της Σοφίας Ντρέκου
Σφαγές Αρμενίων είχαν γίνει και ενωρίτερα επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ, το 1894-96, με τον αριθμό των νεκρών να εκτιμάται μεταξύ 80 και 300 χιλιάδων και τον αριθμό των ορφανών παιδιών σε 50.000.
Ωστόσο οι πλέον εκτεταμένες σφαγές Αρμενίων αποδίδονται στο κίνημα των Νεότουρκων (1908-18). Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν. Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. (Η πρώτη γενοκτονία εδώ)
Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη «γενοκτονίας» και ισχυρίζεται ότι δεν υπήρχε εξόντωση αλλά εκτοπισμός του Αρμενικού πληθυσμού. Το επίσημο τουρκικό κράτος υποστηρίζει πως οι Αρμένιοι αντάρτες υποστήριζαν τα ρωσικά στρατεύματα κατά την εισβολή τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
To 1915 ξεκινά η Γενοκτονία των Αρμενίων. 250 διανοούμενοι Αρμένιοι δολοφονούνται από τους Τούρκους για να καταστραφεί ο πυρήνας της αρμένικης κουλτούρας.
Στην γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Σφαγές Αρμενίων είχαν γίνει και ενωρίτερα επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ, το 1894-96, με τον αριθμό των νεκρών να εκτιμάται μεταξύ 80 και 300 χιλιάδων και τον αριθμό των ορφανών παιδιών σε 50.000.
Ωστόσο οι πλέον εκτεταμένες σφαγές Αρμενίων αποδίδονται στο κίνημα των Νεότουρκων (1908-18). Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν. Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. (Η πρώτη γενοκτονία εδώ)
Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ως 800.000, ενώ Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.
Άλλοι αρνητές, υποστηρίζουν πως δεν υπήρξαν ενέργειες οι οποίες έχουν σκοπό την εξολόθρευση, άρα δεν είναι γενοκτονία. Σύμφωνα με τον Μουσταφά Ακιόλ, η γενοκτονία (την αποκαλεί «εθνοκάθαρση») συνέβη εξ αιτίας της κατάρρευσης της «ανεκτικής» Οθωμανικής αυτοκρατορίας και της ανάδυσης του εθνικισμού.
Η Διεθνής ένωση Μελετητών Γενοκτονιών International Association of Genocide (IAGS) στις 16-12-2007 σε ψήφισμα της αναφέρει: πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης είναι ότι η εκστρατεία των Οθωμανών εναντίον των Χριστιανικών μειονοτήτων της Αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε ΜΙΑ Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας.
Στο τέλος πάντα το Φως νικά το σκοτάδι .✟. Αιωνία Τους η Μνήμη .✟.
Μαρτυρίες της εποχής
Ο Σεμιόν Ιβάνοβιτς Αράλοφ, πρώην στρατιωτικός, ήταν πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στην Τουρκία από τον Ιανουάριο 1922 ως τον Απρίλιο 1923. Στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα ενός σοβιετικού διπλωμάτη, 1922-1923» (1960) αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η Σοβιετική Ένωση στήριξε πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά την Τουρκία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, καθώς και σε ορισμένα περιστατικά από τις βιαιότητες των Τούρκων κατά Αρμενίων και Ελλήνων:
«Τα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία διοικούσε ο αντιδραστικός στρατηγός Κιαζίμ Καραμπεκίρ πασάς, προέβαιναν σε ομαδικές σφαγές Αρμενίων, ύστερα από προγραφές. Σφάχτηκαν περισσότερο από 69.000 άνθρωποι.»
Ο Ελληνο-αυστραλός μελετητής γενοκτονιών Παναγιώτης Διαμαντής έχει φέρει στη δημοσιότητα τις μαρτυρίες των Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτικών που υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες της γενοκτονίας.
Ο δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ, έκανε λόγο για «ολοκαύτωμα των Αρμενίων».
Το σιδερένιο γράμμα
Κανείς δεν άκουσε τη σιωπή των δεμένων σταυρών.
Ένας νεκρός δεν μπορεί να σου πει ψέματα.
Όμως οι πέτρες έγιναν κορμιά και τα κορμιά δέντρα...
φώτο: Εσταυρωμένες Αρμένισες κατά τη Γενοκτονία
των Αρμενίων από την ταινία «Auction of souls» του 1919
Αν ζούσα ακόμα τότε, θα μπορούσα να σου δείξω τη βαρβαρότητα,
αλλά τότε είχα ήδη πεθάνει κι εσύ δεν είχες γεννηθεί ακόμα.
Γι’ αυτό σου γράφω τώρα για να διαβάσεις το παρελθόν που δεν έζησες
και το μέλλον στο οποίο δεν πέθανα για να μπορέσεις να γίνεις
δίκαιη όταν θα μάθεις. Στην αρχή κανείς δεν πρόσεξε τη σελήνη.
Δεν είχε τη λάμψη την παλιά. Κανείς δεν άκουσε τη σιωπή των δράκων
και των δεμένων σταυρών. Όμως οι πέτρες έγιναν κορμιά
και τα κορμιά δέντρα που έκοβε ένα αόρατο τσεκούρι.
Και τα κεφάλια πλήγωναν τη γη. Δεν έχεις ακούσει το θόρυβο
που κάνει ο κρόταφος όταν σπάει πάνω στην πέτρα.
Κανείς δεν μπορεί να τον αντέξει εκτός αν είναι ο δικός του.
Δεν έχεις ακόμα παιδιά και δεν μπορώ να σου γράψω
για το θάνατο των άλλων. Δεν θα μπορέσεις να λυπηθείς.
Το ξέρω πως δεν είσαι αδιάφορη, αλλά είσαι τόσο μικρή.
Μην κλαις τώρα. Κράτα ανοιχτά τα μάτια. Δεν ξέρεις ακόμα
και δεν μπορείς να πληγωθείς από το ψέμα της βαρβαρότητας.
Πρέπει πρώτα να μάθεις να υποφέρεις. Μόνο έτσι θα γίνεις δίκαιη.
Και αυτό μόνο η ανθρωπότητα μπορεί να σου το διδάξει
γιατί ακόμα κι η ανθρωπιά έχει τα όριά της.
Δεν με πιστεύεις, το ξέρω. Δεν έχει σημασία.
Είναι θέμα χρόνου κι ο χρόνος είναι μαζί μας.
Ένας νεκρός δεν μπορεί να σου πει ψέματα.
Μην κοιτάς τους βαρβάρους, μόνο τα θύματα σ’ έχουν ανάγκη.
Ακούς;
Ποιες χώρες αναγνωρίζουν τη Γενοκτονία των Αρμενίων;
Τι ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. 24/04/2021 - 12:44 μμ
Οι χώρες που έχουν αναγνωρίσει επίσημα την γενοκτονία των Αρμενίων είναι:
Η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων ήταν η Ουρουγουάη το 1965. Η ίδια η Αρμενία την αναγνώρισε επίσημα το 1988, ενώ η Ελλάδα ήταν επίσης από τις πρώτες χώρες που προέβησαν στην αναγνώριση το 1996.
Στην Ελλάδα η άρνηση της Γενοκτονίας είναι παράνομη πράξη και τιμωρείται με έως 3 χρόνια φυλάκιση ή 30.000 ευρώ.
Οι χώρες, που έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων είναι οι εξής:
- Αργεντινή 1993
- Αυστρία (μαζί με των Ελλήνων και των Ασσυρίων)
- Βέλγιο 1998
- Βολιβία 2014
- Βραζιλία 2015
- Βουλγαρία 2015
- Καναδάς 1996
- Χιλή 2007
- Κύπρος 1975
- Τσεχία 2017
- Γαλλία 1998
- Γερμανία 2005
- Ιταλία 2000
- Λιβύη 2019 (το κομμάτι που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ)
- Λιθουανία 2005
- Λίβανος 1997
- Λουξεμβούργο 2015
- Κάτω Χώρες 2004
- Παραγουάη 2015
- Πολωνία 2005
- Πορτογαλία 2019
- Ουρουγουάη 1965
- Ρωσία 1995
- Σλοβακία 2004
- Σουηδία 2010 (μαζί με των Ελλήνων και των Ασσυρίων)
- Ελβετία 2003
- Συρία 2015
- Βατικανό 2000
- Βενεζουέλα 2005
- Ολλανδία 2018 (μαζί με των Ελλήνων και των Ασσυρίων, 2015), Γενοκτονία Αρμενίων
- Αρμενία 1988
- Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής*
- Ελλάδα
- Λεττονία
Όσον αφορά στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Κογκρέσο αναγνώρισε επίσημα τη Γενοκτονία το 2019, όπως και η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Γερουσία. Παρόλα αυτά ο προηγούμενος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεν δέχτηκε αυτή την απόφαση.
Στην Αυστραλία, το Μεξικό, την Ισπανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ηνωμένο Βασίλειο η Γενοκτονία έχει λάβει επιμέρους αναγνώριση από κάποιες πολιτείες. Φυσικά σημαντική απούσα από τη λίστα είναι η Τουρκία.
Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν αναγνωρίσει, επίσης, τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκονία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρρα), η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρειος Ιρλανδία (από τη Μεγάλη Βρετανία) και δύο Πολιτείες της Αυστραλίας (Νέα Νότια Ουαλία και Νότια Αυστραλία). Στην αναγνώριση από τις Αυστραλιανές Πολιτείες (από κοινού με τις γενοκτονίες των Ελλήνων και των Ασσυρίων), συνέβαλε και η έρευνα του Ελληνο-αυστραλού μελετητή γενοκτονιών Παναγιώτη Διαμαντή, όπως αναγνωρίζεται από βουλευτές.
Η Δημοπρασία των Ψυχών (ταινία για την Αρμενική Γενοκτονία)
«Auction of souls - Ravished Armenia» του 1919
*ΒΟΜΒΑ στην Τουρκία! Η Αμερικανική Βουλή αναγνώρισε
τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Τμήμα ειδήσεων tribune.gr
Biden recognizes Armenian Genocide 24.04.2021
Με ψήφους 405 υπέρ και 11 κατά, η αμερικανική Βουλή αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους.
Όπως μεταδίδει η ιστοσελίδα Hellas Journal του Μιχάλη Ιγνατίου, το αποτέλεσμα είναι καταπέλτης και κόλαφος για την Τουρκία και προσωπικά τον πρόεδρό της, Ταγίπ Ερντογάν.
225 Δημοκρατικοί και 178 Ρεπουμπλικάνοι ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας.
Μόνο 11 Ρεπουμπλικάνοι ψήφισαν εναντίον της αναγνώρισης.
Οι βουλευτές, που δέχθηκαν απειλητική επιστολή από τον πρέσβη της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον δεν δείλιασαν ούτε στιγμή.
Προχώρησαν και ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας.
Γιατί ο Μπάιντεν αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων
Ανάλυση: kathimerini.gr 25.04.2021
Η σχέση της Τουρκίας με την Αμερική, τη σημαντικότερη χώρα του κόσμου, τη μεγαλύτερη δημοκρατία και οικονομία, τη χώρα με την ισχυρότερη γεωπολιτική επιρροή και με την οποία τα υπόλοιπα κράτη έχουν πολλούς λόγους να την θέλουν στενή τους σύμμαχο, διαταράχθηκε με την απόφαση του Τζο Μπάιντεν να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Με την κίνηση αυτή η Αμερική διεμήνυσε ότι δεν αποδίδει στην Τουρκία τη σημασία που είχε για δεκαετίες στα μάτια προηγούμενων αμερικανικών κυβερνήσεων.
Η συμμαχία θα συνεχιστεί, αλλά το περιβάλλον θα είναι διαφορετικό.
Γιατί συνέβη όμως τώρα αυτό; Κυρίως για τρεις λόγους.
Πρώτον, ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει πολύ στενή σχέση με την αρμενική κοινότητα της Αμερικής (κάτι που ισχύει και με την ελληνική) και υπάρχουν κάποιοι ηγέτες οι οποίοι τηρούν τις υποσχέσεις που δίνουν στους ψηφοφόρους.
Δεύτερον, η συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν έχει εκνευρίσει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Με την αντιδυτική ρητορική, τις επιθέσεις στο Ισραήλ, την ιδιαίτερη σχέση του με τον Πούτιν, ο Τούρκος πρόεδρος έχει καταφέρει κάτι όχι εύκολο, να έχει απέναντί του και τα δύο κόμματα των ΗΠΑ.
Η «φιλία» του με τον Ντόναλντ Τραμπ ήταν σε προσωπικό επίπεδο και δεν αντανακλούσε το πως τον βλέπει το ρεπουμπλικανικό κόμμα στην πλειοψηφία του.
Στο πλαίσιο της έντονης δυσφορίας που αναπτύσσεται στην Ουάσιγκτον για τη συμπεριφορά του Ερντογάν, κυρίως σε ό,τι αφορά την προμήθεια των S-400, αλλά και κινήσεις του σε άλλα μέτωπα που βρίσκουν αντίθετες τις ΗΠΑ, όπως στη Συρία, αλλά και σε μικρότερο βαθμό στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, οι άνθρωποι επιρροής στα κέντρα εξουσίας, που διάκεινται φιλικά προς την Άγκυρα, λιγοστεύουν συνεχώς.
Ο τρίτος λόγος που ο Τζο Μπάιντεν αποφάσισε να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων, και υπό μια έννοια ο σημαντικότερος, είναι η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του Αμερικανού προέδρου.
Ο Μπάιντεν ανήκει στη σπάνια ίσως κατηγορία πολιτικών που πιστεύουν σε αρχές και αξίες, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι και ρεαλιστής όπως έχει φανεί σε μεμονωμένες περιπτώσεις.
Ο Αμερικανός πρόεδρος θεωρεί ότι για να είναι μια χώρα πραγματικά φίλη και σύμμαχος της Αμερικής – και όχι μια με την οποία κάποια στιγμή αναγκάζεσαι να συνεργαστείς για συγκεκριμένους λόγους – πρέπει να σέβεται τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και στη διεθνή συμπεριφορά της να ακολουθεί κανόνες, κάτι που είναι πλέον σαφές ότι δεν ισχύει με τον απρόβλεπτο Τούρκο πρόεδρο που οραματίζεται μια «μεγάλη» Τουρκία που θα εκτείνεται μέχρι τα σύνορα της καρδιάς του.
Δεύτερον, η συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν έχει εκνευρίσει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Με την αντιδυτική ρητορική, τις επιθέσεις στο Ισραήλ, την ιδιαίτερη σχέση του με τον Πούτιν, ο Τούρκος πρόεδρος έχει καταφέρει κάτι όχι εύκολο, να έχει απέναντί του και τα δύο κόμματα των ΗΠΑ.
Η «φιλία» του με τον Ντόναλντ Τραμπ ήταν σε προσωπικό επίπεδο και δεν αντανακλούσε το πως τον βλέπει το ρεπουμπλικανικό κόμμα στην πλειοψηφία του.
Στο πλαίσιο της έντονης δυσφορίας που αναπτύσσεται στην Ουάσιγκτον για τη συμπεριφορά του Ερντογάν, κυρίως σε ό,τι αφορά την προμήθεια των S-400, αλλά και κινήσεις του σε άλλα μέτωπα που βρίσκουν αντίθετες τις ΗΠΑ, όπως στη Συρία, αλλά και σε μικρότερο βαθμό στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, οι άνθρωποι επιρροής στα κέντρα εξουσίας, που διάκεινται φιλικά προς την Άγκυρα, λιγοστεύουν συνεχώς.
Ο τρίτος λόγος που ο Τζο Μπάιντεν αποφάσισε να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων, και υπό μια έννοια ο σημαντικότερος, είναι η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του Αμερικανού προέδρου.
Ο Μπάιντεν ανήκει στη σπάνια ίσως κατηγορία πολιτικών που πιστεύουν σε αρχές και αξίες, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι και ρεαλιστής όπως έχει φανεί σε μεμονωμένες περιπτώσεις.
Ο Αμερικανός πρόεδρος θεωρεί ότι για να είναι μια χώρα πραγματικά φίλη και σύμμαχος της Αμερικής – και όχι μια με την οποία κάποια στιγμή αναγκάζεσαι να συνεργαστείς για συγκεκριμένους λόγους – πρέπει να σέβεται τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και στη διεθνή συμπεριφορά της να ακολουθεί κανόνες, κάτι που είναι πλέον σαφές ότι δεν ισχύει με τον απρόβλεπτο Τούρκο πρόεδρο που οραματίζεται μια «μεγάλη» Τουρκία που θα εκτείνεται μέχρι τα σύνορα της καρδιάς του.
Φωτογραφία Παρελθόντος
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις
το ανθρώπινο βλέμμα
της φωτογραφίας του παρελθόντος
λες και είχε καρφωθεί
πάνω στη μνήμη σου
για να μην μπορούν πια
τα συστήματα της βαρβαρότητας
να σε πείσουν σιωπηλά
ότι τίποτα δεν υπήρξε.
Φως στη γενοκτονία
Όταν γίνεται μία γενοκτονία
κανείς δεν μιλά, κανείς δεν ξέρει
και μόνο το μέλλον
καταδικάζει τον θύτη.
Όμως με την γενοκτονία
του μέλλοντος
του μέλλοντος
δεν υπάρχει κανείς δικαστής
και κανένα δικαστήριο
διότι χάθηκαν τα ίχνη.
Αυτό προσπαθούν να πετύχουν
όσοι δεν έχουν να υποστούν
την ποινικοποίηση της άρνησης
αυτό μόνο θέλω να σου πω.
Η γενοκτονία του μέλλοντος
Όταν γίνεται μία γενοκτονία
κανείς δεν μιλά, κανείς δεν ξέρει
και μόνο το μέλλον
καταδικάζει τον θύτη.
Όμως με την γενοκτονία του μέλλοντος
δεν υπάρχει κανείς δικαστής
και κανένα δικαστήριο
διότι χάθηκαν τα ίχνη.
Αυτό προσπαθούν να πετύχουν
όσοι δεν έχουν να υποστούν
την ποινικοποίηση της άρνησης
αυτό μόνο θέλω να σου πω.
Με τη φωτογραφία
μπορείς να φανταστείς
όλο το έργο αν το έχεις δει
αν όμως είσαι ικανός
να εμπιστευτείς το Δάσκαλο
τότε θα καταφέρεις ν’ ανακαλύψεις
ακόμα και το έργο που θα γίνει
και στο οποίο θα ανήκει πια
η φωτογραφία αφού ενσωματωθεί
στο νέο πλαίσιο της ανάγκης
που δημιουργεί για την Ανθρωπότητα
μέσω του Χρόνου εδώ και αιώνες.
Βίντεο: Συνέντευξη του Καθηγητή Γεωστρατηγικής και Στρατηγικού Αναλυτή κ. Νίκου Λυγερού, στις 24.1.12 στην εκπομπή Casus Belli της Δήμητρας Αλεξάκη, σχετικά με το γαλλικό νομοσχέδιο για την γενοκτονία των Αρμενίων και την στρατηγική ανακήρυξης της ΑΟΖ. Περισσότερα: Ν. Λυγερός
Ο Νίκος Λυγερός είναι μαθηματικός,
στρατηγικός αναλυτής και γεννήθηκε...
9242) Φωτογραφία Παρελθόντος. (ποίημα). Perfection 13 4 4/2012. Photographie du Passé. (poème). En. A photo of the past. (poem). Es. Fotografia del pasado. (poema). Ру. Фотография Прошлого. (Стихотворение).
9249) Η γενοκτονία του μέλλοντος. (ποίημα). Perfection 13 4 4/2012. Le génocide du futur. (poème). En. The genocide of the future. (poem). Es. El genocidio del futuro. (poema).
9250) Φως στη γενοκτονία. (ποίημα). Perfection 13 4 4/2012. Lumière sur le génocide. (poème). En. Light on genocide. (poem). Es. Luz en el genocidio. (poema). Ру. Свет над геноцидом. (Стихотворение).
9250) Φως στη γενοκτονία. (ποίημα). Perfection 13 4 4/2012. Lumière sur le génocide. (poème). En. Light on genocide. (poem). Es. Luz en el genocidio. (poema). Ру. Свет над геноцидом. (Стихотворение).
Διαβάστε: Σφαγή των Χερέρο και των Νάμα: Η πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα έγινε από τη Γερμανία το 1904
Βίντεο: «Το σιδερένιο γράμμα»
Μουσική: Schubert - Ave Maria
Για περαιτέρω διάβασμα και πηγές:
- *Βουλευτίς Cherie Burton: Ms CHERIE BURTON, "OTTOMAN TURKISH EMPIRE GENOCIDE", Parliament of New South Wales, 30 Nov. 2010 "Είμαι υπόχρεη στην έρευνα του Δρ Παναγιώτη Διαμαντή, διευθυντού του Αυστραλιανού Ινστιτούτοy Μελετών για το Ολοκαύτωμα και τη Γενοκτονία. Λόγω της έρευνάς του συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι ένα θέμα για τους κατοίκους της Νέας Νότιας Ουαλίας, ιδιαίτερα επειδή οι δικοί μας στρατιώτες ήταν μάρτυρες των δεινών των αυτοχθόνων λαών της Ανατολίας: των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Οι Αυστραλοί στρατιώτες, οι ναυτικοί και οι πιλότοι είδαν φάλαγγες Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων γυναικών και παιδιών που αναγκάστηκαν σε πορείες θανάτου στην ύπαιθρο".
- Michelle Tusan, “Crimes against Humanity”: Human Rights, the British Empire, and the Origins of the Response to the Armenian Genocide, American Hist. Rev. 119(1), 2014, σ.47-77
- Boghos Zekiyan, "Expulsion (Tehcir) and Genocide (Soykirim): From Ostensible Irreconcilability to Complementarity", Annali di Ca’ Foscari. Serie orientale, 50, Supplemento (2014)
- MAKSUDYAN Nazan, 'Being Saved to Serve' Armenian Orphans of 1894-1896 and Interested Relief in Missionary Orphanages. Turcica, 42 (2010), σ. 51, υποσημειώσεις
- «Armenian massacres». Encyclopædia Britannica. 2009. Encyclopædia Britannica Online. 2009
- Council of Europe Parliamentary Assembly Resolution, 24 Απριλίου 1998, Wikipedia
Δείτε σχετικά Θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου