Dresden, Zwinger, Mathematisch-Physikalischer Salon,
Louis de Silvestre, Bekränzung Amors, Figur 2
painting 18th century Louis de Silvestre (1675–1760)
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως την αγαπητή
για την υπέροχη μυθολογική περιγραφή
με καίριες επισημάνσεις στην διαχρονική
με καίριες επισημάνσεις στην διαχρονική
Η ελληνική μυθολογία -πάντα ευφυής και ευφάνταστη, όσο και ασύγκριτα καίρια- όταν αναφέρεται στον συμβολισμό του έρωτα χρησιμοποιεί διττές υποστάσεις. Ο ξανθός φτερωτός θεός Έρωτας, καρπός της Αφροδίτης και του Άρη, ζωοποιεί τον πόθο του έρωτα στην ψυχή του ανθρώπου. Τον θρέφει με τη μουσική της λύρας που κρατά στα χέρια και τον ανυψώνει σε ουράνιες σφαίρες ανείπωτης χαράς και πληρότητας, χωρίς τέλος, διάρκεια, χρόνο και όλα τα περιοριστικά συναφή.
Ένα τόσο αρμονικό στη δυσαρμονία του δίδυμο θεών δεν θα μπορούσε, στην Ελληνική Μυθολογία, παρά να προέλθει από μία αντίστοιχα διττή υπόσταση. Ο Έρως και ο Αντέρως, τα δύο αδέλφια που εικονίζονται σε μία αέναη πάλη πάνω από την καρδιά ενός ανθρώπου, δεν ειναι απλώς αντίθετοι, ταιριάζοντας σε αντιστοιχία με τις φύσεις της Αφροδίτης και του Άρη.
Είναι αντίθετοι, ταιριάζοντας με τις αντίθετες φύσεις της ίδιας της μάνας τους της Αφροδίτης. Δύο είναι οι υποστάσεις που ο μύθος της απέδωσε: η Ουράνια Αφροδίτη και η Πάνδημος. Κι αν η Ουράνια, με λόγο προφανή θα μπορούσε να ζωογονεί την υπόσταση του ξανθού Έρωτα, δεν ειναι το ίδιο προφανής, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, ο συμβολισμός της εικόνας της. Ως πάνοπλη πολεμίστρια στέκει αγέρωχα, με παράστημα όμοιο του Άρη. Αυτή η ίδια που κυοφόρησε τον ξανθό Έρωτα για να αρπάζει το νου και την ψυχή του ανθρώπου σε σφαίρες ουράνιες παίζοντας τη Λύρα του.
Ο Έρωτας όμως πάντα και εξ αρχής γεννήθηκε θεϊκός και φυσίζωος. Κι αυτό ήταν το (προφανές) αρχικό του νόημα. Αλλιώς δεν ήταν Έρωτας. Τον Έρωτα πάντα μια ουράνια πολεμική δύναμη συγκρατεί, για να μπορεί να τον οδηγεί ψηλά και να ανασαίνει. Μια Ουράνια πολεμίστρια Αφροδίτη και όχι μία Πάνδημος ενδοτική που κολακεύει και εκπληρώνει τις ασυγκράτητες επιθυμίες του όχλου.
Η Δρ. Νεκταρία Καραντζή σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και έχει πτυχίο πιάνου και φωνητικής στη βυζαντινή μουσική. Είναι ψάλτρια και τραγουδίστρια παραδοσιακής μουσικής. Κατάγεται από τη Λακωνία. Είναι η πρώτη γυναίκα ψάλτρια στην Ελλάδα, η οποία έχει επίσημη δισκογραφία βυζαντινής μουσικής από τα 14 χρόνια της και ενεργό θητεία στο αναλόγιο εκκλησιών, ως ψάλτρια, από τα 9 χρόνια της.
Η φωνή της έχει ταυτιστεί με τη βυζαντινή εκκλησιαστική τέχνη και έχει αναγνωριστεί διεθνώς, στον ορθόδοξο κυρίως κόσμο, όπου κυκλοφορεί η δισκογραφία της, ως μία από τις αντιπροσωπευτικές φωνές του βυζαντινού εκκλησιαστικού μέλους. Μέσα από καλλιτεχνικές εμφανίσεις σε συναυλιακούς χώρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, παρουσιάζει προγράμματα αμιγώς αφιερωμένα στη βυζαντινή Υμνωδία και έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως η «ιδανική υμνωδός του βυζαντινού μέλους και της Αρχέγονης Παράδοσης».
Η Νεκταρία Καραντζή από την ηλικία των εννέα ετών ψέλνει δίπλα σε σημαντικούς ψάλτες, αλλά έχει και την ευκαιρία να στέκεται στο εκκλησιαστικό αναλόγιο μέχρι και σήμερα ως ιεροψάλτρια. Συγκινείται με τα τροπάρια της Μεγάλης Πέμπτης, ενώ γαληνεύει με τα εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής. «Είχα την τύχη να έχω πνευματικό μου έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο, τον γέροντα Πορφύριο που δεν ζει πια. Ο γέροντας είχε πάντα ως όνειρο να βλέπει κορίτσια στο αναλόγιο. Είχε φτιάξει μάλιστα και μια μικρή χορωδία στη Μαλακάσα. Έτσι ξεκίνησα και εγώ. Του χρωστάω πολλά».
by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Ο δίδυμος αδελφός του, ο μελαχρινός Αντέρωτας, πυροδοτεί το πάθος του έρωτα, ανοίγοντας με τα βέλη του βαθιές λαβωματιές. Δεν ησυχάζει παρά μόνο αν δει το θύμα του να υποφέρει και να συντρίβεται, να εξουσιάζεται και να ελέγχεται κυριαρχικά από το πάθος και να χάνει εαυτόν στον παραλογισμό μιας εμμονικής μάταιης «αυτοαναζήτησης» που όσο εύκολα πυροδοτείται, τόσο εύκολα σβήνει και ακόμα πιο εύκολα χάνεται διαπαντός, όταν ήδη έχεις καταδιώξει εαυτόν στη βύθιση του.
Ο Έρωτας, ως σύμβολο της απόλυτης χαράς, κρατά στα χέρια του τον ίδιο τον συμβολισμό της Αρμονίας, τη Λύρα. Στην γαλήνια όψη και το νωχελικό του παίξιμο, μοιάζει να ανασταίνει με κάθε παλλόμενη χορδή της Λύρας του, όλες τις μεγάλες και λαμπερές ιδέες, όλες τις αξίες, ιδανικές και απρόσιτες, όλα τα οράματα...
Ο Αντέρωτας, κεραυνοβόλος, δηλητηριώδης, εκδικητικός, στρέφει άκαμπτα τα βέλη του στον στόχο. Δεν πάλλονται εδώ χορδές μουσικής, αλλά φλέβες από το αγριεμένο αίμα. Μοναδικός του στόχος να σκοτώσει την ψυχή στον υποτιθέμενο βωμό του αγαπώμενου «άλλου». Να καθηλώσει τον εαυτό στην πλήρη υποταγή για χάρη μιας υποτιθέμενης αφοσίωσης. Όλα υποτιθέμενα στον Αντέρωτα. Όλα αυταπάτες και οφθαλμαπάτες. Ώσπου ο λαβωμένος στη δίνη του υποτιθέμενου έρωτα, να αναζητά ασυνείδητα στον «άλλον» τον εαυτό, την ίδια στιγμή που τον κομματιάζει. Αληθινό μαρτύριο του Συσίφου. Να αναζητά, μάταια πια, το δώρο που θα μπορούσε να του προσφέρει ο Έρωτας, το αληθινό δώρο του αληθινού Έρωτα. Τον εαυτό ολόκληρο και όχι λαβωμένο από βέλη και πληγές, ούτε ως άλλο μισό. Τον εαυτό όρθιο και ελεύθερο.
Ο Έρωτας, ως σύμβολο της απόλυτης χαράς, κρατά στα χέρια του τον ίδιο τον συμβολισμό της Αρμονίας, τη Λύρα. Στην γαλήνια όψη και το νωχελικό του παίξιμο, μοιάζει να ανασταίνει με κάθε παλλόμενη χορδή της Λύρας του, όλες τις μεγάλες και λαμπερές ιδέες, όλες τις αξίες, ιδανικές και απρόσιτες, όλα τα οράματα...
Ο Αντέρωτας, κεραυνοβόλος, δηλητηριώδης, εκδικητικός, στρέφει άκαμπτα τα βέλη του στον στόχο. Δεν πάλλονται εδώ χορδές μουσικής, αλλά φλέβες από το αγριεμένο αίμα. Μοναδικός του στόχος να σκοτώσει την ψυχή στον υποτιθέμενο βωμό του αγαπώμενου «άλλου». Να καθηλώσει τον εαυτό στην πλήρη υποταγή για χάρη μιας υποτιθέμενης αφοσίωσης. Όλα υποτιθέμενα στον Αντέρωτα. Όλα αυταπάτες και οφθαλμαπάτες. Ώσπου ο λαβωμένος στη δίνη του υποτιθέμενου έρωτα, να αναζητά ασυνείδητα στον «άλλον» τον εαυτό, την ίδια στιγμή που τον κομματιάζει. Αληθινό μαρτύριο του Συσίφου. Να αναζητά, μάταια πια, το δώρο που θα μπορούσε να του προσφέρει ο Έρωτας, το αληθινό δώρο του αληθινού Έρωτα. Τον εαυτό ολόκληρο και όχι λαβωμένο από βέλη και πληγές, ούτε ως άλλο μισό. Τον εαυτό όρθιο και ελεύθερο.
Ένα τόσο αρμονικό στη δυσαρμονία του δίδυμο θεών δεν θα μπορούσε, στην Ελληνική Μυθολογία, παρά να προέλθει από μία αντίστοιχα διττή υπόσταση. Ο Έρως και ο Αντέρως, τα δύο αδέλφια που εικονίζονται σε μία αέναη πάλη πάνω από την καρδιά ενός ανθρώπου, δεν ειναι απλώς αντίθετοι, ταιριάζοντας σε αντιστοιχία με τις φύσεις της Αφροδίτης και του Άρη.
Είναι αντίθετοι, ταιριάζοντας με τις αντίθετες φύσεις της ίδιας της μάνας τους της Αφροδίτης. Δύο είναι οι υποστάσεις που ο μύθος της απέδωσε: η Ουράνια Αφροδίτη και η Πάνδημος. Κι αν η Ουράνια, με λόγο προφανή θα μπορούσε να ζωογονεί την υπόσταση του ξανθού Έρωτα, δεν ειναι το ίδιο προφανής, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, ο συμβολισμός της εικόνας της. Ως πάνοπλη πολεμίστρια στέκει αγέρωχα, με παράστημα όμοιο του Άρη. Αυτή η ίδια που κυοφόρησε τον ξανθό Έρωτα για να αρπάζει το νου και την ψυχή του ανθρώπου σε σφαίρες ουράνιες παίζοντας τη Λύρα του.
Κι αν ο συμβολισμός δεν ειναι πλέον, σε εποχές σαν και αυτές, προφανής ειναι γιατί συνηθίσαμε το ιδανικό και το ωραίο, την αξία και το υψηλό να τα συνταιριάζουμε με νωθρότητα και αβρότητα της μορφής ή με ανώδυνες και συχνά ακατανόητες φιλοσοφίες. Συνηθίσαμε τον Έρωτα να τον αποκαλούμε πάθος και δύναμη και να αναζητάμε επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως «ουράνιος», «θεϊκός», «αληθινός» για να τον επανανοηματοδοτήσουμε, επαναφέροντας την αρχέγονη ουσία του.
Έρωτας που δεν εξυψώνει από τη γη, σε κάθε έξαρση και έντασή του, που δεν γίνεται ζωογόνος φλόγα δημιουργίας και ανάγκης να γίνεις καλύτερος, αλλά σε στέλνει αιμόφυρτο στο χώμα δεν είναι Έρωτας.
Δεν ήταν ποτέ Έρωτας.
Ήταν απλώς Αντέρωτας.
Νεκταρία Καραντζή / Nektaria Karantzi
Δεν ήταν ποτέ Έρωτας.
Ήταν απλώς Αντέρωτας.
Νεκταρία Καραντζή / Nektaria Karantzi
Η Δρ. Νεκταρία Καραντζή σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και έχει πτυχίο πιάνου και φωνητικής στη βυζαντινή μουσική. Είναι ψάλτρια και τραγουδίστρια παραδοσιακής μουσικής. Κατάγεται από τη Λακωνία. Είναι η πρώτη γυναίκα ψάλτρια στην Ελλάδα, η οποία έχει επίσημη δισκογραφία βυζαντινής μουσικής από τα 14 χρόνια της και ενεργό θητεία στο αναλόγιο εκκλησιών, ως ψάλτρια, από τα 9 χρόνια της.
Η φωνή της έχει ταυτιστεί με τη βυζαντινή εκκλησιαστική τέχνη και έχει αναγνωριστεί διεθνώς, στον ορθόδοξο κυρίως κόσμο, όπου κυκλοφορεί η δισκογραφία της, ως μία από τις αντιπροσωπευτικές φωνές του βυζαντινού εκκλησιαστικού μέλους. Μέσα από καλλιτεχνικές εμφανίσεις σε συναυλιακούς χώρους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, παρουσιάζει προγράμματα αμιγώς αφιερωμένα στη βυζαντινή Υμνωδία και έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως η «ιδανική υμνωδός του βυζαντινού μέλους και της Αρχέγονης Παράδοσης».
Η Νεκταρία Καραντζή από την ηλικία των εννέα ετών ψέλνει δίπλα σε σημαντικούς ψάλτες, αλλά έχει και την ευκαιρία να στέκεται στο εκκλησιαστικό αναλόγιο μέχρι και σήμερα ως ιεροψάλτρια. Συγκινείται με τα τροπάρια της Μεγάλης Πέμπτης, ενώ γαληνεύει με τα εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής. «Είχα την τύχη να έχω πνευματικό μου έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο, τον γέροντα Πορφύριο που δεν ζει πια. Ο γέροντας είχε πάντα ως όνειρο να βλέπει κορίτσια στο αναλόγιο. Είχε φτιάξει μάλιστα και μια μικρή χορωδία στη Μαλακάσα. Έτσι ξεκίνησα και εγώ. Του χρωστάω πολλά».
by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
♪ Απολαύστε την στα παρακάτω βίντεο την υπέροχη φωνή της... ♫
1. Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα με την Ν. Καραντζή, τον Χρ. Αηδονίδη και τον Β. Τσαμπρόπουλο (Βίντεο)
2. Ακούστε την και στο αφιέρωμά μας στην Παναγία Πορταΐτισσα εδώ: 5. Βίντεο: «Κυρά μου Πορταΐτισσα» παραδοσιακό τραγούδι από την Αστυπάλαια σε ερμηνεία Νεκταρίας Καραντζή.
3. Ακούστε την «Θρήνος Μεγάλης Παρασκευής» - Χρόνης Αηδονίδης/Νεκταρία Καραντζή. Κάλαντα του Πάσχα (Πανελλαδικά) Στίχοι-Μουσική: Παραδοσιακό
4. Διαβάστε και ακούστε την: Μουσική και Θρησκεία: Η θρησκευτική μουσική στην Ελλάδα (Ομιλία της Νεκταρίας Καραντζή για τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ψαλτριών)
Σχετικά θέματα:
πίνακας: The Divine Eros Defeats the Earthly.
Eros by Giovanni Baglione, 1602. Sacred love
conquers profane love, Staatliche Museen, Berlin
Σχόλια στο facebook:
- Zachariou Christos 9 Οκτωβρίου 2016: Πραγματικά εκπληκτικό το κείμενο της Νεκταρίας Καραντζή που περιγράφει την καθημερινή αλήθεια. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι θύματα του αντέρωτα ο οποίος συνήθως παρουσιάζετε ως ο δίδυμος αδελφός του ο έρωτας δημιουργώντας στο θύμα του έναν ιστό πολύπλοκης παγίδευσης με σοβαρές συναισθηματικές ψυχολογικές και σωματικές ακόμα κοπώσεις από τις οποίες για να ξεφύγει χρειάζεται τιτάνιο αγώνα ή και έξωθεν βοήθεια.
Lia Sonta: Ευχαριστούμε Σοφία και τις δύο σας!!· 5 χρ.
Ioannidou Maria: Εξαιρετικό Σοφία. Θερμές ευχαριστίες.. Κρατώ τον ρόλο του Αντιέρωτα... στην ερωτική σχέση..Γιατί διχως την ύπαρξη του κακου τιποτα δεν θα νοείται στη ζωή ακόμη και στον ερωτικό κόσμο .τον κόσμο της αγάπης εν τέλει...Ο Αντιέρωτας που πολεμά, εχθρεύεται αλλά και οριζει την εννοια της αληθινής αγάπης ανάμεσα σε δυό οντόντητες... Να σαι καλά αγαπημένη μου Σοφία...· 5 χρ.
Nota Nicolopoulou Katras: Αγαπητή μου Σοφία ευχαριστώ εσένα και την εξαιρετική πατριώτισσα μου την Νεκταρία για την υπέροχη ανάρτηση και εξήγηση τα περί της μυθολογικής προελεύσεως του έρωτα. Καθώς και για την εντυπωσιακή της η μαρτυρία περί του Ευλογημένου Αγίου Πορφυρίου και της ενθαρρύνσεως του να συμμετέχουν οι γυναίκες στο αναλόγιον και να υμνούν τον Κύριον!!!
Σοφία μου σε ευχαριστω για την θαυμάσια ανάρτηση!!!!· 5 χρ.
Papaderos Thodoris: Ανοίξτε τη φωτό σε φουλ σκρήν για να γίνει ευανάγνωστη. Όχι απλό άνοιγμα, αλλά σε πλήρη οθόνη. Οι διαστάσεις της είναι περίπου 1500 χ 1000. Δώρο στην παρέα, παρμένη από την Ελληνική Μυθολογία της Εκδοτικής Αθηνών. Και πάνω σ αυτήν ο λόγος περί Έρωτος.· 5 χρ.
Papaderos Thodoris: Ο θεός Έρως λοιπόν, δεν είναι γυιός του Άρη και της Αφροδίτης, αλλά όπως μας λέει και ο Ησίοδος, "Εν αρχή ήν η Γη, το Χάος και ο Έρως". Ο Έρως λοιπόν είναι το πρωταρχικό συστατικό του σύμπαντος και χωρίς αυτόν, δεν θα υπήρχε σύμπαν, δημιουργία, γέννηση-αναγέννηση, κατά την ελληνική μυθολογία και τον Ησίοδο.· 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: ...Ο θεός Έρως με τα βέλη του χτυπά τα όντα είτε φυτικά είτε ζωικά και με τη μαγεία της έλξης ανάμεσα στα ετερώνυμα, διαιωνίζει το σύμπαν.
Εδώ δεν έχουν λόγο ύπαρξης φυσικά τα gay όντα ή τα σφάλματα της φύσεως, αυτό για τους εραστές των πολυπολιτισμένων ουτοπιών.
Στη θέση του Αντέρωτα, διακρίνομε αυτοπροσώπως και πλήρως ταυτοποιημένο, τον Εγωισμό, όταν μιλάμε για την έλξη των αντιθέτων σε ανθρώπινο επίπεδο, αφού στα φυτά δεν υφίσταται.
Αφού ο εγωισμός είναι αυτός που σκοτώνει με τα δηλητηριώδη βέλη του το θεό Έρωτα, προκαλεί τις πληγές και αμφισβητεί το θείον της συνύπαρξης και της αρμονίας.
Ο Έρως λοιπόν ως πρωταρχικό συστατικό του σύμπαντος κατά τον Ησίοδο και την ελληνική μυθολογία, μέσω της δύναμης της έλξης που ασκεί στα ετερώνυμα, συμβάλλει στην διαιώνιση, μέσω της μουσικότητας και της αρμονίας που απαιτεί συνύπαρξη των όντων.
Ο Αντέρως, ή Εγωισμός όπως τον λέω εγώ, οχι μόνο δεν συμβάλλει σε τίποτα ακόμα και ως δέος του αντιθέτου της μουσικότητας, αλλά αποτελεί τον μέγιστο εχθρό, το αντίπαλο δέος του Έρωτα και της αρμονίας.
Και για να μην μπερδευόμαστε, θα πρέπει απο την αρχή να διαχωρίσομε την έννοια της Αγάπης από όλα αυτά, γιατί καμία σχέση δεν έχει με το θεό Έρωτα.
Αν υποθέσομε ότι αυτή μπορεί να συνυπάρξει και εφ' όσον οι έννοιες παραμένουν ακέραιες, τότε μπορούμε να μιλάμε για τη χρυσή τομή και το νιρβάνα της αιωνιότητας στην ανθρώπινη σχέση.
Όμως, ζούμε στην εποχή της αλλοτρίωσης και της μετάλλαξης και αυτών των εννοιών δυστυχώς. · 14 Φεβ 2016
Σοφία Ντρέκου: ιφιγένεια, Lia, Μαρία, πρεσβυτέρα Nota, Κατερίνα, Thodoris και σε όσους/ες άρεσε το άρθρο της Nektaria Karantzi και η επιμέλεια/αφιέρωμα του, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ θερμά και σας εύχομαι ολοκαρδίως, Χαρούμενη, ερωτική, Καλή εβδομάδα!· 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: Νά' σαι καλά Σοφία μας!!! Χωρίς αμφιβολία, είμαστε όλοι μας ερωτευμένοι, με το αγαθό της ζωής που μας χάρισε ο Δημιουργός και μόνο μέσα απ' αυτό μπορούμε να ερωτευόμαστε και το υπόλοιπο σύμπαν του, για τη δική μας τελείωση και εξύψωση.· 14 Φεβ 2016
Τσίτσος Βασίλειος: Δηλαδή, τις άλλες Εβδομάδες και μέρες ξερωτευόμαστε;· 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: Μη λογοπλοκείς φίλε Βασίλειε !!!!
παίρνοντας το ρόλο του αντέρωτα ! Αν ερωτευτούμε αυτή τη βδομάδα όπως μας εύχεται η Σοφία, εννοείται ότι αυτή η τελείωση, θα μας ακολουθεί και τις επόμενες. Τι καλιώρα...δεκάρα είναι να τη άσομε απ' την τρύπια τσέπη μας ???· 14 Φεβ 2016Σοφία Ντρέκου: Βασίλειος, όχι βρε Βασίλη μου.... όλον τον χρόνο είμαστε
· 14 Φεβ 2016Τσίτσος Βασίλειος: Papaderos Thodoris Σε λίγο ο μόνος έρωτας που θα απομείνει , θα είναι τα όπλα , και ο Θάνατος για την Πατρίδα ... γι αυτό άσε τους άλλους έρωτες και οργανώσου , για να φανείς άξιος απόγονος των προγόνων σου ... Λυπάμαι που γίνομαι όπως τόπες , αλλά η πραγματικότητα μας αναγκάζει να βγάλουμε φτερά όχι σαν του έρωτα , αλλά γιατί σε λίγο θα χουν κλείσει όλους τους δρόμους ... Αυτόν τον έρωτα για την Ζωή , την Πατρίδα , και την ανθρωπότητα, πρέπει να φροντίσουμε στο εξής ... και που ξέρεις ; Ίσως μας αξιώσει ο Θεός να ξαναερωτευθούμε πέραν από συμβατικότητες ... · 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: Αν μας λείψει ο έρωτας για τη ζωή φίλε μου Βασίλη και η πίστη μας σ Αυτόν που μας τη χάρισε, το παιχνίδι το έχομε χαμένοπ από χέρι και δεν μας ωφελούν του κόσμου οι αγώνες.
Χωρίς πίστη και έρωτα για τη ζωή, τρέλα το έλεγαν οι πρόγονοι μας, κουζουλάδα οι κρητικοί επαναστάτες, κανένας αγώνας δεν κερδίζεται.
Σκέψου το λίγο ακόμα και ιστορικά και θα δεις πόσο δίκιο έχω.
Αύριο θα μας φέρουν την κάρτα του πολίτη και το χάραγμα του αντίχριστου.
Με τι πίστη και με τι ερωτικό δεσμό με τη ζωή θα το αρνηθούμε ?
Είμαστε ήδη σφραγισμένοι εμείς, με τη χάρη του Αγ. Πνεύματος όταν βαφτιστήκαμε.
Μπορούμε να ξανασφραγιστούμε στο όνομα του σατανά χωρίς να χάσομε και την Πίστη και τον έρωτα για τη ζωή ??????????????????????????????????????????
Ο Αγώνας είναι μπροστά μας, στους αμέσως επόμενους μήνες. · 14 Φεβ 2016
Τσίτσος Βασίλειος: Papaderos Thodoris Μητρός τε και πατρός τε και των άλλων απάντων , τιμιότερον και αγιότερον εστιν η Πατρίς ... υπάρχουν και άλλοι έρωτες , πέραν αυτού της γυναίκας προς άνδρα ... Οι μοναχοί παράδειγμα που έχουν άλλο 'ερωτα , είναι ανέραστοι ; Τούτη την ώρα βαραίνει πάνω μας η ευθύνη για την Ανθρωπότητα ... Πρέπει λοιπόν να ξεπεραστεί ο δυϊκός μας εγωισμός χάριν της συλλογικότητας ... Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε ... εν τω μεταξύ , αν εκλείψει ο Άνθρωπος , λες να απομείνουν έρωτες και τα τοιαύτα ; Ο πόλεμος έχει ολοκληρωτική λογική ... όποιος απομείνει προσκολλημένος σε ερωτικές αγκυλώσεις τύπου 14ης Φεβρουαρίου , απλά είναι επικίνδυνος ... Σώμα καρδιά και ψυχή στον πόλεμο , ένα μόνο πρέπει να σκέπτονται , και σε ένα να πιστεύουν ... Στην Ανάσταση ... και εν τη Αναστάσει εξόσων θυμάμαι από μνήμης ούτε γαμούσιν ,ούτε γαμίζονται ... τα άλλα είναι απλή εκκοσμίκευση ... Η Πίστη στην Ανάσταση και μόνο σε αυτή είναι το εγκώλπιο κάθε αληθινού Επαναστάτη ... αληθινά κουζουλός ,και αντρειωμένος είναι όποιος πορεύεται προς το θάνατό του , σαν να πορεύεται στην Ανάσταση ... όλα τα άλλα καταλήγουν απλά στο μηδέν στο πηλίκον ...· 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: Φίλε Βασίλη, μάλλον παρεξήγησες το όλο θέμα.
Ποιός μίλησε για αυτόν αποκλειστικά τον έρωτα στον οποίο αναφέρεσαι ?
Ο έρωτας αφορά την ίδια μας την υπόσταση και τη σχέση μας με τη ζωή και το σύμπαν και σαφώς δεν αποτελεί μόναδική του έκφραση η σχέση ανάμεσα στα δυο φύλα, η οποία θέλοντας και μη, αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της φυσικής μας συνέχειας ως όντα του σύμπαντος, του οποίου συστατικό είναι ο έρως.
Ο έρωτας εκφράζεται σε κάθε στιγμιότυπο της ζωής μας και αφορά τη φύση, τον άνθρωπο, τη δημιουργία. Αν τον αποβάλομε, χάνομε και το λόγο να αγωνιζόμαστε για το οτιδήποτε. Πατρίδα, ελευθερία, ιδανικά κοκ.
Αν δεν είσαι ερωτευμένος με τα ιδανικά σου, πως θα τα υπερασπιστείς ? Επειδή σου το είπε το κόμμα, ή ο βασιλιάς ? Οχι βέβαια, διότι αν πολεμίσεις επειδή σε διατάσουν, δεν θα διαφέρεις από έναν μισθοφόρο και άρα ο αγώνας σου είναι από την αρχή καταδικασμένος να αποτύχει από έναν αντίπαλο, ερωτευμένο με τα δικά του ιδανικά.
Όσο για τον όρο που χρησιμοποίησες στη φράση "δυϊκός εγωισμός", ξανασκέψου τον, γιατί είναι αδόκιμος.
Δεν υπάρχει δυϊκός εγωισμός, αλλά μόνο ατομικός εγωισμός.
Στα δυϊκά σύνολα, εγωισμός δεν υφίσταται. Και όπου υφίσταται, δεν μιλάμε για δυϊκά σύνολα, αλλά για την παρουσία δυο διαφορετικών μονάδων ξένων μεταξύ τους.
Και μην ξεχνάς, οτι μέσα απο φλόγες πολέμου, αναδύθηκαν οι μεγαλύτεροι έρωτες. Τι σημαίνει αυτό ? Οτι παρά τον ηρωϊσμό των ατόμων, αυτά στάθηκαν "ανίκανα" να ξεπεράσουν τη δυϊκή τους σχέση? (και οχι εγωισμό φυσικά)
Ξέρεις φίλε μου Βασίλη τη σημασία της κουζουλάδας στο πολεμιστή και τον άνθρωπο ? Η κουζουλάδα λοιπόν, αυτή έχει γράψει τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας και οχι οι ανέραστοι και άδειοι από έρωτα στη ζωή πολεμιστές.
Τέτοιοι, ήταν οι βάρβαρες φυλές της ιστορίας. Και όχι φυσικά ο έλληνας πολεμιστής του Φωτός. · 5 χρ.
Papaderos Thodoris: Οι κουζουλοί επαναστάτες της Κρήτης, οι αντριωμένοι αφού αναφέρθηκες σε τέτοιους πολεμιστές, σαφώς και δεν πήγαν στη μάχη με σκοπό το θάνατο. Αλλά αψηφώντας αυτόν. Έχει χαώδη διαφορά. Προς το θάνατο πήγαιναν μόνο οι καμικάζι ιάπωνες.
Οι κουζουλοί που έκαναν την Κρήτη αθάνατη, ήταν βαθειά ερωτευμένοι με την ιστορική τους παράδοση και την αξιοπρέπεια της ράτσας τους και όχι με το θάνατο.
Το θάνατο τον αψηφούσαν χάρη στον έρωτα τους για τη ζωή, την ελευθερία και το "καθαρό κούτελο".
Μην ξεχνάμε το παλληκάρι στη Μακρόνησο, που όταν του είπε ο χαφιές - Υπόγραψε βρε παιδί μου, γιατί δεν υπογράφεις, αφού βλέπεις οτι αυτοί θα σας σκοτώσουν?
- Δεν μπορώ μπάρμπα. Είμαι κρητικός.
Βάδιζε προς το θάνατο το παλλικάρι αυτό, ή ήταν βαθειά ερωτευμένο με τις ρίζες της παράδοσης που τον μεγάλωσαν, αψηφώντας και τον ίδιο το θάνατο προκειμένου να κρατήσει το κούτελο του καθαρό ?
Δικαίως λοιπόν έλεγε ο παππούς Ησίοδος...- Εν αρχή ην η Γη, ο Έρως και το Χάος.
Χωρίς τον έρωτα, δεν πας πουθενά. · 5 χρ.
Τσίτσος Βασίλειος: Papaderos Thodoris Αυτό που περιγράφεις είναι πίστη στα ιδανικά , που με οδηγό την αρετή και την τόλμη οδηγούν στην ελευθερία ... Ο έρωτας των αναρτήσεων είναι περιγραφή του " έρως ανίκητε μάχαν" που δεν αρνούμαι ότι ο έχων μέμηνεν αλλά δεν είναι είναι το ίδιο με αυτό που περιγράφω εγώ ... κατά βάθος ίσως και να συμφωνούμε και απλά ο λόγος μου αρνείται το δικό σου , όχι κατ΄ανάγκην ως προς το περιεχόμενό του ,αλλά ως λόγο του άλλου ... καλόν αγώνα εύχομαι ... με όποιον τρόπο κι αν ορίζει κανείς τον έρωτα , εκτός από το όπως ορίζεται στους εραστές της 14ης Φεβρουαρίου ...· 5 χρ.
Papaderos Thodoris: Ποι'ά είναι αυτή η ρημάδα η 14η Φεβρουαρίου και ξέχασα να σε ρωτήσω πριν ???? · 5 χρ.
Τσίτσος Βασίλειος: Έλα ντε , αυτό αναρωτιέμαι και εγώ όλο το χρόνο ...γιατί η δεκάτη τετάρτη Φεβρουαρίου ; Σε τι αποσκοπεί ; · 5 χρ.
Papaderos Thodoris: Τι έχει αυτή βρε Βασίλη ? Καμιά επέτειος είναι ? · 5 χρ.
Papaderos Thodoris: Ωχ....μήπως εννοείς το Βαλεντίνο? Τότε γιορτάζεται ?
Απλά, δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο. Φτιαχτός είναι από τη βιομηχανία του κέρδους που εκμεταλεύεται τους χαζούς.
Είναι ο έρως των βαρβάρων, ξένος εντελώς μ εμα΄ς.
Υπάρχει ιδανικότερη στον κόσμο αποτύπωση του έρωτα από τη Ησιόδιο εκδοχή ?
Ου παντός πλείν εις Κόρινθον λοιπόν!
Και όλες τις καρικατούρες της δυτικής υποκουλτούρας, τους τις επιστρέφομεν ως απαράδεκτες. · 14 Φεβ 2016
Τσίτσος Βασίλειος: Papaderos Thodoris Δεν ξέρω πολλά εμένα έχει γενέθλια η πρώτη μου κόρη, αλλά ούτε και στα γενέθλια πιστεύω... Περιορίζομαι στις τόσες ορθόδοξες γιορτές ... και καθώς τη λένε Μαρία, έχει πολλές εναλλακτικές ... κάθε φορά που γιορτάζει η Παναγία της λέω Χρόνια Πολλά... και βάζουμε και κεράκι κάθε φορά, αλλά να έχει και νόημα το κεράκι, και όχι να είναι αύξων αριθμός... Ελπίζω να με καταλαβαίνεις, που είναι το πρόβλημά μου ...· 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: Για το Βαλεντίνο των βαρβάρων, σου απάντησα πιο πάνω. Για τη Μαρία, σου εύχομαι να τη χαίρεσαι από βάθους καρδίας!· 14 Φεβ 2016
Σοφία Ντρέκου: Thodoris, ιδιαιτέρως σ' ευχαριστώ για τον κόπο σου να μας φέρεις τόσες πληροφορίες! · 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: υπενθυμήσεις....· 14 Φεβ 2016
Σοφία Ντρέκου: Εδώ έχει πολύ ερωτικό υλικό για την εβδομάδα... [Gone with the Wind is a 1939 Directed by Victor Fleming] Λυτρωτικός παρατηρητής η νηφάλια σκέψη του ατόμου να έρχεται σε στοχαστική περισυλλογή. Η μοναχικότητα είναι διεγερτική. Είναι η προσευχητική ώρα. Στον Θεό ή Στον Έρωτα... ή Στον Θείο Έρωτα. Από Σοφία Ντρέκου με Εμπνεύσεις και θύμισες του παρελθόντος· 14 Φεβ 2016
Σοφία Ντρέκου: Ειδική ΣΠΕΣΙΑΛ ΑΦΙΕΡΩΣΗ σε όλες και όλους τους αγαπημένους και αγαπημένες φίλες μου. Στην Οδό του Έρωτα όλοι μαζί... Καλή, ερωτική εβδομάδα https://www.sophia-ntrekou.gr/2015/05/H-odos-toy-erwta.html· 14 Φεβ 2016
Papaderos Thodoris: Εδώ η απόλυτη ερωτική σκηνή της 7ης τέχνης. "from here to eternity" the movie !· 14 Φεβ 2016
Αν μας λείψει ο έρωτας για τη ζωή φίλε μου Βασίλη και η πίστη μας σ Αυτόν που μας τη χάρισε, το παιχνίδι το έχομε χαμένο από χέρι και δεν μας ωφελούν του κόσμου οι αγώνες.
Χωρίς πίστη και έρωτα για τη ζωή, τρέλα το έλεγαν οι πρόγονοι μας, κουζουλάδα οι κρητικοί επαναστάτες, κανένας αγώνας δεν κερδίζεται.
Σκέψου το λίγο ακόμα και ιστορικά και θα δεις πόσο δίκιο έχω.
Αύριο θα μας φέρουν την κάρτα του πολίτη και το χάραγμα του αντίχριστου.
Με τι πίστη και με τι ερωτικό δεσμό με τη ζωή θα το αρνηθούμε ?
Είμαστε ήδη σφραγισμένοι εμείς, με τη χάρη του Αγ. Πνεύματος όταν βαφτιστήκαμε.
Μπορούμε να ξανασφραγιστούμε στο όνομα του σατανά χωρίς να χάσομε και την Πίστη και τον έρωτα για τη ζωή ??????????????????????????????????????????
Ο Αγώνας είναι μπροστά μας, στους αμέσως επόμενους μήνες. · 14 Φεβ 2016
Σοφία Ντρέκου: Έκανες άριστα Θοδωρή μου. Αυτή την ρύθμιση με την απάντηση δεν συμπάθησα.· 14 Φεβ 2016
Αντέρως
Κατά την Ελληνική Μυθολογία ο Αντέρως, (Αντέρωτας), φέρεται να ήταν αδελφός του Έρωτα, γιος της θεάς Αφροδίτης και του Άρη ως ιδιαίτερη προσωποποίηση της αμοιβαιότητας που εκδηλώνεται στον έρωτα ειδικά μεταξύ ομοφύλων εφήβων. Την ιδέα της ανθρωπόμορφης αυτής εξειδίκευσης ίσως να έδωσε το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι παραστάσεις του Αντέρωτα τον παρουσιάζουν σε σύμπλεγμα με τον Έρωτα μέσα σε παλαίστρες και γυμναστήρια.
Κατ΄ άλλη όμως εκδοχή ο πτερωτός Αντέρως εκπροσωπούσε τον ατυχή έρωτα από την απεικόνισή του με σκουρόχρωμα μαλλιά και με συνεπτυγμένες πτέρυγες σε αντίθεση με τον Έρωτα που φέρονταν ξανθός με ευρείς πτέρυγες έτοιμος να πετάξει. Επίσης στη μυθολογία φέρεται και ως δευτερεύουσα θεότητα τιμωρός της σκληρότητας και της μη ανταπόδοσης ερωτικού καλέσματος καθώς και της έλλειψης πίστης στον έρωτα, αποκαλούμενος εξ αυτού ως "Αντέρως Αλάστωρ" (= Αντέρωτας Αλητήριος ή ολέθριος), που είχε καταστεί περίφημη σχετική αρχαία έκφραση.
Κατ' άλλους όμως, όπως υποστηρίζει π.χ. και ο Γκομλέν στον Αντέρωτα οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν ιδιότητες εντελώς αντίθετες μ΄ εκείνες του Έρωτα με τον οποίον ετυμολογικά φέρεται αντίπαλος. Αντιπροσώπευε δηλαδή την απέχθεια, την αποστροφή και την απομάκρυνση που χαρακτηρίζει μεταξύ τους τα διάφορα ζώα. Και επειδή πίστευαν οι αρχαίοι πως τόσο ο Έρως όσο και ο Αντέρως επεξέτειναν την επιρροή τους επί πάντων των όντων πέρα από τα έμψυχα, δηλαδή και στα φυτά, λίμνες, ποταμούς, ως αναγκαία αρμονία και ισορροπία της φύσης ο Αντέρως τελικά ήταν ευεργετική δευτερεύουσα θεότητα που εμπόδιζε τις διάφορες έλξεις στη φύση που θα μπορούσαν να επαναφέρουν το χάος των κατακλυσμών, όπου τα πάντα ήταν συγκεχυμένα.
Παραστάσεις του Αντέρωτα υπάρχουν (διασώθηκαν) πολλές, σε σύμπλεγμα με τον Έρωτα όπως π.χ. σε παλαίστρα της Ίλιδας όπου ο Έρως κρατάει φοίνικα και ο Αντέρως προσπαθεί να του το αποσπάσει, περίπου ίδιο μαρμάρινο ανάγλυφο βρίσκεται στο Μουσείο της Νεάπολης όπου ο Αντέρως παρουσιάζεται με κυρτές πτέρυγες, καθώς και στο Παλάτσο Κολλόνα της Ρώμης, όπου δύο πτερωτοί δαίμονες συναγωνίζονται στο δρόμο σε λαμπαδηφορία. Στο Αμφιαράειο υπήρχε ζεύγος κυπέλλων που το ένα έφερε παράσταση του Αντέρωτα και το άλλο του Έρωτα. Βωμοί του Αντέρωτα υπήρχαν σε πολλά μέρη με κυρίαρχα εκείνα της Ίλιδας και στην Αθήνα που τιμόταν ως Αλάστωρ.
Βιβλιογραφία: Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τ.3ος, σ.45
The Divine Eros Defeats the Earthly Eros
by Giovanni Baglione, 1602
Έρως, Αντέρως, και Ίμερος !!!
Έρως
O Έρωτας είναι ο θεός της αγάπης. Η προσωπικότητά του, πολυποίκιλη, άλλαξε πολύ από την αρχαϊκή περίοδο ως την αλεξανδρινή και ρωμαϊκή εποχή. Στις πιο παλιές Θεογονίες ο Έρωτας θεωρείται ως ένας θεός που γεννήθηκε την ίδια εποχή με τη Γη βγαίνοντας απευθείας από το αρχικό Χάος. Έτσι στις Θεσπιές λατρευόταν με τη μορφή μιας ακατέργαστης πέτρας. Ή ακόμη ο Έρωτας γεννιέται από το αρχέγονο Αυγό, αυτό το Αυγό που γέννησε η Νύκτα και του οποίου τα δύο μισά χωρισμένα σχηματίζουν τη Γη και το κάλυμμά της, τον Ουρανό.
Ο Έρωτας θα παραμείνει πάντοτε, ακόμη και στην εποχή των «αλεξανδρινών» ωραιοποιήσεων του μύθου του, μία κυρίαρχη δύναμη του Κόσμου. Αυτός διασφαλίζει όχι μόνο τη συνέχεια των ειδών, αλλά και την εσωτερική συνοχή του Κόσμου. Το θέμα αυτό το εκμεταλλεύτηκαν συγγραφείς των Κοσμογονιών, φιλόσοφοι και ποιητές. Αντίθετη με την τάση να θεωρείται ο Έρωτας ως ένας από τους μεγάλους θεούς διατυπώνεται η θεωρία που παρουσιάζεται με τη μορφή ενός μύθου από τον Πλάτωνα στο Συμπόσιο, μύθο που τον βάζει στο στόμα μιας ιέρειας από τη Μαντίνεια, της Διοτίμας, αυτής που μύησε, λένε, τον Σωκράτη. Σύμφωνα με τη Διοτίμα, ο Έρωτας είναι ένας «δαίμονας», μεσολαβητής ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους.
Γεννήθηκε από την ένωση του Πόρου και της Πενίας, μέσα στον κήπο των θεών, έπειτα από ένα μεγάλο δείπνο, στο οποίο είχαν προσκληθεί όλες οι θεότητες. Σ' αυτή του την καταγωγή οφείλει μερικά ιδιάζοντα χαρακτηριστικά: στην αναζήτηση πάντοτε του αντικειμένου του ως Πενία ξέρει πάντοτε να επινοεί έναν τρόπο, για να φτάσει στο σκοπό του ως Πόρος. Χωρίς να είναι όμως καθόλου ένας παντοδύναμος θεός, ο Έρωτας είναι μια δύναμη διαρκώς ανικανοποίητη και ανήσυχη.
Επινοήθηκαν και άλλοι μύθοι, που του έδιναν διαφορετικές γενεαλογίες· κάποτε τον θέλουν γιο της Ειλείθυιας ή της Ίριδας ή του Ερμή και της χθόνιας Άρτεμης ή, και αυτή είναι η γενικά αποδεκτή παράδοση, του Ηρακλή και της Αφροδίτης. Αλλά και στο σημείο αυτό ακόμη η εκμετάλλευση των μυθογράφων καθόρισε διακρίσεις. Όπως διακρίνουν διάφορες Αφροδίτες, έτσι διακρίνουν και περισσότερους Έρωτες· ένας Έρωτας, λένε, ήταν γιος του Ερμή και της Ουρανίας Αφροδίτης· ένας άλλος Έρωτας, που ονομάστηκε Αντέρως (Αντίθετος Έρως ή Αμοιβαίος), είχε γεννηθεί από τον Άρη και την Αφροδίτη, την κόρη του Δία και της Διώνης· ένα τρίτος Έρωτας ήταν ο γιος του Ερμή και της Άρτεμης, κόρης του Δία και της Περσεφόνης, και αυτός είναι ειδικά ο φτερωτός θεός, ο οικείος των ποιητών και των γλυπτών.
Ο Κικέρων, που έχει συσσωρεύσει στο τέλος της πραγματείας του Περὶ τῆς φύσεως τῶν θεῶν (De natura deorum) αυτές τις λεπτές διακρίσεις των μυθογράφων, δεν έχει καμιά δυσκολία να δείξει τον τεχνητό χαρακτήρα όλων αυτών των μύθων που επινοήθηκαν αργότερα, για να λύσουν τις δυσκολίες ή τις αντιφάσεις που περιείχαν οι αρχικές παραδόσεις.
Λίγο λίγο κάτω από την επίδραση των ποιητών ο θεός Έρωτας πήρε την παραδοσιακή του φυσιογνωμία. Τον παρουσιάζουν σαν ένα παιδί συχνά φτερωτό, αλλά και χωρίς φτερά, που του αρέσει να φέρνει την ταραχή στις καρδιές. Ή τις πυρπολεί με το δαυλό του ή τις πληγώνει με τα βέλη του. Οι επεμβάσεις του είναι αναρίθμητες. Επιτίθεται εναντίον του Ηρακλή, του Απόλλωνα, που τον είχε κοροϊδέψει ως τοξότη, εναντίον του ίδιου του Δία, της μητέρας του και φυσικά στους ανθρώπους.
Οι αλεξανδρινοί ποιητές αγαπούν να τον παρουσιάζουν να παίζει με καρύδια (που αντιστοιχούν με τις σημερινές μπίλιες) με τα παιδιά των θεών, ιδίως με τον Γανυμήδη ή με τον αδελφό του Αντέρωτα, και να μαλώνει μαζί τους. Φαντάζονται ακόμη παιδικές σκηνές ανάλογα με το θεϊκό χαρακτήρα του· ο Έρωτας τιμωρημένος, που τον βάζει η μητέρα σου σε τιμωρία, ο Έρωτας πληγωμένος, γιατί μάζεψε τριαντάφυλλα, χωρίς να φυλαχθεί από τα αγκάθια κτλ.
Οι τοιχογραφίες της Πομπηίας εκλαΐκευσαν αυτόν τον τύπο . Αλλά πάντοτε —και αυτό ακριβώς είναι ένα αγαπημένο θέμα των ποιητών— κάτω από το φαινομενικά αθώο παιδί μαντεύουμε τον ισχυρό θεό, που μπορεί ανάλογα με τη φαντασία του, να προξενήσει φριχτές πληγές. Η μητέρα του ιδίως τον μεταχειρίζεται με κάποιο σεβασμό και πάντοτε τον φοβάται λίγο.
Ένας από τους διασημότερους μύθους, στους οποίους ο Έρωτας παίζει ένα ρόλο, είναι η μυθιστορηματική περιπέτεια της Ψυχής, που την παραδίνουν ως μύθο· οι αρχές της θεωρίας αυτής πρέπει να αναζητηθούν πιθανότατα στους «Μιλησίους» μύθους .
Αντέρως
Κατά την Ελληνική Μυθολογία ο Αντέρως, (Αντέρωτας), φέρεται να ήταν αδελφός του Έρωτα, γιος της θεάς Αφροδίτης και του Άρη ως ιδιαίτερη προσωποποίηση της αμοιβαιότητας που εκδηλώνεται στον έρωτα ειδικά μεταξύ ομοφύλων εφήβων. O Kλαύδιος Αιλιανός στο έργο του "De Natura Animalium" αναφέρει ότι προέκυψε μετά από τον αμοιβαίο έρωτα μεταξύ του θεού Ποσειδώνα και του νεαρού Νηρίτη. Μορφολογικά ο Αντέρως μοιάζει με τον αδερφό του, μόνο που έχει πιο μακρυά μαλλιά και πιο πλούσια φτερά, σαν της πεταλούδας. Σε άλλες περιγραφές αναφέρεται ότι και αυτός, όπως και ο αδερφός του κρατούσε ένα χρυσό ρόπαλο ή βέλη.
Κατ΄ άλλη όμως εκδοχή ο πτερωτός Αντέρως εκπροσωπούσε τον ατυχή έρωτα από την απεικόνισή του με σκουρόχρωμα μαλλιά και με συνεπτυγμένες πτέρυγες σε αντίθεση με τον Έρωτα που φέρονταν ξανθός με ευρείς πτέρυγες έτοιμος να πετάξει. Επίσης στη μυθολογία φέρεται και ως δευτερεύουσα θεότητα τιμωρός της σκληρότητας και της μη ανταπόδοσης ερωτικού καλέσματος καθώς και της έλλειψης πίστης στον έρωτα, αποκαλούμενος εξ αυτού ως "Αντέρως Αλάστωρ" (= Αντέρωτας Αλητήριος ή ολέθριος), που είχε καταστεί περίφημη σχετική αρχαία έκφραση.
Κατ΄ άλλους όμως, όπως υποστηρίζει π.χ. και ο Γκομλέν στον Αντέρωτα οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν ιδιότητες εντελώς αντίθετες μ΄ εκείνες του Έρωτα με τον οποίον ετυμολογικά φέρεται αντίπαλος. Αντιπροσώπευε δηλαδή την απέχθεια, την αποστροφή και την απομάκρυνση που χαρακτηρίζει μεταξύ τους τα διάφορα ζώα. Και επειδή πίστευαν οι αρχαίοι πως τόσο ο Έρως όσο και ο Αντέρως επεξέτειναν την επιρροή τους επί πάντων των όντων πέρα από τα έμψυχα, δηλαδή και στα φυτά, λίμνες, ποταμούς, ως αναγκαία αρμονία και ισορροπία της φύσης ο Αντέρως τελικά ήταν ευεργετική δευτερεύουσα θεότητα που εμπόδιζε τις διάφορες έλξεις στη φύση που θα μπορούσαν να επαναφέρουν το χάος των κατακλυσμών, όπου τα πάντα ήταν συγκεχυμένα.
Παραστάσεις του Αντέρωτα υπάρχουν (διασώθηκαν) πολλές, σε σύμπλεγμα με τον Έρωτα όπως π.χ. σε παλαίστρα της Ίλιδας όπου ο Έρως κρατάει φοίνικα και ο Αντέρως προσπαθεί να του το αποσπάσει, περίπου ίδιο μαρμάρινο ανάγλυφο βρίσκεται στο Μουσείο της Νεάπολης όπου ο Αντέρως παρουσιάζεται με κυρτές πτέρυγες, καθώς και στο Παλάτσο Κολλόνα της Ρώμης, όπου δύο πτερωτοί δαίμονες συναγωνίζονται στο δρόμο σε λαμπαδηφορία. Στο Αμφιαράειο υπήρχε ζεύγος κυπέλλων που το ένα έφερε παράσταση του Αντέρωτα και το άλλο του Έρωτα. Βωμοί του Αντέρωτα υπήρχαν σε πολλά μέρη με κυρίαρχα εκείνα της Ίλιδας και στην Αθήνα που τιμόταν ως Αλάστωρ.
Ο Ίμερος
Ο Ίμερος ήταν η προσωποποίηση της σφοδρής ερωτικής επιθυμίας, του ερωτικού πόθου θα λέγαμε σήμερα. Ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του τον μνημονεύει ως αδελφό του Έρωτα και του Αντέρωτα, και γιο της Αφροδίτης και του θεού Άρη. Ο Ίμερος (Πόθος), ο και ο Αντέρωτας Έρωτας ήταν οι μόνιμοι φτερωτοί συνοδοί της Αφροδίτης.
Σύμφωνα με τον Παυσανίας, στα Μέγαρα υπήρχε μαρμάρινο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του γλύπτη Σκόπα, ενώ άλλο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του Πραξιτέλη υπήρχε και στις Θεσπιές. Έχουν διασωθεί ελάχιστες παραστάσεις του παρά μόνο σε πήλινα αγγεία της Αττικής και της Ερέτρειας στα οποία και επιγράφεται και το όνομά του.
Η λέξη ίμερος ετυμολογείται από τις λέξεις “ιέμενος ρει και εφιέμενος” = όταν ρίχνεται ορμητικά και επιθυμεί κάποιος κάτι. Η επιθυμία, ο πόθος· εναργής είναι συνεπώς η έκδηλη, η εκτυφλωτική επιθυμία.
Για τους αρχαίους Έλληνες ο Πόθος δηλώνει την επιθυμία για το πλάσμα που είναι απόν, ενώ ο Ίμερος δηλώνει την επιθυμία για αυτό που είναι παρόν. O Ίμερος είναι ερωτική επιθυμία, γιατί το πλάσμα που ονειρεύεται ο ερωτευμένος βρίσκεται απέναντι, στο διπλανό γραφείο, στο επάνω διαμέρισμα και μόνο η παρουσία του πυροδοτεί τη λαχτάρα του.
Ο Ίμερος είναι θεός που έχει πολύ κοντινά χαρακτηριστικά με τον Έρωτα, κατοικεί κοντά στην κορυφή του Ολύμπου μαζί με τις Μούσες και τις Χάριτες.
Μυθαγωγία - Mythagogia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου