Santorini: Ιστορία και αναπαράσταση έκρηξης ηφαιστείου της Σαντορίνης - videos αφιέρωμα


Σαντορίνη: Ιστορία του Ηφαιστείου
Santorini: Volcano History (video)

Την ιστορία του σχηματισμού της αρχαίας Στρογγύλης και σημερινή Θήρα ή Σαντορίνη, ξετυλίγει, βήμα - βήμα, ένα εκπληκτικό βίντεο βασισμένο σε επιστημονικές μελέτες και έρευνες.

Ξεκινάει από την περίοδο που η Σαντορίνη ήταν ένα μεγάλο κυκλικό νησί και, παρουσιάζοντας όλες τις γεωμορφολογικές αλλαγές που έλαβαν χώρα στο πέρασμα των αιώνων, φτάνει ως τις μέρες μας και τη γνώριμη όψη του κοσμοπολίτικου νησιού του Αιγαίου.

Καταγράφεται η εξέλιξη της ηφαιστειακής δραστηριότητας που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την δεύτερη ισχυρότερη έκρηξη παγκοσμίως. Based on researches from several scientists, institutes and universities. Made by Nikos Korakakis. Music by Ross Bugden.

by Αέναη επΑνάσταση


Σαντορίνη: Η έκρηξη του 1925 | Santorini: The eruption of 1925

Η έκρηξη του 1925 του ηφαιστείου της Σαντορίνης, όπως καταγράφηκε σε φιλμ από τον αείμνηστο καθηγητή Ορυκτολογίας Γεώργιο Γεωργαλά (αρχείο Εργαστηρίου Ορυκτολογίας-Γεωλογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών).

Το βίντεο δημιουργήθηκε για εκπαιδευτικούς σκοπούς από αποσπάσματα* της εκπομπής της ΕΡΤ "Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα | Σαντορίνη Β’ Μέρος"

*Τα πλάνα δεν είναι σε χρονική ακολουθία. Το φιλμ είναι χωρίς ήχο.

The eruption of Santorini volcano in 1925 (on Nea Kameni island) filmed by the late Georgios Georgalas, professor of Mineralogy (Agricultural University of Athens).

Το προηγούμενο ηφαιστειακό επεισόδιο (πριν από αυτό του 1925-1928) ήταν του 1866-1870. Επακολούθησε ένα διάστημα ηρεμίας 55 ετών που διακόπηκε από μικρές σεισμικές δονήσεις τον Ιούλιο του 1925, οι οποίες προανήγγειλαν την εκ νέου αφύπνιση του ηφαιστείου.

Η δραστηριότητα άρχισε τον Αύγουστο του 1925 στην περιοχή των Κόκκινων Νερών με αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας, έντονη αλλαγή στο χρώμα των νερών και ταυτόχρονη καθίζηση των ανατολικών ακτών της Νέας Καμένης. Πολύ γρήγορα εμφανίστηκαν πίδακες νερού και υδρατμών και οι πρώτες λάβες. Λίγο αργότερα η δραστηριότητα μετατοπίστηκε 200 μ. νοτιοδυτικά σχηματίζοντας τον θόλο και τους κρατήρες της Δάφνης, όνομα προς τιμήν του πρώτου πολεμικού πλοίου που κατέφτασε μετά την έκρηξη.

Ακολούθησε μια εκρηκτική φάση με ισχυρές φρεατομαγματικές εκρήξεις που σχημάτιζαν εκρηκτικές στήλες από στάχτη και ηφαιστειακές βολίδες ύψους έως 3,2 χλμ. Η φάση αυτή συνεχίστηκε μέχρι τον Ιανουάριο του 1926, οπότε και σταμάτησε για τέσσερις μήνες. Τον Μάιο του 1926 μία σύντομη δραστηριότητα παρήγαγε φρεατικές εκρήξεις συνοδευόμενες από μικρές πυροκλαστικές ροές.

Ακολούθησε μια δεύτερη παύση για ενάμισι χρόνο, την οποία διαδέχτηκε τον Ιανουάριο του 1928 μία έντονη εκρηκτική φάση από τέσσερις ισχυρές φρεατομαγματικές εκρήξεις.

Επακόλουθη εκρηκτική και εκχυτική διαδικασία σχημάτισε έναν νέο θόλο λάβας, τον Ναυτίλο, που πήρε το όνομά του από το ομώνυμο υποβρύχιο στο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα», όταν αυτό αναδύθηκε στα νερά της Σαντορίνης. Ο θόλος αυτός δεν φαίνεται σήμερα, διότι καλύφθηκε από τις λάβες της επόμενης έκρηξης του 1939-1941.

Στο τέλος της έκρηξης του 1925-1928 ο όγκος της λάβας, που υπολογίστηκε στα 100.000.000 κυβικά μέτρα, σχημάτισε δύο βραχίονες επιφάνειας 0,8 τετρ. χλμ. περίπου που περιέβαλαν τη Μικρή Καμένη και την ένωσαν με τη Νέα Καμένη.


27 Σεπτεμβρίου 1650 - Έκρηξη του ηφαιστείου Κολούμπο.

Η ευρύτερη περιοχή του ακρωτηρίου Κολούμπος λέγεται επίσης Κολούμπος και σχηματίζει μικρό ορμίσκο. Σε περίπου 6 χιλιόμετρα προς τα βόρεια, πριν την Άνυδρο, βρίσκεται ο υποθαλάσσιος κρατήρας του Κολούμπου, ο οποίος σχηματίστηκε το 1650, μετά από μια ισχυρή ηφαιστειακή έκρηξη, γνωστή ως "Ο καιρός του Μεγάλου Κακού".

Μετά το πέρας εκείνης της έκρηξης, η οποία είχε ως συνέπεια 50 νεκρούς ανθρώπους, πολλά περισσότερα νεκρά ζώα και ακόμη περισσότερες απώλειες σε καλλιέργειες, χτίστηκε ο ναός "Παναγία του Καλού", ως μια προσπάθεια ευχαρίστησης των ανθρώπων για το τέλος της δυσάρεστης αυτής κατάστασης. 

Για το γεγονός αυτό υπάρχουν γραπτές διηγήσεις, ανώνυμες, έμμετρες και πεζές αλλά και μια επώνυμη, γραμμένη από τον Καισάριο Δαπόντε. Για το γεγονός, υπάρχουν επίσης μαρτυρίες από τον Γάλλο ιερωμένο Francois Richard, ο οποίος δημοσίευσε τις περιγραφές του για το δραματικό αυτό περιστατικό λίγα χρόνια μετά.

το Υποβρύχιο ηφαίστειο Kolumbo. Ύψος-18m
Kolumbo is an active submarine volcano in the Aegean Sea,
about 8 km northeast of Cape Kolumbo, Santorini island.

Γαλανή ψυχρότητα - Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου
Post: June 8, 2012 Category: Articles / Poems

Ο ήχος ανεβαίνει, βροντά
και μετασχηματίζεται σε μουσική
πέρα για πέρα στη γαλανή ψυχρότητα
της χώρας των ηφαιστείων
για ν’ αφήσει το ίχνος του
όπως η λάβα μέσα στη θάλασσα
εις πείσμα της καταιγίδας
που ο Shakespeare δεν γνώρισε
όμως ο χαμελαίων ασάλευτος
κοιτά το ηλιοβασίλεμα 
για να μην ξεχνά
πως είν’ αόρατο το ουσιώδες
διότι βρίσκεται μέσα στον χρόνο.

Δείτε: Αποστολή της NASA στο ηφαίστειο Κολούμπο στη Σαντορίνη με Ελληνική συμμετοχή (φωτογραφίες κ βίντεο)

Βίντεο: Μία από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις του νησιού είναι η Αναπαράσταση της έκρηξης του ηφαιστείου, γνωστή και ως «Ηφαίστεια». Κάθε χρόνο στα τέλη Αυγούστου, όταν τα επίπεδα του τουρισμού είναι πολύ υψηλά, ο Δήμος Θήρας διοργανώνει την αναπαράσταση της έκρηξης του ηφαιστείου. Ο ουρανός γεμίζει από χιλιάδες βεγγαλικά και φωτοβολίδες, συνοδευόμενα από εκκωφαντικούς θορύβους έτσι ώστε να δώσουν την αίσθηση της πραγματικής έκρηξης του ηφαιστείου. Χιλιάδες επισκέπτες σπεύδουν να παρακολουθήσουν αυτό το μοναδικό θέαμα που προκαλεί φόβο και δέος σε όσους παρευρίσκονται εκεί.


















Σαντορίνη (ποίημα)

Μέτρησε τις εκκλησιές καθώς περνάς για κάθε μια, στέκει και μια μαυροντυμένη γυναίκα αγναντεύοντας το πέλαγο ή μια συμφορά ή μια ελπίδα. Κάθε χτύπος απ' τις καμπάνες τους κι ένας θρήνος κι ένα μοιρολόι για το καράβι που δεν γύρισε για το τσακισμένο κορμί στο βάθος του γκρεμού. Άλλες πάλι στέκουν απ' την εποχή που οι φλέβες της γης έσπασαν χωρίζοντας με το μαχαίρι της δυστυχίας τη γη και τη ζωή στα δυο. Κι έβλεπες τότες τους ανθρώπους να κουβαλούν τις μαύρες πέτρες απ' τον γιαλό κλαίγοντας για να τις ξαναχτίσουν για να ξανάρθει η ευτυχία γιατί η ευτυχία δεν είναι σαν τη δυστυχία, αργεί να 'ρθει στα μέρη μας.

«ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ» γράφανε πάνω στις εκκλησιές και σφίγγανε τα δόντια. Και πέρασε ο καιρός κι η ευτυχία ήρθε σιγά-σιγά μέσα στους ναούς και κάτω στα λιμάνια. Κι οι άνθρωποι άρχισαν ξανά να χορεύουν πάνω απ' τις φλέβες της γης που φούσκωναν ξανά μακριά από τα καράβια που άνοιγαν πορεία με τ' αστέρια κόντρα στον άνεμο ακονίζοντας και πάλι το μαχαίρι της δυστυχίας μέχρι την ημέρα που θα ξαναπέσει πάνω τους χωρίζοντας τη γη και τη ζωή στα δυο πριν προλάβουν να ψελλίσουν κείνο το «ΚΥΡΙΕ »…

Μέτρα τις εκκλησιές καθώς περνάς και κοίταξε πίσω απ' το ασβεστωμένο άσπρο δέρμα τους τις μαύρες πέτρες που τις κρατούν – είναι ο τόπος σου. Και στάσου σιωπηλός μπροστά τους μακριά απ' τους ανθρώπους που μπερδεύουν τις μαύρες πέτρες στα κοσμήματα και τ' άστρα τ' ουρανού με τ' αεροπλάνα.

Το ποίημα "Σαντορίνη" του Χ. Μανωλάχη
ανήκει στη συλλογή "Αντίρροπα Ποτάμια".

Περισσότερα: Ταξιδεύοντας, Σαντορίνη

Βιντεο αφιέρωμα στην πανέμορφη Σαντορίνη

Βίντεο Σαντορίνη: Άνθρωποι και ηφαίστειο. Η Μηχανή του Χρόνου ταξιδεύει στην προϊστορική Θήρα, παρουσιάζει το μύθο της χαμένης Ατλαντίδας, εξερευνά τα μυστήρια του ηφαίστειου και ανακαλύπτει την δύναμη των ανθρώπων, που μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1956 έχτισαν τη φήμη της Σαντορίνης στα πέρατα του κόσμου. mixanitouxronou.gr


Βίντεο National Geographic Το ηφαίστειο της Σαντορίνης: Σε ολόκληρο τον πλανήτη τα ηφαίστεια αποτελούν ίσως τη μεγαλύτερη δύναμη καταστροφής, με πολλές περιπτώσεις στη διάρκεια της ιστορίας. Αποτελούν όμως και τη μεγαλύτερη φυσική δύναμη δημιουργίας και αναγέννησης. Ξεκινώντας από το ηφαίστειο της Σαντορίνης και, κάνοντας μια περιήγηση στα μεγαλύτερα ηφαίστεια του κόσμου, το ντοκιμαντέρ του NG «Santorini-The Doomsday Volcano» προσπαθεί να ζωντανέψει όσα συνέβησαν στη μεγάλη έκρηξη πριν από 3.500 χρόνια.

Το Ηφαίστειο της Αρχαίας Θήρας (Σαντορίνης)
The volcano of ancient Thira (Santorini)

Η Σαντορίνη, Θήρα ή Στρογγύλη (παλαιότερη ονομασία) είναι νησί που βρίσκεται στο νότιο Αιγαίο πέλαγος, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, νότια της Ίου και δυτικά από την Ανάφη.

Η τελευταία ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν το έτος 1950.

Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τη Μινωική έκρηξη που έγινε το 1613 π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης και την καταστροφή του προϊστορικού πολιτισμού του νησιού. 

Στο θαλάσσιο χάσμα που σχηματίστηκε μεταξύ Θήρας και Θηρασίας, που έχει βάθος 1.500 μέτρων, κατά καιρούς βγήκαν στην επιφάνεια ηφαιστειακοί κώνοι που σχημάτισαν τα εξής νησιά: την Παλαιά, τη Μικρή και τη Νέα Καμένη.

ΔΕΙΤΕ: Ανακαλύπτοντας την Αρχαία Σαντορίνη με την προϊστορική πόλη στο Ακρωτήρι του 8ου αιώνα π.Χ. κι ένα θέατρο μεταξύ ουρανού και θάλασσας (Videos)

Πριν τη μεγάλη ηφαιστειακή καταστροφή των προϊστορικών χρόνων η νήσος ήταν στρογγυλή και είχε το όνομα Στρογγύλη, ενώ αργότερα απέκτησε τα ονόματα Καλλίστη ή Καλλιστώ (από το αρχαίο καλλίστη «η ομορφότερη»), Φιλητέρη ή Φιλωτέρα, Καλαυρία, Καρίστη, Τευσία, Θηραμένη καθώς και Ρήνεια.

Το μετέπειτα κλασικό όνομα της νήσου Θήρα προήλθε από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήρα που από τη Σπάρτη προερχόμενος αποίκησε πρώτος τη νήσο αυτή. Το δε όνομα Σαντορίνη προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, που βρίσκεται στη σημερινή περιοχή της Περίσσας πίσω από τον ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού (την αποκάλεσαν Σάντα Ιρίνα), η οποία υπήρχε στο νησί.

Η κατακλυσμική έκρηξη – μία από τις πιο διάσημες στην παγκόσμια ιστορία- θεωρείται για έναν επιπλέον λόγο σημαντική: αποτελεί ένα σταθερό σημείο αναφοράς που επιτρέπει τη χρονολόγηση διαφόρων άλλων συμβάντων της Εποχής του Χαλκού στην ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο. 

Ο ακριβής προσδιορισμός του έτους έκρηξης έχει αποδειχθεί δύσκολη υπόθεση. Η πιο πρόσφατη «χείρα βοηθείας» έχει έλθει από ένα πανάρχαιο κομμάτι ελιάς που βρέθηκε θαμμένο κάτω από τα ηφαιστειακά πετρώματα του νησιού.

Βάσει της χρονολόγησης του δέντρου που θάφτηκε από την έκρηξη, η ίδια έκρηξη τοποθετήθηκε μεταξύ του 1632 και του 1615 π.Χ. -ή, με μικρότερη αβεβαιότητα εκτίμησης, μεταξύ του 1656 και του 1609 π.Χ.


Νέα ανατρεπτική μελέτη για την έκρηξη στο ηφαίστειο της Σαντορίνης

ΤΑ ΝΕΑ 11/04/2020

Ήταν άνοιξη – κι αυτό αποδεικνύεται από τα γεωλογικά ευρήματα – περίπου του 1613 π.Χ., όταν η ανθρωπότητα ζούσε τη μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη στην ιστορία της. Ήταν σαν να έπεφταν πολλές ατομικές βόμβες ταυτόχρονα στο Αιγαίο. Τα πρώτα εικοσιτετράωρα της έκρηξης, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σταμάτησε κάθε είδος ζωής σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων ενώ στη συνέχεια άρχισαν τα τσουνάμι.

Το τρομερό ξύπνημα του ηφαιστείου κατέστρεψε ολοσχερώς τη Σαντορίνη και τα γύρω νησιά και άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στο πώς οι άνθρωποι θα αντίκριζαν εφεξής τον κόσμο. Τι απέγιναν όμως οι αρχαίοι κάτοικοι της Θήρας…;

Στις ανασκαφές που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα στην περιοχή του Ακρωτηρίου δεν βρέθηκαν σκελετοί όπως συνέβη στην Πομπηία. Βρέθηκαν μόνο ίχνη μιας καθημερινότητας που εγκαταλείφθηκε άρον άρον: εργαστήρια με μισοτελειωμένες δουλειές, νοικοκυριά παρατημένα στη μέση.

Νέα θεωρία

Σήμερα, περισσότερα από 3.600 χρόνια μετά, μια νέα μελέτη έγκριτων ηφαιστειολόγων από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης έρχεται να ανατρέψει αρκετά από όσα γνωρίζαμε: ενάντια στην κρατούσα άποψη που ήθελε τους κατοίκους της Θήρας να έχουν εγκαταλείψει το νησί με τα πλοιάριά τους και να έχουν βρει καταφύγιο σε γειτονικά κυκλαδονήσια με την έναρξη των πρόδρομων φαινομένων – ισχυρών σεισμών και μικρότερων εκρήξεων -, οι ηφαιστειολόγοι K.J. Evans και F.W. McCoy υποστηρίζουν πως οι κάτοικοι, ενώ έπλεαν στη θάλασσα, χτυπήθηκαν από πυροκλαστικές ροές, δηλαδή υπέρθερμες μάζες ηφαιστειακών υλικών, οι οποίες τους σκόρπισαν στο νερό. Μόνο λίγοι εικάζεται ότι έφτασαν στον προορισμό τους…

Η θεωρία των επιστημόνων, που βασίζεται σε συγκεκριμένες μετρήσεις, δείχνει να επιβεβαιώνεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, δεν υπάρχουν ενδείξεις μαζικής κατοίκησης και ανάπτυξης νέων «προσφυγικών» καταυλισμών στα γειτονικά νησιά. «Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Χαβάης υποστηρίζουν ότι αυτή η μαζική κατοίκηση δεν έγινε ποτέ», λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ σεισμολόγος Γεράσιμος Παπαδόπουλος, επιστημονικός συνεργάτης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της UNESCO, ο οποίος είχε ασχοληθεί με τα πρόδρομα φαινόμενα της ηφαιστειακής έκρηξης ως επισκέπτης ερευνητής στο εργαστήριο σεισμολογίας του ΜΙΤ στη Βοστώνη.

«Εξάγουν αυτό το συμπέρασμα λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πυροκλαστικές ροές, τεράστιες μάζες τέφρας και αερίων, που αναπτύσσουν θερμοκρασία ακόμη και 800 βαθμών Κελσίου, σχηματίζονται με την έκρηξη και κατεβαίνουν από την πλαγιά του ηφαιστειακού κώνου με τεράστια ταχύτητα, έως και 500 μέτρων το δευτερόλεπτο, κατακαίοντας τα πάντα. Όπως έχει αποδειχθεί και από πρόσφατες εκρήξεις, οι μάζες αυτές μπορούν να εισέλθουν στη θάλασσα και να ταξιδεύουν πάνω στο νερό – καθώς είναι ελαφρύτερες από αυτό – με ορμή ακόμη και για απόσταση 30 ή 40 χιλιομέτρων», συνεχίζει.

Πολιτισμός

Είναι γνωστό ότι οι κάτοικοι της Θήρας είχαν συστήσει έναν εμπορικό πολιτισμό, με στενές σχέσεις με την Κρήτη, ενώ στις περίφημες τοιχογραφίες του Ακρωτηρίου απεικονίζονται τα σκάφη της εποχής τους – πλοιάρια στα οποία κωπηλατούσαν με αστερέωτα κουπιά, όπως γίνεται στα κανό. «Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χαβάης έλαβαν υπόψη τους την ποσότητα της ηφαιστειακής μάζας που εκλύθηκε και την ταχύτητα που θα μπορούσαν να αναπτύξουν οι κάτοικοι της Θήρας με τα πλοιάριά τους.

Βασίστηκαν σε άλλους συγγραφείς και υπολόγισαν ότι θα μπορούσαν να ταξιδεύουν περίπου 50-60 χιλιόμετρα την ημέρα, όμως τις ώρες εκείνες είναι πολύ πιθανό ένα μεγάλο μέρος του Νότιου Αιγαίου να είχε γεμίσει με ελαφρόπετρα από τις πυροκλαστικές ροές των εκρήξεων που προηγήθηκαν, άρα θα είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμη εμπόδιο στο ταξίδι τους. Μάλιστα, αυτές οι πυροκλαστικές ροές, καθώς εφορμούν στη θάλασσα, μπορεί να αποτελέσουν και πηγή μεγάλου τσουνάμι, καθώς οι τεράστιες μάζες που μπαίνουν με ορμή στη θάλασσα εξωθούν το νερό. Καταλήγουν έτσι στο συμπέρασμα πως η πλειονότητα των κατοίκων, θορυβημένη από τα πρόδρομα φαινόμενα, δραπέτευσε μεν, δεν πρόλαβε όμως να φτάσει στον προορισμό της, καθώς καταπλακώθηκε από τις ροές και έγινε τέφρα που σκορπίστηκε στη θάλασσα», λέει ο Παπαδόπουλος.

Όπως προκύπτει από τις επιστημονικές έρευνες και τα ηφαιστειακά στρώματα που έχουν βρεθεί στο νησί, η κύρια έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας πραγματοποιήθηκε σε τέσσερις φάσεις οι οποίες διήρκεσαν συνολικά 18 ώρες. Είχε προηγηθεί μια μικρότερη έκρηξη, η οποία επίσης εκτυλίχθηκε σε διάφορες φάσεις. Επιπλέον είχαν εκδηλωθεί ισχυροί σεισμοί, ως πρόδρομα φαινόμενα της έκρηξης, αρκετό χρονικό διάστημα πριν από την εκδήλωσή της.

«Σύμφωνα με ένα μοντέλο που είχα καταρτίσει παλαιότερα, των μεγάλων ηφαιστειακών εκρήξεων προηγούνται ισχυροί σεισμοί, που προετοιμάζουν το μάγμα και που μπορεί να εκδηλώνονται ακόμη και ένα ή δύο έτη πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου. Μετά τους σεισμούς ακολουθεί μια πρόδρομη έκρηξη σχετικά μικρού μεγέθους και στο τελείωμα αυτής της πρόδρομης έκρηξης ξεκινά η κύρια έκρηξη ίσως με μερικές ώρες διαφορά», λέει ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος. «Προειδοποιημένοι από όλα αυτά, οι κάτοικοι της Θήρας πρόλαβαν να φύγουν, όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χαβάης, δεν πρόλαβαν να σωθούν…».


The volcano of ancient Thira (Santorini)

Santorini, Thira or Stroggili (former name) is an island located in the southern Aegean Sea, in the Cycladic islands, south of Ios and west of Anafi.

The last volcanic activity was the year 1950.

Santorini as well as the islands of Thirassia and Aspronissi are remnants of the volcanic island of Strongylis. Strongyli was a volcanic cone. The central part of it was blasting along with the crater of the volcano from the Minoan eruption in 1613 BC. and resulted in the creation of what we now call the caldera of Santorini and the destruction of the prehistoric civilization of the island. In the sea gulf formed between Thira and Thirassia, which is 1,500 meters deep, surface volcanic cones emerged from time to time, forming the following islands: Palea, Mikri and Nea Kameni.

Before the great volcanic destruction of the prehistoric times, the island was round and was named Strogligi, and later acquired the names Kallisti or Kallisto (from the ancient cultivar "the most beautiful"), Filisteres or Filotas, Kalavria, Karisti, Theoussa, Theramenis as well Rinia.

The later classic name of Thira Island came from the ancient Sparta Thira, which from Sparta was the first to colonize this island. The name "Santorini" comes from the passing Crusaders who were standing for refueling near the church of Agia Irini, located in the current area of ​​Perissa behind the sacred temple of the Holy Cross (called Santa Irena), which there was on the island.

The cataclysmic eruption - one of the most famous in world history - is considered to be another important reason: it is a fixed point of reference that allows the dating of various other Bronze Age events in the wider eastern Mediterranean. The precise determination of the year of explosion has proven difficult. The latest "helping hand" comes from an ancient piece of olive that was buried under the volcanic rocks of the island. Based on the dating of the tree buried by the explosion, the same explosion was placed between 1632 and 1615 BC. or, with less uncertainty of appreciation, between 1656 and 1609 BC.



Η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης και ο Μινωικός Πολιτισμός.

Αυτό το βίντεο είναι μια παραγωγή στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος SEE (Ασφάλεια για την Αντιμετώπιση των Φυσικών Καταστροφών στο Εκπαιδευτικό Περιβάλλον).

Santorini volcanic eruption and Minoan Civilization. This video was developed under the frame of the European Project SEE (Safeguarding Educational Environment).
Συγγραφέας:
Περισσότερα Θέματα: , , , , , , ,