Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι: ο άγιος Σιλουανός και η Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν (video)

ο Άλμπερτ Αϊνστάιν (Albert Einstein) και ο άγιος siloyanos o agioreitis

Κράτα το νου σου στον Άδη: Είμαστε πλασμένοι για τον θάνατο; 
Η Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν και ο άγιος Σιλουανός


Το να κρατάμε το νου μας στον Άδη
είναι μια πρόσκληση στις πιο σκοτεινές 
αβύσσους της ύπαρξής μας.

Μια πρόσκληση απογύμνωσης της ψυχής μας 
και έκθεσής της στις ακτίνες της θείας αγάπης.

Αν γίνουμε μέτοχοι αυτής της κατάστασης 
θα μπορέσουμε να υποψιαστούμε την υπερβατική 
κατάσταση και να αναφωνήσουμε:
«Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι».

Το προσευχόμενο πρόσωπο για τον Άγιο Σιλουανό (1866 - 1938)

Ένας φίλος μου είχε ένα όνειρο. Ήταν ένα όνειρο στις μαργαριταρένιες πύλες, με την αναπόφευκτη συνέντευξη στον άγιο Πέτρο. Ο άγιος Πέτρος είπε πως θα έκανε ένα γύρο με το φίλο μου: ένα είδος εισαγωγικής περιήγησης. Όταν όμως έφθασαν στον ουρανό και κοίταξαν πάνω από τον τοίχο, μπόρεσαν να βρούνε όλους κι όλους δύο αγγέλους που σεργιάνιζαν τριγύρω με τρόπο ακατάστατο, ενώ ολόκληρος ο χώρος ήταν άδειος. «Που είναι όλοι τους;» , ρώτησε ο φίλος μου. «Α!», είπε ο άγιος Πέτρος. «Κάθε ένας που έπρεπε να είναι εδώ, είναι από εκείνους που βοηθούν τον κόσμο που βρίσκεται στο άλλο μέρος.»

  • Αυτό θυμίζει μια ιστορία που είπε ο στάρετς Σιλουανός, ο Ρώσος άγιος άνθρωπος που πέθανε το 1938 στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στο Όρος Άθως. Ο Σιλουανός είχε μια συζήτηση με έναν αυστηρό ερημίτη. Ο ερημίτης δήλωνε με προφανή ικανοποίηση: «Ο Θεός θα τιμωρήσει όλους του άθεους. Θα καίγονται στο αιώνιο πυρ.» Εμφανώς αναστατωμένος ο Σιλουανός είπε: «Πες μου, αν υποτεθεί ότι πήγαινες στον παράδεισο, και από κει κοιτούσες κάτω και έβλεπες κάποιον να καίγεται στη φωτιά της κόλασης - θα αισθανόσουν ευτυχής;». «Είναι αναπόφευκτο. Το φταίξιμο θα είναι δικό τους.» είπε ο ερημίτης. Ο στάρετς απάντησε «Η αγάπη δεν μπορεί να το αντέξει. Πρέπει να προσευχόμαστε για όλους».

Για τον Σιλουανό, το προσευχόμενο πρόσωπο μπορεί να ενσωματώσει κάθε πρόσωπο και κάθε πράγμα. Τίποτε δεν του είναι αλλότριο. Πίστευε ότι ο Θεός αγαπάει το κάθε τι. Πρόκειται για ένα όραμα της κοσμικής ενότητας. Υπάρχει ένας αριθμός ανθρώπων που έχουν οράματα κοσμικής ενότητας και αυτά είναι συχνά κοινότοπα, όμως εκείνο του Σιλουανού ήταν διαφορετικό. Γιατί η δική του κοσμική ενότητα ήταν ριζωμένη στην προσευχή και στη γνώση ότι δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη του Θεού, επειδή αυτή αγκαλιάζει τον καθένα, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνους που έχουν απορρίψει το Θεό. «(ο Θεός) πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθειν». (Α Τιμ. β' 4)

Για τον Σιλουανό «να προσεύχεται κανείς για όλους» σημαίνει να κλαίει για τον κόσμο, γνωρίζοντας πόσο πολύ αγαπάει ο Θεός τη δημιουργία Του, γνωρίζοντας μια αγάπη χωρίς όρια. Έμαθε να υποφέρει μαζί με τον κόσμο και παρ' όλα αυτά να μην απελπίζεται. Για τον Σιλουανό η προσευχή του ήταν μέρος του κανόνα ενός ασκητού που ζει μέσα στην Ορθόδοξη ρωσική παράδοση, όμως η προσευχή αυτή έχει σημασία για όλους τους χριστιανούς.

Αντελήφθη ότι ο Θεός του έλεγε: «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι»: Να βρίσκεσαι στον τόπο της απελπισίας και όμως να μην απελπίζεσαι. Σταύρωση - Ανάσταση. Το Πάθος συνδεδεμένο με την Ανάσταση και αντίστροφα: Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι.[1]

Συγκριτικά η Εξίσωση του Αϊνστάϊν E=mc2 
και ο Λόγος του Αγίου Σιλουανού
«Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι»

Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι!

Ο άγιος Σιλουανός διδάχθηκε και δίδαξε: «Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» και ο π. Σωφρόνιος γράφει επ’ αυτού: «Στην αρχή του εικοστού αιώνος «εγένετο ρήμα Κυρίου» στον μακάριο Γέροντα Σιλουανό: «Κράτα τον νουν σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι». Την ακριβή ημερομηνία του γεγονότος αυτού δεν την έμαθα ποτέ. Ίσως να συνέβη το έτος 1906.

  • Ένα περίπου χρόνο πριν, το 1905, έγινε γνωστή στον κόσμο η Εξίσωση του Αϊνστάϊν: E=mc2. Η τελευταία αυτή έθεσε το θεμέλιο στη σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία. Αφενός μεν άνοιξε κολοσσιαίες πηγές ζωτικής ενέργειας, αφετέρου δε ήταν η αφετηρία για την προετοιμασία του «αποκαλυπτικού» πυρός που είναι έτοιμο να καταβροχθίσει κάθε ίχνος ζωής επάνω στη Γη. (βλ. Β’ Πέτρ. γ’ 7, Β' Θεσσ. α’ 8, Εβρ. ι' 27, Λουκ. κα' 35).

Ο λόγος όμως που δόθηκε στον Σιλουανό, ανυπέρβλητος κατά την αξία του, αποτελεί για πολλούς πιστούς καθοδηγητικό αστέρα προς την ασάλευτη Βασιλεία (βλ. Εβρ. ιβ’ 28). Ως προς το πνεύμα, το περιεχόμενο του λόγου αυτού μοιάζει προς τη διδασκαλία των αρχαίων Πατέρων της Αιγύπτου: Αντωνίου, Μακαρίου, Σισώη, Ποιμένος, των μεγάλων, και πολλών άλλων λιγότερο γνωστών, αλλά ίσως όχι λιγότερο μεγάλων ως προς τα έργα τους.

Ο λόγος του Χριστού «και μην απελπίζεσαι» δόθηκε δια του Αγίου Σιλουανού στην εποχή μας, που χαρακτηρίζεται από γενική απόγνωση, εξαιρετικά βαρειά. Οι άνθρωποι του αιώνα μας συχνά, παρά τη θέληση τους, γίνονται ηθικοί συνεργοί σε ατέλειωτες τοπικές ή και παγκόσμιες ακόμη αδελφοκτονίες. Ως τέτοιοι, αμετανόητοι ηθικοί συνεργοί, στερούνται, κατά φυσικόν τρόπο, την χάρη του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν πλέον να πιστέψουν στην αθανασία τους δια της αναστάσεως. Αληθινά, και ούτε την επιθυμούν. Ακριβώς σε αυτή την αυτοκαταδίκη σε πλήρη μετά θάνατον εκμηδένιση έγκειται η πνευματική ουσία της απογνώσεως.

Όταν ο Σιλουανός έλαβε τον λόγο από τον Κύριο, τον εφάρμοσε ολοκληρωτικά στη ζωή του. Να πώς γράφει ο ίδιος γι’ αυτό: «Άρχισα να πράττω όπως διδάχθηκα από τον Κύριο, και ο νους μου καθαρίσθηκε και το Πνεύμα μαρτυρούσε τη σωτηρία». «Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον Μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί Με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν (ήδη) εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάν. ε’ 24)»[2]

Ε=mc2: H εξίσωση που άλλαξε τον κόσμο

Στην αρχή του 20ού αιώνα, η επιστήμη εμπιστευόταν απόλυτα τους νόμους της κίνησης του Νεύτωνα και τα περισσότερα ερωτήματα της Φυσικής έμοιαζαν να έχουν απαντηθεί, εκτός από την υπόθεση του αιθέρα. Αυτά έως το 1905, μια χρονιά-ορόσημο για τη Φυσική, στη διάρκεια της οποίας ο Άλμπερτ Αϊνστάιν παρουσίασε την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας που έμελλε να επανακαθορίσει τον τρόπο που συνολικά αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από την παρουσίαση της Ε=mc2 και το 2005 θα είναι «Έτος Φυσικής» με τιμώμενο πρόσωπο τον Άλμπερτ Αϊνστάιν για το έργο και την προσφορά του στη γνώση, κυρίως όμως για την πιο γνωστή εξίσωση στην ιστορία των θετικών επιστημών.

Η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας δημοσιεύτηκε αρχικά στο γερμανικό περιοδικό «Annaleder Physik» με τον τίτλο «Επί της ηλεκτροδυναμικής κινουμένων σωμάτων» και στηρίχτηκε σ' ένα δοκίμιο που είχε συντάξει ο Αϊνστάιν όταν ήταν μόλις 16 ετών. Στον νέο κόσμο της Σχετικότητας, η εξίσωση Ε=mc2 (η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο) ανέτρεπε τη Νευτώνεια προσέγγιση, γκρεμίζοντας ολόκληρο το νοητικό και λογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο είχαν βασιστεί οι τεχνικές μετρήσεις του χρόνου και του μήκους. 

Πριν παρουσιαστεί η Ε=mc2 ο κόσμος είχε βολευτεί μέσα στον απόλυτο χώρο και στον απόλυτο χρόνο. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με τον χωρο-χρόνο της Σχετικότητας, όπου ο χώρος και ο χρόνος δεν καθορίζονται αλλά είναι υφασμένοι θεμελιακά. H Ε=mc2 απέδειξε ότι η ταχύτητα επηρεάζει τον χρόνο, ο οποίος διαστέλλεται και συστέλλεται, ανάλογα με την ταχύτητα του παρατηρητή. Κατέδειξε, δηλαδή, ότι ο χρόνος δεν είναι απόλυτη έννοια, αλλά μια θεμελιώδης ιδιότητα του σύμπαντος (αργότερα, η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας έδειξε ότι ο χρόνος επηρεάζεται και από την ενέργεια).

Η ατομική βόμβα

Το 1939, ο Δανός φυσικός Νιλς Μπορ ενημέρωνε τον Αϊνστάιν ότι η σπουδαία Γερμανίδα φυσικός Λίζε Μάιτνερ είχε διασπάσει το άτομο του ουρανίου, με μικρή μόνο απώλεια μάζας, η οποία είχε μετατραπεί σε ενέργεια. O Μπορ σκέφτηκε ότι αν ήταν δυνατή η αλυσιδωτή αντίδραση σχάσεως, τότε το αποτέλεσμα θα ήταν μια γιγαντιαία έκρηξη, ασύλληπτης έντασης.

Εκείνη τη χρονιά η σκιά ενός νέου μεγάλου πολέμου πλανιόταν πάνω από την Ευρώπη και όλοι ανησυχούσαν με τη σκέψη ότι οι Γερμανοί θα εκμεταλλεύονταν την ανακάλυψη. O Αϊνστάιν αρχικά δυσπιστούσε για την πραγματική δυνατότητα κατασκευής μιας ατομικής βόμβας από τους χιτλερικούς, πείστηκε όμως από συναδέλφους του να συντάξει δύο επιστολές, προς τον πρόεδρο Ρούσβελτ, συνιστώντας «προσοχή στα επερχόμενα δεινά και επαγρύπνηση». 

Οι επιστολές Αϊνστάιν, μαζί και με άλλες αναφορές που έρχονταν από την Ευρώπη και προειδοποιούσαν για τα σχέδια των Γερμανών να προχωρήσουν στην κατασκευή ατομικών όπλων, ελήφθησαν υπόψη από τους Αμερικανούς και επιτάχυναν την έναρξη του ερευνητικού προγράμματος «Μανχάταν» που αργότερα θα κατέληγε στην κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας. Και μολονότι ο Αϊνστάιν δεν πήρε ποτέ μέρος στις έρευνες για την κατασκευή βόμβας πυρηνικής σχάσεως, το όνομά του συνδέθηκε με την πιο μαύρη σελίδα του 20ού αι.: τον ατομικό όλεθρο στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.

Στις αίθουσες του Μουσείου Ατομικής Βόμβας της Χιροσίμα ο χρόνος σταμάτησε στις 8.16 π.μ., της 6ης Αυγούστου του 1945, τη στιγμή δηλαδή που ο κυβερνήτης του αμερικανικού B-29 Enola Gay πάτησε ένα κουμπί και ο υπέρτατος τρόμος εξερράγη σε ύψος 600 μέτρων πάνω από την πόλη. Σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου περίπου 30.000 άνθρωποι άφησαν τα αποτυπώματά τους στις μισογκρεμισμένες επιφάνειες, και σε ελάχιστα δευτερόλεπτα το ατομικό μανιτάρι σκέπασε τα πάντα. H πρώτη εφαρμογή της Ε=mc2 ήταν γεγονός...

Το φημισμένο αξίωμα της ισοδυναμίας μάζας και ενέργειας μετατράπηκε σε καρμική συμπαιγνία για τον «ειρηνιστή και διανοούμενο» Αϊνστάιν (τους χαρακτηρισμούς προσέδωσε ο Σαρτρ) και πολλά άδικα ειπώθηκαν σε βάρος του. H πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

Ο Αϊνστάιν προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποτρέψει την εξέλιξη, γνωρίζοντας το μέγεθος των συνεπειών για τη ζωή στον πλανήτη. Ανήσυχος στην ιδέα ότι οι Αμερικανοί θα χρησιμοποιήσουν την ατομική βόμβα, επιδεικνύοντας την υπεροπλία τους, έστειλε νέα επιστολή στον πρόεδρο Ρούσβελτ, προειδοποιώντας για τους κινδύνους και ζητώντας να μην προχωρήσει σε μια τέτοιου είδους ενέργεια. Δυστυχώς, αγνοήθηκε. Στη δεκαετία του '30, σε μια προφητική επιστολή του προς τον Σίγκμουντ Φρόυντ, με τον οποίο διατηρούσε τακτική αλληλογραφία, απογοητευμένος σημείωνε ότι «ο κόσμος έχει επιθυμία για μίσος και καταστροφή», για να απαντήσει ο Φρόυντ ότι «η ειρήνη σχετίζεται με τον υψηλό βαθμό πολιτιστικής ανάπτυξης και ο πόλεμος με σύνδρομα που εκπορεύονται από τα ένστικτα».

Το πυρηνικό ολοκαύτωμα στην Ιαπωνία δικαίωσε και τους δύο· τα επεκτατικά ένστικτα του πολέμου αποδείχθηκαν πιο ισχυρά από την ανάγκη του ανθρώπου να διευρύνει τα σύνορα του κόσμου μέσω της επιστημονικής γνώσης.

 

Το «κόλπο»
Υπάρχει «κόλπο» που βγάζει τον θνητό έξω από το βεληνεκές του εχθρού, έξω από την εμβέλεια των πειρασμών ακόμη κι έξω από τον χώρο όπου ισχύουν οι πνευματικοί νόμοι!!!

Όταν προσεγγίζει κανείς, όσο μπορεί, όσο αντέχει, όσο του αντιστοιχεί υπαρξιακά, έστω και λίγο, τον τρόπο αυτοσυνειδησίας που συνοψίζει ο άγιος Σιλουανός με την προτροπή:

«Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» τότε συμβαίνει αυτό που τόσο ωραία περιγράφει ο άγιος Παΐσιος: «Ο διάβολος συμμαζεύει τα ταγκαλάκια του και γίνεται μαύρος καπνός και δεν κουνιέται από την κόλαση (αλλά κάνει εκεί τον κανόνα του μήπως και μετανοήσει, εάν είναι δυνατόν) και αφήνει τα πλάσματα του Θεού ήσυχα. Τότε πια θα πάψουν να λειτουργούν και οι Πνευματικοί νόμοι».
Δείτε: Άγιος Παΐσιος: Πως λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι;
Α: «Καλό! … Μόνο που θέλει γερά νεύρα».
Β: «Μάλλον αυτό - η όποια προσπάθεια να πλησιάζει κανείς προς το ''κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι'' - θεραπεύει και δυναμώνει τα νεύρα ...».

Γράφει ο π. Σωφρόνιος: «Έλεγε ο Γέροντας ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που εγγίζουν τα όρια αυτά λιγοψυχούν, φρίττουν και δεν αντέχουν. Να γιατί ο Μέγας Σισώης διατύπωνε, σχετικά με αυτό, το ερώτημα: «Τις δύναται βαστάσαι τον λογισμόν Αντωνίου; Πλην οίδα άνθρωπον (πρόκειται για τον ίδιο) ότι μετά καμάτου δύναται βαστάσαι τον λογισμόν αυτού». 
Δείτε: Ο Γέροντας Σωφρόνιος μιλά για τον άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη
Διευκρίνιζε ο Γέροντας Σιλουανός ότι ο Σισώης είχε υπ’ όψιν του τον λογισμό εκείνο που διδάχθηκε ο Μέγας Αντώνιος από τον τσαγκάρη της Αλεξάνδρειας: «...ως ανίσταμαι το πρωί καθίσαι εις το εργόχειρον μου, λέγω εις εαυτόν ότι πάσα η πόλις αύτη, από μικρού έως μεγάλου αυτών, εισέρχονται εις την Βασιλείαν δια τας δικαιοσύνας αυτών, εγώ δε μόνος κληρονομώ την κόλασιν δια τας αμαρτίας μου· και πάλιν οψέ, πριν κοιμηθώ, λέγω τον αυτόν λόγον· οι πάντες σώζονται, εγώ δε μόνος απόλλυμαι».

Στον Μέγα Αντώνιο, τον θεμελιωτή του ανατολικού μοναχισμού και καθηγητή της ερήμου, δόθηκε μαζί με τη νόηση και η δύναμη να βαστάζει αυτό τον λογισμό. Και δίδαξε την εργασία αυτή σε ασκητές ικανούς να λάβουν όχι γάλα αλλά στερεά τροφή.

Από αυτόν παρέλαβαν την επιστήμη αυτή και οι άλλοι μεγάλοι Πατέρες της ερήμου και την έδωσαν ως ανεκτίμητο θησαυρό, κληρονομιά στις επερχόμενες γενεές.

Η εργασία αυτή παίρνει στην πρακτική κάθε ασκητή ιδιαίτερη λεκτική διατύπωση, ενώ ουσιαστικά παραμένει η ίδια. Έτσι, ο Ποιμήν ο Μέγας έλεγε στους μαθητές του: «Πιστεύσατε τέκνα! Εις τον τόπον όπου βάλλεται ο σατανάς, εκεί βάλλομαι».

Έλεγε ο μακάριος Γέροντας Σιλουανός ότι πολλοί ασκητές, όταν πλησιάσουν αυτή την κατάσταση –απαραίτητη για την κάθαρση από τα πάθη– απελπίζονται, και γι’ αυτό δεν μπορούν να προχωρήσουν.

Όποιος όμως γνωρίζει ότι «ο Κύριος απείρως μας αγαπά», αποδιώκει την καταλυτική ενέργεια της τέλειας απογνώσεως και γνωρίζει με σοφία να ίσταται επί του χείλους της [απογνώσεως] και με τη δύναμη των φλογών του άδη να κατακαίει μέσα του κάθε πάθος, και δεν γίνεται θύμα της απογνώσεως: «Και μην απελπίζεσαι».[3]

Σε τί όμως συνίσταται η ουσία της υποδείξεως 
του Θεού πρός τον πατέρα Σιλουανό;


«Στο ότι από τη στιγμή εκείνη αποκαλύφθηκε στην ψυχή του -και αυτό δεν έγινε αφηρημένα ή διανοητικά αλλά υπαρξιακά- ότι ρίζα όλων των αμαρτιών και ο σπόρος του θανάτου είναι η υπερηφάνεια κι ότι ο Θεός είναι ταπείνωση. Γνώρισε ότι εκείνη η απερίγραπτα γλυκειά και μεγάλη ταπείνωση του Χριστού, που του δόθηκε να βιώσει την ώρα της Εμφανείας, είναι αναφαίρετο ιδίωμα της Θείας αγάπης, του Θείου Είναι. Γι' αυτό, όποιος επιθυμεί να ενωθεί με τον Θεό, πρέπει να ντυθεί την ταπείνωση. Κατάλαβε αληθινά από εκείνη τη στιγμή ότι όλη η άσκηση πρέπει να κατευθύνεται στην απόκτηση ταπεινώσεως.»[4]

Η απόγνωση και ο κόσμος των αισθήσεών μας

 Όταν βυθιζόμαστε στην απόγνωση, όταν παραλύει ο κόσμος των αισθήσεών μας, όταν κατακλυζόμαστε από μια ζοφερή μαυρίλα, από τη βεβαιότητα του αδιεξόδου από τη διάψευση και της παραμικρής ελπίδας, όταν νιώθουμε ανήμποροι να αντιδράσουμε στη δοκιμασία, όταν έχει γκρεμιστεί κάθε ίχνος αισιόδοξης προοπτικής, τότε θα μπορούσαμε να ψιθυρίσουμε ότι η ψυχή μας ζει στον Άδη, ότι η θλίψη και η οδύνη της καρδιάς μας μοιάζουν με ατομική βόμβα που περιμένει αργά και κυνικά την πυρηνική σχάση του βαθύτερου είναι μας και την έκλυση εκατοντάδων μιλισίβερτ συσσωρευμένου πόνου που θα μπορούσε να παρομοιαστεί μόνο με το φαινόμενο της ηφαιστειακής έκρηξης ή της μαύρης τρύπας.

Είμαστε ανάπηροι

 Τότε, στα χρόνια των μεγάλων Πατέρων της ερήμου, γύρω στο 300 μ.Χ., αυτό το «κόλπο», ήταν η στερεά τροφή για προχωρημένους ασκητές, στην εποχή μας όμως, που οι περισσότεροι από μας, είμαστε ανάπηροι για παραδοσιακή άσκηση, νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές, που τόσο δυσκολευόμαστε να αξιοποιήσουμε την υπακοή, και απλώς, σχεδόν ηδονικά, εθιζόμαστε, να βουλιάζουμε στην κατάθλιψη και τη «νηφάλια» απελπισία, αυτό το «κόλπο», είναι ίσως το μόνο όπλο που επιτρέπει σε κάθε ταλαίπωρος θνητός να βρίσκει το δρόμο του για τη θεραπεία, για τη σωτηρία, για τον Χριστό που είναι «η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή».  www.sophia-ntrekou.gr

«Εγώ νομίζω ότι τα κείμενα του πατρός Σιλουανού θα έπρεπε να πάρουν θέση ανάμεσα στα βιβλία της ψυχολογίας. Αν και για κανένα άλλο λόγο, τουλάχιστον για να επιβεβαιώσουν ότι ο συγγραφέας τους ήταν ένας πνευματικός πολεμιστής του 20ου αιώνος και για να επικυρώσουν όσα εδίδαξαν και έγραψαν δοξασμένοι Πατέρες της Εκκλησίας. 

Υπάρχει και κάτι καινούριο ανάμεσα στις διδαχές του πατρός Σιλουανού: «Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι». Εκφράζει με το λόγο αυτό μία παρότρυνση και υπόμνηση κατά της μελαγχολίας και της ακηδίας. Εγώ προσωπικά ποτέ δεν άκουσα τέτοια λόγια. 

Σπουδαία είναι και η άλλη έκφρασις: «Η αγάπη είναι ανώτερη από τη γνώση'». Αυτή είναι η καθημερινή και θεμελιώδης διδασκαλία του Αγίου Σιλουανού. Με την αγάπη του που συνοδευόταν από την μετά δακρύων προσευχή του, συγχωρούσε τις αμαρτίες των αμαρτωλών, στήριζε τους αδυνάτους, διόρθωνε αυτούς που έκαναν πονηρά έργα, θεράπευε τους αρρώστους, ειρήνευε τους ανέμους. Στο Μοναστήρι έκανε κοπιαστική εργασία. Είχε την αποθήκη με τα βαριά αντικείμενα.» (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, για τον Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη.)
Δείτε: Άγ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ και Σιλουανός: Ο Καλός Σαμαρείτης και η αγάπη προς τους εχθρούς
Βιβλιογραφία/Παραπομπές:
[1] «Το προσευχόμενο πρόσωπο για τον Άγιο Σιλουανό» Περιοδικό «Σύναξη», τεύχος 112, (Μονοθεΐα και Πολυθεΐα - Η αναμέτρησή τους σήμερα) σελίδες 42,43. Κρίστοφερ Λιούις, «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι». alliotikathriskeytika
[2] Αρχ. Σωφρονίου, To βιβλίο Οψόμεθα τον Θεόν Καθώς Εστί, εκδ. Έσσεξ 2010, σελ. 348-349
[3] «Το κόλπο» (Αρχ. Σωφρονίου, ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, εκδ. Έσσεξ 2011, σελ. 268-270) dip88.blogspot.com
[4] «Σε τί όμως συνίσταται η ουσία της υποδείξεως του Θεού πρός τον πατέρα Σιλουανό;» Γέροντος Σωφρονίου του Essex, Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, εκδ. Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου Essex, Ι' έκδοση, Essex 2003, σελ. 50-51. vardavas.blogspot.gr
[5] Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, εταιρεία της Google.
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

 

Περισσότερα: Σωφρόνιος Σάχαρωφ, Άλμπερτ Αϊνστάιν
Ντοκουμέντο: Η άγνωστη επιστολή του Αϊνστάιν στον Καζαντζάκη







ΜΑΝΟΣ ΔΑΝΕΖΗΣ: Η ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ












Το Σύμπαν Που Αγάπησα -419- Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας
Παρουσιάζουν οι καθηγητές: Στράτος Θεοδοσίου - Μάνος Δανέζης













Βίντεο: Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι Fr. Sofian talks about S. Silouan. Ο Γέροντας Σοφιανός Boghiu μιλάει για τα λόγια του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου: «Κράτα το νου σου στον άδη και μην απελπίζεσαι!» Fr. Sofian talks about Saint Silouan Athonite's words: Keep thy mind in hell, and despair not!»


Βίντεο: O Διδάκτωρ Θεολογίας, πτυχιούχος Νομικής και Αρχισυντάκτης του Περιοδικού «Σύναξη» Θανάσης Παπαθανασίου,  στην εκπομπή «ΣΤΑ ΑΚΡΑ». Ερώτηση: Πώς αντιλαμβάνεσθε το δίστιχο «κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι!»;


Βίντεο: Ο γιατρός, πατήρ Αντώνιος Ι. Στυλιανάκης, υπήρξε αριστούχος της Ιατρικής Σχολής (1984) του Α.Π.Θ. Είναι ειδικός Παιδοψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής και αναλύει στην ομιλία του το «Έχε το νου σου στον Άδη» του Αγίου Σιλουανού.


Σχετικά άρθρα:

Εξωτερικοί σύνδεσμοι:
  • ΑΒΕΡΩΦ - Διαδικτυακό Θωρηκτό ''ΚΡΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ'' Φαίη averoph.wordpress.com Το Ξόδι Νο 2 (Η ΠΙΚΡΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ)
  • Γέροντας Σωφρόνιος (Σαχάρωφ), ο Οικουμενικός αγιορείτης του Έσσεξ (Μόσχα Ρωσίας 1896-Έσσεξ Αγγλίας 11-07-1993) ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. www.nektarios.gr
  • 28.09.2017 Ομιλία της Μοναχής Ανδρέας από την Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου, Άστεν Ολλανδίας στην ενορία μας. orthodoxie-wuppertal.de - Το θέμα της ομιλίας «Κράτα τον νού σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι: η παρακαταθήκη του οσίου Σιλουανού». http://www.orthodoxasten.nl/youtube.htm Η σελίδα της Ιεράς Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου, Άστεν Ολλανδίας στο Διαδίκτυο. http://www.orthodoxasten.nl


H Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν
σε ταινία βωβού κινηματογράφου το 1923

Μια ταινία του βωβού κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία των Max και Dave Fleischer, που κυκλοφόρησε το 1923. Τον Αύγουστο του 1922, το περιοδικό Scientific American ανακοίνωνε στους αναγνώστες του ότι γυρίστηκε μια βουβή ταινία που θα παρουσίαζε στο ευρύ κοινό τη θεωρία της σχετικότητας του Albert Einstein. Μερικούς μήνες αργότερα στις 11 Φεβρουαρίου 1923, κυκλοφόρησε το πρώτο animation που εκλαΐκευε την θεωρία της σχετικότητας.

Einstein's Theory of Relativity (1923) is a silent short film directed by Dave Fleischer and released by Fleischer Studios. In August 1922, Scientific American published an article explaining the position that a silent film would not be able to present the theory of relativity to the general public, arguing that such a film would only be successful as part of a broader educational package that included a lecture and text. Scientific American then went on to view footage from an unnamed German film.Six months later, on February 8, 1923, the Fleiscers released their film about the theory of relativity. The Fleiscers took footage from the German predecessor, Die Grundlagen der Einsteinschen Relativitäts-Theorie, directed by Hanns-Walter Kornblum, for inclusion in their film.

The Einstein Theory of Relativity 1923,
short film directed by Dave Fleischer

Συγγραφέας:
Περισσότερα Θέματα: , , , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)