Ποράιμος: Ο Αφανισμός των Τσιγγάνων
της Σοφίας Ντρέκου
Ποράιμος (Porajmos), που σημαίνει «Αφανισμός» ονομάζεται η προσπάθεια της ναζιστικής Γερμανίας και των συμμάχων της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου να διαπράξει εθνοκάθαρση και τελικά γενοκτονία εναντίον των Ρομά της Ευρώπης.
Υπό τον Αδόλφο Χίτλερ, στις 26 Νοεμβρίου 1935 εκδόθηκε ένα συμπληρωματικό διάταγμα των Νόμων της Νυρεμβέργης, το οποίο χαρακτηρίζει τους Ρομά ως «εχθρούς του φυλετικού κράτους» τοποθετώντας τους στην ίδια κατηγορία με τους Εβραίους. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, η μοίρα των Ρομά στην Ευρώπη ήταν παράλληλη με εκείνη των Εβραίων στο Εβραϊκό Ολοκαύτωμα.
Το άμεσο αποτέλεσμα αυτής της απόφασης ήταν χιλιάδες τσιγγάνοι της Γερμανίας να οδηγηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως και οι Εβραίοι συμπολίτες τους, και να βρουν φρικτό θάνατο στα κρεματόρια των Ναζί.
Εκτιμάται ότι αφανίστηκε το 1,5 εκατομμύριο από τα 2 εκατομμύρια των Ρομά σε όλη την Ευρώπη εκείνη την εποχή.«Πρέπει συνειδητά να αποφεύγουμε πράξεις που ενδεχομένως να βλάπτουν κάποιον άλλον συνάνθρωπο μας» Από τον όρκο του Ιπποκράτη, τον οποίο θα έπρεπε να ακολουθούν όλοι οι άνθρωποι όχι μόνον οι γιατροί.
8 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για
το Ολοκαύτωμα των Ρομά από τους Ναζί.
Στην Πολωνία όπου είχαν αφανιστεί σχεδόν όλοι οι Ρομά, τιμούν την Ημέρα Μνήμης στις 2 Ιανουαρίου. Μόλις το 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθιέρωσε Ημέρα Μνήμης την 2α Αυγούστου, με αφορμή την τελευταία μεγάλη εκτέλεση 2700 περίπου ατόμων το 1944. Όμως για τους απανταχού Ρομά σε όλο τον πλανήτη και παλαιότερα, η ημέρα μνήμης είναι η 8 Απριλίου.
Η τότε Δυτική Γερμανία αναγνώρισε μόλις το 1981 αυτή την μαζική θηριωδία, ενώ ο «Αφανισμός» μόλις τώρα γίνεται ευρύτερα γνωστός.
Το Τρίτο Ράιχ, ως γνωστόν, ήθελε να εξολοθρεύσει όσους δεν ανήκαν στο ξανθό γένος, δηλαδή την Αρία Φυλή. Οι τσιγγάνοι αποτέλεσαν ένα πρόβλημα για τον Χίτλερ στην αρχή. Οι καθεστωτικοί ανθρωπολόγοι τους αναγνώριζαν, λόγω γλώσσας, την άρια καταγωγή.
Όμως, επικράτησε η άποψη του Χανς Γκίντερ ότι ήταν από κατώτερη γενιά. Έτσι, έπρεπε να αφανισθούν από προσώπου γης.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των τσιγγάνων που έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αγγίζει τις 800.000 ψυχές.
Οι ναζιστικές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας και της Κροατίας είχα τη δική τους συνεισφορά στον μακάβριο απολογισμό. Όμως, ο δικός τους Αφανισμός επισκιάσθηκε από το εβραϊκό Ολοκαύτωμα. Η Θυσία τους παραμένει άγνωστη ακόμη και σήμερα στους πολλούς, ίσως επειδή οι τσιγγάνοι ή Ρόμα όπως θέλουν να τους ονομάζουμε, είναι διεσπαρμένοι και ανοργάνωτοι, χωρίς κρατική οντότητα για να υποστηρίξει την υπόθεσή τους.
Οι τσιγγάνοι παίζουν βιολί και παίζοντας εργάζονται. Καταλαβαίνεις; Είναι άνθρωποι που έχουν την έφεση να σπουδάζουν ως το τέλος τής ζωής τους.
— Είναι καλό αυτό;
— Ναι, είναι καλό. Διότι καταρτίζονται. Διότι ο άνθρωπος πρέπει να μάθει και πως να πεθάνει. Μπαίνουμε στην ζωή, μπαίνουμε και στον θάνατο. Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να τα καταλάβουν αυτά. Δεν μπορούν να φιλοσοφήσουν. Αλλά αυτός που του αρέσει να διδάσκεται, μαθαίνει –μέσ’ από την σπουδή –και την ζωή και τον θάνατο.
Όλοι αγιάζονται με τον Χριστό. Εσύ είσαι τύπος που παίζεις, όταν εργάζεσαι και εργάζεσαι, όταν παίζεις. Αυτό κάνε μέσα στον Χριστό. [Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Διορατικός]
Ο «Αφανισμός»: Το ναζιστικό Ολοκαύτωμα των Τσιγγάνων
El gueto judío de Varsovia tendrá su museo
Διαχρονικά νομάδες, δίχως κρατική ή νομική οντότητα, αποκλεισμένη και θύματα ρατσιστικού και κρατικού αποκλεισμού, οι Τσιγγάνοι (ονομασία - «ομπρέλα» για τις δύο βασικές εθνοτικές ομάδες τους στην Ευρώπη, τους Ρομά και τους Σίντι) δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να τεκμηριώσουν το έγκλημα αυτό με αναλυτικά στοιχεία, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να μην έχουν την θέση που δικαιούνται στο μαρτυρολόγιο της ναζιστικής θηριωδίας και στη συλλογική μνήμη, αλλά και να μην μπορούν να στοιχειοθετήσουν διεκδίκηση αποζημιώσεων.
Ωστόσο, η ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου γράφτηκε και με το δικό τους αίμα. Και ήταν πολύ αυτό. Οι πιο συντηρητικοί αριθμοί κάνουν λόγο για όχι λιγότερους από 200.000 νεκρούς, ενώ άλλοι υπολογισμοί θεωρούν ότι 800.000 θύματα είναι πιο κοντά στην τραγική αλήθεια. Σοβιετικές πηγές ανεβάζουν αυτόν τον αριθμό σε τουλάχιστον 1,5 εκ. ανθρώπους.
Ακόμη όμως και οι μικρότεροι αριθμοί αντιστοιχούν περίπου στην εξολόθρευση του 25% του προπολεμικού πληθυσμού τους στην Ευρώπη, χωρίς να συνυπολογιστούν οι απώλειες στο ευρωπαϊκό τμήμα της ΕΣΣΔ. Απείρως περισσότεροι φυλακίστηκαν, υπέστησαν καταναγκαστική εργασία και αναγκαστική στείρωση, αλλά και χρησιμοποιήθηκαν ως ανθρώπινα «πειραματόζωα» των νοσηρών ιατρικών πειραμάτων των ναζί.
Η... «τσιγγάνικη απειλή»
Οι άνδρες, οι γυναίκες και τα παιδιά των Ρομά και των Σίντι έγιναν για πρώτη φορά στόχοι μαζικών διώξεων, εκκαθαρίσεων και φυλακίσεων κατά την διαδικασία «καλλωπισμού» του Βερολίνου προκειμένου να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1936. Αν και δεν πληρούσαν τα «κριτήρια» του ναζιστικού ιδεολογήματος της «Αρίας Φυλής», ωστόσο, για ένα διάστημα, οι ναζί ανθρωπολόγοι αναγνώριζαν στην γλώσσα τους «άρια» καταγωγή. Την κατάσταση ήρθε να ξεκαθαρίσει ο μεγαλύτερος ναζί ευγονιστής, Χανς Γκίντερ, ο οποίος «τεκμηρίωσε» ότι οι Τσιγγάνοι ήταν «κατώτερο είδος» - αναλόγως όπως οι Σλάβοι σύμφωνα με την ναζιστική ανθρωπολογία - ανοίγοντας έτσι τον δρόμο προς τον αφανισμό τους.
Έτσι, με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι διώξεις των Ρομά και των Σίντι εντατικοποιήθηκαν. Κλείστηκαν σε γκέτο, όπως αυτό του Λοτζ στην Πολωνία και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Νταχάου, το Μαουτχάουζεν και το Άουσβιτς-Μπίρκεναου. που είχε και ξεχωριστό «Τσιγγάνικο στρατόπεδο».
The Auschwitz camp complex, established in 1940
Όπως αναφέρει το hmd.org.uk, στις 26 Φεβρουαρίου του 1943 έγιναν οι πρώτες μεταγωγές Τσιγγάνων στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Από τους 23.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά Ρομά και Σίντι που μεταφέρθηκαν εκεί, υπολογίζεται ότι οι 20.000 δολοφονήθηκαν.
Στις 15 Νοεμβρίου του 1943, ο αρχηγός των SS Χάινριχ Χίμλερ εξέδωσε μία διαταγή, με την οποία οι Τσιγγάνοι εξομοιώνονταν με τους Εβραίους. Αυτή ήταν μια τυπική επικύρωση μιας παράλληλης πορείας των Ρομά και των Σίντι στην Ευρώπη με εκείνη του εβραϊκού λαού. Τόσο οι Τσιγγάνοι όσο και οι Εβραίοι ήταν διαχρονικός ρατσιστικός στόχος και είχαν υποστεί διακρίσεις και συνέπειες προκαταλήψεων και μισαλλοδοξίας επί αιώνες. Οι ναζιστικοί, φυλετικοί Νόμοι της Νυρεμβέργης του 1935 που απαγόρευσαν τον γάμο μεταξύ των Εβραίων και των «Αρείων» και καθιέρωσαν την απώλεια δικαιωμάτων ιθαγένειας εφαρμόστηκαν επίσης στους Ρομά και Σίντι. Όπως συνέβη και με τα παιδιά των Εβραίων, έτσι τα παιδιά των Ρομά και των Σίντι δεν είχαν το δικαίωμα να φοιτήσουν στα δημόσια σχολεία και οι ενήλικες δεν μπορούσαν να βρουν δουλειά.
Ωστόσο, ο Χίμλερ είχε επεξεργαστεί πολύ νωρίτερα το σχέδιο του Αφανισμού. Στις 16 Μαΐου του 1938 εξέδωσε μία διαταγή προς τις διωκτικές αρχές του Βερολίνου, στην οποία περιελάμβανε και οδηγία για την καταπολέμηση της «τσιγγάνικης απειλής». Από εκείνη τη στιγμή ουσιαστικά δομείται ο μηχανισμός για τη δημιουργία των ψευδο-επιστημονικών εργαλείων, επιλεκτικών πογκρόμ και κράτησης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς και η δημιουργία μιας κεντρικής μονάδας για τον συντονισμό των διωκτικών αρχών στην καταπολέμηση της «τσιγγάνικης απειλής» σε ολόκληρη τη χώρα και όλα τα διοικητικά επίπεδα. Στις 8 Δεκεμβρίου του 1938 αρχίζει να εφαρμόζεται και ο νόμος περί «τσιγγάνικης απειλής» στον οποίο αναφέρεται η «διευθέτηση του τσιγγάνικου ζητήματος στην βάση των φυλετικών αρχών».
Οι ναζί εφάρμοζαν εναντίον των Τσιγγάνων την ίδια τακτική που εφάρμοζαν και εναντίον των Εβραίων. Χαρακτηριστικά, το Φθινόπωρο του 1941, στις κατεχόμενες από τους ναζί περιοχές της ΕΣΣΔ ξεκίνησαν και οι μαζικές εκτελέσεις Τσιγγάνων. Οι Ναζιστικές Μονάδες Ειδικής Δράσης, Τάγματα Θανάτου ή, στα γερμανικά, τα Einsatzgruppen, εξολόθρευαν κάθε τσιγγάνικο καραβάνι που συναντούσαν στην προέλασή τους, αδιακρίτως, φυσικά, ηλικιών και φύλου.
Η πρώτη οργανωμένη εκκαθάριση Τσιγγάνων, με την εξολόθρευση ολόκληρων οικογενειών, έγινε από τα Einsatzgruppen στην Κριμαία, τον Δεκέμβριο του 1941. Ενώ, μεγάλος αριθμός μαζικών εκτελέσεων καταγράφηκε στην Ουκρανία.
Στις 2 Αυγούστου του 1944 εκκαθαρίστηκε το Zigeunerlager Αουσβιτς (το ειδικό στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους Τσιγγάνους, με 2.897 Ρομά και Σίντι να δολοφονούνται στους θαλάμους αερίων και τους υπόλοιπους να στέλνονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Buchenwald και Ravensbrück για καταναγκαστική εργασία.
Οι φασιστικές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας και της Κροατίας - μέλη του Άξονα - με σημαντικούς πληθυσμούς Τσιγγάνων, συμμετείχαν ενεργά στο Ολοκαύτωμα εναντίον τους.
Ωστόσο, η τότε Δυτική Γερμανία αναγνώρισε μόλις το 1981 αυτή την μαζική θηριωδία, ενώ ο «Αφανισμός» μόλις τώρα γίνεται ευρύτερα γνωστός. tvxs.gr
♦ Δείτε: Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά (Τσιγγάνων) από τους Ναζί
Η Ξεχασμένη Φρίκη του Ράβενσμπρικ [Ravensbrück],
του Ναζιστικού Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Γυναικών
του Ναζιστικού Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Γυναικών
Κείμενο Mary McGill vice.com
Liberation of Ravensbrück, 30 March 1945
Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, πάνω από 130.000 κρατούμενοι πέρασαν από το στρατόπεδο, ανάμεσά τους μέλη της αντίστασης, κομμουνιστές, ακαδημαϊκοί και Ρομά.
Στις 5 Δεκεμβρίου 1946, άρχισαν στη Γερμανία οι δίκες Αμβούργου-Ράβενσμπρικ για εγκλήματα πολέμου. Ενενήντα χιλιόμετρα βόρεια του Βερολίνου, το Ράβενσμπρικ, που άνοιξε το 1939, ήταν το μεγαλύτερο και πλέον διαβόητο ναζιστικό στρατόπεδο γυναικών. Από τα 16 άτομα που δικαζόταν εκείνη την ημέρα, τα επτά ήταν επίσης γυναίκες. Ανάμεσά τους ήταν η 26χρονη Dorothea Binz που παρά το φύλο της είχε ανέλθει στο βαθμό του Βοηθού Διοικητή Πτέρυγας Γυναικών (Oberaufseherin). Μεταξύ των εγκλημάτων της Binz ήταν ο πυροβολισμός, το μαστίγωμα και οι επιθέσεις με σκυλιά σε κρατούμενες. Μέχρι το τέλος της δίκης τον Ιούλιο του 1948, 21 από τα 38 άτομα που καταδικάστηκαν ήταν γυναίκες.
Δείτε: Από τους Μάρτυρες και τους Ήρωες του Ολοκαυτώματος στα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας - Ν. Λυγερός
Η ιστορία του Ράβενσμπρικ αποκαλύπτει άβολες και όχι τόσο αναγνωρισμένες αλήθειες για το ρόλο των γυναικών στο Τρίτο Ράιχ. Το Ράβενσμπρικ ξεχωρίζει γιατί ήταν κομβικής σημασίας για την εκπαίδευση χιλιάδων ναζί γυναικών δεσμοφυλάκων, γνωστές ως Aufseherinnen, δηλαδή Επόπτριες. Αφού εκπαιδεύονταν στην τέχνη της βαρβαρότητας –μάθαιναν τα πάντα γύρω από την λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση, για τους ξυλοδαρμούς και το μαστίγωμα– οι γυναίκες αυτές στέλνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλο το Ράιχ. Η διαβόητη Irma Grese για παράδειγμα, γνωστή και ως «Ύαινα του Άουσβιτς», ξεκίνησε την «καριέρα» της στο Ράβενσμπρικ το 1942. Το στρατόπεδο, επίσης, ξεχώριζε γιατί το διοικούσαν σχεδόν αποκλειστικά οι Aufseherinnen, με την Dorothea Binz να έχει τη γενική εποπτεία.
- «Μιλάμε για μια πραγματικά πατριαρχική κοινωνία, λόγω εποχής γενικά και λόγω του ναζιστικού καθεστώτος. Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό» μου λέει η δρ Rochelle G. Saidel τηλεφωνικά. Είναι εκτελεστική διευθύντρια του ινστιτούτου Remember the Women Institute στη Νέα Υόρκη και συγγραφέας του βιβλίου The Jewish Women of Ravensbrück Concentration Camp. «Ο κόσμος μιλάει για "δεσμοφύλακες των SS" αλλά οι γυναίκες δεν μπορούσαν να ανήκουν στα SS, ήταν βοηθητικό προσωπικό. Τα SS ήταν μόνο για άνδρες. Πολλές από αυτές τις γυναίκες ήταν πολύ άγριες... Συχνά προέρχονταν από χαμηλές ή μεσαίες τάξεις. Το ότι έγιναν δεσμοφύλακες τους έδωσε κάποιο status και αυτό τους άρεσε».
Όταν άνοιξε το Ράβενσμπρικ, ήταν σχετικά φιλόξενο σε σύγκριση με άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η γερμανίδα κομμουνίστρια Margarete Buber-Neumann, που στάλθηκε στο στρατόπεδο αφού είχε εκτίσει ποινή σε ρωσικό γκουλάγκ, μιλώντας για τις πρώτες εντυπώσεις της για το Ράβενσμπρικ αναρωτήθηκε: «Είναι αυτό στρατόπεδο συγκέντρωσης;». Αλλά καθώς ο πόλεμος προχωρούσε, οι συνθήκες άρχισαν γρήγορα να επιδεινώνονται. Το στρατόπεδο έγινε επικίνδυνα υπερπλήρες. Οι ασθένειες και ο υποσιτισμός έγιναν κανόνας. Για να ανταποκριθούν στις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του πολέμου, οι φυλακισμένοι εξαναγκάζονταν να δουλεύουν σκληρότερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, σε αντίξοες συνθήκες και υπό την απειλή της εκτέλεσης. Εβδομήντα τέσσερις πολωνοί κρατούμενοι, γνωστοί ως «λαγοί» του Ράβενσμπρικ, υπέστησαν φρικτά ιατρικά πειράματα στα χέρια των γιατρών του στρατοπέδου συγκέντρωσης.
ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΡΑΒΕΝΣΜΠΡΙΚ ΤΟ 1939.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ WIKIMEDIA COMMONS
«Οι συνθήκες δεν ήταν καλές για καμία από τις γυναίκες αλλά από όσα έχω μελετήσει, οι συνθήκες ήταν χειρότερες για τις Εβραίες. Τους φέρονταν πιο σκληρά, οι συνθήκες διαβίωσής τους ήταν χειρότερες», μου είπε η δρ Saidel. Μεταξύ 1942 και 1943, οι Εβραίοι φυλακισμένοι μεταφέρθηκαν από το Ράβενσμπρικ, με πολλούς να καταλήγουν στο Άουσβιτς και άλλους στον θάλαμο αερίων στο γειτονικό Μπέρνμπεργκ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΡΑΒΕΝΣΜΠΡΙΚ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ FLICKR ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΗ HO VISTO NINA VOLARE.
Οι Εβραίοι πολιτικοί κρατούμενοι αντιμετώπιζαν συγκεκριμένη τιμωρία, εξηγεί η δρ Saidel. «Εάν ήσουν πολιτικός κρατούμενος και όχι Εβραίος, είχες πολύ περισσότερες πιθανότητες να επιζήσεις. Οι Εβραίες που ήταν κρατούμενες για πολιτικούς λόγους, είτε ήταν σοσιαλδημοκράτισσες είτε κομμουνίστριες, δολοφονούνταν».
Στην έρευνά της, η δρ Saidel μίλησε με επιζώντες του Ράβενσμπρικ και τους συγγενείς τους. Μου λέει την απίστευτη ιστορία της Gemma La Guardia Gluck, αδερφής του δημάρχου της Νέας Υόρκης Fiorello La Guardia, προς τιμή του οποίου ονομάστηκε το ένα από τα τρία αεροδρόμια της πόλης. Η Gluck, Αμερικανίδα με εβραϊκή καταγωγή που παντρεύτηκε Ούγγρο, ζούσε στην Βουδαπέστη όταν εισέβαλλαν οι ναζί. Φυλακίστηκε στο Ράβενσμπρικ σε ηλικία 65 ετών αλλά κατάφερε να επιζήσει. Όταν αποφυλακίστηκε, ανακάλυψε ότι μία από τις κόρες της και το μωρό της βρίσκονταν στο στρατόπεδο την ίδια περίοδο, στην απομόνωση. Ευτυχώς, όλοι επέζησαν και κατάφεραν μετά τον πόλεμο να επιστρέψουν στη Νέα Υόρκη.
Οι ναζί δημιούργησαν ένα σύστημα για να σε ενθαρρύνουν να γίνεις το πιο φρικτό ανθρώπινο ον που μπορεί να φανταστεί κάποιος
«Οι γυναίκες θεωρούνται τρυφερές, μητρικές φιγούρες που σε φροντίζουν για προφανείς λόγους –πώς το ισορροπείς αυτό με την πραγματικότητα του Ολοκαυτώματος;» αναρωτιέται ο Daniel Patrick Brown καθώς συζητάμε για το τι συνέβη στο Ράβενσμπρικ. Είναι συγγραφέας της μελέτης The Camp Women, μίας από τις πρώτες για τον ρόλο των γυναικών στο Τρίτο Ράιχ. «Πάντα επανέρχομαι στο γεγονός ότι η εκπαίδευση και το υπόβαθρο σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με το πώς οι άνθρωποι δρουν και αντιδρούν. Οι ναζί δημιούργησαν ένα σύστημα για να σε ενθαρρύνουν να είσαι το πιο φρικτό ανθρώπινο ον που μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Όλη η εκπαίδευση ήταν σχεδιασμένη για να γίνουν αυτές οι γυναίκες σκληρές και να κάνουν ό,τι έπρεπε να κάνουν. Σε πολλές περιπτώσεις, ήταν πολύ πετυχημένο. Ωστόσο, πιστεύω ότι είναι τεράστιο λάθος να τους δώσουμε άφεση αμαρτιών με τη δικαιολογία "ω, ήμουν εκπαιδευμένη να το κάνω"».
ΤΟ ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΟ ΣΤΟ ΡΑΒΕΝΣΜΠΡΙΚ ΣΗΜΕΡΑ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ WIKIMEDIA COMMONS
Ενώ τα ονόματα άλλων στρατοπέδων έχουν γίνει συνώνυμα του ναζισμού, οι ιστορίες των επιζώντων, των δολοφονημένων και εκείνων που ήταν υπεύθυνοι για όσα υπέφεραν τα θύματα στο Ραβενσμπρικ, ήταν ελάχιστα γνωστές μέχρι σχετικά πρόσφατα. Ρωτάω τη δρ Saidel εάν αυτό συμβαίνει γιατί το στρατόπεδο ήταν κυρίως για γυναίκες. «Αυτός είναι ο ένας λόγος αλλά υπάρχουν και άλλοι. Το Ράβενσμπρικ βρισκόταν στο τμήμα που μετά τον πόλεμο ανήκε στην Ανατολική Γερμανία. Οι άνθρωποι από τη δυτική πλευρά πραγματικά δεν μπορούσαν να πάνε εκεί. Ήμουν ιδιαίτερα τυχερή που μπόρεσα να επισκεφτώ την περιοχή το 1980, ήταν κάτι αρκετά σπάνιο. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν ανεπτυγμένοι 20.000 σοβιετικοί στρατιώτες εκεί. Η ιστορία του Ράβενσμπρικ παγιδεύτηκε στον Ψυχρό Πόλεμο. Μπορείς να πεις ότι υπήρχαν και άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ανατολική Γερμανία όπου υπήρχαν άνδρες και ήταν πιο γνωστά και είναι αλήθεια. Το ό,τι το Ράβενσμπρικ ήταν στρατόπεδο για γυναίκες σίγουρα συνέβαλε στο να το προσπεράσουν οι ιστορικοί».
Τα τελευταία χρόνια, το Ράβενσμπρικ και ο ρόλος των γυναικών στο Τρίτο Ράιχ έχουν αρχίσει να προσελκύουν την προσοχή, με συγγραφείς και ερευνητές να βασίζονται στο έργο που ξεκίνησαν οι δρ Saidel, ο Daniel Patrick Brown και άλλοι. Γιατί παρόλο που οι ιστορίες των γυναικών του Ράβενσμπρικ ανήκουν στο παρελθόν, το μάθημα που μας δίνουν παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ.
11:04 | 15 Νοε. 2019
Σχετικά Θέματα:
♦ Ο Άγιος Κοσμάς κηρύττει για τους Ρομά (Τσιγγάνοι)
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Σχετικά Θέματα:
♦ Ο Άγιος Κοσμάς κηρύττει για τους Ρομά (Τσιγγάνοι)
♦ Περισσότερα: Γενοκτονία, Ολοκαύτωμα
Βίντεο: Το Ολοκαύτωμα των Τσιγγάνων από τους Ναζί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου