Αέναη επΑνάσταση: Εσύ είσαι η μουσική που ακολουθείς στις ευαισθησίες της ψυχής

Η θητεία της Αλίκης στον κόσμο των μεγάλων,

τον κόσμο των διαρκών μετατοπίσεων προς
τα ύψη και τα βάθη είναι πολύ εκτενέστερη από
τη θητεία της στον κόσμο της παιδικής νηνεμίας.

Η επίγευση σαφής: ποιο από τα δύο είναι το ταξίδι;

Εξαρτάται από το ποιος κατά περιόδους και περιστάσεις είσαι:

η Αλίκη, η Βασίλισσα, ο Κάπελας, ή κάποιος από τους

ζωόμορφους ανθρώπους-ανθρωπόμορφα ζώα;

Διότι αν κανείς θεωρήσει ότι του «ταιριάζει» μόνιμα γάντι

κάποιος από τους ρόλους και άρα παγιωθεί σε αυτόν,

τότε μάλλον ακυρώνει το νόημα όλου του έργου:

την ειλικρινή πορεία των αναπόφευκτων ανατροπών.

Ιφιγένεια Γεωργιάδου: Sophia, Εσύ είσαι η μουσική.

Ακολουθείς ευαισθησίες της ψυχής
αμετάπειστα ενδοτικές και αδιάφθορα λυτρωτικές
των εσώτερων ακροάσεων σταθερές και μόνιμες
αθεράπευτα ευλαβικές των αλλαγών
των επίμαχα ανεκτικών στερητικών διαθέσεων.

Σοφία Ντρέκου: Αποκωδικοποιώντας μαζί σου
Ιφιγένεια τον μουσικό απόηχο της εμπειρίας,
είναι μια ταξιδιωτική περιπλάνηση
στο εσώτερο τοπίο.

Μια βιωματική, εξομολογητική υπενθύμιση
στους πιο χαμηλούς και μελαγχολικούς δρόμους
με αντοχή και δύναμη στις απότομες εναλλαγές
μιας αντιφατικής πραγματικότητας.

Ιφιγένεια: Στην σκιά της ματιάς σου
κρατήθηκε μιά μικρή αναλαμπή
απ' το φεγγάρι... πρόλαβα να δώ
το φως της ψυχής σου. Sophia,
αφιερωμένο στην όμορφη και
ευαίσθητη φύση που διαθέτεις!!!!