Η πρώτη Γενοκτονία του 20ού αιώνα στη Ναμίμπια από τη Γερμανία το 1904 η Σφαγή των Χερέρο και Νάμα ~ Herero and Namaqua genocide

Colonial Germany massacred tens of thousands of people from Namibian tribes such as the Herero and Nama between 1904 and 1908
Colonial Germany massacred tens of thousands
of people from Namibian tribes such as the Herero
and Nama between 1904 and 1908

Γενοκτονία των Χερέρο και των Νάμα στη Ναμίμπια
The Herero and Namaqua or the Herero and Nama genocide

Εργασία, Έρευνα, Επιμέλεια, της Σοφίας Ντρέκου,
Αρθρογράφος (Sophia Drekou, BSc in Psychology)


Η κρυφή γενοκτονία στη Ναμίμπια αποτέλεσε για πολλές δεκαετίες παράδειγμα προς μίμηση, αφού οι περισσότεροι ξέχασαν ή θέλησαν να ξεχάσουν τι έγινε μεταξύ 1904 και 1908 αλλά μετά το 1985, μαθεύτηκε από όλους ποιο έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας είχαν διαπράξει οι βάρβαροι που είχαν μάθει για τον αφανισμό των λαών. 

Η μαύρη αποικία

Η Γερμανία ήθελε να έχει αποικίες.
Η αυτοκρατορία το αποφάσισε και το έπραξε.
Το θύμα αυτής της επιλογής ήταν η Ναμίμπια.

Τα προβλήματά της θα άρχιζαν το 1885
και θα προετοίμαζαν τη γενοκτονία του 1904.

Όλα αυτά τα έζησε σιωπηλά μια πατρίδα
που έγινε ανεξάρτητη το 1990.

Μια χώρα από τις πιο αραιοκατοικημένες
όλου του κόσμου με τη περίφημη
έρημο που της έδωσε το όνομά της
αλλά και την πιο σκληρή του κόσμου.

Σε αυτήν αποφάσισαν οι Γερμανοί
να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους
για ν’ αποφύγουν αυτά που είχαν ζήσει
όταν επέβαλαν τη θέλησή τους
για δεκαετίες στην Αλσατία και στη Λωρέν.

Όμως για τον λαό της Ναμίμπια
κανείς δεν θα ήταν μάρτυρας
της βαρβαρότητας του εγκλήματος.
Η γενοκτονία ήταν τόσο αποτελεσματική
που τα ίχνη της ανακαλύφθηκαν
ουσιαστικά μετά το 1985 !

Χρειάστηκε ένας αιώνας για να μάθουν
οι άνθρωποι τι έγινε τότε.

Οι κτηνωδίες του Β' Ράιχ στη Δυτική Αφρική που λειτούργησαν ως προάγγελος του Ολοκαυτώματος. Ένα καλά ξεχασμένο μαζικό έγκλημα των Γερμανών στη Δυτική Αφρική των αρχών του 20ού αιώνα περιείχε όλα τα στοιχεία των θηριωδιών που θα ακολουθούσαν λίγο αργότερα, καταμεσής του Β' Παγκοσμίου.

Πριν από τη γενοκτονία των Εβραίων κατά το Ολοκαύτωμα, οι Γερμανοί είχαν βαλθεί να εξαφανίσουν από τον χάρτη άλλες δύο φυλές, αυτή τη φορά στη Ναμίμπια, σφαγιάζοντας 70.000 περίπου Χερέρο, το 80% του πληθυσμού τους, και άλλους 10.000 Νάμα, περισσότερα από τα μισά μέλη της φυλής.

 

Λιμοκτονούντες Χερέρο μετά από απόδραση μέσα στην άνυδρη έρημο Ομαέκε, στην περιοχή της Ναμίμπια το 1907. Πηγή: Montreal Holocaust Museum: Surviving Herero after the escape through the arid desert of Omaheke in German South-West Africa (modern day Namibia) c. 1907. © Collection J.B. Gewald / Courtesy of Vereinigte Evangelische Mission Archiv, Wuppertal.DR

Αναβαθμισμένη ιστορία ενάντια στη γενοκτονία μνήμης

Η γενοκτονία της μνήμης είναι μία ιδιαίτερη γενοκτονία αφού στην ουσία ακολουθεί μία συμβατική για να ολοκληρωθεί η διαδικασία σβησίματος ακόμα και του ίδιου του εγκλήματος της βαρβαρότητας με ένα άλλο πιο έντεχνο. Δηλαδή με τη χρήση της απώλειας μνήμης, η γενοκτονία της μνήμης καταφέρνει θεωρητικά να σβήσει το έγκλημα επειδή κανείς πια δεν θα το θυμάται.

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα επιδιώκουν όλες οι γενοκτονίες τέτοιου τύπου και μάλιστα σχεδόν το πέτυχε η Γερμανία με τη γενοκτονία της Ναμίμπιας, δηλαδή των Νάμα και Χερέρο, που έγινε μεταξύ του 1904 και 1908, ενώ μιλούμε για αυτή μόνο μετά το 1985.

Έτσι ένας από τους ρόλους της αναβαθμισμένης ιστορίας είναι να αντιμετωπίσει αυτές τις απόπειρες. Δεν ασκεί όμως μία μετωπική προσέγγιση πάνω στο θέμα αλλά κάνει μία πλάγια επίθεση μέσω της βαθιάς ιστορίας.


Έτσι η στρατηγική αντιμετώπιση της γενοκτονίας της μνήμης είναι μία πλάγια χρονική αντεπίθεση της αναβαθμισμένης ιστορίας με το εργαλείο της Χρονοστρατηγικής.

Σφαγή των Χερέρο: Η πρώτη γενοκτονία του
20ού αιώνα έγινε από τη Γερμανία το 1904

German Schutztruppe in combat with the Herero in a painting by Richard Knötel
German Schutztruppe in combat with the Herero in a painting 
by Richard Knötel. Πίνακας του Ρίτσαρντ Κνότελ που απεικονίζει 
σκηνή μάχης μεταξύ Γερμανών και γηγενών

Γενοκτονία των Χερέρο και των Νάμα

Η γενοκτονία των Χερέρο και των Νάμα είναι ομαδικό έγκλημα που διαπράχθηκε στη Ναμίμπια κατά τη διάρκεια της κατοχής της από τη Γερμανία η οποία την είχε περιλάβει στις κτήσεις της σαν προτεκτοράτο, υπό την επωνυμία Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική.

Η γενοκτονία ξεκίνησε το 1904, διήρκεσε επί τουλάχιστον μια δεκαετία και ήταν η πρώτη στα παγκόσμια χρονικά. Οδήγησε στο σφαγιασμό εκατοντάδων χιλιάδων γηγενών των φυλών Χερέρο και Νάμα, ενώ πάρα πολλοί ακόμη ιθαγενείς πέθαναν από ασιτία, δίψα, καταναγκαστικά έργα, βασανιστήρια και άλλες στερήσεις που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους.

Το επίσημο Γερμανικό κράτος αναγνώρισε, ύστερα από διεθνείς πιέσεις, τη γενοκτονία ζητώντας συγνώμη από τους απογόνους των θυμάτων, αλλά αρνήθηκε να καταβάλει οποιουδήποτε είδους αποζημίωση. Έκθεση για το συμβάν οργάνωσε, στα τέλη του 2016, το Μουσείο Εβραϊκού Ολοκαυτώματος του Παρισιού.

Ιστορικό υπόβαθρο

Από τις αρχές της προ-τελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα στη Ναμίμπια είχαν ξεσπάσει συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων φυλών με αφορμή τη διεκδίκηση των βοσκοτόπων για τα κοπάδια τους. Με αφορμή αυτή την αντιπαλότητα οι αποικιακές γερμανικές αρχές αποφάσισαν να παρέμβουν υπέρ των ήδη εγκατεστημένων εκεί συμπατριωτών τους, που θεωρήθηκε ότι απειλούνταν από τις διαμάχες των ντόπιων. Η Γερμανική κυβέρνηση έδρασε ταχύτατα, ανακηρύσσοντας, στα 1884 τη χώρα ως «Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική» και ενσωματώνοντάς τη στο αποικιακό της δίκτυο. Πρώτος αποικιακός διοικητής τοποθετήθηκε ο Χάινριχ Γκέρινγκ, πατέρας του μετέπειτα ηγέτη των Ναζί και καταδικασμένου σαν εγκληματία πολέμου, Χέρμαν Γκέρινγκ.

Εξέγερση και καταστολή

Οι γερμανοί άποικοι, που ήδη φέρονταν με περιφρονητικό τρόπο στους ντόπιους αλλά ενισχυμένοι πλέον από την επίσημη κάλυψη του αποικιακού καθεστώτος, επιδόθηκαν σε μια ευρεία επιχείρηση εκδίωξης των γηγενών από τις εστίες και την καλλιεργήσιμη γη, προκειμένου να οικειοποιηθούν οι ίδιοι τις περιουσίες και τις γαίες τους.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε την εξέγερση στα 1904, αρχικά της φυλής των Χερέρο, που με ηγέτη το φύλαρχο Καμαχαρέρο και το γιο του, Σάμουελ Μαχερέρο προσπάθησαν να αντιδράσουν. Η απάντηση των γερμανικών αρχών υπήρξε σκληρότατη, αφού επιστρατεύθηκαν κάθε είδους θηριωδίες (λεηλασίες, φόνοι, βιασμοί, εκτοπίσεις, εμπρησμοί και κατασχέσεις) με στόχο την κάμψη του ηθικού των επαναστατών.

Επιπλέον, στη χώρα στάλθηκε ο, διαβόητος για τη σκληρότητά του σε προηγούμενες περιπτώσεις (όπως η εξέγερση των Μπόξερ στην Κίνα ή στο Τόγκο) στρατηγός Λούθερ φον Τρόθα (Lothar von Trotha) με την εντολή να καταπνίξει την επανάσταση με κάθε τρόπο. Αυτός, συνοψίζοντας την τακτική του στη φράση «Κάθε Χερέρο, είτε φέρει όπλο είτε όχι, πρέπει να εκτελείται» (χειρόγραφη διαταγή του ίδιου, αρχείο έκθεσης του Μουσείου Ολοκαυτώματος του Παρισιού) έδωσε το έναυσμα για την ανηλεή σφαγή που ακολούθησε.

Όσοι ιθαγενείς κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κλοιό των αποικιακών στρατευμάτων, στις 11 Αυγούστου του 1904 διέφυγαν προς την έρημο Καλαχάρι όπου εκατοντάδες βρήκαν το θάνατο από δηλητηρίαση (καθώς οι γερμανοί διώκτες τους μόλυναν τα λιγοστά πηγάδια που υπήρχαν), αφυδάτωση, πείνα και ηλίαση. Αρκετοί ακόμη σφάχτηκαν από τα γερμανικά τμήματα που τους καταδίωκαν επί εβδομάδες.

Όσοι ιθαγενείς των δυο φυλών (καθώς εν-συνεχεία οι γερμανοί επιτέθηκαν και στους Νάμα που είχαν υποστηρίξει την εξέγερση των Χερέρο) αιχμαλωτίσθηκαν, στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, με άθλιες συνθήκες κράτησης, όπου υποβάλλονταν καθημερινά σε νέα μαρτύρια. 

Επιπρόσθετα, γιατροί που υπηρετούσαν σε αυτά, προχώρησαν σε μελέτες, πειράματα (στειρώσεις γυναικών, εξέταση κρανίων, μετρήσεις οστών κλπ) και ενδελεχή έρευνα των σωμάτων όσων πέθαιναν, με σκοπό να αποδείξουν τη φυλετική κατωτερότητα των κατοίκων της Ναμίμπια, ώστε να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει εις βάρος τους. Παράλληλα, κατέγραφαν διεξοδικά τους «θανάτους από εξάντληση» όπως τους χαρακτήριζαν. Οι μόνοι που εκδήλωσαν κάποια αντίδραση στις θηριωδίες ήταν γερμανοί ιεραπόστολοι, που κινητοποίησαν και τη γερμανική κοινή γνώμη.

Απόηχος

Η γενοκτονία τερματίσθηκε με την έναρξη του Α' Π.Π., όταν η Νότια Αφρική εισέβαλε στη Ναμπίμπια εκδιώκοντας τους Γερμανούς και εγκαθιδρύοντας το γνωστό στη συνέχεια, ρατσιστικό καθεστώς (Απαρτχάιντ). Μέχρι τότε, το 80% των Χερέρο και το 50% των Νάμα είχε εξοντωθεί. Οι βρετανικές αρχές εξέτασαν τα συμβάντα και κατέληξαν το 1918 σε μια έκθεση για τη γενοκτονία, η οποία όμως αποσιωπήθηκε από όλες τις νικήτριες δυνάμεις, για να μη θιγεί το αποικιοκρατικό κατεστημένο.

Πολλά χρόνια μετά (1990) οι απόγονοι των θυμάτων κατάφεραν να προβούν σε διεθνή διαμαρτυρία απαιτώντας αναγνώριση της σφαγής και αποζημιώσεις. Η Γερμανία απάντησε με υποκριτικό τρόπο (μετονομασία μιας οδού στο Μόναχο, επιστροφή κρανίων στους συγγενείς και επισκέψεις αξιωματούχων στη Ναμίμπια) χωρίς να δεσμευτεί επ’ ουδενί για την καταβολή εκ μέρους της, χρηματικής αποκατάστασης.

Δημοκρατία της Ναμίμπιας
Republic of Namibia

Η θέση της Ναμίμπιας (πράσινο)

Namibia, Land of the Brave
(Ναμίμπια, γη των γενναίων)


Η Ναμίμπια (επίσημη ονομασία Δημοκρατία της Ναμίμπιας, αγγλικά: Republic of Namibia) είναι χώρα της Νότιας Αφρικής στην ακτή του Ατλαντικού. Συνορεύει, προς βορρά με την Ανγκόλα και τη Ζάμπια, προς ανατολάς με την Μποτσουάνα και προς νότο με τη Νότια Αφρική.

Έχει έκταση 825.418 τ.χλμ. και πληθυσμό (143η στον κόσμο) 2.596.037 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Πρωτεύουσά της είναι το Βίντχουκ (η ονομασία προέρχεται από την ολλανδική γλώσσα) και τα Αγγλικά είναι η επίσημη γλώσσα του κράτους.

Η Ναμίμπια είναι η ξηρότερη χώρα στην Υποσαχάρια Αφρική. Έχει κατοικηθεί από τους Σαν, Νταμάρα και Νάμα. Γύρω στον 14ο αιώνα, στη χώρα έφτασαν Μπαντού ως αποτέλεσμα της εξάπλωσης των Μπαντού. Από τότε, οι ομάδες Μπαντού, μια από τις οποίες είναι γνωστή ως Οβάμπο, κυριαρχούν στο πληθυσμό της χώρας από τα τέλη του 19ου αιώνα.

Από το 1948, με το Εθνικό Κόμμα στην εξουσία, η Νότια Αφρική εφάρμοσε την πολιτική του απαρτχάιντ, η οποία εφαρμόστηκε επίσης στη Νοτιοδυτική Αφρική.

Ανεξαρτητοποιήθηκε το 1990 από τη Νότια Αφρική, ωστόσο το Γουόλβις Μπέι και τα Νησιά Πένγκουιν παρέμειναν στη Νότια Αφρική μέχρι το 1994. Πριν αποτελούσε αποικία της Γερμανίας και ονομαζόταν Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Χάγκε Γκέινγκομπ.

Στον ύστερο 20ό αιώνα, εξεγέρσεις και απαιτήσεις για πολιτική εκπροσώπηση από Αφρικανούς πολιτικούς ακτιβιστές είχαν ως αποτέλεσμα την ανάληψη άμεσης ευθύνης από τον ΟΗΕ το 1966, αλλά η Νότια Αφρική διατήρησε ντε φάκτο τον έλεγχο της περιοχής. Το 1973 ο ΟΗΕ αναγνώρισε τον Οργανισμό Λαών της Νοτιοδυτικής Αφρικής ως επίσημο εκπρόσωπο του λαού της Ναμίμπιας. Στο κόμμα κυριαρχούσαν οι Οβάμπο, κύρια εθνική ομάδα της περιοχής. Μετά από συνεχιζόμενο ανταρτοπόλεμο, η Νότια Αφρική εγκατέστησε εσωτερική διακυβέρνηση στη Ναμίμπια το 1985.

Η Ναμίμπια έχει πληθυσμό 2,5 εκατομμυρίων ατόμων και μια σταθερή πολυκομματική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Η γεωργία, η κτηνοτροφία, ο τουρισμός και τα ορυχεία – όπως τα ορυχεία διαμαντιού, ουρανίου, χρυσού, αργύρου και μεταλλευμάτων – σχηματίζουν τη βάση της οικονομίας της χώρας. Η ξηρή, μεγάλη έρημος Ναμίμπ κάνει τη Ναμίμπια μια από τις πιο αραιοκατοικημένες χώρες στον κόσμο.

Η αναβαθμισμένη ημέρα 
είναι αντεπίθεση της Ανθρωπότητας
κατά της βαρβαρότητας αφού ο καθένας
μπορεί να θυμηθεί πια αυτό που ήθελαν
να ξεχάσουν οι κοινωνίες της λήθης
χάρη στην αντίσταση του Lemkin 
και του έργου του.

Το προοίμιο του ολοκαυτώματος, μια άβολη αλήθεια για τη Γερμανία

The conference of Berlin, as illustrated 
in "Die Gartenlaube" 1884 wiki/Berlin

Τριάντα χρόνια πριν από τον Χίτλερ και το ολοκαύτωμα των Εβραίων, Γερμανοί στρατιώτες πραγματοποίησαν στη Νοτιοδυτική Αφρική την πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα. Τουλάχιστον 75.000 Αφρικανοί εκτελέστηκαν ή εξουθενώθηκαν μέχρι θανάτου σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν παρόμοιες με αυτές των Ναζί, και μερικοί από τους πρωτεργάτες της γενοκτονίας είχαν πρωτεύοντα ρόλο στο ολοκαύτωμα της δεκαετίας του 1940.

Το μοίρασμα της Αφρικής

Το 1884, ο καγκελάριος Βίσμαρκ της Γερμανίας συγκάλεσε τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής στο Βερολίνο για να συμφωνήσουν τον καταμερισμό των αφρικανικών εδαφών. Στη συνέλευση συμμετείχαν 12 Ευρωπαϊκές δυνάμεις, οι ΗΠΑ και η Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά δεν προσκλήθηκε ούτε ένας Αφρικανός.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις μοίρασαν τα εδάφη της Αφρικής μεταξύ τους με βάση την «Αρχή της Ουσιαστικής Κατοχής». Σύμφωνα με αυτή την «Αρχή», κάθε περιοχή της αφρικανικής ηπείρου ανήκε στο κράτος που είχε ήδη αποικιακές εμπορικές ή διοικητικές δομές στα εν λόγω εδάφη. Μέχρι το 1902, τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν καταλάβει το 90% της αφρικανικής γης.

Cartoon of Bismarck carving-up Africa for the Europeans 1884 the scramble 
for africa the berlin conference 1884 1885 shutterstock editorial

Η Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική

Από όλα τα εδάφη που παραχωρήθηκαν στη Γερμανία, η Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική (η σημερινή Ναμίμπια) ήταν η μόνη περιοχή η οποία, παρότι σημαντικό μέρος της ήταν έρημος, είχε μεγάλες εκτάσεις κατάλληλες για κτηνοτροφία. Ωστόσο, οι εκτάσεις αυτές ανήκαν στους γηγενείς Αφρικανούς και χρησιμοποιούνταν από αυτούς. Η καλύτερη γη ανήκε στη φυλή των Χερέρο. Οι άποικοι ιδιοποιήθηκαν μεγάλο μέρος της γης των Χερέρο και των άλλων φυλών, όπως και πολλά πηγάδια και νερόλακκους, χωρίς τους οποίους οι Αφρικανοί και τα κοπάδια τους δεν μπορούσαν να επιβιώσουν.

Ένας από τους πρώτους κυβερνήτες της αποικίας (από το 1885 μέχρι το 1890) ήταν ο Χάινριχ Γκέρινγκ – ο πατέρας του Χέρμαν Γκέρινγκ, ο οποίος 20 χρόνια αργότερα έγινε το δεξί χέρι του Χίτλερ και ίδρυσε την περιβόητη Γκεστάπο. Οι άποικοι, πεπεισμένοι για τη φυλετική ανωτερότητά τους, η οποία τους εξασφάλιζε ότι δεν θα τιμωρούνταν από τις τοπικές αρχές, άρχισαν να μεταχειρίζονται τους γηγενείς με βαναυσότητα. Οι Χερέρο υπέστησαν δολοφονίες, βάναυσους ξυλοδαρμούς και βιασμούς γυναικών, δεν πληρωνόντουσαν για την εργασία τους στις φάρμες των αποίκων και δεν είχαν καμία δυνατότητα προσφυγής στη δικαιοσύνη.

Όταν οι Αφρικανοί άρχισαν να αντιστέκονται στις βιαιοπραγίες, οι Γερμανοί στρατιώτες και άποικοι βρήκαν αφορμή για να αρχίσουν να εξοντώνουν τους Χερέρο. Η φυλή κατάλαβε ότι έπρεπε να υπερασπιστεί τη γη της και την αξιοπρέπειά της.

Η αφορμή για την εξόντωση της φυλής

Η εξέγερση των Χερέρο άρχισε τον Ιανουάριο του 1904 και αρχικά περιορίστηκε σε μια σχετικά μικρή περιοχή. Όμως οι στρατιώτες και οι άποικοι δολοφονούσαν αδιάκριτα, γιατί ήθελαν να έχουν στη διάθεσή τους όλα τα εδάφη της αποικίας. Για παράδειγμα, στις 23 Ιανουαρίου, στρατιώτες επιτέθηκαν σε μια κοινότητα των Χερέρο, πυροβολώντας τους άμαχους Αφρικανούς, παρότι αυτοί είχαν δηλώσει εγγράφως την υποταγή τους στη Γερμανία.

Οι άποικοι, υποστηριζόμενοι από ακροδεξιούς πολιτικούς στη Γερμανία, άσκησαν πίεση στη γερμανική κυβέρνηση, ζητώντας από τον Κάιζερ να στείλει στρατό για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο όλων των εδαφών της αποικίας. Έξι μήνες αργότερα, γερμανικός στρατός με επικεφαλής το στρατηγό Λούτα φον Τρότα (Luthar von Trotha) αποβιβάστηκε στη χώρα. Ο φον Τρότα ανέλαβε στην ουσία τη διακυβέρνηση της αποικίας.

Ένα πρωτοφανές διάταγμα γενοκτονίας

Ο φον Τρότα ήταν ένας αδίστακτος ρατσιστής. Θεωρούσε ότι η ανωτερότητα των Γερμανών καθιστούσε κάθε διαβούλευση με τους γηγενείς ντροπή για την τιμή της Γερμανίας και ένδειξη αδυναμίας.

Ωστόσο η εξέγερση των Χερέρο είχε ουσιαστικά λήξει προτού φτάσει ο φον Τρότα με το στρατό του στην περιοχή. Οι Χερέρο είχαν απομακρυνθεί από τους γερμανικούς οικισμούς και είχαν συγκεντρωθεί κοντά στην τελευταία πηγή νερού πριν από την έρημο Καλαχάρι. Παρά την υποχώρηση των Χερέρο, ο φον Τρότα έστειλε το στρατό του εναντίον τους. Στις 11 Αυγούστου 1904 οι Γερμανοί περικύκλωσαν τους Χερέρο και άρχισαν να τους βομβαρδίζουν.

Οι στρατιώτες καταδίωξαν τους επιζώντες Χερέρο μέσα στην έρημο Καλαχάρι, όπου η επιβίωσή τους χωρίς πηγές νερού ήταν πολύ δύσκολη. Επιπλέον, οι στρατιώτες δηλητηρίασαν τα πηγάδια των Χερέρο και τις πηγές νερού στην περιοχή (μια τακτική που σύμφωνα με τη Συνθήκη της Χάγης του 1899 συνιστά έγκλημα πολέμου). Όμως ο φον Τρότα δεν σταμάτησε εκεί. Εξέδωσε ένα πρωτοφανές διάταγμα εξόντωσης (Vernichtungsbefehl) των Χερέρο, μια επίσημη εντολή γενοκτονίας, την οποία διάβασε στο στρατό του. Το διάταγμα κατέληγε ως εξής:
«Κάθε Χερέρο [που βρίσκεται] μέσα στα γερμανικά σύνορα, ένοπλος ή άοπλος, με ή χωρίς βοοειδή, θα εκτελεστεί. Δεν θα αναλάβω άλλες γυναίκες ή παιδιά, αλλά είτε θα επιστραφούν στους δικούς σας, ή θα εκτελεστούν. Αυτά τα λόγια τα απευθύνω στους Χερέρο. Ο μέγας στρατηγός του πανίσχυρου Κάιζερ, φον Τρότα.»
Ο φον Τρότα έδινε ξεκάθαρα μια εντολή εξόντωσης όχι μόνο όλων των ανδρών των Χερέρο, ακόμα και αμάχων κτηνοτρόφων, αλλά και των γυναικών και των παιδιών τους.

Στρατόπεδα συγκέντρωσης

Η εξόντωση των Χερέρο συνεχίστηκε μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου 1904, όταν ο φον Τρότα έλαβε τηλεγράφημα από το Βερολίνο που τον διέταζε να αποδεχθεί την παράδοση των Χερέρο. Ήδη, από τους 80.000 Χερέρο, μόνο περίπου 13.000 είχαν επιβιώσει. Για να πείσουν τους επιζώντες να παραδοθούν, οι Γερμανοί τους βεβαίωσαν ότι θα συγχωρούνταν για την εξέγερση τους και θα μπορούσαν να επιστρέψουν στα χωράφια τους.

Ωστόσο, παρά τις υποσχέσεις τους, οι αποικιακές αρχές χρησιμοποίησαν τότε μια διαφορετική μέθοδο εξολόθρευσης των επιζώντων: τη συγκέντρωση τους σε στρατόπεδα, όπου η επιβίωση ήταν δύσκολη έως αδύνατη, λόγω της έλλειψης φαγητού, τους συνεχείς ξυλοδαρμούς και την εξουθενωτική καταναγκαστική εργασία. Οι αιχμάλωτοι στα στρατόπεδα κοντά στον Ατλαντικό αντιμετώπιζαν επιπλέον το έντονο κρύο που κυριαρχεί για μερικούς μήνες στην ακτή της Ναμίμπια, λόγω του ψυχρού θαλάσσιου ρεύματος Benguele που προέρχεται από τα πελάγη της Ανταρτικής.

A photograph of chained Herero and Nama prisoners during the genocide
A photograph of chained Herero and Nama
prisoners during the genocide, around 1900

Παρόμοια ήταν και η αντιμετώπιση μιας άλλης φυλής, των Νάμα, οι οποίοι αντιστάθηκαν στους Γερμανούς όταν αντιλήφθηκαν τι είχαν υποστεί οι Χερέρο. Μέχρι το 1909, τουλάχιστον 65.000 Χερέρο (το 80% του πληθυσμού της φυλής) και 10.000 Νάμα (το 50% της φυλής) είχαν εξοντωθεί από τις εκτελέσεις και τις κακουχίες.

Προσχέδιο του ολοκαυτώματος

Η μεταχείριση των αιχμαλώτων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν παρόμοια με αυτή που υπέστησαν 30 χρόνια αργότερα οι Εβραίοι και άλλοι κρατούμενοι των Ναζί: κακουχίες, βασανιστήρια, εξουθένωση λόγω πείνας και σκληρής εργασίας. Μια άλλη ομοιότητα ήταν η αρίθμηση των αιχμαλώτων. Κάθε αιχμάλωτος είχε έναν αριθμό σε ταμπελίτσα κρεμασμένη στο λαιμό του. Στα μετέπειτα στρατόπεδα των Ναζί, παρόμοιοι αριθμοί ζωγραφίζονταν με τατουάζ στα χέρια των κρατουμένων.

Όσοι αιχμάλωτοι δεν πέθαιναν από την πείνα και τις κακουχίες, «νοικιαζόντουσαν» από το στρατό σε ιδιωτικές εταιρείες για καταναγκαστική εργασία: άντρες, γυναίκες, ακόμα και παιδιά άνω των 6 ετών. Μερικές εταιρείες ήταν αρκετά μεγάλες ώστε να τους επιτραπεί να έχουν δικά τους στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι θάνατοι των αιχμαλώτων καταγραφόντουσαν επακριβώς από τις αρχές. Τα σχετικά αρχεία ανέφεραν ως αιτία θανάτου στις περισσότερες περιπτώσεις «λόγω εξάντλησης».

Για παράδειγμα, στην εταιρεία Lenz είχαν κατανεμηθεί 2.014 αιχμάλωτοι για να δουλέψουν στην κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών. Σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας, τα 2/3 των αιχμαλώτων είχαν πεθάνει μετά από 6 μήνες καταναγκαστικής εργασίας. Παρόμοια ήταν η θνησιμότητα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο σκοπός των οποίων ήταν η εξόντωση των αιχμαλώτων. Από τους 1.732 Νάμα που στάλθηκαν στο διαβόητο στρατόπεδο του Shark Island, 1.032 πέθαναν μέσα σε 7 μήνες. Όπως έχει σχολιάσει ο καθηγητής ιστορίας Ben Madley του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια:

«Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Shark Island αποτέλεσε ξεκάθαρα ένα προσχέδιο για τα στρατόπεδα εξόντωσης του καθεστώτος των Ναζί».

Παρόμοια, οι συγγραφείς του βιβλίου «Το ολοκαύτωμα του Κάιζερ», David Osuloga και Casper Erichsen, αναφέρουν ότι:

«Η κατανόηση του τι ήταν ο ναζισμός και από που προέρχονταν οι υποβόσκουσες φιλοσοφίες του είναι μάλλον ατελής, εάν δεν ερευνήσουμε τι συνέβη στην Αφρική [την εποχή] του Κάιζερ Γουλιέλμου Β’».

Ο αριθμός των Χερέρο ή των Νάμα που πέθαναν από τις κακουχίες ή την πείνα δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια. Μεγάλες εκτάσεις με πρόχειρους τάφους είναι εμφανείς σε διάφορα μέρη της Ναμίμπια ακόμα και σήμερα. Αεροφωτογραφίες μιας έκτασης κοντά στην πόλη Swakopmund δείχνουν ένα μακάβριο τοπίο με χιλιάδες τάφους: κάθε κουκκίδα στις φωτογραφίες αντιστοιχεί σε έναν πρόχειρο ρηχό τάφο.

EVERY DOT IS A HERERO GRAVE IN SWAKOPMUND

Τα στρατόπεδα καταργήθηκαν το 1908. Όσοι Χερέρο και Νάμα είχαν επιζήσει, πουλήθηκαν -ουσιαστικά ως σκλάβοι – σε Γερμανούς αποίκους. Οι άποικοι παραποίησαν την ιστορία της εξέγερσης και της εξόντωσης των γηγενών, παρουσιάζοντας τη γενοκτονία σαν έναν ένδοξο πόλεμο. Το πιο σημαντικό μνημείο για τη «νίκη» των Γερμανών κατά των Χερέρο βρίσκεται μέχρι σήμερα σε τοποθεσία που υπήρχε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, ενώ κανένα μνημείο δεν έχει αναγερθεί στη Ναμίμπια για τα θύματα της γενοκτονίας.
 
Προοίμιο του ναζισμού
 
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είχαν μια άλλη φρικτή ομοιότητα με τα αντίστοιχα των Ναζί. Οι φρουροί σε στρατόπεδα όπως στο Shark Island έλαβαν μέρος στις «φυλετικές έρευνες» που χρησιμοποιήθηκαν ως δικαιολογία για την εξόντωση των Αφρικανών. Οι στρατιώτες πουλούσαν νεκροκεφαλές των Χερέρο σε γερμανικά μουσεία και «επιστήμονες».

Kομμένο κεφάλι Αφρικανού – σοκαριστικό
Kομμένο κεφάλι Αφρικανού

Ένας πρωτεργάτης τέτοιων «ερευνών» ήταν ο Eugene Fischer, ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή το 1908. Ο στόχος του ήταν να δείξει ότι η μαύρη φυλή ήταν κατώτερη της Αρίας, χρησιμοποιώντας μετρήσεις κρανίων για να υποστηρίξει ότι οι Αφρικανοί ήταν «υπάνθρωποι» (Untermenschen). Οι ιδέες του αποτέλεσαν τις βάσεις για τις ρατσιστικές θεωρίες των Ναζί. Ο διαβόητος «άγγελος του θανάτου» του Άουσβιτς, Γιόζεφ Μένγκελε, ακολούθησε επακριβώς το παράδειγμα του Fischer, στέλνοντας νεκροκεφαλές σε γερμανικά ινστιτούτα για παρόμοιες «έρευνες».

Ένας από τους βετεράνους της γενοκτονίας στη Ναμίμπια ήταν ο αξιωματικός (και μετέπειτα στρατηγός) Franz Ritter von Epp. Επιστρέφοντας στη Γερμανία, ο von Epp είχε ηγετικό ρόλο στην ακροδεξιά παραστρατιωτική οργάνωση των Freikorps. Το 1919 η κυβέρνηση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας χρησιμοποίησε τους Freikorps για να πνίξει στο αίμα την εξέγερση των Σπαρτακιστών στο Βερολίνο, και τη Σοβιετική Δημοκρατία της Βαυαρίας στο Μόναχο. Ο Ρούντολφ Χες, ο Χάινριχ Χίμλερ και άλλοι μετέπειτα ηγέτες των Ναζί ήταν μέλη των Freikorps και επηρεάστηκαν από την ιδεολογία του von Epp, ο οποίος στα συλλαλητήρια των Ναζί στη Νυρεμβέργη στεκόταν περήφανα δίπλα στο Χίτλερ.

Εκπρόθεσμη η αναγνώριση της γενοκτονίας

Τα συμβάντα σχετικά με τη γενοκτονία δεν ήρθαν στη δημοσιότητα για πολλά χρόνια. Η μόνη εξαίρεση ήταν μια έκθεση που εκδόθηκε από το Βρετανικό Τυπογραφείο το 1918. Ωστόσο, όπως επισήμανε ο καθηγητής ιστορίας Jan-Bart Gewald του πανεπιστημίου Leiden της Ολλανδίας, η δημοσίευση έγινε με σκοπιμότητα. Η βρετανική αποικιακή διοίκηση της Νότιας Αφρικής προέβη στη δημοσίευση της έκθεσης απλά και μόνο για να πιέσει τη γερμανική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις μετά τη λήξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1928, όταν η Βρετανία και η Γερμανία είχαν πλέον συμφωνήσει μεταξύ τους την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Νοτιοδυτικής Αφρικής, η έκθεση αποσύρθηκε και όλα τα αντίτυπα της που δεν είχαν αρχειοθετηθεί καταστράφηκαν.

Μετά την ήττα της Γερμανίας στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής ανέλαβε τη διοίκηση της Νοτιοδυτικής Αφρικής, και το 1948 επέβαλε το ρατσιστικό καθεστώς του απαρτχάιντ στη χώρα. Ακόμα και όταν η Ναμίμπια απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Νότια Αφρική το 1990, η γενοκτονία των Χερέρο και των Νάμα δεν αναγνωρίστηκε. Σήμερα περίπου 4.000 – κυρίως λευκοί – αγρότες κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος της γης των δύο φυλών που ιδιοποιήθηκαν οι άποικοι στις αρχές του 20ου αιώνα. Ενώ οι απόγονοι των γηγενών που εκδιώχθηκαν από τη γη τους βρίσκονται εκτοπισμένοι σε οριοθετημένες ημιέρημες εκτάσεις.

Οι σημερινοί αρχηγοί των Χερέρο προσέφυγαν το 2001 σε δικαστήρια των ΗΠΑ ζητώντας αποζημίωση 2 δις. δολαρίων από τη γερμανική κυβέρνηση για να αγοράσουν τη γη των προγόνων τους. Η Γερμανία δεν έχει προσφέρει μέχρι στιγμής αποζημίωση, ούτε έχει αναγνωρίσει επίσημα τη γενοκτονία. Η μοναδική γερμανική παραχώρηση έγινε το 2004, στην τελετή για την εκατονταετή επέτειο της γενοκτονίας, όταν η τότε Υπουργός Ανάπτυξης της Γερμανίας Heidi Marie Wiecworek-Zeul μίλησε στους Χερέρο που είχαν συγκεντρωθεί, λέγοντας τους:

«Σήμερα θέλω να αναγνωρίσω τη βία που επιβλήθηκε από τις αρχές της γερμανικής αποικίας στους προγόνους σας, ιδιαίτερα στους Χερέρο και στους Νάμα. Οι θηριωδίες, οι δολοφονίες και τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εκείνη την εποχή σήμερα ονομάζονται γενοκτονία. Και σήμερα ένας άλλος στρατηγός φον Τρότα θα διώκονταν και θα καταδικάζονταν. … σας ζητώ να συγχωρήσετε τα αμαρτήματά μας και την ενοχή μας».

Παρότι η υπουργός ζήτησε από τους Χερέρο να φερθούν μεγαλόψυχα, η στάση της Γερμανίας ήταν κάθε άλλο παρά μεγαλόψυχη. Παρά τις πιέσεις του προέδρου του γερμανικού Κοινοβουλίου, ο οποίος έγραψε άρθρο στην εφημερίδα Die Zeit το 2015, χαρακτηρίζοντας την εξόντωση των Χερέρο και Νάμα ως γενοκτονία, και του αριστερού κόμματος Die Linke που κατέθεσε πρόταση το 2015 στο Κοινοβούλιο για την αποζημίωση των απογόνων των θυμάτων, η Γερμανία δεν έχει αναγνωρίσει επίσημα τη γενοκτονία και δεν έχει προσφέρει αποζημίωση, ενώ ο πρόεδρος της Γερμανίας δεν δέχθηκε να συναντήσει την αντιπροσωπεία των Χερέρο που επισκέφθηκε τη Γερμανία το 2015.

Μια άβολη αλήθεια

Ο αντιπρόσωπος της Γερμανίας στις διαβουλεύσεις με αντιπροσωπία των Χερέρο το Νοέμβριο του 2016 στη Ναμίμπια δήλωσε εμφατικά ότι η γενοκτονία των Αφρικανών δεν μπορεί να συγκριθεί με το ολοκαύτωμα. Ωστόσο, η γενοκτονία των Χερέρο και των Νάμα υποδεικνύει ότι η ναζιστική εποχή δεν αποτελεί τη μόνη «εκτροπή» στην ιστορία της Γερμανίας. Η εν λόγω εκτροπή είχε προηγούμενο, πάνω στο οποίο βασίστηκαν οι θηριωδίες του ναζιστικού καθεστώτος. Όπως έχει σχολιάσει ο Jürgen Zimmerer, καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου:

«Το κοινό τείνει να βλέπει τη ναζιστική περίοδο ως εκτροπή μιας κατά τα άλλα λαμπρής ιστορίας. Όμως εξετάζοντας την αποικιακή μας ιστορία βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πολύ άβολο θέμα».

Σήμερα οι Χερέρο και οι Νάμα είναι ουσιαστικά εκτοπισμένοι από την πατρική τους γη, η οποία βρίσκεται στα χέρια των απογόνων των βασανιστών των προγόνων τους. Η διεθνής αναγνώριση της γενοκτονίας θεωρείται εκπρόθεσμη, διότι η Σύμβαση για τις Γενοκτονίες του ΟΗΕ (Ψήφισμα 260) ισχύει μόνο για συμβάντα μετά τις 12 Ιανουαρίου 1951. Οι Χερέρο και οι Νάμα συνεχίζουν μόνοι τον αγώνα τους για την αναγνώριση της γενοκτονίας και των δικαιωμάτων τους: στις 5 Ιανουαρίου 2017 υπέβαλλαν νέα προσφυγή στα δικαστήρια των ΗΠΑ για αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Και ενόσω η αναγνώριση της θηριωδίας και η δικαίωση των θυμάτων εκκρεμεί, το φάσμα της πρώτης γενοκτονίας του 20ου αιώνα θα εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τη Γερμανία.

Το βάθος της 9 Δεκεμβρίου
με την αναφορά
που κάνει στο 1948
και στην πρώτη
εμφάνιση του όρου
γενοκτονία στην Χάρτα
των Ηνωμένων Εθνών
χάρη στο έργο του Lemkin
έχει αποκτήσει ένα βάθος
που ξεπερνά 
τον επετειακό χαρακτήρα
και αυτό προβληματίζει
όλους τους γενοκτόνους
που προσπαθούν
να κρυφτούν μέσω της λήθης
της βαρβαρότητας.

Μια ξεχασμένη γενοκτονία - Χερέρο: Η φυλή – θύμα 
γενοκτονίας των Γερμανών με το βικτωριανό ντύσιμο

fashion herero dresses designs Χερέρο: Η φυλή θύμα γενοκτονίας των Γερμανών με το βικτωριανό ντύσιμο
fashion herero dresses designs

Χερέρο: Η φυλή – θύμα γενοκτονίας της γερμανικής αποικιοκρατίας

Αν ταξιδέψει κάποιος προς τη Ναμίμπια θα έρθει αντιμέτωπος με το εξής παράδοξο: Μια αφρικανική φυλή, η Χερέρο, έχει υιοθετήσει το βικτωριανό ντύσιμο κάτω από τον καυτό ήλιο… Πώς συνέβη αυτό;

Η ιστορία της αποικιοκρατίας μας φέρνει συχνά τους πολιτικούς επιστήμονες μπροστά σε διάφορα παράδοξα φαινόμενα. Κάθε χώρα έχει επηρεαστεί διαφορετικά σε σχέση με μια άλλη. Ακόμα και γειτονικές χώρες, με ίδια αποικιοκρατική δύναμη, μπορεί να έχουν άλλες προσλαμβάνουσες από την επαφή τους με το ξένο στοιχείο.

Μέχρι σήμερα τα σύνορα των αφρικανικών χωρών σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό στο πώς ”έκοψαν” οι ξένοι άποικοι την μαύρη ήπειρο ώστε να τη μοιράσουν μεταξύ τους. Πολλές φυλές χωρίστηκαν σε 2-3 κράτη, χωρίς να ληφθούν υπόψη των αποικιοκρατών. Αυτό οδήγησε ακόμα και εντός της χώρας σε αποκλίσεις μεταξύ των φυλών που συνυπήρχαν.

Υπήρξαν φυλές που συνεργάστηκαν με τις αποικιακές δυνάμεις και επηρεάστηκαν από το δυτικό τρόπο ζωής, υπήρξαν και φυλές που αντέδρασαν έντονα ενάντια στο καταπιεστικό σύστημα.

Στην περίπτωση των Χερέρο υπάρχει εξήγηση γιατί υιοθέτησαν το αποικιακό στιλ ντυσίματος:. Έχουμε μια φυλή η οποία αντέδρασε έντονα εναντία στους Γερμανούς αποίκους και υπέστη μια γενοκτονία στην οποία έχασε το 80% του συνολικού της πληθυσμού, η φυλή που βρίσκεται σήμερα στην Ναμίμπια η οποία θεωρείται «οι καθαροί Χερέρο» ντύνονται μέχρι σήμερα με το στυλ ντυσίματος των τότε σεμνότυφων αποικιοκρατών.


Χρησιμοποιούν το βικτοριανό στυλ με έντονα χρώματα. Χρώματα που αγαπούν πολλές αφρικανικές φυλές και είναι σαν να έχουν προσαρμόσει ένα αποικιοκρατικό στοιχείο στην φυλετική τους κουλτούρα. Σαν να δηλώνουν πως και αυτό είναι μέρος της κληρονομιάς τους και δεν το απεμπολούν. Αντίθετα το ‘αγκαλιάζουν” το ”προσαρμόζουν και γίνονται ζωντανή μνήμη όλων των φρικαλεοτήτων που οι πρόγονοι τους υπέστησαν από τη γερμανική αποικιοκρατία στην Αφρική.

Ποιοι ήταν οι Χερέρο πριν από τη Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική;

Οι Χερέρο ήταν μια φιλήσυχη φυλή νομάδων κτηνοτρόφων οι οποίοι από το 17ο αιώνα κινούνταν μεταξύ της σημερινής Αγκόλα, Μποτσουάνα και Ναμίμπια. Ζούσαν μια ήρεμη ζωή μέχρι το 19ο αιώνα, όταν άρχισαν τις εχθροπραξίες με μια άλλη αφρικανική φυλή η οποία εισέβαλε στα μέρη τους από τα νότια, τους Νάμα. Οι Νάμα ήδη είχαν έρθει σε επαφή με δυτικούς εμπόρους και είχαν οπλιστεί εξοβελίζοντας τους Χερέρο από τα μέρη τους.

Σύντομα μια άλλη γνωστή μας πολεμόχαρη φυλή, αυτή των Γερμανών λευκών αποφάσισε στα τέλη του 19ου αιώνα να κατακτήσει ένα κομμάτι της περιοχής με το ετσιθελισμό που διακρίνει πάντα τους αποικιοκράτες αυτής της γης και την ονομάσει Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική.

Ακολούθησαν 35χρόνια σκληρής γερμανικής αποικιοκρατίας, με τον πληθυσμό των Χερέρο και τον Νάμα να αποδεκατίζεται. Από το 1884 έως το 1919, το 80% των Χερέρο και το 40% των Νάμα είχαν πέσει νεκροί.

Η ζωή στην Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική

Η Γερμανία έγινε ενιαία κρατική οντότητα μόλις το 1871, πολλούς αιώνες αργότερα σε σχέση με τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις της Αγγλίας και της Γαλλίας. Τα γερμανικά κρατίδια όμως, με πρώτη και καλύτερη την Πρωσία είχαν δημιουργήσει προηγουμένως μια ”κοινή ταυτότητα” και κουλτούρα για τα γερμανικά φύλα της περιοχής. Είχαν ”ένα κοινό ηρωικό παρελθόν”, μια αντίληψη ανώτερης και αγνής φυλής των γερμανόφωνων λαών. Αυτό δημιούργησε στο μυαλό της νεοσύστατης γερμανικής χώρας, από νωρίς, το φαντασιακό πως είχαν μια αποστολή σε αυτή την ζωή .. Να δείχνουν πόσο ανώτεροι είναι όσο το δυνατόν συχνότερα στους πιο αδύναμους αυτής της γης… Αυτή η αντίληψη τους οδήγησε σε 2 παγκόσμιους πολέμους.Όχι πως οι Άγγλοι και οι Γάλλοι ήταν καλύτεροι στο θέμα της αποικιοκρατίας αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε και με ένα συμπλεγματικό κατακτητή, ο οποίος προσπαθεί να αποδείξει σε όλους και κυρίως στα ανταγωνιστικά αποικιοκρατικά κράτη πόσο στιβαρός είναι.

Το αναμενόμενο ήταν να γίνεται απίστευτα σκληρός στην καθημερινότητα. Άλλαξε το τρόπο ζωής των φυλών. Έντυσε τις γυναίκες με βικτωριανά ρούχα από την κορφή ως τα νύχια και τους άνδρες με στρατιωτικά ρούχα ώστε να μάθει στις μεν σεμνότητα και στους δε πειθαρχία.

βρετανοί στρατιώτες με λεηλατημένα αντικείμενα το 1897 στην Αφρικήστο Βρετανικό Μουσείο
Βρετανοί στρατιώτες με λεηλατημένα αντικείμενα 
το 1897 στην Αφρική - στο Βρετανικό Μουσείο

Η φυλή αυτή για αιώνες κυκλοφορούσε σχεδόν γυμνή από περιοχή σε περιοχή, λάτρευε δικούς της θεούς και χόρευε για εκείνους μιμούμενη τις κινήσεις των ζώων ξαφνικά βρέθηκε ντυμένη με ρούχα μακριά, δυσκολοφόρετα, που δεν επέτρεπαν, όχι να τρέξεις, έπρεπε να μάθεις να περπατάς εκ νέου με έναν κομψό βηματισμό. Εκατοντάδες χριστιανές γυναίκες δέχτηκαν να κάνουν το μακρύ ταξίδι στην Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική για να διδάξουν «στις μικρές μαύρες αμαρτωλές» το πώς να κρύβουν το σώμα τους κάτω από βαριά φορέματα και να συμπεριφέρονται κομψά και να λατρεύουν τον Θεό των λευκών.

Οι άνδρες, ντυμένοι με στρατιωτικές στολές έπρεπε να μάθουν να ζουν όπως ένας «καλός Γερμανός πολίτης», χωρίς βέβαια θεωρούν τους εαυτούς τους ίσους με τους λευκούς Γερμανούς πολίτες. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να προσαρμοστούν για να τους ανέχονται οι λευκοί η οποίοι δεν ξεπερνούσαν τους 2.600 κατοίκους σε μια χώρα η οποία είχε την μισή έκταση της Γερμανίας.

herero and namaqua genocide

Ένα τεράστιο ανθρώπινο λούνα παρκ, όπου ελάχιστοι άνθρωποι,συμπεριφέρονταν στις φυλές όπως τα μωρά στις κούκλες. Τους έντυναν, τους ξέντυναν, τους μάθαιναν τρόπους και τους κακομεταχειριζόταν αν ”δεν υπάκουαν ”ή ακόμα και όταν υπάκουαν.

Η ειρωνεία σε αυτή την ιστορία είναι πως οι Γερμανοί αντέγραφαν, ένα κατά την γνώμη τους πετυχημένο μοντέλο ζωής, το οποίο ήταν αγγλικό ενώ η ίδια η Αγγλία ασφυκτιούσε μέσα σε αυτό. Η βικτωριανή εποχή ήταν για την ανώτερη τάξη μια περίοδος αυστηρού savoir -vivre. Είχε πολλές ετικέτες ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας. Οι άνθρωποι που το δημιούργησαν δεν μπορούσαν να το ακολουθήσουν και κάποιοι άλλοι προσπαθούσαν να το εφαρμόσουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά ως το ιδανικό πρότυπο ζωής και εξαγνισμού της ανθρωπινής φύσης..

Η τραγική ειρωνεία, αν το πάμε βαθμηδόν, είναι φυσικά ότι οι απόγονοι αυτών των δυναστών που πηγαίνουν κατά ορδές στα μέρη της Αφρικής ως τουρίστες επιθυμώντας να βρουν «την αγνή και παρθένα ψυχή των Αφρικανών» μετά από τόσα χρόνια ξένης καταπίεσης.

The Herero and Nama genocide was the first genocide of the 20th century

Δεν έμειναν βέβαια στην προσπάθεια να τους ”παιδέψουν” ως καλούς πολίτες, αλλά τους χρησιμοποιούσαν και σαν φθηνή εργατική δύναμη για τις αγροτικές καλλιέργειες των λευκών αγροτών ή στις βαριές σιδηροδρομικές εργασίες. Τους κατέστρεψαν την γη και τα ζώα τους για ασήμαντες αφορμές. Τους έκοβαν την πρόσβαση στο νερό ή στην τροφή΄των ζώων με σκοπό να τους αναγκάσουν να τα πουλούν σε εξευτελιστικές τιμές τους πλούσιους λευκούς κτηνοτρόφους.

Maherero vs Von Trotha: Η γενοκτονία των Χερέρο και Νάμα

Οι δύο φυλές αντιστάθηκαν απέναντι στους Γερμανούς αλλά λόγο της κακής οργάνωσης των φυλών τους , καμία από αυτές τις φυλές δεν ήταν πολεμική, εύκολα οι Γερμανοί κατάφερναν να τους κάμψουν.

Central figure Lieutenant General Lothar von Trotha, the Oberbefehlshaber (Supreme Commander) of the protection force in German South West Africa, in Keetmanshoop during the Herero uprising, 1904.
Γερμανοί αξιωματικοί στη νοτιοδυτικοί Αφρική. 
Central figure Lieutenant General Lothar von Trotha, 
the Oberbefehlshaber (Supreme Commander) of the protectionforce
in German South West Africa, in Keetmanshoop during the Herero uprising, 1904.

Το Γενάρη του 1904, ο Samuel Maharero (Σάμιουελ Μαχάρέρο 1856, Ναμίμπια
- 14 Μαρτίου 1923), από τη φυλή των Χερέρο ξεσηκώνεται ενάντια στους Γερμανούς αποίκους. Σημειώνει πολλές στρατιωτικές επιτυχίες. Μέχρι την στιγμή φτάνει ο νέος στρατιωτικός Γερμανός διοικητής Lothar Von Trotha με 15.000 Γερμανούς στρατιώτες.

ο Samuel Maharero (Σάμιουελ Μαχάρέρο 1856, Ναμίμπια  - 14 Μαρτίου 1923)
ο Samuel Maharero (Σάμιουελ Μαχάρέρο 
1856, Ναμίμπια - 14 Μαρτίου 1923)

Το Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, γίνεται η αποφασιστική μάχη του Waterberg, η οποία οδήγησε στην γενοκτονία των φυλών Χερέρο και Νάμα.

Παρά την αριθμητική υπεροχή των φυλών, οι περισσότεροι ήταν εξοπλισμένοι με σπαθιά, δόρια και μαχαίρια ενώ οι περίπου 1.500 Γερμανοί που έλαβαν μέρος στην μάχη κρατούσαν πυροβόλα όπλα. Οι Χερέρο, αν και διπλάσιοι, δεν μπόρεσαν να τους νικήσουν. Απωθήθηκαν εκτός των γερμανικών συνόρων με βίαιο τρόπο στην έρημο. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν από τη δίψα και την πείνα.

Surviving Herero after the escape through the arid desert of Omaheke, c. 1907
Surviving Herero after the escape through the arid desert of Omaheke, c. 1907

Λίγους μήνες αργότερα, στις 2 Οκτωβρίου του 1904, οι Γερμανοί έδωσαν διαταγή να πυροβολείται οποιοδήποτε Χερέρο προσπαθούσε να περάσει μέσα στα γερμανικά σύνορα, είτε έφερε πολεμικό εξοπλισμό είτε όχι.

Αξίζει να σημειωθεί πως στις μικρές σημαντικές νίκες των φυλών, πάντα οι γυναίκες και τα παιδιά των Γερμανών αντιμετωπίστηκαν με σεβασμό, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν έγινε όταν οι φυλές νικήθηκαν. Γυναίκες και παιδιά είχαν ακριβώς την ίδια φρικτή μοίρα με τους άνδρες εξεγερμένους. Πέθαναν από ασθένειες, ασιτία και λειψυδρία και παρά τις όποιες ειρηνικές διαπραγματεύσεις με τις γερμανικές αρχές, ποτέ δεν δέχτηκαν ούτε καν να αφήσουν τα παιδιά να περάσουν εντός της χώρας.

Το Βερολίνο στις αρχές του 1905 έδωσε εντολή όσοι είχαν απομείνει ζωντανοί να μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης καταναγκαστικής εργασίας για τους σιδηροδρόμους στην περιοχή της σημερινής Ναμίμπια, με το δυσοίωνο όνομα “Νησί του Καρχαρία”.


Ενδεικτικό για την κατάσταση που επικρατούσε σε αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης ήταν, πως πολλοί που κατάφεραν να επιβιώσουν στις σκληρές συνθήκες της ερήμου, όταν άκουσαν πως θα μεταφερθούν στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, αυτοκτόνησαν.

Η ζωή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης

Στα 2 χρόνια που έμεινε ανοικτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης του νησιού Καρχαρία μεταφέρθηκαν περίπου 10.000 Χερέρο. Όλοι άνδρες, γυναίκες, παιδιά δούλευαν σε βαριά καταναγκαστικά έργα. Λάμβαναν ελάχιστη τροφή και νερό τόσο όσο να μπορούν να στέκονται στα πόδια τους.

Οι Γερμανοί στρατιώτες, γιατροί αλλά και ξένοι που επισκέφτηκαν το στρατόπεδο έγραψαν στα απομνημονεύματα τους σκληρές ιστορίες για το τρόπο που ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι.

zachariah the true confessions of charlotte doyle-african-americans-mississippi

Οι βιασμοί ήταν συχνό φαινόμενο και δεν έκαναν διακρίσεις στο φύλο ή στην ηλικία. Οι ασθένειες όπως ο τύφος, η φυματίωση και οι δερματικές παθήσεις, όπως η λέπρα, ξεσπούσαν συχνά ανάμεσα στους φυλακισμένους που ζούσαν σε υγρά κελιά μαζί με ποντίκια, χωρίς καθαρά ρούχα και σκεύη μαγειρικής.

Συχνά, όταν οι άνδρες αντιδρούσαν απέναντι στην κακομεταχείριση μαστιγώνονταν για παραδειγματισμό μπροστά σε όλους ενώ αν συνέχιζαν να αντιστέκονται τους εκτελούσαν με αποκεφαλισμό βάζοντας τις μητέρες τους, τις γυναίκες τους ή και τις κόρες τους να βράσουν τα κεφάλια τους και έπειτα με προσοχή να βγάλουν το δέρμα, το κρέας και τα λοιπά όργανα παραδίδοντας τα κρανιά τους στους Γερμανούς στρατιώτες. Την ίδια βέβαια τύχη είχαν γυναίκες ή και παιδιά. Τα κρανία, ο εγκέφαλος και τα μάτια μεταφερόταν σε σπουδαίες ιατρικές σχολές στην Γερμανία για να εξεταστούν και να βγουν τεκμηριωμένα πορίσματα με επιστημονική βούλα που κατέληγαν πάντα «Οι λευκοί είναι ανώτεροι από τους μαύρους».

Head of Shark Island prisoner used for medical experimentation.

Αυτό το κολαστήριο, έκλεισε τις πόρτες του το 1907. Οι φυλακισμένοι, μεταφέρθηκαν σε άλλο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου συνέχιζαν να πεθαίνουν σαν τις μύγες με λίγο καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. To 1908, 4 χρόνια μετά την νίκη τους, οι Γερμανοί αποφάσισαν πως τιμώρησαν αρκετά τις φυλές για τον ξεσηκωμό τους και τους άφησαν να φύγουν ελεύθεροι. Από τους 60.000 Χερέρο είχαν απομείνει 17.000

Γερμανία: Από το δεν αναγνωρίζω καμιά γενοκτονία στο...«Ίσως να την αναγνωρίσω στα επόμενα δύο χρόνια».

Παρότι από το 2004 υπάρχει δημόσια δήλωση της Heidemarie Wieczorek-Zeul για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Χερέρο από τους Γερμανούς, επίσημα το γερμανικό κράτος δεν την έχει αναγνωρίσει ποτέ. Αντίθετα την ίδια εποχή δήλωσε πως η Wieczorek-Zeul εξέφραζε δικές τις απόψεις επί του θέματος και όχι επίσημες αποφάσεις.

Το γερμανικό κράτος κατά την συνήθη τακτική δεν αποδέχεται πως διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε καμία περίπτωση. Το είδαμε και στις δικές μας περιπτώσεις αποζημιώσεων, στα δικά μας τοπικά «ολοκαυτώματα».

Η κυβέρνηση της Ναμίμπια έχει ασκήσει πιέσεις όλα αυτά τα χρόνια έστω και για μια επίσημη δημόσια συγγνώμη για την γενοκτονία σαν ηθική δικαίωση. Βέβαια, μια επίσημη συγγνώμη θα επισύρει και μια σειρά διεκδικήσεων αποζημιώσεων των απογόνων, αποζημιώσεις που δε δέχεται η Γερμανία να πληρώσει.

Το 2017, αρκετοί Χερέρος και Νάμα κατέφυγαν σε δικαστήρια της Νέας Υόρκης με σκοπό να διεκδικήσουν αποζημιώσεις. Το γερμανικό κράτος δεν εμφανίστηκε ποτέ στο δικαστήριο, ούτε αποδέχτηκε ποτέ να συνομιλήσει με εκπροσώπους των φυλών επί του θέματος.

Τα τελευταία χρόνια, το γερμανικό κράτος προσπαθεί να χειριστεί την υπόθεση με τρόπο ώστε να αναγνωρίσει εν μέρει «το κακό» που διέπραξε, χωρίς να χρησιμοποιηθεί ο όρος γενοκτονία. Να προσπαθήσει να απαλύνει τις πληγές που άφησαν πίσω οι εχθροπραξίες και να στηρίξει ηθικά τους απογόνους των φυλών.

Σε ένδειξη καλής συνεργασίας των δύο χώρων, μόλις πέρσι τον Αύγουστο του 2018, η γερμανική κυβέρνηση, έστειλε στο Εθνικό Μουσείο της Ναμίμπια τα κρανία των Χερέρο που είχαν χρησιμοποιήσει για τις ρατσιστικές τους μελέτες. Τα έστειλαν στις 28 Αυγούστου, 2 μέρες μετά την εθνική γιορτή της Ναμίμπια στις 26 Αυγούστου όπου η φυλή των Χερέρο γιορτάζει την εξέγερση της απέναντι στους Γερμανούς αποικιοκράτες και φέρει την διπλή ονομασία Samuel Maherero ή γιορτή της Κόκκινης σημαίας.

Τέλος, το γερμανικό κράτος άφησε να εννοηθεί τόσο προς το ναμιμπιανό κράτος, όσο και απέναντι στις φυλές πως ουσιαστικά δε χρωστά τίποτα μια και τόσα χρόνια βοηθά την χώρα μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων να δημιουργήσει σύγχρονες υποδομές και πιθανόν στο μέλλον να συνεχίσει να το κάνει επικεντρωμένη στις περιοχές που διαμένουν οι Χερέρο και οι Νάμα.

Όταν διαβάζεις την ιστορία της Ναμίμπιας
βλέπεις ότι όλοι προσπάθησαν
να σβήσουν τα ίχνη της γενοκτονίας
που διέπραξε η Γερμανία ως Αυτοκρατορία
μεταξύ 1904-1908.
Όμως υπήρχαν και προηγούμενα δεδομένα.
Γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεχάσεις
το Συνέδριο του Βερολίνου το 1884
όταν μοιράστηκε η Αφρική.
Στο βαθύ παρελθόν
τα γερμανικά δεδομένα
έχουν αλλάξει την ιστορία ενός λαού.
Έτσι ακόμα και τώρα
τεράστιες ιδιοκτησίες
ανήκουν
στους γερμανούς απογόνους
κι όχι στη Ναμίμπια και τον λαό της.
Το απαράδεκτο συνεχίζεται
ακόμα και με τις διαπραγματεύσεις
σε κρατικό επίπεδο
αφού δεν έχουν δικαίωμα παρέμβασης
πράγμα το οποίο είναι απαράδεκτο.
Γι’ αυτό ήρθε η ώρα
να παλέψουμε και σε αυτό το επίπεδο.

Γενοκτονικές τεχνικές και Ξεχασμένη Γενοκτονία

Είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι οι γενοκτονικές τεχνικές που χρησιμοποίησε η Γερμανία ενάντια στον λαό της Ναμίμπια, προέρχονται από τα προβλήματα που είχε για ν΄αντιμετωπίσει τους Γάλλους υπό γερμανική κατοχή στην Αλσατία και τη Λωρέν.

Οι Γερμανοί αξιωματούχοι είχαν καταλάβει ότι είναι άσκοπο να επιβάλλουν τον τρόπο σκέψης που είχαν αφού ο λαός παρέμενε ανυπάκουος. Έτσι στη Ναμίμπια δεν περίμεναν να έχουν αντιδράσεις αλλά ξεκίνησαν εξ αρχής γενοκτονικές τεχνικές για να αφανίσουν τον πληθυσμό κι όχι μόνο να τον αφοπλίσουν.

Ο γερμανικός στρατός εξόντωσε το 50% των Νάμα και το 80% των Ερέρο. Η αποστολή του στρατηγού Lothar von Trothα ήταν ξεκάθαρη. Δεν ήθελε να παραμείνει ζωντανός ούτε ένας Ερέρο εντός της γερμανικής κυριαρχίας στη Ναμίμπια. Δεν ήθελε ν’ αφήσει κανένα περιθώριο στους Ερέρο και στη συνέχεια έγινε το ίδιο με τους Νάμα.

Η γενοκτονία που προκάλεσε άφησε στίγματα. Διότι τα κρανία των νεκρών στάλθηκαν στη Γερμανία για να γίνουν αντικείμενο επιστημονικής έρευνας εντός εισαγωγικών. Διότι τα ρατσιστικά σχόλια του ιατρού Eugen Fisher που αναζητούσε τη διαφορά μεταξύ του άγριου και του πολιτισμένου, επηρέασε τον Adolf Hitler κι ήταν βοηθός του ο βάρβαρος Josef Mengele. Έτσι η ξεχασμένη γενοκτονία άφησε ίχνη με ουρά για επόμενες γενοκτονίες.

Η συμμαχία της Γερμανίας με την Τουρκία
περί γενοκτονιών και πράξεων βαρβαρότητας
είναι διαχρονική και αρχίζει πολύ γρήγορα
αφού η πρώτη είχε εφαρμόσει τέτοιες τεχνικές
στη Ναμίμπια και ήξερε πως μπορεί να μετατρέψει
τη δεύτερη σε αποτελεσματική δήμιο κατά...
των Αρμενίων των Ασσυρίων και των Ελλήνων.

Στις 9 Δεκεμβρίου τιμούμε
μαζί την αξιοπρέπεια
και τη μνήμη των θυμάτων
των γενοκτονιών και κανείς
δεν μπορεί να το αμφισβητήσει
διότι σβήσαμε τη λήθη που
είχαν επιβάλλει οι γενοκτόνοι.

Ανανέωση στις 9 Δεκεμβρίου 2022

Γερμανία: Αναγνώρισε την διάπραξη
γενοκτονίας στην Ναμίμπια 28/05/2021


Αναπτυξιακή βοήθεια που θα ξεπερνά το ένας δισεκατομμύριο ευρώ θα παράσχει η Γερμανία στην Ναμίμπια μετά την αναγνώριση από το Βερολίνο της γενοκτονίας που διεπράχθη στα αποικιοκρατικά χρόνια.

Η κυβέρνηση της Ναμίμπια θεωρεί την αναγνώριση της γενοκτονίας φυλών Χερέρο και Νάμα «βήμα προς την σωστή κατεύθυνση».

«Οι Γερμανοί προκάλεσαν μεγάλες δυσκολίες στην γιαγιά μου, έμεινε μόνη, μεγάλωσε ανάμεσα σε ξένους ανθρώπους, και υποχρεώθηκε να μιλήσει μία ξένη γλώσσα. Μεγαλώσαμε μέσα στην φτώχεια εξαιτίας των όσων μας έκαναν εκείνη την περίοδο. Τώρα θέλουμε από εκείνους να αποκαταστήσουν την αξιοπρέπειά μας, να υπάρξουν επανορθώσεις και θέλουμε πίσω την γη μας», λέει η Βερόνικα Καμακόχο Μουγιάζου, απόγονος επιζώντων Χερέρο.

Το Βερολίνο μέσω ανακοίνωσης του Υπουργού Εξωτερικών χαιρετίζει την επίτευξη συμφωνίας ύστερα από διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη πενταετούς διάρκειας.

Επίσης Θα αποκαλέσουμε επίσημα τα γεγονότα, αν ιδωθούν υπό την σημερινή σκοπιά ως γενοκτονία. Όσον αφορά στην ιστορική και ηθική ευθύνη της Γερμανίας θα ζητήσουμε από την Ναμίμπια και τους απογόνους των θυμάτων συγχώρεση», επισημαίνεται στην ανακοίνωση του Υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, Χάικο Μάας.

Οι απόγονοι των θυμάτων θεωρούν όμως ότι οι αποζημιώσεις δεν μπορούν να διαγράψουν τις θηριωδίες.

«Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Μόλις χαθεί μία ανθρώπινη ζωή, στην πραγματικότητα. Κανένα χρηματικό ποσό δεν μπορεί να ξεπληρώσει μια ζωή που έχει χαθεί», λέει η Τζούλια Κανυέμπα, μία 18χρονη φοιτήτρια.

Οι Γερμανοί άποικοι σκότωσαν δεκάδες χιλιάδες Χερέρο και Νάμα σε σφαγές που διαπράχθηκαν ανάμεσα στο 1904 και το 1908 και θεωρούνται από πολλούς ιστορικούς ως η πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα.

Videos: Ιστορική αναγνώριση: Παραδοχή
Γερμανίας για γενοκτονία στη Ναμίμπια 2021











Η Λίστα με τα 24 χειρότερα εγκλήματα

Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι ορισμένες πράξεις που διαπράττονται σκόπιμα ως μέρος μιας συστηματικής πολιτικής, που στρέφεται κατά αμάχων μειονοτήτων, θρησκευτικών ή εθνικών, σε περιόδους πολέμου ή ειρήνης.

Αποτελούν μέρος είτε μιας κυβερνητικής πολιτικής (παρόλο που οι δράστες δεν χρειάζεται να ταυτιστούν με αυτήν την πολιτική), είτε μιας ευρείας πρακτικής θηριωδών που ανέχεται ή προωθείται από μια κυβέρνηση ή μια de facto αρχή.

Η πρώτη δίωξη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ασκήθηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έκτοτε διώκονται από άλλα διεθνή δικαστήρια.

Η Λίστα με τα 24 χειρότερα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα σε φθίνουσα κατάταξη ανά αριθμό νεκρών. (Η κατάταξη δεν έγινε ανά αριθμό νεκρών/λεπτό το οποίο είναι και πιο αντιπροσωπευτικό της μισανθρωπικής μανίας, γιατί τότε η σειρά θα ήταν αλλιώς)

Ο παρατηρητικός αναγνώστης θα προσέξει ότι οι κλασικοί εγκληματίες που μας προωθεί το σύστημα ως τους μεγαλύτερους εγκληματίες, λείπουν από την λίστα. Αντιθέτως, στην λίστα είναι και κάποιοι τους οποίους δεν γνωρίζει κανένας, ή ακόμη χειρότερα θεωρούνται από κάποιους ως ιερούς σωτήρες της ανθρωπότητας, υπέρ άνω κάθε κριτικής.

Ένα στοιχείο που δεν γίνεται πολλές φορές κατανοητό, είναι ότι μεταξύ των εγκλημάτων αυτών, μερικά ενώ είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερους ή λιγότερους νεκρούς, διαφέρουν ως προς την ισχύ με την οποία εκφράστηκαν/υλοποιήθηκαν. Έχει λοιπόν σημασία να δει κανείς τον τραγικό αριθμό Θανάτων/Λεπτό για να κατανοήσει το εύρος και το μένος με το οποίο κάποια από τα παρακάτω έλαβαν χώρα.

Η λίστα έγινε μετά από πολλές ώρες μελέτη και συνδυασμό πολλών πηγών. Εάν βρει κάποιος κάποιο άλλο γεγονός ή πληροφορία και θέλει να διορθώσω ή να το προσθέσω, (siglitiki@gmail.com) για να το συμπεριλάβω.

Γνωστά γεγονότα όπως οι σταυροφορίες/πόλεμοι/γενοκτονίες/οθωμανικός ζυγός κλπ, είναι ήδη πολύ πιο κάτω στην λίστα και γι αυτό δεν αναφέρονται με λεπτομέρεια.

Η Επανάσταση του Taiping Κίνα
Αίτιο: ΘΡΗΣΚΕΙΑ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 100.000.000
Από: 1851 Έως: 1864
8,7 Θάνατοι /Λεπτό

2ος Παγκόσμιος Πόλεμος (κατηγορία)
Αίτιο: ΚΡΑΤH
Συνολικοί θάνατοι: 85.000.000
Από: 1939 Έως: 1945
23,7 Θάνατοι /Λεπτό

Εγκλήματα κατά της ανθ.- καθεστώς Μάο Τσε Τουνγκ Κίνα
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 70.000.000
Από: 1946 Έως: 1976
2,7 Θάνατοι /Λεπτό

Εγκλήματα κατά της ανθ.- Στάλιν ΕΣΣΔ
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 43.000.000
Από: 1922 Έως: 1953
1,63 Θάνατοι /Λεπτό

Επέκταση των Μογγόλων Ευρασία
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 40.000.000
Από: 1206 Έως: 1368
0,41 Θάνατοι /Λεπτό

Πόλεμος των τριών βασιλείων Κίνα
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 40.000.000
Από: 184 μ.Χ Έως: 280 μ.Χ
0,75 Θάνατοι /Λεπτό

Κατάκτηση της Β. και Ν. Αμερικής Ευρώπη
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 34.000.000
Από: 1492 Έως: 1691
0,20 Θάνατοι /Λεπτό

Λαγκολάι - Μεταρρύθμιση του εργατικού συστήματος Κίνα
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 27.000.000
Από: 1945 Έως: 1976
1,3 Θάνατοι /Λεπτό

Δυναστεία του Quing Κίνα
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 25.000.000
Από: 1618 Έως: 1683
0,73 Θάνατοι /Λεπτό

1ος Παγκόσμιος πόλεμος
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 21.000.000
Από: 1914 Έως: 1918
8,6 Θάνατοι /Λεπτό

Σκλαβοπάζαρα Αφρικανών από Άραβες Αφρική
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 20.000.000
Από: 650μ.Χ. Έως: 1900
0,025 Θάνατοι /Λεπτό

Εγκλήματα κατά της ανθ.- Εθνικιστικό καθεστώς Κίνας, Κίνα
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 19.000.000
Από: 1928 Έως: 1946
1,3 Θάνατοι / Λεπτό

Κατάκτηση της Τιμούρ Κεντρ. & Ανατ. Ασία
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 17.000.000
Από: 1400 Έως: 1.500
0,32 Θάνατοι /Λεπτό

Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Ναζιστικό ολοκαύτωμα Ευρώπη
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 17.000.000
Από: 1939 Έως: 1945
5,4 Θάνατοι /Λεπτό

Σκλαβοπάζαρα Αφρικανών από Ευρωπαίους Ατλαντικός Ευρώπη Αμερική
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 15.000.000
Από: 1440 Έως: 1833
0,05 Θάνατοι /Λεπτό

Εγκλήματα κατά της ανθ. - καθεστώς Ιαπωνίας Ιαπωνία, Ασία, Ειρηνικός
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 15.000.000
Από: 1895 Έως: 1945
0,34 Θάνατοι /Λεπτό

Γενοκτονία Αφρικανών σκλάβων από Λεοπόλδο ΙΙ Κόνγκο
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 13.000.000
Από: 1891 Έως: 1906
1,0 Θάνατοι /Λεπτό

Τριακονταετής πόλεμος Δυτική & Κεντρική Ευρώπη
Αίτιο: ΘΡΗΣΚΕΙΑ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 11.500.000
Από: 1618 Έως: 1648
0,46 Θάνατοι /Λεπτό

Εμφύλιος της Κίνας Κίνα
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 11.500.000
Από: 1927 Έως: 1949
0,84 Θάνατοι /Λεπτό

Η μεγάλη σοβιετική πείνα ΕΣΣΔ
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 10.000.000
Από: 1932 Έως: 1933
11,8 Θάνατοι /Λεπτό

Εμφύλιος της Ρωσίας Ρωσία
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 9.000.000
Από: 1917 Έως: 1921
3,33 Θάνατοι /Λεπτό

Ουκρανικό Ολοκαύτωμα ΕΣΣΔ
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 7.800.000
Από: 1932 Έως: 1947
0,66 Θάνατοι /Λεπτό

Ναπολεόντιοι Πόλεμοι Ευρώπη,
Ατλαντικός, Ειρηνικός, Ινδικός

Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 7.000.000
Από: 1803 Έως: 1815
0,83 Θάνατοι /Λεπτό

Εβραϊκό Ολοκαύτωμα Ευρώπη
Αίτιο: ΚΡΑΤΗ/ΗΓΕΤΕΣ
Συνολικοί θάνατοι: 6.300.000
Από: 1941 Έως: 1945
2,5 Θάνατοι /Λεπτό

Ακολουθούν:
• 2ος Πόλεμος του Κονγκό Δ.Ρ. Του Κονγκό 5,4 εκ. θαν.
• Οθωμανικές κατακτήσεις και γενοκτονίες Νότια Ευρώπη/Μικρά Ασία 5 εκ. θαν.
• Γαλλικοί θρησκευτικοί πόλεμοι Γαλλία 4 εκ. θαν.
• Γενοκτονία του Χμερ Ρουζ Καμπότζη 3,4 εκ. θαν.
• Σταυροφορίες Βατικανό, Ευρώπη έως και Ισραήλ 3 εκ. θαν.
• Πόλεμος του Βιετνάμ Βιετνάμ,ΗΠΑ 3 εκ. θαν.
• Πόλεμος στο Αφγανιστάν Αφγανιστάν, ΕΣΣΔ, ΗΠΑ 3 εκ. θαν.
• Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας (War on Terror) ΗΠΑ, Παγκόσμιος, Ιράκ, Πακιστάν κλπ 3 εκ. θαν.
• Εθνική εκκαθάριση Γερμανών μετά τον 2ο ΠΠ Ευρώπη 3 εκ. θαν.
• Ινδονησιακή σφαγή πολιτικών αντιπάλων Ινδονησία 3 εκ. θαν.
• Απελευθερωτικός πόλεμος του Μπαγκλαντές Α. Πακιστάν 3 εκ. θαν.
• Η μεγάλη σφαγή των γαιοκτημόνων Κίνα 2,8 εκ. θαν.
• Γενοκτονία Πολωνών από τους Ναζί Πολωνία, Ευρώπη 2,8 εκ. θαν.
• Εκατονταετής πόλεμος Δυτική Ευρώπη 2,3 εκ. θαν.
• 2ος Εμφύλιος του Σουδάν Σουδάν 2 εκ. θαν.
• Επανάσταση του Μεξικό Μεξικό, ΗΠΑ 2 εκ. θαν.
• Οι κατακτήσεις του Σάκα (Ζουλού) Νότια Αφρική 2 εκ. θαν.
• Θρησκευτικές σφαγές στην Ινδία, Ινδία 2 εκ. θαν.
• Κινέζικη εκστρατεία ενάντια στους αντιεπαναστάτες Κίνα 2 εκ. θαν.
• Η Μεγάλη Εκκαθάριση στην ΕΣΣΔ (γκούλαγκ) ΕΣΣΔ 1,7 εκ. θαν.
• Γενοκτονία Χούτου-Χουτσι Μπουρούτι, Ρουάντα, Ζαίρ 1,6 εκ . θαν.
• Αναγκαστική εργασία στην Βόρειο Κορέα Β. Κορέα 1,5 εκ. θαν.
• Μεταφορά πληθυσμών στην ΕΣΣΔ ΕΣΣΔ 1,5 εκ . θαν.
• Γενοκτονία Σοβιετικών σλάβων από τους Ναζί Ευρώπη/ΕΣΣΔ 1,37 εκ. θαν.
• Κατοχή του Θιβέτ από την Κίνα - Κίνα, Θιβέτ 1,2 εκ. θαν.
• Πόλεμος της Κορέας Κορέα, ΗΠΑ 1,2 εκ. θαν.
• Γενοκτονία Τούρκων και Κούρδων από την Ρωσική αυτοκρατορία Τουρκία 1,1 εκ. θαν.
• Η μεγάλη προλεταριακή επανάσταση Κίνα 1 εκ. θαν.
• Αμερικανικός Εμφύλιος Αμερική 1 εκ. θαν.
• Ισπανικός Εμφύλιος Ισπανία 1 εκ. θαν.
• Εγκλήματα κατά της ανθ. - καθεστώς Σαντάμ Χουσείν Ιράκ 0,85 εκ. θαν.
• Γενοκτονία αυτόχθονων Βραζιλιανών Βραζιλία 0,8 εκ. θαν.
• Γενοκτονία Πολωνών από την ΕΣΣΔ Πολωνία, ΕΣΣΔ 0,75 εκ. θαν.
• Γενοκτονία Ελλήνων της Μ. Ασίας Τουρκία 0,75 εκ. θαν.
• Εγκλήματα κατά της ανθ. - καθεστώς Μοζαμβίκης Κομμουνιστική Μοζαμβίκη 0,7 εκ. θαν.
• Εγκλήματα κατά της ανθ. - καθεστώς Ίντι Αμιν Ουκγάντα 0,5 εκ. θαν.
• Εγκλήματα κατά της ανθ. - καθεστώς Τσαουτσέσκου Ρουμανία 0,435 εκ. θαν.
• Εμφύλιος της Αλγερίας Αλγερία 0,2 εκ. θαν.
• Θρησκευτικός πόλεμος στην Κεντρική Αφρική Κεντρική Αφρική 0,2 εκ. θαν.
• Ιερά εξέταση Ισπανία, Ευρώπη 0,15 εκ. θαν.
• Βόρειες Σταυροφορίες Βόρεια Ευρώπη 0,15 εκ. θαν.
• Γενοκτονία Χριστιανών Ιερέων στην ΕΣΣΔ - ΕΣΣΔ 0,15 εκ. θαν.
• Η εξέγερση του Μόρο Φιλιπίνες 0,12 εκ. θαν.
• Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Γιουγκοσλαβία 0,1 εκ. θαν.
• Γερμανικός πόλεμος των Αγροτών Γερμανία 0,1 εκ. θαν.
• Εγκλήματα κατά της ανθ. - καθεστώς Κομμ. Κούβας Κούβα 0,092 εκ. θαν.

Βιβλιογραφία

• Γενοκτονία των Χερέρο και των Νάμα - Ιστορικό υπόβαθρο, Εξέγερση και καταστολή, Απόηχος. Βασίλης Παπακριβόπουλος, στο περιοδικό δρόμου Σχεδία, τεύχος 46, Μάρτιος 2017, σσ. 42-45, άρθρο με τίτλο: «Η άγνωστη γενοκτονία».

• Το προοίμιο του ολοκαυτώματος, μια άβολη αλήθεια για τη Γερμανία - The conference of Berlin, as illustrated in "Die Gartenlaube" 1884 wiki/Berlin. Του Μιχάλη Γιαννεσκή - The Press Project. Φωτο / σκίτσα / επεξηγήσεις Sophia Ntrekou.gr

Σημείωση

Οι παρακάτω πηγές ανασκοπούν εκτενώς τα συμβάντα σχετικά με την αποίκηση της Νοτιοδυτικής Αφρικής από τους Γερμανούς και τη γενοκτονία των Χερέρο και των Νάμα:

• Adhikari, Μ. (2008). Streams of Blood and Streams of Money: New Perspectives on the Annihilation of the Herero and Nama Peoples of Namibia, 1904-1908, Kronos, vol. 31, pp. 303-320.
• Erichsen, C. (2005). The Angel of Death Has Descended Violently Among Them: Concentration Camps and Prisoners-of-war in Namibia, 1904-1908. PrintPartners Ipskamp, Enschede, The Netherlands. Βιβλίο αναρτημένο στο https://openaccess.leidenuniv.nl/handle/1887/4646 (τελευταία πρόσβαση 23 Ιανουαρίου 2017).
• Gann, L.H. and Duignan, P. (1977). The Rulers of German Africa, 1884-1914. Stanford University Press, Stanford.
• Gewald, J.-B. (1999). Herero Heroes: A Socio-political History of the Herero of Namibia, 1890-1923. David Phillip Publishers, Cape Town.
• Olusoga, D. and Erichsen, C. W (2010). The Kaiser's Holocaust. Germany's Forgotten Genocide and the Colonial Roots of Nazism. Faber & Faber, London.
• Ντοκιμαντέρ «Namibia – Genocide and the Second Reich» του BBC (2005). Αναρτημένο στο YouTube (τελευταία πρόσβαση 23 Ιανουαρίου 2017)
47927 Ν. Λυγερός January 14, 2020 Articles
• N. LYGEROS PhD Tags: Histoire Intelligente, Έξυπνη ιστορία,
Συνθήκη Βουκουρεστίου, Συνθήκη του Νεϊγύ, Χρονοστρατηγική
• 47144 - Στις 9 Δεκεμβρίου Ν. Λυγερός December 9, 2019
• 47132 - Αναβαθμισμένη ιστορία ενάντια στη
γενοκτονία μνήμης. Ν. Λυγερός December 8, 2019
47132 - Αναβαθμισμένη ιστορία ενάντια στη γενοκτονία
μνήμης. Ν. Λυγερός December 8, 2019 Articles
41100 - Η κρυφή γενοκτονία. Ν. Λυγερός. November 17, 2018
41108 - Η μαύρη αποικία. Ν. Λυγερός. November 18, 2018
47145 - Η αναβαθμισμένη ημέρα, Ν. Λυγερός December 9, 2019
47143 - Το βάθος της 9 Δεκεμβρίου. Ν. Λυγερός December 9, 2019
41297 - Γενοκτονικές τεχνικές και Ξεχασμένη
Γενοκτονία. Ν. Λυγερός December 5, 2018

9 Δεκεμβρίου Διεθνής Ημέρα Μνήμης και Αξιοπρέπειας
ΓΕΝΟΚΤΟΝΊΑ, ΜΝΉΜΗ, ΧΡΟΝΟΣΤΡΑΤΗΓΙΚΉ
Γενοκτονιών Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων

• Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας: Zegveld, Liesbeth.
Accountability of Armed Opposition Groups. σελ. 107.

Σύνδεσμοι / InfoΑναβαθμισμένη ιστορία ενάντια στη γενοκτονία μνήμης - Ν. Λυγερός λόγοι σοφίας/2019/12/9-dekemvriouSophia Ntrekou.gren.wikipedia.org/wiki/Herero and Namaqua genocidekatiousa.grfacebook: Herero and Belgian Genocide by GermanyΜουσείο του ΟλοκαυτώματοςBritannicanikos-lygeros-poihsh.blogspot.comBerlin Conference

Πηγήby Sophia Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση
Περισσότερα για Γενοκτονίες εδώ κι εδώ


Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ - Εξάντας 2004
Βουσμάνοι, οι άνθρωποι των θάμνων


Περίληψη: Σε αυτό το επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ καταγράφεται η ζωή της παλιότερης φυλετικής ομάδας του πλανήτη, των Βουσμάνων. Η εκπομπή παρακολουθεί τη ζωή στις παραδοσιακές κοινότητες των Βουσμάνων της Ναμίμπια και παρουσιάζει τα πολιτιστικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που προκύπτουν για αυτούς από τη σταδιακή ένταξή τους στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Το επεισόδιο χωρίζεται σε τρία μέρη.

Περιγραφή Περιεχομένου: Το πρώτο μέρος του επεισοδίου περιγράφει τα ιδιαίτερα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά των Βουσμάνων και παρουσιάζει συνοπτικά την ιστορία τους. Η εκπομπή καταγράφει σκηνές από την καθημερινή ζωή μιας παραδοσιακής κοινότητας των Βουσμάνων, έναν τρόπο ζωής που διατηρείται αναλλοίωτος για περισσότερο από 50.000 χρόνια. Παρουσιάζονται επίσης στοιχεία για την εξόντωση των Βουσμάνων από τους αποικιοκράτες και τους κυνηγούς κεφαλών και για την αντιμετώπισή τους μέχρι και πρόσφατα ως κατώτερα όντα και διαφορετικό είδος από το ανθρώπινο.













Κατηγορία: Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Α  Αναγκαστική μετανάστευση‎ (4 Κ, 3 Σ)

Β Βασανιστήρια‎ (2 Κ, 19 Σ)

Γ Γενοκτονία‎ (2 Κ, 1 Σ)

Δ  Δουλεία‎ (4 Κ, 17 Σ)

Π Πογκρόμ‎ (7 Σ)

Σελίδες στην κατηγορία «Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας»

Αυτή η κατηγορία περιέχει τις ακόλουθες 8 σελίδες, από 8 συνολικά.

Έ Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας

Δ Δίκες της Τρεμπλίνκα
Δολοφονία

Ε Εθνοκάθαρση
Εκτοπισμός Ελλήνων της Σοβιετικής Ένωσης

Σ Σεξουαλική εκμετάλλευση
Σφαγή της 3ης Ιουνίου 2019 στο Χαρτούμ
Σφαγή του Μπορ
Κατηγορίες: Εγκλήματα
Διεθνές ποινικό δίκαιο


Σχόλια στο Facebook:

Σοφία Ντρέκου: Εξαιρετική μελέτη!!!! Doth Multid
9 Δεκεμβρίου 2019, αληθώς λέγεις ότι δεν ξεχνάς!!!
Doth MultidΣοφία Ντρέκου Γι' αυτό το είπα...
Σοφία ΝτρέκουDoth Multid εύγε και πάλι και πολλάκις.
Doth MultidΣοφία Ντρέκου καλή συνέχεια! 9 Δεκεμβρίου 2019

Συντάκτης Herero and Belgian Genocide by Germany προς Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou Have you ever researched the Boer War? Armenian Genocide Resource Center

Doth Multid: Από προσωπική μελέτη μου: η Λίστα με τα 
24 χειρότερα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα

Aggelos Aslanidis: Μαυρο-θάλασσας ψύα, άμον τα νεράς κρύα......

Τον όρο ''Συλλογική Μνήμη'' τον πρωτάκουσα από τον Νίκο Λυγερό και τον εμπεδώνω κάθε μέρα, στην δική μου μνήμη αλλά και τον διαδίδω, τόσο στους Ποντίους όσο και σε άλλα ελληνικά φύλλα. Η πατρίδα μας σήμερα είναι σκλαβωμένη όμως δημιουργήσαμε μέσα μας τον νοητό Πόντο , που καρτερεί μια μέρα να συμπλεύσει, με τ' Άγια χώματά μας. Καρτερούμε να λαλήσουν οι καμπάνες των Μοναστηριών και των εκκλησιών μας. Τα σήμαντρα στα παρεκκλήσιά μας. Στην Παναγία Σουμελά που υπάρχει ακόμη μέσα στα νέφη, εκεί όπου το επουράνιο ενώνεται με το γήινο, εκεί θα στηρίξουμε μια μεγάλη καμπάνα που με πέντε κτυπήματα θα διαλαλεί την λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, οι αντίλαλοι θα μεταφέρουν το μήνυμα σ' ολόκληρο τον Πόντο και στις πόλεις που βρέχονται από τον Εύξεινο Πόντο. Να μυρωθεί και να ανοίξει η Ιερά μονή του Αγίου Ιωάννη του Βαζελώνα και να γίνουν μνημόσυνα των σφραγισθέντων μέσα σ' αυτήν, από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν...... 5 Νοε 2020

George Chatzizisis 11 Δεκεμβρίου 2021 ·Η γενοκτονία των φύλων της Ναμίμπια δεν ήταν η πρώτη στα παγκόσμια χρονικά! Οι υπόλοιποι αποικιοκράτες δεν σίγησαν για να μην θίγει το αποικιοκρατικό κατεστημένο απλά, αλλά για να μην σταματήσει η λήθη των δικών τους εγκλημάτων στη συλλογική συνείδηση των λαών. Να θεωρείται σήμερα το αμερικανικο καθεστώς της γενοκτονίας των Ναβάχο και των Σιού "πρότυπο της δημοκρατίας"!

Οι γενοκτονίες είναι σύμφυτες με την ανθρώπινη βαρβαρότητα και παρακμή! Και αποκτούν στην ανθρώπινη ιστορία πρωτοφανή διάσταση και μόνιμο χαρακτήρα στους νεότερους χρόνους με το φαινόμενο της αποικιοκρατίας!

Ένα φαινόμενο που ξεκινά με τις σταυροφορίες και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα με τον βομβαρδισμό και το εμπάργκο ολόκληρων χώρων, τον εξαναγκασμό σε απομάκρυνση από τις εστίες και τις χώρες τους ολόκληρων πληθυσμών, τη λαθρομετανάστευση και το εμπόριο ανθρώπων, την ενοχοποίηση των θυμάτων τους ώστε να τα καταστήσουν αντικείμενο εκμετάλλευσης, τη περισυλλογή και τη διαλογή τους στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που ονομάζονται hot spot! Από τους πρώτους που τη δοκίμασαν οι Αρμένιοι, οι Πόντιοι, οι Ασσύριοι και οι Έλληνες της Μικράς Ασίας!














Δεν υπάρχουν σχόλια: