Ρόδον το Αμάραντον της Παναγίας, το Ρόδο της Ιεριχούς 🌹 Αφιέρωμα

Ρόδον το Αμάραντον. 

Το Ρόδο της Ιεριχούς,

το Ρόδο της Παναγίας 🌹 

της Σοφίας Ντρέκου

Εσύ, ο έσω αμόλυντος άνεμος 

Εσύ, των εποχών το ποθητό συνονθύλευμα

Εσύ, η του φωτός άμορφη περιέλιξη

Ο έσχατος ασπασμός της αγάπης

Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου 

του Αμαράντου Ρόδου εορτάζει 3 Απριλίου

άνω εικόνα: «Ρόδον το Αμάραντον» βρίσκεται στους Αγίους Τόπους, 

στο Παρεκκλήσιο της Μαρίας της Μαγδαληνής (ή Mη Μου Άπτου). 

Εἱρμός Α' Ὠδῆς Κανόνος Ἀκαθίστου Ὕμνου:

«Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ 

ψαυέτω μηδαμῶς χεὶρ ἀμυήτων· 

χείλη δὲ πιστῶν τὴ Θεοτόκῳ ἀσιγήτως 

φωνὴν τοῦ ἀγγέλου ἀναμέλποντα, 

ἐν ἀγαλλιάσει βοάτω· 

Ὄντως ἀνωτέρα πάντων ὑπάρχεις, 

Παρθένε ἁγνή».[1]

🌹

Μεταγραφή από τον Φώτη Κόντογλου:

«Ἐσένα πού εἶσαι ζωντανὴ κιβωτός τοῦ Θεοῦ, 

ἂς μή σέ ἀγγίζει ὁλότελα χέρι ἄπιστο, 

ἀλλά χείλια πιστά ἂς ψάλλουνε δίχως νά σωπάσουνε 

τή φωνὴ τοῦ ἀγγέλου κι ἂς κράζουνε: 

«Ἀληθινά, εἶσαι ἀνώτερη ἀπ' ὅλα 

Παρθένε ἁγνή».[2]

Ρόδον το Αμάραντον. Το Ρόδο της Ιεριχούς, το Ρόδο της Παναγίας, το Αθάνατο Ρόδο της Νεκρανάστασης. Είναι ένα φυτό που συμβολίζει την αιωνιότητα και το άφθαρτο, αθάνατο της ψυχής! Όση θεολογία υπάρχει στους ύμνους της Εκκλησίας μας, δεν την ξέρουν όλοι μαζί οι θεολόγοι και μη, του κόσμου.

«Ῥόδον τὸ ἀμάραντον, χαῖρε, ἡ μόνη βλαστήσασα· 

τὸ μῆλον τὸ εὔοσμον, χαῖρε ἡ τέξασα· 

τὸ ὀσφράδιον, τοῦ πάντων Βασιλέως· 

Χαῖρε ἀπειρόγαμε, κόσμου διάσωσμα».

🌹

Χαῖρε σύ πού ἀπὸ τή θεοχώρητη σάρκα σου βλάστησε 

τὸ ῥόδο πού δέν μαραίνεται· 

ποὺ γέννησες τὸ μῆλο πού μοσχοβολά· 

ἡ μυρωδιὰ τοῦ Βασιλέως τῶν ὅλων. 

Χαῖρε Σύ, ποὺ ἔγινες μητέρα, χωρὶς νά γνωρίσεις γάμο,
Σύ πού εἶσαι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου.

Δικό μας είναι το Ρόδον το Αμάραντον 🌷

Στα πέλαγα ταξιδεύουνε λογής-λογής καράβια και καΐκια πώχουνε γραμμένο απάνω στο μάγουλο τους το γλυ­κύτατο τ' όνομα της. Ω! Αληθινά δική μας είναι η Παναγία, δικό μας είναι το Ρόδον το Αμάραντον! Ποιος θα μπορούσε να την υμνήσει όπως την υμνολογήσανε οι υμνωδοί της Εκκλησίας μας; Αρχαγγελικές σάλπιγγες θαρρείς πώς ακούγονται παντού, με ύψος και με σεμνότητα, μ' ένα κάλλος πνευματικό που βρίσκεται μονάχα στην Ορθοδοξία. Στον Εσπερινό της παραμονής ψέλνουνε τούτα τα τροπάρια που γεμίζουνε την ψυχή μας με κάποιον αγιασμένον ενθουσιασμό:

• «Ω του παραδόξου θαύματος! Η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται, και κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται. Ευφραίνου, Γεσθημανή, της Θεοτόκου το άγιον τέμενος. Βοήσωμεν οι πιστοί, τον Γαβριήλ κεκτημένοι ταξίαρχον Κεχαριτωμένη χαίρε, μετά σου ο Κύριος, ο παρέχων τω κοσμώ δια σου το μέγα έλεος.»[3]

[...] τι να πει κανείς, ή τι να πρωτοπεί και πώς να το πει, χωρίς τον κίνδυνο μην είναι λίγο ή λειψό ή άπρεπα ειπωμένο· γιατί ο Σίμων Kαράς δεν είναι βουνό να τ' ανεβείς και να το περπατήσεις, μήτε πέλαγος να το διαβείς και να το περιπλεύσεις, μήτε στοιχειό μήτε άνθρωπος σαν κι εμάς να πας κοντά και ν' αναμετρηθείς μαζί του, να τον γνωρίσεις απ' την καλή και να το μολογήσεις. O Σίμων Kαράς είν' άλλος άνθρωπος· αλλοιώς ψηλός κι αλλοιώς πλατύς κι αλλοιώς καλός κι ωραίος'!»[4]

Ρόδον το αμάραντον, ήχος τέταρτος σε μέλος Βαλασίου ιερέως 

και νομοφύλακος (έζησε στο β' μισό του 17ου αιώνα).

Ψάλλουν Σίμων Καράς - βυζαντινός χορός «Τρόπος» ♪♫

ΠΑΝΑΓΙΑ ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ 🌹 

«Ρόδον το αμάραντον, χαίρε, η μόνη βλαστήσασα»

Ο ύμνος αυτός των Χαιρετισμών χρησιμοποιεί σαν εικόνα ένα λουλούδι με το ωραιότερο άρωμα: Το ρόδο, δηλ. την τριανταφυλλιά. Η Παναγία είναι η Τριανταφυλλιά, απ’ όπου βλάστησε το Τριαντάφυλλο που λέγεται Χριστός.

Ο Χριστός είναι «Το Ρόδον Το Αμάραντον». Όποιος πλησιάζει τον Χριστό αισθάνεται μία ουράνια ευωδία. Το λέει ο απόστολος Παύλος: «Χριστού ευωδία εσμέν τω Θεώ εν τοις σωζομένοις» (Β’ Κορ. 2,15). Ιησούς! Το ρόδον της σωτηρίας. Βλάστησε στη στείρα γη. Ο Χριστός είναι ρόδο, τριαντάφυλλο, εκ Παρθένου. Και τα ωραιότερα λουλούδια της γης είναι μολυσμένα από το μόλυσμα της αμαρτίας. Ένα λουλούδι είναι απόλυτα αμόλυντο: Ο Ιησούς Χριστός. Και αυτό γιατί γεννήθηκε από Παρθένο, χωρίς το κληρονομικό μόλυσμα του προπατορικού αμαρτήματος.

Και η Παρθένος Μητέρα είναι «Ρόδον το Αμάραντον», που φανερώνει το Αμόλυντον και καθαρόν της Παρθένου. Ο Θεός έψαχνε να βρει ευωδία στον κόσμο, μα πουθενά. Παντού η δυσοσμία της αμαρτίας. Και ξαφνικά, να, βρίσκει ένα λουλούδι. Είναι μοναδικό. Μοσχοβολά. Ήταν η Μαρία η Παρθένος. Μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο χωρίς μολυσμό, πεντακάθαρη. Παναγία. Ρόδο, τριαντάφυλλο, φυτρωμένο στο βράχο, από τη στείρα Άννα.

Την είδε ο Θεός και οσφράνθηκε το άρωμα της αρετής της. Γι’ αυτό λέγεται «το οσφράδιον του πάντων Βασιλέως». Όλα τα λουλούδια κάποτε μαραίνονται. Και μάλιστα γρήγορα. Και η ζωή του ανθρώπου ένα λουλούδι είναι που μαραίνεται. Ένα λουλούδι δύο χιλιάδες τώρα χρόνια παραμένει αμάραντο και θα παραμένει στους αιώνες: Η αειπάρθενος Παναγία. Ούτε ο χρόνος μπορεί να την μαράνει. Ούτε οι βλασφημίες των άσεβων μπορούν να την μολύνουν. 

Ο κάθε πιστός μπορεί να γίνει Ρόδο. Η περίοδος του δεκαπενταυγούστου αποβλέπει στο να ευωδιάσουμε. Πώς; Με τη μετάνοια και τη νηστεία. Ο ιερός Χρυσόστομος ονομάζει μύρο τη νηστεία: «Στήθι εγγύς του νηστεύοντος και μετέλαβες αυτού ευθέως της ευωδίας· μύρον γαρ έστιν ο νηστεύων πνευμα­τικόν, και διά των οφθαλμών, και διά της γλώττης, και διά πάν­των εμφαίνων την της ψυχής ευταξίαν».

Ας απολαύσουμε τα ρόδα της χάριτος της Παρθένου Παναγίας, του Θεανθρώπου γλυκύτατου Ιησού και της γλυκείας ζωής της Εκκλησίας. Για να φθάσουμε στο γλυκύ παράδεισο.

• H Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμαράντου Ρόδου, εορτάζει στις 3 Απριλίου εκάστου έτους. «Ρόδον το αμάραντον, χαίρε, η μόνη βλαστήσασα…»[5]

ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Το Δογματικὸν - Ἦχος πλ. δ' 🌹

εικ. «Ρόδον Το Αμάραντον» Ρωσικής τεχνοτροπίας

Πῶς σε μακαρίσωμεν Θεοτόκε; πῶς δὲ ἀνυμνήσωμεν ὑπερευλογημένη, τὸ ἀκατάληπτον μυστήριον τῆς κυοφορίας σου; Τῶν αἰώνων γὰρ ὁ ποιητής, καὶ τῆς ἡμετέρας δημιουργός φύσεως; τὴν ἰδίαν εἰκόνα οἰκτείρας, καθῆκεν ἑαυτόν, εἰς κένωσιν τὴν ἀνεξιχνίαστον, ὁ ὢν ἐν τοῖς ἀΰλοις κόλποις τοῦ Πατρός, ἐν μήτρᾳ σου ἁγνὴ κατεσκήνωσε, καὶ σάρξ ἀτρέπτως ἐγένετο ἐκ σοῦ, ἀπειρόγαμε, μείνας, ὅπερ ὑπῆρχε φύσει, Θεός.

Διὸ αὐτὸν προσκυνοῦμεν, Θεὸν τέλειον, καὶ ἄνθρωπον τέλειον, τὸν αὐτὸν ἐν ἑκατέρᾳ μορφῇ· ἑκατέρα γὰρ φύσις ἐστὶν ἐν αὐτῷ ἀληθῶς, διπλᾶ δὲ πάντα κηρύττομεν, τὰ φυσικὰ αὐτοῦ ἰδιώματα, κατὰ τὴν διπλόην τῶν οὐσιῶν, δύο σέβοντες τάς ἐνεργείας, καὶ τὰ θελήματα.

Ὁμοούσιος γὰρ ὢν τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, αὐτεξουσίως θέλει, καὶ ἐνεργεῖ ὡς ἄνθρωπος. Αὐτὸν ἱκέτευε, σεμνὴ παμμακάριστε, τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.[6]

ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΕΙΣ ΕΚΑΣΤΟΝ ΗΜΕΡΑΝ

Κυριακή Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη 

Πέμπτη Παρασκευή Σάββατο

Τῶν οὐρανίων ταγμάτων, τό ἀγαλλίαμα, 

τῶν ἐπί γῆς ἀνθρώπων, κραταιά προστασία, 

ἄχραντε Παρθένε, σῶσον ἡμᾶς, 

τούς εἰς σέ καταφεύγοντας, 

ὅτι ἐν σοί τάς ἐλπίδας μετά Θεόν, 
Θεοτόκε ἀνεθέμεθα. [7] 

Οδυσσέας Ελύτης «Το Άξιον Εστί» Ι'

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν

και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε

οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων

μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν 

Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε

αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη 
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε

τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου

την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν

Μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο...[8]

Δείτε: Οδυσσέας Ελύτης: Έζησα το θαύμα της
Αλβανίας στο Αλβανικό Μέτωπο - Άξιον Εστί

Παναγία Αμαράντου Ρόδου στη Μόσχα, στο Βορονέζ

Η ιερά εικόνα της Παναγίας του Αμαράντου Ρόδου τιμάται στη Μόσχα, στο Βορονέζ και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας, όπου φυλάσσονται αντίγραφα αυτής. Στην εικόνα η Υπεραγία Θεοτόκος κρατά το Θείο Βρέφος στο δεξί της χέρι και στο αριστερό της χέρι υπάρχει ένα μπουκέτο από κρίνους. Αυτό το μπουκέτο συμβολικά δηλώνει το αμάραντο άνθος της παρθενίας της Αειπαρθένου (βλ. εδώ αναλυτικά).

Ένας μύθος για το «Ρόδο της Ιεριχούς» 🌷

To Ρόδο της Ιεριχούς / ερήμου δικαίως κατέχει τον τίτλο του πιο παράξενου φυτού, καθώς μπορεί να... νεκρανασταθεί. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Βρέχοντάς το απλά με λίγο νερό. Όσο και αν ακούγεται παράξενο, το συγκεκριμένο φυτό μπορεί να επιβιώσει για χρόνια σε ξερή κατάσταση και παρέχοντάς του λίγη μόνο υγρασία, μπορεί να ξαναζωντανέψει και να βγάλει ακόμη και άνθη.

Το Ρόδο της Ιεριχούς, γνωστό και Φυτό της Νεκρανάστασης ή «Ρόδο της Παναγίας», πρωτοήλθε στην Ευρώπη πριν από 1.000 περίπου χρόνια με τους Σταυροφόρους από την έρημου του Ισραήλ και της Ιορδανίας.

Το εν λόγω φυτό, όταν οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για να ευδοκιμήσει, μαζεύει τις ρίζες του και τα κλαδιά του και γίνεται μια ξερή καφετιά μπάλα που αφήνεται στην άνεμο. Μόλις πάλι βρεθεί σε υγρό περιβάλλον και συγκεκριμένα μόλις βρει έστω και ελάχιστο νερό μεταμορφώνεται σε ένα καταπράσινο και εντυπωσιακό φυτό που διατηρείται για αρκετό χρόνο«τριαντάφυλλο» πράσινου χρώματος. Όταν το νερό τελειώσει, το φυτό «μαζεύεται» ξανά και ξεραίνεται, φτάνοντας πάλι στην πρότερη μορφή του.

Ένα παράδοξο φυτό που δεν «πεθαίνει» ποτέ! Όταν ο Χριστός από την έρημο πήγε στην πόλη της Ιεριχούς κουρασμένος και διψασμένος καθώς ήταν βλέποντας τα τοίχοι της Ιεριχώ από μακριά κάθισε σε έναν βράχο να ξεκουραστεί. Ο καυτός αέρας της ερήμου πέρασε στα πόδια του ένα ξηρό φυτό. Το φυτό καθώς άγγιξε τα πόδια του χριστού ξεραμένο καθώς ήταν ήρθε στην ζωή, πρασίνισε και πάνω στα φύλλα του έβγαλε μερικές δροσοσταλιές.

Ο μύθος θέλει τον Χριστό να παίρνει στα χέρια Του αυτές της δροσοσταλιές και να βρέχει τα Ξεραμένα από την ζέστη χείλι Του δίνοντας την ευλογία Του σε αυτό το φυτό για λίγες στιγμές δροσιάς που του πρόσφερε.

Έκτοτε οι Βεδουίνοι και πολλοί άλλοι άνθρωποι ψάχνουν και βρίσκουν το Ρόδο της Ιεριχώ για τις πολλαπλές μεταφυσικές ιδιότητες του. Πολλές γυναίκες το χρησιμοποιούν για γονιμότητα.[9] 

H Ιεριχώ είναι αραβική πόλη κοντά στον Ιορδάνη στη Δυτική Όχθη των Παλαιστινιακών περιοχών. Έχει καταληφθεί από το Ισραήλ από το 1967. Είναι πρωτεύουσα της Επαρχίας Ιεριχούς και είχε πληθυσμό το 2007, 18.346 κάτοικους. Ευρισκόμενη αρκετά κάτω από το επίπεδο της θάλασσας (περίπου 260 μέτρα) 16 χλμ βορείως της Νεκράς Θάλασσας, η Ιεριχώ είναι το χαμηλότερο σημείο του πλανήτη με μόνιμους κάτοικους. Πιστεύεται επίσης ότι είναι μία από τις παλαιότερες συνεχώς κατοικούμενες πόλεις του κόσμου. Αρχαιολογικές έρευνες έχουν ανακαλύψει τα κατάλοιπα πάνω από 20 διαδοχικών εγκαταστάσεων στην Ιεριχώ, η πρώτη από τις οποίες είναι 11.000 ετών (9000 ΠΚΕ), σχεδόν στην αρχή του Ολόκαινου. Είναι επίσης η παλαιότερη γνωστή τειχισμένη πόλη.

Στην Παλαιά Διαθήκη περιγράφεται ως «Πόλη των Φοινικόδεντρων», ενώ άφθονες πηγές και μέσα και γύρω από την Ιεριχώ την κατέστησαν προσφιλή τόπο για εγκατάσταση ανθρώπων για χιλιάδες χρόνια. Στην ιουδαιοχριστιανική παράδοση είναι γνωστή ως ο τόπος επιστροφής των Ισραηλιτών μετά τη φυγή από την Αίγυπτο, οδηγούμενοι από τον Ιησού του Ναυή, διάδοχο του Μωυσή.[10]

Δείτε: Τα Ιερά Κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης (Διαβάστε και τα 49 βιβλία)

Ακολουθία Θεομητορικής Εικόνας «Ρόδον το Αμάραντον»

Στις 20 Μαρτίου 1990 αποκαλύφθηκε με θαυμαστό τρόπο η Θεομητορική Εικόνα «Ρόδον το Αμάραντον», η οποία έως τότε ήταν αφανώς εφαπτόμενη σε φορητή Εικόνα της Παναγίας στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στις Βρύσες Χανίων στην Κρήτη. Ο τότε Εφημέριος του Ναού, π. Απόστολος Διαμαντούδης, έγραψε Ακολουθία προς τιμήν της παλαιάς Εικόνας που αποκαλύφθηκε και είχε την ευλογία να συνεργαστεί μετον Υμνογράφο π. Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη. Η υποδοχή της Εικόνας - από την Αρχαιολογική Υπηρεσία στον Ναό - έγινε με τη συμμετοχή Κλήρου και Λαού την ημέρα του Ακαθίστου Ύμνου το 1990 προεξάρχοντος του τότε Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου και νυν Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου. Από τότε ο Ι. Ν. Αγίου Νικολάου στις Βρύσες Χανίων πανηγυρίζει και την εύρεση της Εικόνας στις 20 Μαΐου.

Η ηχογράφηση έγινε στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου (Ακριτοχώρι Σερρών), όπου έψαλε την Ακολουθία Χορός Μοναζουσών. Η παραγωγή του βίντεο και η ανάρτησή του στο διαδίκτυο έγινε για την Εκκλησία και την Ιστορία. Όπως κάθε προσωπική μου παραγωγή, δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και δεν επιτρέπεται η παρουσίαση μέρους ή όλου του βίντεο σαν παραγωγή άλλου, εκτός αν έχει προηγηθεί συνεννόηση (γραπτή ή προφορική) με την παραγωγό ή αν αναφέρεται η πηγή. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου τόσο στον πατέρα Απόστολο (άξιο επίσης στην Αγιογραφία, την Ψαλτική και τη σύνθεση κρητικών μαντινάδων) όσο και στην Πρεσβυτέρα Ευαγγελία για την αλησμόνητη φιλοξενία που πρόσφεραν σε όλη τη φοιτητική μας συντροφιά κατά τη διάρκεια των σπουδών μας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Εύχομαι να είναι άξιος και στη σημερινή Ενορία του και εις έτη πολλά!

1:03:47

Βιβλιογραφία:
1. Α' Ὠδῆς τοῦ Κανόνος τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου. (Απόσπασμα από το αφιέρωμα ΕΔΩ)
2. Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου - «Ἐπὶ σοὶ Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πᾶσα ἡ κτίσις» (Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου). Ἀπό τὸ περιοδικὸ «Ἑλληνικὴ Δημιουργία», τ. 37, 1949.
3. Απόσπασμα από το κείμενο με τίτλο: «Η Παναγία και ο Λαός» του Φώτη Κόντογλου. Από το βιβλίο «Παναγία και Υπεραγία» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ.
4. «Σίμων Καράς - O τελευταίος των μεγάλων δασκάλων του Γένους, ο τελευταίος των Bυζαντινών» Νίκος Διονυσόπουλος, Περιοδικό, Δίφωνο, 1999.
5. Μέγας συναξαριστής www.synaxarion.gr
6. Από τον όρθρο και την θεια λειτουργία Κυριακής αγίων πάντων.
7. Θεοτοκίον Ήχος α', Απόστιχο Εσπερινού της Δευτέρας.
8. Από το ποίημα «Το Άξιον Εστί» Ι' (1949) Γράφτηκε από τον Οδυσσέα Ελύτη το 1959 και εκδόθηκε έναν χρόνο αργότερα, ενώ εν πολλοίς ήταν αυτό που χάρισε στον δημιουργό του το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979, αφιέρωμα εδώ: www.sophia-ntrekou.gr
9. Ένας μύθος λέει για το «Ρόδο της Ιεριχούς» www.diakonima.gr
10. H Ιεριχώ, wikipedia.org, από την εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια

11. Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, της Google.

Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia Ntrekou.gr

Επιλεκτικά Βίντεο:

ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ: ΚΑΛΟΦΩΝΙΚΟΣ
ΕΙΡΜΟΣ ΗΧΟΣ Δ' ΑΓΙΑ - ΜΕΛΟΣ ΜΠΑΛΑΣΙΟΥ
ΙΕΡΕΩΣ. ΨΑΛΛΕΙ Ο ΚΩΝ. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ 'ΤΡΟΠΟΣ'

7:06

Της Αγάπης Αίματα: Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Μουσική:
Μίκης Θεοδωράκης, Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

3:58

Εισήγηση των μαθητών του Γυμνασίου
Κρηνίδων στο 3ο Μαθητικό Θεολογικό
Συνέδριο που διοργανώθηκε στην Ξάνθη.

10:39 Ρόδον το Αμάραντον

4:30 Υποδοχή και ενθρόνιση της
εικόνας της Παναγίας Ρόδον το
Αμάραντον στο ναό των 12 Αποστόλων

4:30

Καλοφωνικός ειρμός σε σύνθεση του Μπαλασίου Ιερέως και Νομοφύλακος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας(ιζ' αι.) Ήχος δ'. Ψάλλει ο Διδάσκαλος της Ελληνικής Μουσικής Σίμων Καράς † 1999. Ηχογράφηση: Αθήνα 1972

6:30 "Ρόδον το αμάραντον" Ψάλλει ο Σίμων Καράς

1:15 Απαγγέλλει Ε. Παππά: Της αγάπης αίματα

«Της αγάπης αίματα» Στίχοι: Οδυσσέας
Ελύτης, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η
Μικτή Χορωδία της Θάλειας Βυζαντίου.

4:17 Της αγάπης αίματα