Το παιδί δεν μαθαίνει από μόνο του τι είναι ο Χριστός, καταλαβαίνει όμως από εμάς, τι σημαίνει σταύρωση ✞

AMEA ΑΜΕΑ Τα άτομα με χρόνιες νόσους και αναπηρίες είναι πηγές απίθανου κέρδους (AmeA)

Το παιδί δεν μαθαίνει από μόνο του τι είναι ο Χριστός,
καταλαβαίνει όμως από εμάς τι σημαίνει σταύρωση ✞

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc Psychology)

Τα άτομα με αναπηρία
δεν είναι άτομα όπως
το αποδεικνύει το σώμα τους,
μα άνθρωποι, όπως
το αποδεικνύει το πνεύμα τους.

ΑμεΑ: Τι και πόσοι είναι; 

ΑμεΑ σημαίνει Άτομα με Αναπηρία, όχι Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (εκείνο γράφεται ΑμΕΑ). Βάσει της ανάλυσης και σύνθεσης δεδομένων από έρευνες, προκύπτει ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρίες ανέρχεται σε 37 εκατομμύρια άτομα, αριθμός που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού.

Στην Ελλάδα, ο αριθμός των ατόμων με αναπηρίες, υπολογίζεται περίπου στο 1 εκατομμύριο. Επίσημη απογραφή δεν υπάρχει, τα στοιχεία στηρίζονται σε ποσοστά της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και των επίσημων φορέων του κράτους. Σημαντικό ποσοστό αυτού του πληθυσμού (35%) διαμένει στην Αττική.

Στην περίπτωση δε που υπολογίσουμε και τις δομές φιλοξενίας και φροντίδας ατόμων με αναπηρίες, η συγκέντρωση στην Αττική ανέρχεται στο 50%. Η πλειοψηφία των ατόμων με αναπηρίες είναι άτομα με νοητική στέρηση.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, με βάση τα δεδομένα, κατοικούν στις μεγάλες αστικές πόλεις, δεδομένου ότι εκεί λειτουργούν Ειδικά Σχολεία (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά), Κέντρα προκατάρτισης, εργαστήρια, Υπηρεσίες Κοινωνικών Παροχών, Φορείς Πρόνοιας, Ιατροπαιδαγωγικές υπηρεσίες, Νοσοκομεία κ.λπ.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ (2014), γύρω στο 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κάποιας μορφής αναπηρία, το 80% των οποίων ζει στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Τα άτομα με χρόνιες νόσους και αναπηρίες
είναι πηγές απίθανου κέρδους

Δυστυχώς ζούμε σε έναν άξενο κόσμο, πού ενώ θέλει στην θεωρία να είναι ευνοϊκός και να δίνει ίσες ευκαιρίες, μέριμνα και παροχές κατά την ανάγκη του καθενός μας, στην πράξη όμως δεν απέχει πολύ από την φιλοσοφία του καιάδα. Όλοι εμείς πού ζούμε χρόνιες νόσους και καταστάσεις, είμαστε κυριολεκτικά έρμαια στην καλή ή κακή διάθεση κάποιων ανθρώπων, πού διαχειρίζονται την υγεία, την πρόνοια ή τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων με αυξημένες ανάγκες.

Ζούμε σε ένα σύστημα πού δεν σε διευκολύνει, σε περιθωριοποιεί και όταν θέλει να σε βοηθήσει, απλώς σε χαρακτηρίζει για να σε ξεχωρίσει και να σε αποκλείσει από πολλές δυνατότητες. Οι καλές προθέσεις, οι παγκόσμιες ημέρες και οι εξαγγελίες δεν βοηθούν, αλλά αμβλύνουν το άνοιγμα της ψαλίδας της ανισότητας. Πρώτο και καλύτερο πώς δεν υπάρχει ευπορότερη και αποδοτικότερη βιομηχανία, από την βιομηχανία υγείας και πρόνοιας.

Τα άτομα με χρόνιες νόσους και αναπηρίες είναι πηγές απίθανου κέρδους για την συγκεκριμένη βιομηχανία και αυτό συντηρεί μια κατάσταση στασιμότητας και αδράνειας στις ανακαλύψεις και την εξεύρεση ιαμάτων και θεραπειών.

Σκεφτείτε ας πούμε πόσο θα έχαναν οι εταιρίες από αναλώσιμα, φάρμακα και σκευάσματα αν κάποια στιγμή αντικαθιστούσαν τις χημειοθεραπείες με ένα φάρμακο, ή την αιμοκάθαρση με ένα τεχνητό μόνιμο νεφρό χαμηλού οικονομικού κόστους. Ή πόσα αναπηρικά αμαξίδια θα έμεναν απούλητα αν χρησιμοποιούνταν σε ευρεία κλίμακα πρωτοποριακές θεραπείες πού σκόπιμα βρίσκονται εδώ και δεκαετίες σε πειραματικό τάχα στάδιο. Μιλάμε για βιομηχανία θανάτου.

Το ανάπηρο παιδί - N. Lygeros

Δεν ήθελα να κλάψεις από την αρχή
και σου χαμογέλασα.
Έπιασα τα γέρικά σου χέρια
και τα έπλασα και πάλι.
Δεν ήθελα να πονέσεις κι εσύ
και πέθανα μικρός
για να μην λυπάσαι
την αναπηρία μου.

λεβέντης σε αναπηρικό αμαξίδιο, χορεύει το καλύτερο
ζεϊμπέκικο που έχω δει ποτέ... Το βλέπετε ΕΔΩ


Ο εθελοντισμός στην Ελλάδα

Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ειδικότερα με τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, η Ελλάδα γνώρισε μια νέα μορφή εθελοντισμού. Όλοι γνωρίζαμε τον κλασικό εθελοντισμό που παραμένει μια περιθωριακή έννοια εφόσον αγγίζει ελάχιστους ανθρώπους σε σχέση με τον όγκο της κοινωνικής μάζας.

Με τους αγώνες όμως γεννήθηκε ένα νέο φαινόμενο που προέρχεται από τον συνδυασμό της οργάνωσης και της προσωπικής ανάγκης. Μέσω του πακέτου που αποτελούν οι αγώνες, πολλά άτομα είχαν επιτέλους την ευκαιρία να αναδείξουν πρακτικά την κρυμμένη τους ανθρωπιά.

Η υλοποίηση μιας πρόσβασης που θεωρείται τεχνητή από μερικούς, μετατράπηκε μέσω της προσφοράς των ανθρώπων σε ένα κοινό κίνημα που αποτελεί μια νέα μορφή εθελοντισμού.

Πολλοί θα πουν ότι αυτό το κίνημα είναι στην ουσία επιφανειακό, ότι είναι φαινομενολογικό δίχως σοβαρό υπόβαθρο. Και ότι είναι απλώς η επίπτωση της ανταπόκρισης των ατόμων κάτω από την πίεση της οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Θα ήταν βέβαια ακραίο και μη ρεαλιστικό να πούμε πως δεν ισχύει αυτή η εκδοχή.

Προτιμούμε όμως να χρησιμοποιήσουμε θετικά αυτό το πλαίσιο που δημιουργήθηκε παρά να το κατακρίνουμε όπως συνηθίζεται. Ακόμα και σε θέματα τοπικής οργάνωσης θα μπορούσαμε να βρούμε λανθασμένες κινήσεις, σημασία όμως έχει το έργο που υπάρχει.

Για μια χώρα σαν την Ελλάδα που δεν είναι ευαισθητοποιημένη όσον αφορά στα άτομα με αναπηρία πιστεύουμε ότι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες θα αποτελέσουν ένα σημείο αναφοράς για το μέλλον.

Μόνο και μόνο η τελετή έναρξης είχε ήδη μια ουσιαστική συμβολή στη διαμόρφωση της συνείδησης του ελληνικού λαού σε σχέση με το θέμα της αναπηρίας. Διότι για πρώτη φορά στη ζωή τους, οι Έλληνες μπόρεσαν να δουν από κοντά ανθρώπους που υπάρχουν και που ζουν και όχι μόνο επιβιώνουν στην παγκόσμια κοινωνία.

Η Αρχαία Ελλάδα και ειδικά η Αθήνα είχε δώσει το στίγμα της στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Σε αντίθεση με τη μη φιλοσοφική και μη ηθική στάση της Σπάρτης, το αθηναϊκό πνεύμα επέτρεψε την ύπαρξη της διαφοράς. Όλο το πνευματικό σύστημα δεν βασιζόταν πια μόνο στη σωματική τελειότητα.

Η δικτατορία του σώματος αμφισβητήθηκε από εκείνη την εποχή και αυτός ο νέος τρόπος σκέψης δεν επηρέασε μόνο μερικές γενιές αλλά και το θρύλο των αιώνων. Βέβαια η απλή προσέγγιση των Ολυμπιακών Αγώνων θυμίζει την παλιά νοοτροπία.

Όμως ο εθελοντισμός ειδικά στους Παραολυμπιακούς είναι ενδεικτικός της νέας προσέγγισης του καλού και αγαθού. Όλοι αυτοί οι εθελοντές ακόμα και αν δεν το έκαναν συνειδητά στην αρχή, δείχνουν ένα ηθικό παράδειγμα σε όλους τους Έλληνες. Κάθε πολίτης μπορεί να παράγει ένα έργο δίχως να είναι αναγκαστικά μια εργασία.

Επιπλέον μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους που δεν έχουν απαραίτητα ανάγκη από βοήθεια όπως και δεν έχουν ανάγκη από οίκτο. Διότι η προσφορά είναι ένα δώρο όπως είναι η ζωή. Το δώρο του εθελοντισμού δεν είναι οι Αγώνες μα η ανθρωπιά. Η νέα προσφορά της Αθήνας δεν είναι οι Παραολυμπιακοί αλλά μια αλλαγή ορολογίας.

κι όταν έχουν ειδικές ανάγκες
ακόμα λιγότερο γι' αυτό το λόγο
θυμήσου όταν παλεύεις και βοηθάς 
ότι δεν λύνεις προβλήματα
αλλά προσφέρεις τον εαυτό σου
γιατί το μόνο που θέλουν
είναι λίγο από την ανθρωπιά σου
κι αν μπορείς να την ενισχύσεις
με τη στρατηγική σκέψη
τότε θα καταφέρεις  να κάνεις το αδιανόητο
γιατί τα παιδιά θα ζήσουν με αξιοπρέπεια
κι όχι μια άθλια ζωή έτσι θα γίνεις κι εσύ
πιο ανθρώπινος ακόμα 
για την Ανθρωπότητα.

Βίντεο: Εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, η ΔΗΚΕΠΑ Πέλλας, η Παιδαγωγική Εταιρεία Ν. Πέλλας, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπαίδευσης Γιαννιτσών, τα Ειδικά Εργαστήρια Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.), το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και το Ειδικό Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών. Απαγγέλλουν το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «Επίλογος» παιδιά με ειδικές ικανότητες (ΑμΕΑ)


Ταινία μικρού μήκους: «Βλέπω, νιώθω, ακούω». Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο Κωφών και Βαρήκοων Πάτρας σε συνεργασία με το 48ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών.

Δημιουργία ταινίας μικρού μήκους από τις σχολικές μονάδες: Ειδικό Νηπιαγωγείο Κωφών / Βαρηκόων Πάτρας, Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κωφών Βαρηκόων & 48ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία - συμμετοχή στις δράσεις του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ΥΠ.Π.Ε.Θ. «Η Τέχνη στην Εκπαίδευση».

Εντάσσεται στο πρόγραμμα Συνεκπαίδευσης «Ματιές που ακούνε» που υλοποιεί για δεύτερη συνεχή χρονιά το Ειδικό Νηπιαγωγείο και στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κωφών και Βαρήκοων Πάτρας 3-12-2018

• Από τον Ιστότοπο του Δήμου Αθηναίων, www.cityofathens.gr
• Τα άτομα με χρόνιες νόσους και αναπηρίες, είναι πηγές
απίθανου κέρδους. π. Παντ.Κρούσκος, στις 3 Δεκ 2015
• 2441 - Το ανάπηρο παιδί. N. Lygeros. May 13, 2012
• 931 - Ο εθελοντισμός στην Ελλάδα. Ν. Λυγερός, May 3, 2012
• 12229 - Τα παιδιά δεν είναι ασκήσεις. Ν. Λυγερός May 24, 2013
• Ο Νίκος Λυγερός γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο.
Είναι μαθηματικός, συγγραφέας, σκηνοθέτης ►
• Το οπτικοακουστικό (Βίντεο) από www.YouTube, Google.

• Διαβάστε και ακούστε τον Νίκο Λυγερό στις παρακάτω ομιλίες... 

• Η Αγία Μαρίνα (17 Ιουλίου) προστάτης των παιδιών
και κυρίως των άρρωστων και με αναπηρία. (βλ. ΕΔΩ)

Περισσότερα Νίκος Λυγερός και Άνθρωποι με ειδικές ανάγκες

Σχετικά:

Συγγραφέας:
Περισσότερα Θέματα: , , , , , , , ,