ΣΑΝΤΆΝΑ από την συνονόματη!

Maria Stamatiadou Νικόλα μας, υπομονή! Μείνε μαζί μας!

Maria Stamatiadou Ο δε Κηλαηδόνης, πάντα άπαιχτος!

Maria Zisopoulou ελα να ερχονται τα σφηνακια



Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Περι του εν τη Ιγνατία πατσά μπορείς να βρεις στην παραλία, στην κάθετο Μάρκου Μποτσαρη, κοντά στο ναυτικό όμιλο. Πάμε ;

Sophia Drekou: Carlos Santana -- Maria !!!!!!!!!! 

Αγαπημένο και πολύ ΕΡΩΤΙΚΟ!!!!!!!!! Maria Maria

Κυριακος Σαμαρας: Μαρια σημερα ειναι η μερα σου, είδες τι γίνεται όταν γράφεις? ένα τελευταίο και καλή νυχτιά σας! Beautiful Maria Of My Soul Lyrics Spanish Version- Antonio Banderas- Mambo Kings

Maria Zisopoulou: Sophia, φυσικά και ΕΡΩΤΙΚΟ ότι γίνεται εδώ μέσα από ΘΕΙΟ ΕΡΩΤΑ γίνεται ! νομίζω;

Maria Stamatiadou Παιδιά, τα πιο ωραία τραγούδια, θα ακούω όλη νύχτα!!!

Maria Stamatiadou Νικόλα, έλα εδώ πάνω και φύγαμε για Θεσσαλονίκη μπάι νάιτ! Και για πατσά!!!

Maria Stamatiadou: Κυριάκο, αφιερώνεις! Και εσύ συνομόματη! Και εσύ Σοφία!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Προς Σοφια: και διαφύλαξον ημάς από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας

Sophia Drekou: Μαρία μου για δες... έχεις σχόλιο στο ιστολόγιο!! Αέναη επΑνάσταση: Το Μανιφέστο του Αταίριαστου

Maria Stamatiadou: Τελικά Σοφία μου, είμαστε πολλοί !!! Πολύ το χαίρομαι... Αναφέρομαι στο σχόλιο της κοπέλας...

Sophia Drekou Νικόλα μας, δεν διαφυλάττω τίποτα απόψε... αγαπάμε Μαρία και το δείχνουμε! CLIFF RICHARD - Maria no mas - 1970

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Χαχα ! Συνεχίστε !

Sophia Drekou Έχουμε και μηχανόβιο Αυγούστα στην παρέα μας και τον έκανα και tag... λες να είναι o Dimitris Sarmpezoudis στην φώτο;;;

Maria Stamatiadou: Νικόλα, βάστα γερά!!! Τι το κάναμε εδώ; Αμέρικαν μπαρ;;;;

Sophia Drekou Ωραία σχόλια στο ιστολόγιο για την Μαρίας μας... https://www.sophia-ntrekou.gr

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Ναι εγώ περίμενα να καταλήξουμε πχ στο : Στ' άρματα στ άρματα εμπρός στον αγώνα και μας προέκυψε μικροαστική και μπαροβια Σοφία

Maria Stamatiadou: Παπαγιαννόπουλος - Αμέρικαν μπαρ

Maria Stamatiadou Μικροαστική η Σοφία;;; Παρ'το πίσω Νικόλα!

Sophia Drekou Μικροαστική και μπαρόβια!!!! ουουου.... πάρ' το πίσω όπως λέει η Μαρία!!!!!!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Να σου βγω και μια φορά από αριστερά

Sophia Drekou Κρατιέμαι... κρατιέμαι.. τα θέλουν τ' αυτάκια σας τελικά... δεν φταίω εγώ!!! Bella Ciao" in 9 Languages (HD)

Maria Stamatiadou Όλε Σοφία!!!

Sophia Drekou Και ξέρετε άμα πάρουμε φόρα με την Μαρία, δεν σταματάμε κι εύκολα σε τέτοια άσματα!! Το έχουμε ξανακάνει έτσι Μπουμπουλίνα μου;;;!!!

Maria Stamatiadou ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΌΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΈΣ Manu chao - Si me das a elegir (me quedo contigo)

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Σας Καληνυχτίζω με επαναστατικούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Maria Stamatiadou Μπουένας Νότσες, άστα μανιάνα Νικόλα!

Maria Stamatiadou ΑΝΤΙ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΣ... ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΌΛΑ... Παιδιά σηκωθείτε - Μαρία Δημητριάδη

Sophia Drekou Δώσε Μαρία μου.... και ξέρεις επίτηδες το κάνει ο Νικόλας τώρα για να παίξουμε με τοιαύτα τραγουδάκια.... του αρέσουν... πάρε κι άλλο Νικόλα από «CHE Collection Sophia's από 2007» Boikot - Hasta Siempre - Comandante Che Guevara

Maria Stamatiadou Ναι, αλλά ο Νικόλας δεν τα ακούει... Πήγε για ύπνο...

Sophia Drekou Μας ξεσήκωσε καλά-καλά και τώρα κοιμάται;;;!! Δεν θα του ξαναμιλήσουμε κι εμείς Μαρία!!!!!!!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Τώρα πραγματική καληνύχτα γιατί θα με κάνετε κομμουνιστή στο τέλος  ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ-AN Η ΜΙΣΗ ΜΟΥ ΚΑΡΔΙΑ

Maria Stamatiadou Έτσι Σοφία!!! Και τώρα ένα άλλο επαναστατικό! Από τα «δικά μου»... Θά 'ρθεις σαν αστραπή

Maria Stamatiadou Καλώς τον τον Νικόλα!

Sophia Drekou Και το δικό μου το πιο επαναστατικό τώρα αφιερωμένο σε όλους σας.. Ο Θανάσης απαγγέλλει το ποίημα έπος...

Maria Stamatiadou Μέσα στα χάλια της πατρίδας μας να ονειρευόμαστε μαρμαρωμένους βασιλιάδες! Βλέπεις τι κάνουν τα ρακόμελα;;;

Maria Stamatiadou χαχαχαχαχα!!!!! ΠΟΛΎ ΓΈΛΙΟ!

Maria Stamatiadou ΣΟΦΊΑΑΑΑΑ!!!! ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΤΆΞΟΥΝ ΌΞΩ!!!!

Sophia Drekou χαχαχα.... Κλαίωωωω από τα γέλια!!! Δεν μπορώ... λες να μας βρίσουν στο τέλος;; όλοι πάντως εξαφανίστηκαν!!!

Maria Stamatiadou Όχι, δεν θα μας βρίσουν... απλώς νανουρίστηκαν τα χρυσά μου...

Evaggelos Peppas Καληνυχτα σας!....

Sophia Drekou Συνεχίζουμε αύριο τότε Μαρία μου!

Maria Stamatiadou Ες αύριον Σοφία μου! Καλό ξημέρωμα να έχουμε!

Εύη Μπαλαμώτη Ευχαριστώ πολύ Σοφάκι μου... Αγαπάμε τη Maria!!!

Γαρυφαλια Χριστοπουλου Αγαπητές μου κυρίες Μαρια και Σοφία με έχετε πολλές φορές συγκινήσει με την πένα σας και με τον τρόπο που κεντάτε συναισθήματα μέσα από το πληκτρολόγιό σας! Η μαγκιά σας είναι ότι αμέσως μόλις συνειδητοποιήσατε την ύπαρξη του "αταίριαστου" παλέψατε "αέναα" να γίνετε καλός "ιός" στον κόσμο τούτο. Τιμή μου να απολαμβάνω γραφές, αναρτήσεις, σχόλια, μουσικές επιλογές. Χαρά μου να "συγχρωτίζομαι" έστω και διαδικτυακά μαζί σας. Άσε Μαράκι που λατρεύω και το ρακόμελο.

Maria Karagouni Ευχαριστώ Σοφία μου, που μου έδωσες την ευκαιρία να γνωρίσω, τον ευστροφο και ανήσυχο γραπτό λόγο, της αγαπητής σου φίλης Μαρίας!!!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Θεαματική εκτόξευση Μαρίας ! Ελπίζω μετα απο αυτο να συνεχίζεις να μας λες καλημέρα Μαρία

Γρηγόρης Τζιβελέκης Πολύ όμορφο!! Συγχαρητήρια!!

Maria Stamatiadou Κύριε Λυκούδη, με χαροποιεί ιδιαίτερα το σχόλιό σας!!! Σας ευχαριστώ από καρδιάς!

Maria Stamatiadou Νικόλα, θα το σκεφτώ!!! χαχαχαχα! Νικόλα μου, γράφω εδώ και 15 χρόνια... άρα, αφού σας μιλώ, θα σας μιλώ εσαει!!!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Προς Δημήτρης και Maria "πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου [θεοῦ] οὐ ζητεῖτε;".. Για συνέλθετε λίγο

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Χαχαχαχα! Έπιασε το δόλωμα ! Ο στόχος ήταν να δοκιμάσω τις αντοχές σας ..

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος Αλλού αυτά

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Maria θα το διιστώσω ιδίοις όμμασιν και ωσίν όταν σε λίγες ημέρες ανέβω Θεσσαλονίκη ..Μέχρι τότε παραμένω ...άγνωστικιστής

Κυριακος Σαμαρας: καλησπερα σας,πριν απο μερες ειχαμε πει να προτεινουμε στην αταιριαστη αρθρογραφο που μας ταιριαζει μαρια σταματιαδου να σχολιασει καποια θεματα και σκεψεις που θα πουμε,με την αδεια της θα ζητησω να μοιραστει μαζι μας τις σκεψεις της,και με τη στοχαστικη διαθεση που παρατηρησα οτι εχει ειμαι σιγουρος οτι θα μας ευχαριστησει,το θεμα ειναι 'το ημερολογιο ενος αναχωρητη,οι πρωτες σκεψεις".οσον αφορα τον τυπο αναχωρητη, αναχωρησης και προορισμου αυτα τα αφηνω στη μαρια.καλη επιτυχια

Maria Stamatiadou: Νικόλα, θα έρθεις επάνω;;;; Τώρα θα δοκιμάσουμε τις δικές σου αντοχές!!!

Maria Stamatiadou: Κυριάκο, χαίρομαι! Θα μοιραστώ αναχωρήσεις!!! Παιδιά, και τις δικές σας!!!

Nicholas Michaloliakos Ν.Ι.Μιχαλολιάκος: Maria, Στο κρασί ;

Maria Stamatiadou και στα συμφραζόμενα!

Sophia Drekou: Νικόλα μας, μην μας πειράζεις τον Δημήτρη μας... αγαπάμε πολύ κ.Δημήτρη!!

Maria Stamatiadou Α, εμένα δηλαδή να με πειράζει ελεύθερα Σοφία;;; Αυτό είναι ρατσισμός! Διαμαρτύρομαι!!! χαχαχαχα

Maria Stamatiadou: Μα και ο κύριος Λυκούδης έχει την αγάπη μας... Αδιαμφισβήτητα!!! Αλλά, αυτή η όμορφη Θεσσαλονίκη αχ, πάντα μας σκλαβώνει!!! Ετοιμάσου και εσύ να ανηφορίσεις!!! 10 χρόνια πριν

Sophia Drekou: Μαρία μου γλυκειά εσένα είδες τι αγάπη έχεις απ' όλους μας; Αλλά αφού μιλάτε για κρασί και ρακόμελα και για συναντήσεις στην όμορφη Θεσσαλονίκη!!!! Αν έρθω θα πάρω και τον κ. Λυκούδη μαζί μου αν θέλει !!!! Σ' ΑΝΑΖΗΤΩ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ

Κυριακος Σαμαρας: Να δώσω μια ιδεα αναχώρησης. Asaf Avidan // Different Pulses - Official Video [HD] Πορειας απορια.... Απ την κορφη της ανοιξης μες το βαρυ χειμωνα… σε βαρκα μεσα βρεθηκα ξεπαγωσα στα χιονια του τραινου βαρετες γραμμες στης γεφυρας το κυμα ουρανοξυστη στο θεμελιον τραγουδησα την πεινα περπατησα κουραστηκα ωριμασα την πικρα κι αυτη πυξιδα εγινε μου δειχνει την αληθεια αφησα τον παραδεισο που δωρεαν τον ειχα και ζητιανευω μια σταλια του παραδεισου γλυκα.

Panteleimon Krouskos: H Mαρία είναι από τα Καλύτερα Παιδιά εδώ μέσα.  10 χρ.

Maria Stamatiadou Αφού το λέει ο π. Παντελεήμων, εγώ σιωπώ! ΑΚΟΎΤΕΕΕΕΕ!!!!!

Κυριακος Σαμαρας: καλύτερο παιδί, κατι αναμένουμε από σένα!!!!!!

Mina Zaroghika: Το άρθρο μου θύμισε ένα ποίημα του Μπωντλαίρ, το "Αλμπατρός". Στην αρχή μας λέει πως το πλήρωμα έτσι γι' αστείο, πιάνει καμιά φορά κανένα Άλμπατρος, ένα από εκείνα τα γιγάντια θαλασσοπούλια που όσο αξιοθαύμαστα είναι όταν πετούν στους ουρανούς, τόσο αδέξια και γελοία φαντάζουν στο κατάστρωμα του πλοίου. Το ποίημα τελειώνει έτσι: "ο ποιητής είναι όμοιος με τον πρίγκιπα των νεφελών, που συχνάζει στις καταιγίδες κι αψηφά τον τοξότη. Εξόριστος στην γη, μέσα στην χλεύη, με τα φτερά του γίγαντα δεν μπορεί να περπατά". Έτσι, σαν τους ποιητές και οι αταίριαστοι, δυσκολεύονται να βαδίσουν επειδή είναι φτιαγμένοι για να πετούν. 8 χρόνια πριν

Mazlimi Maria: Το όμορφο ποίημα που ανέφερε η Mina πιο πάνω  8 χρόνια πριν



Konstantinos Konstantinidis: Το άρθρο της φίλης και αδελφής Μαρίας με έκανε να κυττάξω μέσα μου και να δω πόσο μου ταιριάζει το Μανιφέστο του Αταίριαστου. Συγχαρητήρια Μαρία !!!!!!!!!!!!!!! 8 χρόνια πριν

Δέσποινα Τσίκη: Μαρία υπέροχο! 8 χρόνια πριν

Sophia Drekou: Σαρλ Μπωντλαίρ - ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ
Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ' ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τ' αποσταμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.
Πώς κείτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής δειλός!
Τ' ωραίο πουλί τι κωμικό κι αδέξιο που απομένει!
Ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πώς πετούσε παρασταίνει.
Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ' αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μέσ' στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματά του. 8 χρ.

http://www.sarantakos.com/language/par-albatros.html
Σαρλ Μπωντλαίρ - Αλμπατρος Σαρλ Μπωντλαίρ - Αλμπατρος

Ioannidou Maria Αγαπημένο από παλια ...Οσα χρόνια και αν περάσουν παραμένει διαχρονικο. Δυο χρόνια φιλες Σοφία μου... Σ 'ευχαριστώ !!  8 χρόνια πριν

Efi Nessou: Γεύση ίοδιο καλησπερα Σοφία και καλο βράδι !!! 8 χρόνια πριν