Όπου έλαμψε η Ορθοδοξία, έλαμψε ο πολιτισμός και ο άνθρωπος

της Σοφίας Ντρέκου

Όπου έλαμψε η Ορθοδοξία, 

έλαμψε και ο πολιτισμός, 

έλαμψε και ο άνθρωπος.

«Αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον

κόσμον,η πίστις ημών» (Α' Ιω. 5, 5)

Παραφράζοντας τον Σεφέρη: «Όπου και να ταξιδέψω η Ορθοδοξία με πληγώνει! Στολισμένη με κόκκινο στιχάρι από τα Αίματα! Τί κάναμε στον κόσμο αυτό και μας διώκει και μας σταυρώνει έτσι; Αντί τού μάννα χολή, αντί τού ύδατος όξος!

Όπου έλαμψε η Ορθοδοξία, έλαμψε και ο πολιτισμός, έλαμψε και ο άνθρωπος. Φέραμε αγάπη εκεί όπου υπήρχε το μίσος και φως στο σκοτάδι. Και μας ανεβάζουν στον σταυρό. Και όμως ο σταυρός μας δεν είναι όνειδος. Είναι καύχημα. Γιατί μόνο την Αλήθεια σταυρώνουν. Το ψέμα παραμένει βασιλεύον και απυρόβλητο. Εμείς ωστόσο διωκόμενοι αγαπάμε και καταρώμενοι ευλογούμεν, άχρι καιρού. Εμοί εκδίκησις λέγει Κύριος!»

Ένα θεολογικό λατρευτικό ζήτημα που συντάραξε τη ζωή της βυζαντινής αυτοκρατορίας ολόκληρο τον 8ο και τις αρχές του 9ου μ.Χ. αιώνα. Είναι η διαμάχη που ξέσπασε ανάμεσα σε δυο παρατάξεις: τους εικονοφίλους (οπαδούς της λατρείας των εικόνων) και τους εικονομάχους (διώκτες της λατρείας των εικόνων).

Η Εικονομαχία διαίρεσε τους κατοίκους της αυτοκρατορίας σε Εικονομάχους (επίσης αναφερόμενους ως Εικονοκλάστες) και Εικονολάτρες (επίσης αναφερόμενους ως Εικονόφιλους και Εικονόδουλους). Η εικονομαχία άρχισε το 726 και τελείωσε το 842, με αποκατάσταση των εικόνων και περίλαμπρες τελετές.

Κυριακή της Ορθοδοξίας! Ο θρίαμβος της πίστης μας στον κόσμο. Αύτη η πίστη την Οικουμένην εστήριξεν. Απέχουμε πολύ από την έννοια της τότε οικουμένης, της ρωμαϊκής οικουμένης, στην οποία η ορθοδοξία ήταν το κέντρο και η ψυχή. Ωστόσο, όμως αυτό παραμένει ιστορική αλήθεια. 

• Η πίστη μας κρατά ακόμα αυτόν τον κόσμο όρθιο, αφού είναι φως μέσα στο σκοτάδι, και λόγος μέσα στον παραλογισμό.

Η οικουμένη σήμερα δεν σημαίνει ενιαίο βυζαντινό χριστιανικό κράτος. Έχει περισσότερο την έννοια της βαβελικής πανσπερμίας, παρά της ενότητας. Και όμως όπου φυτεύεται η ορθοδοξία επανέρχεται η δόξα και η τιμή του Ανθρώπου, από περάτων έως περάτων της γης. Αυτή είναι η Πίστη μας. Ας μην την προδώσουμε!

Η Τεσσαρακοστή είναι ένα ταξίδι επιστροφής στον Παράδεισο.

Αναστηλώνοντας τις Εικόνες, ομολογούμε και δεσμευόμαστε

για την αναστήλωση της δικής μας εικόνας, της εικόνας του Θεού.

Η εικονομαχία δεν είναι ένας αγώνας που έχει τελειώσει...

Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Με λίγα και απλά λόγια η απάντηση 
γιατί προσκυνούμε τις εικόνες

Η απάντηση που μπορείτε να δίνετε στο επιχείρημα 

των αθέων, ετερόδοξων, αλλόθρησκων κλ.π.

Το Ευαγγέλιο θεωρεί την δημιουργία του Θεού καλή λίαν, 

παρόλο που μαζί με τον άνθρωπο μετέχει μεταπτωτικά 

στον κύκλο της φθοράς και του θανάτου....

Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε την στρατηγική ανάλυση του Δρ. Νίκου Λυγερού: Νέα Εικονομαχία; Η γεωπολιτική διάσταση της Εικονομαχίας και το Έργο ενάντια στους εικονοκλάστες

 Επίσης περί της Κυριακής της Ορθοδοξίας:

• Κυριακή Ορθοδοξίας: Όπου έλαμψε η Ορθοδοξία, έλαμψε και ο πολιτισμός
• Κυριακή Ορθοδοξίας: Αστράπτει και λάμπει η Εκκλησία του Χριστού!
• Κυριακή Ορθοδοξίας: Ο θρίαμβος της πίστης μας στον κόσμο
• Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Η κύρια Νίκη της ορθοδοξίας
• Κυριακή των Πατέρων της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου: Η Αίρεση.
• Ν. Λυγερός: Με το πνεύμα του Βυζαντίου η εκκλησία ζει διαχρονικά
• Εικονομαχία: Ποιος είπε ότι ξεχάσαμε;

• Ματθαίος Βλάσταρης: Σύνταγμα κατά στοιχείον Ε', ΚΕΦ.ΣΤ', Περί εικόνων

• Όρια της προς ετεροδόξους εκκλησιαστικής συγκαταβάσεως.