Αφιέρωμα Σοφία Ντρέκου
στο Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα
«Μάνα» δεν είναι μόνο μία
Ένα ντοκιμαντέρ για το παιδικό χωριό Λύρειο
Δείτε το έργο έξι γυναικών που αποφάσισαν να γίνουν μοναχές
Δείτε το έργο έξι γυναικών που αποφάσισαν να γίνουν μοναχές
για να βοηθήσουν τα μικρά παιδιά. Το παιδικό χωριό Λύρειο
μέσα από το ντοκιμαντέρ, «Μάνα»
«Μάνα είναι μόνο μία» λέει η λαϊκή ρήση. Στην περίπτωση όμως του παιδικού χωριού – ιδρύματος «Λύρειο», θα έλεγε κανείς ότι η ρήση αυτή πρέπει να επαναπροσδιοριστεί.
Πίσω στο μακρινό 1962, έξι κορίτσια αποφάσισαν να το σκάσουν από το σπίτι τους για να ιδρύσουν ένα χωριό για άπορα και ορφανά παιδιά στην κορφή ενός ανεμοδαρμένου βουνού. Στον Νέο Βουτζά Αττικής. Για να μπορέσουν όμως να γίνουν ανύπαντρες μητέρες, όπως το είχαν φανταστεί, έπρεπε πρώτα να γίνουν μοναχές.
Το ντοκιμαντέρ «Μάνα» αφηγείται τη συγκλονιστική ιστορία των έξι γυναικών που αφιερώθηκαν σε ένα ιερό γι’ αυτές, και όχι μόνο, σκοπό. Πίσω από την ιδέα και την παραγωγή, η Βάλερυ Κοντάκος.
«Μάνα είναι μόνο μία» λέει η λαϊκή ρήση. Στην περίπτωση όμως του παιδικού χωριού – ιδρύματος «Λύρειο», θα έλεγε κανείς ότι η ρήση αυτή πρέπει να επαναπροσδιοριστεί.
Πίσω στο μακρινό 1962, έξι κορίτσια αποφάσισαν να το σκάσουν από το σπίτι τους για να ιδρύσουν ένα χωριό για άπορα και ορφανά παιδιά στην κορφή ενός ανεμοδαρμένου βουνού. Στον Νέο Βουτζά Αττικής. Για να μπορέσουν όμως να γίνουν ανύπαντρες μητέρες, όπως το είχαν φανταστεί, έπρεπε πρώτα να γίνουν μοναχές.
Το ντοκιμαντέρ «Μάνα» αφηγείται τη συγκλονιστική ιστορία των έξι γυναικών που αφιερώθηκαν σε ένα ιερό γι’ αυτές, και όχι μόνο, σκοπό. Πίσω από την ιδέα και την παραγωγή, η Βάλερυ Κοντάκος.
Δείτε ολόκληρη την ταινία (Ντοκιμαντέρ) ΕΔΩ
Η σκηνοθέτης και παραγωγός γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Νέα Υόρκη και μετακόμισε στην Αθήνα το 2003. Η δουλειά της εστιάζει στα ντοκιμαντέρ και έχει προβληθεί σε εθνικά και διεθνή δίκτυα. Το 2009 ξεκίνησε το Exile Room μία μη κερδοσκοπική οργάνωση για media arts η οποία διοργανώνει workshops και προβολές ταινιών ντοκιμαντέρ.
Το NEWS247 μίλησε μαζί της για το φιλμ, τη δουλειά της και την εμπειρία της από τις συναντήσεις, τις συνεντεύξεις και τη ζωή με τις μοναχές. Άλλωστε, εδώ και δύο χρόνια καταγράφει πλάνα από το παιδικό χωριό που ξεκίνησε σαν Μονή και έγινε παιδικό χωριό – ίδρυμα.
«Το ντοκιμαντέρ χρηματοδοτείται μέσω του Kickstarter και της διαδικασίας του crowdfunding», μας λέει η ίδια. Κοινώς, ο κόσμος καλείται να χρηματοδοτήσει τον σκοπό της σκηνοθέτιδας έτσι ώστε να μπορέσει να φέρει εις πέρας το μεγαλόπνοο project της.
Γιατί χρειάζεται να γίνει αυτό το ντοκιμαντέρ;
Οι γυναίκες αυτές, δεν ενδιαφέρονται για δημόσιες σχέσεις και δεν βγαίνουν στην τηλεόραση. Επίσης, το χωριό Λύρειο δεν χρηματοδοτείται από το κράτος ή την εκκλησία. Κατάφερε να επιβιώσει μόνο μέσω αυτοθυσίας και σκληρής δουλειάς.
«Μέσα από την προβολή και ολοκλήρωση της ταινίας, θα βοηθηθεί το ίδιο το ίδρυμα. Οι μοναχές δεν έχουν προβάλει καθόλου τη δουλειά και τη ζωή τους, ξέρεις, επικεντρώνονται καθαρά και μόνο στην καθημερινή δουλειά τους και την ανατροφή των παιδιών», μας λέει η κ. Κοντάκος. «Αν καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε τελικά την ταινία, θα διαθέσουμε τα έσοδα στο ίδιο το παιδικό χωριό».
Το NEWS247 μίλησε μαζί της για το φιλμ, τη δουλειά της και την εμπειρία της από τις συναντήσεις, τις συνεντεύξεις και τη ζωή με τις μοναχές. Άλλωστε, εδώ και δύο χρόνια καταγράφει πλάνα από το παιδικό χωριό που ξεκίνησε σαν Μονή και έγινε παιδικό χωριό – ίδρυμα.
«Το ντοκιμαντέρ χρηματοδοτείται μέσω του Kickstarter και της διαδικασίας του crowdfunding», μας λέει η ίδια. Κοινώς, ο κόσμος καλείται να χρηματοδοτήσει τον σκοπό της σκηνοθέτιδας έτσι ώστε να μπορέσει να φέρει εις πέρας το μεγαλόπνοο project της.
Γιατί χρειάζεται να γίνει αυτό το ντοκιμαντέρ;
Οι γυναίκες αυτές, δεν ενδιαφέρονται για δημόσιες σχέσεις και δεν βγαίνουν στην τηλεόραση. Επίσης, το χωριό Λύρειο δεν χρηματοδοτείται από το κράτος ή την εκκλησία. Κατάφερε να επιβιώσει μόνο μέσω αυτοθυσίας και σκληρής δουλειάς.
«Μέσα από την προβολή και ολοκλήρωση της ταινίας, θα βοηθηθεί το ίδιο το ίδρυμα. Οι μοναχές δεν έχουν προβάλει καθόλου τη δουλειά και τη ζωή τους, ξέρεις, επικεντρώνονται καθαρά και μόνο στην καθημερινή δουλειά τους και την ανατροφή των παιδιών», μας λέει η κ. Κοντάκος. «Αν καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε τελικά την ταινία, θα διαθέσουμε τα έσοδα στο ίδιο το παιδικό χωριό».
Οι μοναχές του Λυρείου Ιδρύματος που δρα μόνο του εδώ και δεκαετίες
Το 1962 τέσσερα ανήλικα κορίτσια έγιναν πρωτοσέλιδο στον Τύπο της εποχής καθώς έφυγαν απ’ τα σπίτια τους για να κλειστούν σε μοναστήρι. Όμως κάθε φορά που το έσκαγαν, οι γονείς τους τις έφερναν πίσω με το ζόρι, μέχρι που τελικά τα κατάφεραν στην τρίτη τους απόπειρα.
Σκοπός τους ήταν, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, να δημιουργήσουν ένα Ίδρυμα στα πρότυπα του Ιδρύματος Πεσταλότσι της Ελβετίας (Βλ. εδώ), ώστε να προσφέρουν καταφύγιο σε παραμελημένα και κακοποιημένα παιδιά. Μισό αιώνα αργότερα, οι πρωτεργάτιδες του Λυρείου Παιδικού Χωριού στο Νέο Βουτζά Αττικής, συνεχίζουν να περιθάλπουν και να φροντίζουν παιδιά χωρίς βοήθεια από το κράτος και την Εκκλησία.
«Το Μάνα είναι μια διαφορετική ιστορία γυναικείας χειραφέτησης», λέει η Βάλερυ Κοντάκου, «οι ηρωίδες της ταινίας κατέρριψαν τα στερεότυπα για να κάνουν αυτό που θέλουν. Να δημιουργήσουν και να προσφέρουν. Και αυτό που δημιούργησαν έχει αλλάξει τις ζωές εκατοντάδων παιδιών ως τώρα, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια του όρου οικογένεια. Όταν πρωτογνώρισα τις μοναχές πριν από 20 χρόνια, μου έκανε εντύπωση η προσαρμοστικότητά τους και η ικανότητά τους να μεγαλώνουν παιδιά γεμάτα αυτοπεποίθηση, που ήξεραν ότι ανήκουν κάπου. Το Λύρειο ήταν το σπίτι τους και ήταν περήφανα γι’ αυτό. Μου προξένησε επίσης ενδιαφέρον ο κόσμος που ερχόταν από κάθε γωνιά της Αθήνας κάθε Σαββατοκύριακο για να επισκεφτεί τα παιδιά, να τους φέρει πράγματα, να παίξει μαζί τους ή απλά να βοηθήσει με το μαγείρεμα. Ήταν μια κοινότητα πολύ ευρύτερη από τα στενά πλαίσια του παιδικού χωριού.»
Το Μάνα έκανε πρεμιέρα στο 18o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το Μάρτιο, και στη συνέχεια συμμετείχε στο 29o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πάρνου (Pärnu International Film Festival) στην Εσθονία, στο 14ο Dokufest του Κοσόβου, και παρουσιάστηκε σε μια ειδική βραδιά στο Johns Hopkins Carey Business School στη Βαλτιμόρη το Νοέμβριο, όπου συγκεντρώθηκαν χρήματα για την αδελφότητα του Λυρείου.
Η πρώτη γνωριμία με την ιστορία των έξι γυναικών
Newspaper clipping of the girls' first arrest in 1962.
«Στα 20 τους χρόνια, αποφάσισαν να φύγουν από τον Πειραιά και να υλοποιήσουν το όνειρο τους», μας λέει η κ. Κοντάκος.
«Αρχικά οι οικογένειες τους τις γύριζαν πίσω, στη συνέχεια τα βρήκαν μαζί τους και αποδέχτηκαν το στόχο τους. Μία γυναίκα τους παραχώρησε ένα σπίτι. Εκεί έκαναν την αρχή. Με δωρεές και με βοήθεια από τον κόσμο έχουν καταφέρει σήμερα να συντηρούν έξι σπιτάκια, και να φιλοξενούν 65 παιδιά όλων των ηλικιών. Το κάθε παιδί έχει μια ιδιαίτερη σχέση με κάποια από τις μοναχές, αν όχι με όλες.
Το χωριό Λύρειο είναι διαφορετικό από τα άλλα χωριά διότι τα παιδιά δεν χρειάζεται να φύγουν από τη στιγμή που ενηλικιωθούν.
Μάλιστα, κάποια από αυτά ακόμα κι όταν ενηλικιωθούν παραμένουν εκεί, στην οικογένεια τους όπως τη λένε, μέχρι να καταφέρουν να βρουν δουλειά και να κάνουν τα βήματα τους μόνοι τους. Ωστόσο, ακόμα κι αν φύγουν, η σχέση τους με τις μοναχές είναι εκπληκτική. Τις επισκέπτονται συνέχεια. Εκεί κάνουν τους γάμους τους, υπάρχει άλλωστε εκκλησία, κάποια αγόρια γίνονται παπάδες και κάνουν λειτουργίες στον χώρο, πηγαίνουν με τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους, ζουν σαν οικογένεια», λέει στη συνέχεια η σκηνοθέτης.
«Είναι συγκλονιστική η βοήθεια του κόσμου, των ανθρώπων που ζουν κοντά και όχι μόνο. Προσφέρουν τρόφιμα, ρούχα, πρακτική βοήθεια, γυναίκες πηγαίνουν και μαγειρεύουν, προσφέρουν με κάθε τρόπο», υπογραμμίζει η κ. Κοντάκος. «Η αλληλεγγύη αυτή είναι υπόδειγμα. Αν δε δουλέψουν όλοι μαζί, ομαδικά, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα σε αυτή τη χώρα και αυτό αφορά όλους τους τομείς. Από την οικονομία, μέχρι τον πολιτισμό».
Η ζωή στο χωριό:
Παιδικό χωριό Λύρειο – Ντοκιμαντέρ Μάνα 2
Η Βάλερυ Κοντάκος μιλάει για το “Exile Room»:
Πότε δημιουργήθηκε το «Exile Room» και ποια είναι η λειτουργία του;
Συνέντευξη Valerie Kontakos ΕΔΩ
«Όταν ήρθα στην Ελλάδα, το ντοκιμαντέρ δεν ήταν ένα διαδεδομένο είδος ταινίας. Το “Exile Room» είναι αφιερωμένο στο ντοκιμαντέρ και στην ανάπτυξη του στην Ελλάδα. Γι' αυτό το λόγο διοργανώνονται workshops και προβολές, οι οποίες είναι εντελώς δωρεάν. Οι προβολές γίνονται δύο φορές τον μήνα και το πρόγραμμα κοινοποιείται στο site μας. Μάλιστα, μετά την προβολή, προσφέρουμε και φαγητό», λέει η σκηνοθέτης χαμογελώντας. “Στόχος, η δημιουργία μιας κοινότητας για το ντοκιμαντέρ».
Μπορείτε να μπείτε εδώ και να βοηθήσετε κι εσείς.
Μπορείτε να μπείτε εδώ και να βοηθήσετε κι εσείς.
Από το 1967, στο Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα, με μητρική στοργή και χριστιανική αγάπη, λίγες αφοσιωμένες Μοναχές, χωρίς να παραβλέπουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του μοναχικού βίου τους, έκαναν σκοπό τους τη μέριμνα, ανατροφή και μόρφωση παιδιών με τις λιγότερες ευκαιρίες στη ζωή.
Ο οικισμός του Ιδρύματος λειτουργεί ως ένα πρότυπο «Ορθόδοξο Χωριό» και φιλοξενεί αγόρια και κορίτσια από τα πρώτα χρόνια ή και τους πρώτους μήνες της ζωής τους, προσφέροντας μία ζεστή οικογενειακή ζωή που θα τα βοηθήσει στο μέλλον να ενταχθούν ως ενήλικες στη σύγχρονη κοινωνία.
Το Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα δεν λαμβάνει καμία απολύτως επιχορήγηση. Τα έσοδα του Ιδρύματος προέρχονται από τις μικρές ή μεγάλες δωρεές που μας προσφέρουν ιδιώτες, εταιρείες και οργανισμοί, από κληροδοτήματα και κάποια ενοίκια ακινήτων. Δεν λαμβάνει ΚΑΜΙΑ βοήθεια από το κράτος και τα παιδιά, οι μοναχές και οι ηλικιωμένοι που στεγάζονταν εκεί φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο της περιοχής.
Δείτε: Η Φωτιά το 2018 στο Λύρειο Ίδρυμα, Μάτι Αττικής
Αν δεν γνωρίζετε το έργο των μοναχών, μπορείτε να δείτε το ντοκιμαντέρ Mana - The Documentary της Valerie Kontakos, δωρεάν, για να μάθετε περισσότερα: Δείτε ολόκληρη την ταινία (Ντοκιμαντέρ) ΕΔΩ: Mana - The Documentary «Μάνα»: Ντοκιμαντέρ για την πιο «ατίθαση συμμορία» της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
ΜΑΝΑ / Σκηνοθεσία: Βάλερυ Κοντάκου, Διάρκεια: 70′, Ελλάδα, 2015
Λίγα λόγια για την ταινία: Το 1962 τέσσερα ανήλικα κορίτσια έγιναν πρωτοσέλιδο στον Τύπο της εποχής καθώς έφυγαν απ’ τα σπίτια τους για να κλειστούν σε μοναστήρι. Όμως κάθε φορά που το έσκαγαν, οι γονείς τους τις έφερναν πίσω με το ζόρι, μέχρι που τελικά τα κατάφεραν στην τρίτη τους απόπειρα. Σκοπός τους ήταν, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, να δημιουργήσουν ένα Ίδρυμα στα πρότυπα του Ιδρύματος Πεσταλότσι (Ελβετία) ώστε να προσφέρουν καταφύγιο σε παραμελημένα και κακοποιημένα παιδιά. Μισό αιώνα αργότερα, οι πρωτεργάτιδες του Λυρείου Παιδικού Χωριού στο Νέο Βουτζά Αττικής, συνεχίζουν να περιθάλπουν και να φροντίζουν παιδιά χωρίς βοήθεια από το κράτος και την Εκκλησία.
Η επίσημη πρεμιέρα του Μάνα έγινε στο 18o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το Μάρτιο του 2015, κι από τότε έχει προβληθεί σε διάφορα σημεία της Ελλάδος καθώς και σε φεστιβάλ στην Εσθονία (29th Pärnu International Film Festival) και το Κόσοβο (DokuFest Kosovo, 2015), ενώ ετοιμάζεται να κάνει την πρεμιέρα του στο NYC Greek Film Festival τέλη Οκτωβρίου.
«Το Μάνα είναι μια διαφορετική ιστορία γυναικείας χειραφέτησης», λέει η Βάλερυ Κοντάκου, «… οι ηρωίδες της ταινίας κατέρριψαν τα στερεότυπα για να κάνουν αυτό που θέλουν. Να δημιουργήσουν και να προσφέρουν. Και αυτό που δημιούργησαν έχει αλλάξει τις ζωές εκατοντάδων παιδιών ως τώρα, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια του όρου οικογένεια.
Όταν πρωτογνώρισα τις μοναχές πριν από 20 χρόνια, μου έκανε εντύπωση η προσαρμοστικότητά τους και η ικανότητά τους να μεγαλώνουν παιδιά γεμάτα αυτοπεποίθηση, που ήξεραν ότι ανήκουν κάπου. Το Λύρειο ήταν το σπίτι τους και ήταν περήφανα γι’ αυτό. Μου προξένησε επίσης ενδιαφέρον ο κόσμος που ερχόταν από κάθε γωνιά της Αθήνας κάθε Σαββατοκύριακο για να επισκεφτεί τα παιδιά, να τους φέρει πράγματα, να παίξει μαζί τους ή απλά να βοηθήσει με το μαγείρεμα. Ήταν μια κοινότητα πολύ ευρύτερη από τα στενά πλαίσια του παιδικού χωριού.»
ΒΙΝΤΕΟ: Η Βάλερυ Κοντάκου μιλάει στο Euronews για τη «Μάνα», το ντοκιμαντέρ της που συμμετέχει στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Πρωταγωνίστριες της ταινίας είναι οι μια παρέα από καλόγριες που είναι οι πρωτεργάτριες του Λυρείου Παιδικού Χωριού, που προσφέρει καταφύγιο σε παραμελημένα και κακοποιημένα παιδιά.
Η επίσημη πρεμιέρα του Μάνα έγινε στο 18o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το Μάρτιο του 2015, κι από τότε έχει προβληθεί σε διάφορα σημεία της Ελλάδος καθώς και σε φεστιβάλ στην Εσθονία (29th Pärnu International Film Festival) και το Κόσοβο (DokuFest Kosovo, 2015), ενώ ετοιμάζεται να κάνει την πρεμιέρα του στο NYC Greek Film Festival τέλη Οκτωβρίου.
«Το Μάνα είναι μια διαφορετική ιστορία γυναικείας χειραφέτησης», λέει η Βάλερυ Κοντάκου, «… οι ηρωίδες της ταινίας κατέρριψαν τα στερεότυπα για να κάνουν αυτό που θέλουν. Να δημιουργήσουν και να προσφέρουν. Και αυτό που δημιούργησαν έχει αλλάξει τις ζωές εκατοντάδων παιδιών ως τώρα, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια του όρου οικογένεια.
Όταν πρωτογνώρισα τις μοναχές πριν από 20 χρόνια, μου έκανε εντύπωση η προσαρμοστικότητά τους και η ικανότητά τους να μεγαλώνουν παιδιά γεμάτα αυτοπεποίθηση, που ήξεραν ότι ανήκουν κάπου. Το Λύρειο ήταν το σπίτι τους και ήταν περήφανα γι’ αυτό. Μου προξένησε επίσης ενδιαφέρον ο κόσμος που ερχόταν από κάθε γωνιά της Αθήνας κάθε Σαββατοκύριακο για να επισκεφτεί τα παιδιά, να τους φέρει πράγματα, να παίξει μαζί τους ή απλά να βοηθήσει με το μαγείρεμα. Ήταν μια κοινότητα πολύ ευρύτερη από τα στενά πλαίσια του παιδικού χωριού.»
ΒΙΝΤΕΟ: Η Βάλερυ Κοντάκου μιλάει στο Euronews για τη «Μάνα», το ντοκιμαντέρ της που συμμετέχει στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Πρωταγωνίστριες της ταινίας είναι οι μια παρέα από καλόγριες που είναι οι πρωτεργάτριες του Λυρείου Παιδικού Χωριού, που προσφέρει καταφύγιο σε παραμελημένα και κακοποιημένα παιδιά.
Λίγα λόγια για τη σκηνοθέτιδα: Μετά από το βραβευμένο Who’s on First? (2006), που προβλήθηκε σε Ελλάδα, ΗΠΑ, Φινλανδία και Κορέα, η Βάλερυ Κοντάκου επιστρέφει με το Μάνα, ένα ντοκιμαντέρ για την πιο ατίθαση συμμορία στην ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τα τελευταία πέντε χρόνια, μέσα από το μη κερδοσκοπικό οργανισμό Exile Room, η δράση της έχει επεκταθεί από την παραγωγή στις προβολές και τα εργαστήρια ντοκιμαντέρ, στηρίζοντας ενεργά την κινηματογραφική κοινότητα.
Συντελεστές: σενάριο/σκηνοθεσία: Βάλερυ Κοντάκου, διεύθυνση φωτογραφίας: Παντελής Μαντζανάς, Γιάννης Μισουρίδης, μοντάζ: Δημήτρης Πεπονής, ήχος: Δημήτρης Κανελλόπουλος, σχεδιασμός ήχου: Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος, μιξάζ: Κώστας Βαρυμποπιώτης, μουσική: Έλλη Πασπαλά, executive producer: Kathryn Hunter,παραγωγοί: Βάλερυ Κοντάκου, Δέσποινα Παυλάκη, παραγωγή: Exile Films συμπαραγωγοί: ΟΤΕ tv.
Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα: Καταστράφηκε
από τη φωτιά το ’95, σώθηκε το 2005!
Ένα Αλλιώτικο Παιδικό Χωριό - Σύντομο Ιστορικό
Τον Ιούλιο του 1995, η μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε το όμορφο δάσος της Πεντέλης που περιέβαλε το Ίδρυμα, κατέστρεψε μέσα σε τρεις εφιαλτικές ημέρες σχεδόν το σύνολο των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος. Πλήθος κόσμου κινητοποιήθηκε άμεσα, έδωσε απλόχερα τη βοήθειά του, συγκέντρωσε χρήματα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και γενικά υποστήριξε με κάθε τρόπο ολόψυχα το Ίδρυμα. Με γενναιοδωρία και αγάπη οι φίλοι και δωρητές έστρωσαν το δρόμο για την ανοικοδόμηση των κτιρίων του Ιδρύματος και τη διασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών μας. Η ανθρωπιά έλαμψε!
Δέκα χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2005, το Ίδρυμα κινδύνεψε και πάλι από άλλη μία πυρκαγιά, αλλά διασώθηκε ευτυχώς με μικρές ζημιές.
Το Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα «Οι Άγιοι Ανάργυροι, Ορθόδοξο Χωριό» ιδρύθηκε το 1967 από λίγες Μοναχές, με δωρεά του αείμνηστου καπετάνιου του Εμπορικού Ναυτικού Μάρκου Λυρά. Η Ιδρυτική Πράξη και ο Κανονισμός Λειτουργίας του Ιδρύματος έχουν νομιμοποιηθεί με Υπουργική Απόφαση.
Βρίσκεται στην περιοχή μεταξύ Ραφήνας και Νέας Μάκρης (Μάτι), πάνω από τον παλαιό οικισμό του Νέου Βουτζά, σε έκταση που παραχωρήθηκε από την Ιερά Μονή Πεντέλης και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Από το μέσα της δεκαετίας του ’70 μετεγκαταστάθηκε στη σημερινή του θέση.
Την ευθύνη λειτουργίας του Ιδρύματος έχει η Κοινοβιακή Γυναικεία Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος. Το Ίδρυμα ελέγχεται από τα Υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και διοικείται από 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο, συγκροτούμενο από τον εκάστοτε Μητροπολίτη Αττικής ως Προέδρου, της εκάστοτε Ηγουμένης της Ιεράς Μονής ως Αντιπροέδρου, 2 μοναχών και 3 λαϊκών ανδρών και γυναικών.
Σκοπός του Ιδρύματος είναι η δωρεάν φροντίδα, ανατροφή, περίθαλψη και εκπαίδευση απροστάτευτων παιδιών, που στερούνται γονέων, είτε γιατί αυτοί δεν βρίσκονται στη ζωή, είτε γιατί έχουν οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα. Το Ίδρυμα προστατεύει τα παιδιά μέχρι την ενηλικίωση, την πλήρη επιμόρφωση και την οικογενειακή αποκατάστασή τους.
Τον Ιούλιο του 1995, η μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε το όμορφο δάσος της Πεντέλης που περιέβαλε το Ίδρυμα, κατέστρεψε μέσα σε τρεις εφιαλτικές ημέρες σχεδόν το σύνολο των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος. Πλήθος κόσμου κινητοποιήθηκε άμεσα, έδωσε απλόχερα τη βοήθειά του, συγκέντρωσε χρήματα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και γενικά υποστήριξε με κάθε τρόπο ολόψυχα το Ίδρυμα. Με γενναιοδωρία και αγάπη οι φίλοι και δωρητές έστρωσαν το δρόμο για την ανοικοδόμηση των κτιρίων του Ιδρύματος και τη διασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών μας. Η ανθρωπιά έλαμψε!
από τη φωτιά το ’95, σώθηκε το 2005!
Ένα Αλλιώτικο Παιδικό Χωριό - Σύντομο Ιστορικό
Τον Ιούλιο του 1995, η μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε το όμορφο δάσος της Πεντέλης που περιέβαλε το Ίδρυμα, κατέστρεψε μέσα σε τρεις εφιαλτικές ημέρες σχεδόν το σύνολο των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος. Πλήθος κόσμου κινητοποιήθηκε άμεσα, έδωσε απλόχερα τη βοήθειά του, συγκέντρωσε χρήματα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και γενικά υποστήριξε με κάθε τρόπο ολόψυχα το Ίδρυμα. Με γενναιοδωρία και αγάπη οι φίλοι και δωρητές έστρωσαν το δρόμο για την ανοικοδόμηση των κτιρίων του Ιδρύματος και τη διασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών μας. Η ανθρωπιά έλαμψε!
Δέκα χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2005, το Ίδρυμα κινδύνεψε και πάλι από άλλη μία πυρκαγιά, αλλά διασώθηκε ευτυχώς με μικρές ζημιές.
Το Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα «Οι Άγιοι Ανάργυροι, Ορθόδοξο Χωριό» ιδρύθηκε το 1967 από λίγες Μοναχές, με δωρεά του αείμνηστου καπετάνιου του Εμπορικού Ναυτικού Μάρκου Λυρά. Η Ιδρυτική Πράξη και ο Κανονισμός Λειτουργίας του Ιδρύματος έχουν νομιμοποιηθεί με Υπουργική Απόφαση.
Βρίσκεται στην περιοχή μεταξύ Ραφήνας και Νέας Μάκρης (Μάτι), πάνω από τον παλαιό οικισμό του Νέου Βουτζά, σε έκταση που παραχωρήθηκε από την Ιερά Μονή Πεντέλης και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Από το μέσα της δεκαετίας του ’70 μετεγκαταστάθηκε στη σημερινή του θέση.
Την ευθύνη λειτουργίας του Ιδρύματος έχει η Κοινοβιακή Γυναικεία Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος. Το Ίδρυμα ελέγχεται από τα Υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και διοικείται από 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο, συγκροτούμενο από τον εκάστοτε Μητροπολίτη Αττικής ως Προέδρου, της εκάστοτε Ηγουμένης της Ιεράς Μονής ως Αντιπροέδρου, 2 μοναχών και 3 λαϊκών ανδρών και γυναικών.
Σκοπός του Ιδρύματος είναι η δωρεάν φροντίδα, ανατροφή, περίθαλψη και εκπαίδευση απροστάτευτων παιδιών, που στερούνται γονέων, είτε γιατί αυτοί δεν βρίσκονται στη ζωή, είτε γιατί έχουν οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα. Το Ίδρυμα προστατεύει τα παιδιά μέχρι την ενηλικίωση, την πλήρη επιμόρφωση και την οικογενειακή αποκατάστασή τους.
Τον Ιούλιο του 1995, η μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε το όμορφο δάσος της Πεντέλης που περιέβαλε το Ίδρυμα, κατέστρεψε μέσα σε τρεις εφιαλτικές ημέρες σχεδόν το σύνολο των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος. Πλήθος κόσμου κινητοποιήθηκε άμεσα, έδωσε απλόχερα τη βοήθειά του, συγκέντρωσε χρήματα, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και γενικά υποστήριξε με κάθε τρόπο ολόψυχα το Ίδρυμα. Με γενναιοδωρία και αγάπη οι φίλοι και δωρητές έστρωσαν το δρόμο για την ανοικοδόμηση των κτιρίων του Ιδρύματος και τη διασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών μας. Η ανθρωπιά έλαμψε!
Δέκα χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2005, το Ίδρυμα κινδύνεψε και πάλι από άλλη μία πυρκαγιά, αλλά διασώθηκε ευτυχώς με μικρές ζημιές.
Από το 1967, στο Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα, με μητρική στοργή και χριστιανική αγάπη, λίγες αφοσιωμένες Μοναχές, χωρίς να παραβλέπουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του μοναχικού βίου τους, έκαναν σκοπό τους τη μέριμνα, ανατροφή και μόρφωση παιδιών με τις λιγότερες ευκαιρίες στη ζωή.
Το Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα δεν λαμβάνει καμία απολύτως επιχορήγηση. Τα έσοδα του Ιδρύματος προέρχονται από τις μικρές ή μεγάλες δωρεές που μας προσφέρουν ιδιώτες, εταιρείες και οργανισμοί, από κληροδοτήματα και κάποια ενοίκια ακινήτων.
Επιπρόσθετα, διενεργείται κάθε χρόνο (το τελευταίο Σάββατο του Δεκεμβρίου), στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, εγκεκριμένη (Υπ. Οικονομικών και Υγείας & Προνοίας) λαχειοφόρος αγορά, παρουσία και δικαστικών λειτουργών, με πρώτο δώρο ένα καινούργιο αυτοκίνητο και αρκετά μικρότερης αξίας αντικείμενα, με στόχο την αποπεράτωση του Παιδικού Χωριού του Λυρείου Ιδρύματος και την εν γένει στήριξη των παιδιών που φιλοξενούνται εδώ. www.lyreioidryma.gr
Δείτε: Η Φωτιά το 2018 στο Λύρειο Ίδρυμα, Μάτι Αττικής
Από το 1967, στο Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα, με μητρική στοργή και χριστιανική αγάπη, λίγες αφοσιωμένες Μοναχές, χωρίς να παραβλέπουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του μοναχικού βίου τους, έκαναν σκοπό τους τη μέριμνα, ανατροφή και μόρφωση παιδιών με τις λιγότερες ευκαιρίες στη ζωή.
Το Λύρειο Παιδικό Ίδρυμα δεν λαμβάνει καμία απολύτως επιχορήγηση. Τα έσοδα του Ιδρύματος προέρχονται από τις μικρές ή μεγάλες δωρεές που μας προσφέρουν ιδιώτες, εταιρείες και οργανισμοί, από κληροδοτήματα και κάποια ενοίκια ακινήτων.
Επιπρόσθετα, διενεργείται κάθε χρόνο (το τελευταίο Σάββατο του Δεκεμβρίου), στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, εγκεκριμένη (Υπ. Οικονομικών και Υγείας & Προνοίας) λαχειοφόρος αγορά, παρουσία και δικαστικών λειτουργών, με πρώτο δώρο ένα καινούργιο αυτοκίνητο και αρκετά μικρότερης αξίας αντικείμενα, με στόχο την αποπεράτωση του Παιδικού Χωριού του Λυρείου Ιδρύματος και την εν γένει στήριξη των παιδιών που φιλοξενούνται εδώ. www.lyreioidryma.gr
«ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΩΡΙΟ» Μάτι Αττικής 190 09 Ραφήνα
Τηλ: 22940-79240-1 Fax: 22940-78617
E-mail: lyreio@gmail.com
E-mail: lyreio@gmail.com
27ο χιλ. Λεωφ. Μαραθώνος, Οικισμός Νέος Βουτζάς
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση
Σχετικά περί Μοναχισμού:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου