της Σοφίας Ντρέκου
Είσαι μικρός κόσμε για να χωρέσεις την αληθινή αγάπη
γι' αυτό και την σταύρωσες όταν φανερώθηκε.
Τσαλακωμένη για την κοινωνία σε κάθε κίνησή σου
να νιώσει πάνω στο δέρμα μου την τρυφερότητά σου.
Η μελαγχολία σου μ' αγγίζει όταν είναι του φωτός.[1]
Μα δες, μέσ' στον καθρέπτη αναγνώρισα μια θάλασσα
ανθρωποθάλασσα με ίδια κρυμμένα δάκρυα,
με ίδιες σκέψεις και ίδια Ιθάκη.
Και αν οι σταγόνες της βροχής τσαλακώνουν
Και αν οι σταγόνες της βροχής τσαλακώνουν
το όμορφο λινό μου ένδυμα πάλι είναι θαλασσί
γιατί βρεγμένος πιο εύκολα κολυμπάς στα βαθιά
τα θαλασσιά της θάλασσας τα βάθη ή τα ύψη
θυμίζοντάς σας το... «Όσο μπορείς»
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις
την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε
τουλάχιστον όσο μπορείς:
μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηγαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.».[3]
Μας τσαλάκωσε ή δεν μας τσαλάκωσε όλους;
★★★
★★★
...και συνεχίζω με το... «Όταν σε περιμένω»
Ντίνος Χριστιανόπουλος
Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους,
σ’ αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά,
έξω από μια πόρτα ή μπροστά σ’ έναν υπάλληλο.
Κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι
για μια υπογραφή, για μια ψευτοσύνταξη.
για μια υπογραφή, για μια ψευτοσύνταξη.
Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
γίνομαι ένα με τους τσαλακωμένους.[4]
...έρχεται και η Τσαλακωμένη εικόνα...
...έρχεται και η Τσαλακωμένη εικόνα...
«Η ομορφιά σου δεν βρίσκεται στην τελειότητα μα σε εκείνες τις μικρές καθημερινές ατέλειες του βίου σου. Ούτε η δύναμη κρύβεται στα κατορθώματα σου, μα στις αποτυχίες και τις κολάσεις που μετέτρεψες σε παραδείσους. Πάψε να ζητάς το «τέλειο» για να σου δοθεί το ωραίο.
Ξέρεις πόσο λυτρωτικό είναι να διαλύεις την εικόνα σου; Να κάνεις συντρίμμια το είδωλο σου και να τσαλακώνεις το προφίλ σου; Να ξεγυμνώνεις το κορμί σου, δίχως να ντρέπεσαι μήπως φανούν οι ουλές της μοναξιά σου;
Τα σημάδια των παθών σου; Να αφήνεις όλα τα όπλα του «εγώ» πάνω στο τραπέζι της φαντασίας και ξαρμάτωτος να εγκαταλείπεσαι στην πραγματικότητα της ζωής;
Να νιώθεις την ελευθερία του να μην είσαι κάποιος, να μην πρέπει να αποδείξεις τίποτα σε κανένα.
Να είσαι ανώνυμος στο έπαινο και απαθής στην κατηγορία.
Να είσαι αυτό που είσαι και όχι εκείνο που οι άλλοι θέλησαν ή φαντάστηκαν για τις δικές τους ανάγκες.
Να γίνεσαι αυτό που λέει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
και με συγκλονίζει: «σαν να μην υπήρξες ποτέ…».
Να μάθεις τελικά ότι ο έπαινος και η κατηγορία είναι ίδια φυλακή;… Εμείς όλοι οι τσαλακωμένοι και δυσκολεμένοι της ζωής, που έχουμε φάει τα σκοτάδια μας με το κουτάλι, πρέπει να καταλάβουμε, ότι το ύφασμα που κάποτε σκίστηκε, δεν μπορεί να γίνει ποτέ το ίδιο. Η ραφή ή ουλή θα φαίνεται πάντα. Αυτό όμως, δεν είναι αναγκαστικά αδιέξοδο. Δεν ζητάμε την τελειότητα αλλά τον εαυτό μας. Και ο εαυτό μας, χρειάζεται μια βαθιά αγκαλιά γι' αυτό που είναι, και όχι γι' αυτό που θα θέλαμε να είναι. Είναι φως και σκοτάδι μαζί. Ιερός και βέβηλος, σεμνός και πρόστυχος, άγιος και αμαρτωλός. Η αποδοχή είναι η αρχή για το ταξίδι. Έπειτα θα έρθουν και οι εκπλήξεις…»[5]
και τέλος, γιατί τσαλακώνομαι μαζί με τους άστεγους
Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι της δύναμης και της ισχύς, οι άτρωτοι και ατσαλάκωτοι. Έχουν κάτι παγωμένο στο βλέμμα τους. Τους λείπει η ευσπλαχνία. Δυνατός δεν είναι αυτός που δεν κλαίει, μήτε εκείνος που δεν φοβήθηκε ποτέ, μα αυτός που μπορεί να πει, πεινώ, διψώ, πάρε με μια αγκαλιά. Είσαι μικρός κόσμε για να χωρέσεις την αληθινή αγάπη γι' αυτό και την σταύρωσες όταν φανερώθηκε.
Τσαλακωμένες μέρες, τσαλακωμένοι άνθρωποι,
τσαλακωμένοι έρωτες, τσαλακωμένη διανόηση,
τσαλακωμένη ποίηση...
τσαλακωμένοι... τσαλακωμένοι...
τσαλακωμένοι... τσαλακωμένοι...
τσαλακωμένοι όλοι της γης ενωθείτε
γιατί οι τσαλακωμένοι είναι εκείνοι
που γράφουν την ιστορία της ανθρωπότητας.[1]
♪♫ Βίντεο: Ελάχιστοι είναι οι δίσκοι LP που αγάπησα στην ζωή μου αγαπητοί αναγνώστες. Ένας από αυτούς το «Κύριε των Δυνάμεων» σε στίχους και μουσική Σταμάτη Σπανουδάκη (1981), όπου και γνώρισα την συγκλονιστική φωνή της ερμηνεύτριας Ελένη Βιτάλη και από τότε ξεχώρισε ως μουσική παρουσία στην καρδιά μου.[1]
♪♫ Μην κλαις και μη μιλάς, Να μ’ αγαπάς,
να μ’ αγαπάς, φωνή της σιγαλιάς.
Κι αν η καρδιά σου στενάζει κλειστή
κοίτα ο ουρανός αγκαλιάζει τη γη
κι αν η φωνή σου δεν λέει να ακουστεί
κοίτα η αγάπη μιλάει στη σιωπή
Κι αν η καρδιά σου στενάζει κλειστή
κοίτα ο ουρανός αγκαλιάζει τη γη
κι αν η φωνή σου δεν λέει να ακουστεί
κοίτα η αγάπη μιλάει στη σιωπή. ♪♫
♪♫ Γύρω σου φωτιά κι απελπισία
πρόσωπα βουβά μπρος την αδικία,
Γύρω σου φωνές που διψάνε να ακουστούν.
Όλα είναι καημός και όλα είναι μιζέρια
φίλοι κι αδερφοί στου χαμού τα χέρια,
νέοι αρχηγοί τους καθρέφτες προσκυνούν.
Θέλω να χαθώ, θέλω και να ζήσω
δύναμη δεν έχω πια ν' αγαπήσω,
όλες μου οι εκλογές σ' αδιέξοδο οδηγούν.
Δείχνουν νικητές κι' είναι νικημένοι,
δείχνουν ζωντανοί κι είναι πεθαμένοι,
ξέφρενο χορό με το θάνατο αρχινούν. ♪♫
Οι τσαλακωμένοι άνθρωποι
Γιατί οι άνθρωποι που σέβονται το χαρτί
να είναι τσαλακωμένοι από την κοινωνία;
Είναι το γραπτό τους; Ή το πεπρωμένο της ανθρωπιάς;
Δεν απαντάς; Δεν θέλεις να πληγώσεις τον άνθρωπό σου;
Ή είσαι κι εσύ ήδη τσαλακωμένη από την κοινωνία
που μισεί τους ανθρώπους; Γιατί ακόμα και τσαλακωμένοι
εκείνοι γράφουν την ιστορία της ανθρωπότητας.[6]
Παραπομπές:
1. Σοφία Ντρέκου | www.sophia-ntrekou.gr
2. Effie Gounari Facebook groups/Nikos.Lygeros.Sophia.Ntrekou.logoi
3. «Όσο Mπορείς» K.Π. Kαβάφη, Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984
4. «Όταν σε περιμένω» Ντίνος Χριστιανόπουλος, Ποιήματα εκδ. Διαγώνιος, Θεσ.1992
5. π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (π.λίβυος) εφημέριος Ι. Ναού Αγ. Ειρήνης Ηρακλείου
6. Οι τσαλακωμένοι άνθρωποι - Ν. Λυγερός
7. Το οπτικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, εταιρεία της Google.
4. «Όταν σε περιμένω» Ντίνος Χριστιανόπουλος, Ποιήματα εκδ. Διαγώνιος, Θεσ.1992
5. π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (π.λίβυος) εφημέριος Ι. Ναού Αγ. Ειρήνης Ηρακλείου
6. Οι τσαλακωμένοι άνθρωποι - Ν. Λυγερός
7. Το οπτικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, εταιρεία της Google.
Δείτε ακόμη:
Video: 1982 Album Το «Κύριε των Δυνάμεων» του Σταμάτη Σπανουδάκη δεν είναι μόνο ένας δίσκος για την περίοδο του Πάσχα, όπου συνηθίζουμε να ακούμε, γενικά, «θρησκευτικά έργα», αλλά για κάθε στιγμή που αναζητούμε την θρησκευτικότητα, μέσα από την μουσική δημιουργία του καιρού μας κι όχι μόνο από την παραδοσιακή εκκλησιαστική. Recorded at "Stam Studio" Καρελλά - Κορωπί from September '81 to January '82. First released: 27/1/1982.
Tracklist
1 –Σταμάτης Σπανουδάκης Εισαγωγή (Ορχηστρικό)
2 –Γιάννης Κούτρας Κύριε Των Δυνάμεων
3 –Γιάννης Κούτρας Γύρω Μου Φωτιά
4 –Γιάννης Κούτρας, Ελένη Βιτάλη Μίλαγες...
5 –Ελένη Βιτάλη, Γιάννης Κούτρας Πού 'ναι Ο Ουρανός;
6 –Γιάννης Κούτρας, Ελένη Βιτάλη Φλόγα Της Αγάπης
7 –Ελένη Βιτάλη, Γιάννης Κούτρας Γύρω Μου Φωτιά
8 –Ελένη Βιτάλη Μην Κλαις
9 –Γιάννης Κούτρας Κύριε Των Δυνάμεων
Video: 1982 Album Το «Κύριε των Δυνάμεων» του Σταμάτη Σπανουδάκη δεν είναι μόνο ένας δίσκος για την περίοδο του Πάσχα, όπου συνηθίζουμε να ακούμε, γενικά, «θρησκευτικά έργα», αλλά για κάθε στιγμή που αναζητούμε την θρησκευτικότητα, μέσα από την μουσική δημιουργία του καιρού μας κι όχι μόνο από την παραδοσιακή εκκλησιαστική. Recorded at "Stam Studio" Καρελλά - Κορωπί from September '81 to January '82. First released: 27/1/1982.
Tracklist
1 –Σταμάτης Σπανουδάκης Εισαγωγή (Ορχηστρικό)
2 –Γιάννης Κούτρας Κύριε Των Δυνάμεων
3 –Γιάννης Κούτρας Γύρω Μου Φωτιά
4 –Γιάννης Κούτρας, Ελένη Βιτάλη Μίλαγες...
5 –Ελένη Βιτάλη, Γιάννης Κούτρας Πού 'ναι Ο Ουρανός;
6 –Γιάννης Κούτρας, Ελένη Βιτάλη Φλόγα Της Αγάπης
7 –Ελένη Βιτάλη, Γιάννης Κούτρας Γύρω Μου Φωτιά
8 –Ελένη Βιτάλη Μην Κλαις
9 –Γιάννης Κούτρας Κύριε Των Δυνάμεων
Από τον δίσκο "Κύριε των δυνάμεων" 1981. Μουσική, στίχοι, ενορχήστρωση, παραγωγή, ηχοληψία: Σταμάτης Σπανουδάκης. Τραγούδι: Ελένη Βιτάλη, Γιάννης Κούτρας. Την κινηματογράφηση έκανε ο σπουδαίος σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης.
Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον (Πρέπει να ηχογραφήθηκε το 1983-4 σε στούντιο της ΕΡΤ, για κάποια εκπομπή) Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης, Φωνή: Ελένη Βιτάλη, Κλαρίνο: Βασίλης Σαλέας
Lord of the Powers «Κύριε των Δυνάμεων» Σταμάτης Σπανουδάκης (πρώτη κυκλοφορία 1981). Πλάνα από τις πρόβες για τις δύο μεγάλες συναυλίες στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ στις 24 και 25 Μαρτίου 2012. Ερμηνεύουν οι πρωτοψάλτες Γιώργος και Κωνσταντίνος Μπιλάλης. Byzantine route (Δρόμος Βυζαντινός), Composed & arranged by Stamatis Spanoudakis, Byzantine singers: George Bilalis & Kostas Bilalis.
Διάλογοι στο FaceBook
• Αέναη επΑνάσταση 14 Αυγούστου 2016
• Σοφία Ντρέκου 14 Ιανουαρίου 2016
Όποιος δεν έχει πονέσει δεν δύναται να θεολογεί...
αφιερωμένο στους τσαλακωμένους...
υιός άσωτος (Sotirios Laliotis): Για να μπορείς να τους καταλάβεις, για να μπορεί η αγάπη να παίρνει ξανά την θέση της. Για να δώσεις και άλλη μια γροθιά στο ωχαδερφισμό, αυτόν που δυστυχώς έχει γίνει τρόπος ζωής, των περισσότερων από μας. 29 Ιουλίου 2018
Effie Gounari: και μετά δυό χρόνια πώς να εντάξεις τα ανθρώπινα κάρβουνα που λουλούδια ήταν και μερικά δεν μπουμπούκιασαν καν. Σε ποιό θαλασσί χρώμα? σε ποιό θαλασσί ένδυμα ? Σε ποιό βυθό απρόσιτης όχθης, φλόγα ματωμένη φεγγαριού μιας νύχτας 100 χρόνων, φλόγα κυνηγημένη στους 1000 ανέμους, μάτι δεν κλείνω μέσα στο σκοτάδι, μπας και ταυτίσω τους απόντες με το μαύρο της νύχτας και δεν νιώσω το κάρβουνο, πάθια του κόσμου ατέρμονα, λες και το χαμόγελο της ελευθερίας θέλει να σε κάψει στην είσοδο για τον Παράδεισο....Και όσο σε καίει-πώς πονά !!!- τόσο πιο λουλουδιασμένη έρχεται η Αληθινή Ζωή. Αυτή που είναι αλλού. Το πέρασμα πονά σ' αυτούς που έμειναν. Μόνο έτσι η θάλασσα έχει κοράλλια στο βυθό και ο ουρανός αστέρια. Πώς αλλιώς εμείς οι προσωρινοί άνθρωποι θα καταλαβαίναμε το άδικο αναπάντεχο χαμό τόσων αγγέλων... Πόσους γαλαξίες μακρυά να κάνω zoom out για να περάσει ο πόνος του κάρβουνου και της φωτιάς στο Μάτι.? (Άστο Σοφία θα το διορθώσω - να το διορθώνω... το κείμενο....γιατί αυτό το έγραψε μόνο η ψυχή)· 29 Ιουλίου 2018
21 Μαρτίου 2016 Effie Gounari: Με δάκρυα καθρεπτίζομαι στο κείμενο. μα δες μέσ' στον καθρέπτη αναγνώρισα μια θάλασσα ανθρωποθάλασσα με ίδια κρυμμένα δάκρυα, με ίδιες σκέψεις και ίδια Ιθάκη. Και αν οι σταγόνες της βροχής τσαλακώνουν το όμορφο λινό μου ένδυμα πάλι είναι θαλασσί γιατί βρεγμένος πιο εύκολα κολυμπάς στα βαθιά τα θαλασσιά της θάλασσας τα βάθη ή τα ύψη μέχρι που πετάς το ένδυμα και απελευθερώνεσαι... για την ημέρα της Ποίησης Σοφία Ντρέκου μου, σε ευχαριστώ και γω που με εμπιστευθήκατε και ας είμαι απειροελάχιστη στο όλο Έργο του ψηφιδωτού... Νοιώθω ολόκληρη ψηφίδα!!! ...απέραντο μεγαλείο της μιας ψηφίδας του συγκεκριμένου ψηφιδωτού. 21 Μαρτίου 2016 Νίκος Λυγερός / Nikos Lygeros
• Σοφία Ντρέκου 14 Ιανουαρίου 2016
Όποιος δεν έχει πονέσει δεν δύναται να θεολογεί...
αφιερωμένο στους τσαλακωμένους...
υιός άσωτος (Sotirios Laliotis): Για να μπορείς να τους καταλάβεις, για να μπορεί η αγάπη να παίρνει ξανά την θέση της. Για να δώσεις και άλλη μια γροθιά στο ωχαδερφισμό, αυτόν που δυστυχώς έχει γίνει τρόπος ζωής, των περισσότερων από μας. 29 Ιουλίου 2018
Effie Gounari: και μετά δυό χρόνια πώς να εντάξεις τα ανθρώπινα κάρβουνα που λουλούδια ήταν και μερικά δεν μπουμπούκιασαν καν. Σε ποιό θαλασσί χρώμα? σε ποιό θαλασσί ένδυμα ? Σε ποιό βυθό απρόσιτης όχθης, φλόγα ματωμένη φεγγαριού μιας νύχτας 100 χρόνων, φλόγα κυνηγημένη στους 1000 ανέμους, μάτι δεν κλείνω μέσα στο σκοτάδι, μπας και ταυτίσω τους απόντες με το μαύρο της νύχτας και δεν νιώσω το κάρβουνο, πάθια του κόσμου ατέρμονα, λες και το χαμόγελο της ελευθερίας θέλει να σε κάψει στην είσοδο για τον Παράδεισο....Και όσο σε καίει-πώς πονά !!!- τόσο πιο λουλουδιασμένη έρχεται η Αληθινή Ζωή. Αυτή που είναι αλλού. Το πέρασμα πονά σ' αυτούς που έμειναν. Μόνο έτσι η θάλασσα έχει κοράλλια στο βυθό και ο ουρανός αστέρια. Πώς αλλιώς εμείς οι προσωρινοί άνθρωποι θα καταλαβαίναμε το άδικο αναπάντεχο χαμό τόσων αγγέλων... Πόσους γαλαξίες μακρυά να κάνω zoom out για να περάσει ο πόνος του κάρβουνου και της φωτιάς στο Μάτι.? (Άστο Σοφία θα το διορθώσω - να το διορθώνω... το κείμενο....γιατί αυτό το έγραψε μόνο η ψυχή)· 29 Ιουλίου 2018
21 Μαρτίου 2016 Effie Gounari: Με δάκρυα καθρεπτίζομαι στο κείμενο. μα δες μέσ' στον καθρέπτη αναγνώρισα μια θάλασσα ανθρωποθάλασσα με ίδια κρυμμένα δάκρυα, με ίδιες σκέψεις και ίδια Ιθάκη. Και αν οι σταγόνες της βροχής τσαλακώνουν το όμορφο λινό μου ένδυμα πάλι είναι θαλασσί γιατί βρεγμένος πιο εύκολα κολυμπάς στα βαθιά τα θαλασσιά της θάλασσας τα βάθη ή τα ύψη μέχρι που πετάς το ένδυμα και απελευθερώνεσαι... για την ημέρα της Ποίησης Σοφία Ντρέκου μου, σε ευχαριστώ και γω που με εμπιστευθήκατε και ας είμαι απειροελάχιστη στο όλο Έργο του ψηφιδωτού... Νοιώθω ολόκληρη ψηφίδα!!! ...απέραντο μεγαλείο της μιας ψηφίδας του συγκεκριμένου ψηφιδωτού. 21 Μαρτίου 2016 Νίκος Λυγερός / Nikos Lygeros
Effie Gounari 12 Απριλίου 2016 στις 7:17 μ.μ.: «Τσαλακωμένες μέρες, τσαλακωμένοι άνθρωποι, τσαλακωμένοι έρωτες, τσαλακωμένη διανόηση, τσαλακωμένη ποίηση, τσαλακωμένοι... τσαλακωμένοι... Τσαλακωμένοι όλοι της γης ενωθείτε... γιατί τσαλακωμένοι είναι εκείνοι που γράφουν την ιστορία της ανθρωπότητας.» Είναι από τα πιο όμορφα που διάβασα στον κόσμο του διαδικτύου χάριν της Σοφία Ντρέκου.
υιος ασωτος υιος ασσωτος: Καλή σου ημέρα ταξιδιάρα του διαδικτύου, που σαν μέλημα σου έχεις να φωτίζεις την αλήθεια να την φυλά της σαν κόρη οφθαλμού, να την υπερασπίζεσαι να την αναδεικνύεις. 10 Σεπτεμβρίου 2016 στις 6:53 π.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου