Οι πιστοί βιώνουμε τα πάθη και την ανάσταση
του Χριστού συμμετέχοντας ενεργά σε αυτά με
«συμπόρευση», «συσταύρωση» και «συνανάσταση»!
Ο Χριστός με την εκούσια θέληση του, έπαθε και ανέστη για να σωθούμε όλοι εμείς! Αυτό σημαίνει ότι δεν λυπούμαστε «μοιρολατρικά» για το Πάθος του, αλλά για τις δικές μας αμαρτίες και αφού μετανοιώνουμε ειλικρινώς μπορούμε την αντικειμενική σωτηρία που χάραξε ο Χριστός να την κάνουμε και υποκειμενική - προσωπική σωτηρία!
Σοφία Ντρέκου
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος της μεγάλης Εβδομάδας
είναι ο θρησκευτικός συναισθηματισμός.
Σε αυτό συντείνουν τα γραφικά έθιμα, από τα οποία δεν ξεφεύγει και η εκκλησία μας η ίδια, ο πένθιμος κοσμικός χαρακτήρας σε πολλές προσωπικές και κοινωνικές εκδηλώσεις μας, η ταύτιση μας σε πρώτο επίπεδο με τον Χριστό τον παθόντα, όχι βιωματικά, αλλά κατά τις συγκυρίες του βίου, αναλύσεις ειδικών «μπουρδολόγων« για τις ημέρες, τηλεοπτικά προγράμματα τύπου Τζεφιρέλι και μια ύπουλη αυτοδικαίωση για την καλή μας νηστεία και ευσεβή διάθεση.
Προσέξτε αδελφοί, την εκ δεξιών επίθεση πού έρχεται με «γλύκα» και ευσεβείς προθέσεις να μας γεμίσει εντυπώσεις και φτηνά κοινά συναισθήματα, γιατί είναι παγίδα μεγάλη. Την Μεγαλοβδομάδα δεν θρηνούμε για τον «καημένο Χριστούλη», πού ανέβηκε στον σταυρό και πέθανε και θάφτηκε σαν νικημένος και αδικημένος άνθρωπος.
Έχει έναν πενθοχαρμόσυνο χαρακτήρα το ορθόδοξο ήθος. Τις ημέρες αυτές σταυρώνουμε τις επιθυμίες και τα πάθη μας. Μπαίνουμε σε πνευματικό χωνευτήρι για να τα μεταμορφώσουμε. Ζητάμε και προπανηγυρίζουμε την ανάσταση. Δεν υπάρχει στιγμή στην εορτολογία και την υμνογραφία της μεγάλης Εβδομάδας πού να μην αναφέρεται ο σταυρός συναπτά με την ανάσταση και η αλήθεια πώς ο Χριστός είναι ο Κύριος της ιστορίας, των παθών και του θανάτου Του. Ο Βασιλεύς της δόξης δηλ. πού τελεσιουργεί τα φρικτά μυστήρια της οικονομίας για την σωτηρία μας.
Με αυτή την νοοτροπία και διάθεση να μπούμε στην μεγάλη Εβδομάδα και με ειλικρινή κατάνυξη και ευγνωμοσύνη. Τα συναισθήματα είναι ένα βοηθητικό εργαλείο, πού διεγείρεται μπροστά σε αυτά τα μεγάλα γεγονότα και τις παραστάσεις τις πασχαλινές και υποβοηθά το βίωμα. Δεν είναι το δεσπόζον στοιχείο της ατμόσφαιρας πού καλούμαστε να υπηρετήσουμε.
Γιατί αν μπούμε με κοινά συναισθήματα του βίου και των ανθρωπίνων κοινωνικών σχέσεων και θα αρρωστήσουμε πνευματικά από μια υποκρισία ευσεβούς τύπου και δεν θα μας απομείνει ευλογία και χαρά από την Ανάσταση. Μόνο εντυπώσεις και πικρίες και καθόλου ουράνιες διαστάσεις.
Προσοχή λοιπόν!
πρωτοπρεσβύτερος Παντελεήμων Κρούσκος
www.sophia-ntrekou.gr/search/label/π.Παντ.Κρούσκος
Τσίτσος Βασίλειος: Καίτοι συναισθανόμενος τα φρικτά μου λάθη και πάθη θλίβομαι εν όψει του επερχομένου πάθους, πάντα λαχταρούσα πότε θα έλθει αυτή η ΣταυροΑναστάσιμη πορεία ...Ολόσωστη η παρατήρηση ...το πορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν νοείται μόνο υπό την έννοιαν της Σταύρωσης των παθών ημών και της παράθεσης της ζωής ημών ως ο ληστής στο έλεος του Παθόντος και Αναστάντος Χριστού ... ίσως ποτέ άλλοτε όπως τώρα δεν ακούγεται πιό επιτακτική η παραίνεση της Εκκλησίας μας στο "εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την Ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα"... 7 Απριλίου 2015 στις 11:09 μ.μ.
Δείτε ακόμη:
- «Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου» (Ματθ. 26,38) Αυτή η αίσθηση μας ακολουθεί την κάθε στιγμή της μεγάλης εβδομάδας και στάλα στάλα στάζει το αίμα του Χριστού, μές στην μουντή ψυχή μας. http://www.sophia-ntrekou.gr/2017/04/H.aisthisi.html
www.sophia-ntrekou.gr - Αέναη επΑνάσταση
- Όλη η ζωή μας μια μεγαλοβδομάδα
- Τι σημαίνει: Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται και Τον Νυμφώνα Σου βλέπω (και Βίντεο)
- Τον Νυμφώνα Σου βλέπω (Ερμηνεία, Ανάλυση και Βίντεο)
- Στην Παραβολή των Δέκα παρθένων: Το νόημα της Παραβολής
- Μεγάλη Δευτέρα: Ποια είναι η συκιά του Ευαγγελίου που ξεράθηκε φαινομενικά παράλογα; - Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής
- Απόλυτη σιωπή απόψε... (Γράφοντας μετά την Ακολουθία Των Παθών Μεγάλη Πέμπτη)
Konstantinos Rizos 7 Απριλίου 2015 στις 6:01 μ.μ.: Δεν υπάρχει πιο ακριβής, πιο παραστατική Ακτινογραφία των ημερών!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου