ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ, ΜΙΑ ΑΡΧΗ: Ο π. Ανδρέας Κονάνος παραιτήθηκε από κληρικός και έγινε πάλι απλός πολίτης του κόσμου - Φτου, ξελευτερία

Ο π. Ανδρέας Κονάνος παραιτήθηκε από κληρικός: «Έγινα πάλι ένας απλός πολίτης αυτού του κόσμου». Σημειώνει στο κείμενό του «ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ, ΜΙΑ ΑΡΧΗ».

Επιμέλεια, Προσαρμογή:

by Sophia-Ntrekou.gr

Υπέβαλε την παραίτηση του 

στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση ότι ο π. Ανδρέας Κονάνος αποχώρησε για λόγους συνειδήσεως από τις τάξεις του Κλήρου, μετά από παραίτηση που υπέβαλε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Ο π. Ανδρέας Κονάνος είναι γνωστός για τις ομιλίες που έκανε όλα αυτά τα χρόνια αλλά και για το συγγραφικό του έργο. Την ανάρτησή του στα social media συνοδεύει με μια φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται ο ίδιος με ένα άσπρο πουκάμισο και όχι με ράσα όπως τον έχουμε συνηθίσει..

Αναλυτικά η δήλωση του π. Ανδρέα Κονάνου στα social media:

ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ, ΜΙΑ ΑΡΧΗ

Αγαπητοί μου φίλοι και φίλες, εύχομαι να είστε όλοι καλά!
Σήμερα είναι μια μέρα - ορόσημο για τη ζωή μου.

Κάτι πολύ σημαντικό τελειώνει.
Και κάτι καινούργιο αρχίζει.

Σήμερα, 24/8/20, υπέβαλα στην ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών την παραίτησή μου από τις τάξεις του Κλήρου, και έγινα πάλι ένας απλός πολίτης αυτού του κόσμου. Πλέον, είμαι «σκέτο», ο Ανδρέας Κονάνος.

Οι λόγοι της αποχώρησής μου είναι αρκετοί και 

δεν θα αναλυθούν σήμερα εδώ. Με το κείμενο 

αυτό θέλω να κάνω μόνο δύο πράγματα: 

Α. Να σε ενημερώσω για την αλλαγή αυτή στη ζωή μου 

και Β. Να εξηγήσω τον τρόπο που θα δραστηριοποιούμαι 

από εδώ και πέρα. Και μόνο αυτό.

Μετά από 20 χρόνια ιερατικής ζωής, σήμερα αποχωρίζομαι τα ράσα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν «τα πετάω» με περιφρόνηση και αποστροφή !

Τα φιλώ και τα ευγνωμονώ, διότι για 2 δεκαετίες μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνω «πατρίδα» μου όλη τη Γη, να ζήσω καταπληκτικές θεανθρώπινες στιγμές και να γνωρίσω ωραίους ανθρώπους σε όλα τα μέρη του κόσμου.

Και τώρα, προχωράω παρακάτω.

«Φεύγω» από κληρικός. Μα η καρδιά μου, η ουσία και ο πυρήνας μου, παραμένουν μαζί σου, αμετακίνητα. Αυτά δεν θα αλλάξουν ποτέ, παρόλο που η μορφή και η εμφάνισή μου θα είναι πλέον αλλιώς.

Η αγάπη και η Αλήθεια του Θεού που με συγκινούσαν από παιδί, θα συνεχίσουν να με συγκινούν και να με μαγνητίζουν πάντα, όπως το οξυγόνο και το φως.

Θα εξακολουθώ να διακονώ και να αγαπώ τον κάθε άνθρωπο που συναντώ. Θα γράφω, θα μιλάω και θα βοηθώ με τις φτωχές δυνάμεις μου, όποιον μπορώ.

Με αυθεντικότητα και ειλικρίνεια, αλλά με περισσότερη πλέον ανοιχτοσύνη, ευρύτητα και ελευθερία.

Η φωνή μου θα εξακολουθεί να «ηχεί» και να ακούγεται με καθαρότητα και διαύγεια δίπλα σας, στη θλίψη και τη χαρά σας.

Ένα νέο κεφάλαιο ζωής ανοίγεται μπροστά μου και θα χαρώ να είμαστε συνοδοιπόροι.

Δεν ξέρω αν αύριο ζω. Ούτε ξέρω για πόσο ακόμα θα μπορώ να μιλώ, να γράφω και να επικοινωνώ μαζί σας.

Ξέρω όμως ότι, όσα ακόμα «αύριο» μου χαρίσει ο Θεός – μήνες, χρόνια ή δεκαετίες- θα ήθελα να είναι αυθεντικά και αληθινά.

Δεν έχω να παρουσιάσω αγιότητα και μεγάλες αρετές, πέρα από την αλήθεια και εντιμότητα της καρδιάς μου.

Αυτή ακριβώς η επίγνωση, μου δίνει χαρά και δύναμη να προχωρήσω, έχοντας τον Θεό και την Αγάπη Του πάντα δίπλα μου.

Μπορώ να μιλάω ώρες για όλα αυτά, μα δεν θέλω να σε κουράζω. Αρκετά για σήμερα.

Άλλωστε, θα τα λέμε.
Ευγνώμων για όλα,

Ανδρέας Κονάνος

Ο π. Ανδρέας Κονάνος έχει γράψει και στην Αέναη επανάσταση τα παρακάτω:

• π. Ανδρέας Κονάνος: Μέρες δύσκολες... θες να δεις Αγγέλους;
• Είσοδος, Έξοδος στα Εισόδια της Παναγίας - π. Ανδρέας Κονάνος
• π. Ανδρέας Κονάνος: Νέκταρ Ποιημάτων για τον Άγιο Νεκτάριο

Ο π. Ανδρέας Κονάνος γεννήθηκε στο Μόναχο το 1970. Κατάγεται από τα Ιωάννινα, έζησε στο Μόναχο κι απ' το 1977 στην Αθήνα. Τελείωσε το κλασικό Λύκειο στο Περιστέρι και σπούδασε Θεολογία στην Αθήνα. 

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τον χειροτόνησε διάκονο το 1999 και το 2000 Πρεσβύτερο κι Αρχιμανδρίτη. Ανέλαβε στην ενορία του φοιτητικές συναντήσεις, αγρυπνίες, ομιλίες, καθώς και διαλέξεις σε σχολές γονέων και πνευματικά κέντρα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. 

Το 2006 άρχισε την εκπομπή "Αθέατα Περάσματα" στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας. Αυτό έγινε αφορμή να δεχτεί προσκλήσεις για ομιλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αμερικής. Η επαφή του με τα Ιεροσόλυμα, το Άγιον Όρος και με γέροντες εντός κι εκτός αυτού, αποτελούν πηγή δύναμης στη ζωή του.

Επιμέλεια-Προσαρμογή: by Αέναη επΑνάσταση

Σχόλια:

Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος: Καλή συνέχεια στο μονοπάτι που επέλεξες για να φτάσεις στην κορυφή (Θεό). Τα πάντα είναι δρόμος προς Εκείνον. Εγώ σε γνώρισα ως φως και είμαι σίγουρος οτι αυτο θα συνεχίσεις να είσαι. Σε ευχαριστούμε για ότι μας χάρισες και για εκείνα που ακόμη θα μας δώσεις. Σ αγαπήσαμε, σ αγαπάμε και θα σ' αγαπάμε!!!!!! · 7 ώρες (24 Αυγ 2020) - περισσότερα: π. Λίβυος

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θανασάς: Ανδρέα, είχα κάποτε ένα φίλο (πες τον "Μπάμπη") φανατικό Παναθηναϊκό: μάς εξηγούσε εμβριθώς γιατί ο Παναθηναϊκός ήταν η καλύτερη ομάδα, κι έπειθε πολλούς πιτσιρικάδες.

Μετά από χρόνια που τον ξαναβρήκα, ήταν φανατικός ΑΕΚτζης: υπερασπιζόταν την νέα του ομάδα με την ίδια εμβρίθεια.

ΑΥΤΗ τη φορά, του είπαμε όλοι:
- "Μπάμπη, μέχρι να κατασταλάξει η εσωτερική σου τρικυμία νοός, και να καταλάβεις κι εσύ τι θέλεις πραγματικά, καλύτερα θα ήταν να βγάλεις το σκασμό για μερικά χρόνια, και να κόψεις τα κηρύγματα"

Επίκαιρη ανέκαθεν η συμβουλή αυτή...·

Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος: Πάτερ μου ἐσὺ ξέρεις, ἔχεις τὴν εὐθύνη τῶν πράξεών σου. Εἶσαι σίγουρος ὅτι τὸ ἑπόμενο βῆμα δὲν θὰ εἶναι ἐπιζήμιο; Σοῦ λένε διάφορα ἐδῶ βλέπω καὶ μάλιστα Ἱερεῖς... Μήπως νὰ τὸ ξανασκεφτεῖς μὲ πολλὴ προσευχὴ καὶ συμβουλὴ ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ ποὺ θὰ ἔβλεπε μέσα στὴν καρδιά σου; Μήπως ἀδικήσεις τὸν ἑαυτό σου στερώντας τον ἀπὸ ἕνα ἀπὸ τὰ πολυτιμότερα δῶρα πάνω στὴ γῆ; Ἔχω τὸ λογισμὸ ὅτι εἶναι κρῖμα. Μὲ συγχωρεῖς. Αὐτὸ ἤθελα νὰ σοῦ πῶ.

Stylianos Arabantinos: Εντάξει, αλλά πρόσεχε διότι θα σπεύσουν κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές να σέ εκμεταλλευτούν. Η εκμετάλλευση θα κρατήσει για λίγο, ύστερα θα σέ ξεχάσουν και θα αδιαφορήσουν. Προσοχή λοιπόν.

George-Nektarios Philalethe Panayotidis: Όπως κάποτε ο π. Παντελεήμονας των Παπαροκάδων έφυγε από το μοναστήρι "έχοντας ζήσει τις καλύτερες στιγμές" σε αυτό, έτσι κι ο π. Ανδρέας Κονάνος έφυγε από τον Κλήρο τιμώντας την ιερωσύνη που έφερε και παραμένοντας στην πίστη. Η ιστορία με την διακοπή της εκπομπής του παραμένει ακόμα νωπή και καθόλου δεν θα εκπλησσόμουν αν δέχτηκε αφόρητες πιέσεις για το "διαφορετικό" που κόμιζε. Δε νομίζω πως η Εκκλησία μας από τον καιρό της Σταύρωσης του Χριστού είναι πολύ διαφορετική ως προς την απόρριψη της γνησιότητας.

Επειδή όμως «το στόμα εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί», σε κάθε περίπτωση ο Κλήρος βγαίνει φτωχότερος, διότι ο π. Ανδρέας ήταν μετά τα 40-45 του από τους λίγους γνωστούς κληρικούς που ο λόγος του με όλα τα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά του αποκάλυπτε «μετοχή στη ζωή του Θεού» και όχι «κηρύγματα και ρητορείες». Του εύχομαι τα καλύτερα στη νέα του ζωή και είθε η επιλογή του να αποβεί στα βέλτιστα...

Nektaria Karantzi: Στον πνευματικό κόσμο, η απογοήτευσή μας για πρόσωπα γύρω μας δεν βαρύνει τα ίδια, αλλά εμάς. Σχετίζεται με το γεγονός ότι αναζητάμε μεσολαβητές για τη σχέση μας με τον Χριστό, επενδύουμε στο πρόσωπο του μεσάζοντα αυτής της σχέσης και όχι στο πρόσωπο του Χριστού. Κι όταν ο άνθρωπος πράττει με την ελεύθερη βούληση που του χάρισε ο Θεός, του ζητάμε να πράττει ωσεί Θεός. Μα ήταν πάντα άνθρωπος.

Η αδελφοφαγία, το μίσος και η κακία - π. Λίβυος

π. Λίβυος 25 Αυγ 2020: Εάν έστω και λίγο είχαμε γευθεί την Χάρη του Θεού θα γνωρίζαμε ότι εκείνο που την απομακρύνει είναι η κατάκριση, η αδελφοφαγία, το μίσος και η κακία. Το να περιμένεις με το χέρι στην σκανδάλη το λάθος του άλλου, έτοιμος να τον εξοντώσεις, αυτό δεν είναι ήθος Χριστού αλλά υποκόσμου.

Εάν έστω λίγο είχαμε γευθεί την Χάρη του Θεού, και γνωρίζαμε την γλυκύτητα αυτής, θα κάναμε τα πάντα ώστε να μην χάνεται απ' την ζωή μας. Θα βρισκόμαστε σε εγρήγορση και προσευχή, σε έλεγχο των λογισμών, ώστε να μην παγώνει η αγάπη μέσα μας και αποσύρεται το γλυκαίνων φως της Παρουσίας Του.

Εάν ζούσαμε κατά Χριστό, εάν πραγματικά ποθούσαμε την ένωση μαζί Του, θα γνωρίζαμε ότι τίποτε άλλο δεν μας απομακρύνει από κοντά του όσο η κατάκριση, η κακία, η ζήλια κι ο φθόνος. Έλεγε ο Άγιος Παίσιος, «όταν έχεις εχθρότητα, είναι σαν να βάζεις μονωτικό στην ψυχή σου και να μην περνάει σταγόνα Χάρης».

Οι άγιοι που τόσο λέμε ότι αγαπάμε και συχνά επικαλούμαστε, οι άγιοι πατέρες τους οποίους προτάσσουμε για να επιδείξουμε την εκκλησιαστικοφροσύνη μας, έτρεμαν την κατάκριση, την σκληρότητα και εχθρότητα, κυρίως δε την αλαζονεία της αρετής. Ο αμαρτωλός μπορεί να σωθεί, μα ο αλαζόνας θρησκευόμενος δύσκολα. Διότι ζει μέσα στην ψευδαίσθηση της τελειότητας του. Κάθεται πάνω στην καθέδρα των ψευδεπίγραφων αρετών του, κι από εκεί κρίνει, επιπλήττει, διορθώνει και νουθετεί τους πάντες. Γιατί, αυτός είναι «σωστός» και πάνω από όλα «ξέρει» και «γνωρίζει».

Εμένα όμως θα μου επιτρέψετε να μην πάρω μέρος στην κατακραυγή, την επίπληξη, την λοιδορία ή το θρησκευτικό λιθοβολισμό απέναντι στον «μεγάλο» αμαρτωλό. Θα προτιμήσω να συνοδοιπορήσω με τον Αββά Μωυσή που όταν στην σκήτη ένας αδελφός αμάρτησε βαριά και κάλεσαν σύναξη για να τον καταδικάσουν αυτός δεν ήθελε να πάει. Μετά από πολλά παρακάλια πήγε. Μα πήρε μαζί του και μια κανάτα που έτρεχε νερό. Όταν οι άλλοι μοναχοί τον ρώτησαν, «τι σημαίνει αυτό, πάτερ;». Ο γέροντας τους είπε: «οι αμαρτίες μου χύνονται πίσω μου. Και δεν μπορώ να τις δω κι όμως έχω έρθει να κρίνω τα σφάλματα κάποιου άλλου..» Όταν άκουσαν αυτά οι πατέρες διέκοψαν την σύναξη για την τιμωρία».

Έπειτα θα αποσυρθώ από την βοή του όχλου που μόλις εχθές χειροκροτούσε και σήμερα ζητά την σταύρωση, και θα περπατήσω πλάι στον Αββά Βησσαρίωνα που σαν καταδίκασε η σύναξη της σκήτης έναν μοναχό που είχε πέσει σε αμαρτήματα, εκείνος σηκώθηκε και βγήκε μαζί του έξω. «Που πας Αββά» τον ρώτησαν. «Πάω κι εγώ έξω μαζί του, φεύγω κι εγώ, γιατί είμαι κι εγώ αμαρτωλός, σήμερα αυτός αύριο εγώ…»

Και να σας εξομολογηθώ κάτι; Κουραστικά από όλους εκείνους που πάνε εκκλησία κι όμως ζούνε μέσα στο ψέμα και την υποκρισία, την κακία και το μίσος, την μιζέρια και την απανθρωπιά. Από όλους εκείνους που σου χαμογελάνε ενώ θα ήθελαν να σε δαγκώσουν, που περιμένουν στην γωνία το πρώτο σου λάθος για να σε λιντσάρουν.

Εγώ ονειρεύομαι μια εκκλησία που θα μπορούμε να λέμε ο ένας στο άλλο τις αμαρτίες, τα λάθη και τα πάθη μας και να θεραπευόμαστε όχι να αλληλοεξοντωνόμαστε.

Θα πάω λοιπόν μαζί με τον Αββά Μωυσή, τον Αββά Βησσαρίωνα, τον Ποιμένα και Σαμψών, γιατί κοντά τους αναπνέω, παίρνω ανάσες ελευθερίας, χαράς, αγάπης και φωτός. Και να το θυμάστε τις φλόγες της κολάσεως δεν θα της ανάψει ο Θεός, αλλά οι άνθρωποι της «θρησκείας».

26 Αυγ 2020 π. Λίβυος: Δεν θα μας «κρίνει» ο φόβος μα η Αγάπη...

Περισσότερα: π. Λίβυος

Paulos Papadopoulos 27 Αυγ 2020
Ι. Μ. Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας

Κάποια πράγματα χρειάζεται να ειπωθούν.

Βλέπω κάποιοι γράφουνε τις τελευταίες ημέρες ότι τώρα όλοι ξύπνησαν και τώρα όλοι γράφουν εναντίον ενός ανθρώπου που δεν έβλαψε, ότι εύκολα τον κατακρίνουν κτλ.

Δυστυχώς δεν είναι αλήθεια αυτό. Κατ' αρχήν εδώ και χρόνια τα είχαμε γράψει και είχαμε επισημάνει τον κίνδυνο, με αποτέλεσμα να θεωρηθούμε κακοί, οπισθοδρομικοί και γραφικοί.

Δυστυχώς όμως η ιστορία μας δικαιώνει. Τονίζω το «δυστυχώς» διότι κανείς νομίζω που έχει έστω λίγο φόβο Θεού δεν χαίρεται με το γεγονός της αποσχημάτισης ενός κληρικού.

Αυτό όμως φαινόταν. Αυτό γίνεται όταν μιλάς και γράφεις ως κληρικός, όχι για να ωφελήσεις αλλά για να ωφεληθείς. Αυτό γίνεται όταν συνειδητά επιλέγεις να αποστασιοποιηθείς από τον Μυστηριακό τρόπο ζωής της Εκκλησίας, αν και κληρικός, και καταλήγεις περιοδεύων θίασος.

Αλλά χρειάζεται νομίζω να πούμε και κάποια άλλα πράγματα που βλέπω ότι κανείς δεν τα λέγει.

Ποιος έκανε τον κληρικό αυτόν τόσο δημοφιλή;
Ποιος τον έκανε star;
Δυστυχώς η απάντηση είναι σκληρή.

Ενώ όλοι, τουλάχιστον κληρικοί και θεολογικά καταρτισμένοι χριστιανοί, γνώριζαν ότι ο συγκεκριμένος κληρικός αποκλίνει από την Παράδοση της Εκκλησίας και την διδασκαλία των Θεοφόρων Πατέρων, συστηματικά τον καλούσαν Μητροπολίτες και κληρικοί να κάνει διαλέξεις στις Μητροπόλεις τους και στις ενορίες τους.

Οι ίδιοι άνθρωποι που κουτσομπόλευαν από εδώ και εκεί για τις τοποθετήσεις του κληρικού αυτού, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι τον καλούσαν να μιλήσει στο ποίμνιό τους και να πουλήσει τα βιβλία του.

Σίγουρα έλεγε και πράγματα σωστά, ειδικά τα πρώτα χρόνια και της ραδιοφωνικής του παρουσίας αλλά και των διαλέξεών του, όμως εδώ και χρόνια οι ομιλίες του δεν λέγανε τίποτα το ουσιαστικό, με κανένα θεολογικό υπόβαθρο. Πετούσε μέσα στην μία ώρα κάποιο απόφθεγμα ενός αγίου και μέχρι εκεί. Όλα τα άλλα ήταν «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε».

Φέρουνε λοιπόν ευθύνη όλοι εκείνοι που τον καλούσαν τακτικά μόνο και μόνο για να μαζέψουν κόσμο στην εκδήλωσή τους!

Αυτά είναι τα κριτήριά μας λοιπόν;
Να μαζέψουμε κόσμο; Διότι αυτό γινόταν.

Αφού ακούγαμε τι έλεγε, διαβάζαμε τι έγραφε, γιατί εμείς συνεχίσαμε να τον καλούμε σε ομιλίες και εκδηλώσεις; Γιατί παίζαμε τις ομιλίες του στα ραδιόφωνα; Γιατί πουλούσαμε τα βιβλία του στα βιβλιοπωλεία μας;

Θα το πω κι ας φανεί «κάπως». Μαγκιά του. Ναι, μαγκιά του που μας εκμεταλλεύτηκε, που μοσχοπούλησε, που έγινε αυτό που έγινε. Μαγκιά του που κατάφερε να πείσει Μητροπολίτες και ιερείς να κάθονται και να τον ακούνε μαζί με το ποίμνιό τους.

Όχι, δεν επικροτώ αυτό που έκανε. Καταδικάζω όμως την συμπεριφορά όλων όσων που ενώ ξέρανε από την άλλη συνέχιζαν να εθελοτυφλούν.

Το φοβερό δεν είναι ότι αυτός ήρθε και έφυγε. Το φοβερό είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι «τέτοιοι». Και δυστυχώς τίποτα δεν γίνεται για να σταματήσει το κακό που κάνουνε στο ποίμνιο. Όχι μόνο καριερίστες ομιλητές αλλά και άλλοι που γίνονται με τα ψευτοθαύματα που παρουσιάζουν ως οι εκλεκτοί, ως οι χαρισματικοί και θαυματοποιοί.

Και τρέχει ο κόσμος να τους προσκυνήσει. Και τρέχει ο κόσμος να τους ακούσει. Και τρέχει ο κόσμος για να θεραπευτεί.

Δεν ψάχνει κανείς την σωτηρία αλλά την θεραπεία, κανείς δεν ψάχνει τον Χριστό αλλά αυτό το «κάτι» που θα πάρει θαυματουργικά και μετά «μη τον είδατε τον Παναή».

Ελάχιστοι όμως είναι αυτοί που τρέχουν να ακούσουν λόγο Θεού, να ακούσουν κάτι που δεν θα νταντέψει τα πάθη τους αλλά θα τους ταρακουνήσει για να μετανοήσουν.

Ελάχιστοι είναι αυτοί οι χριστιανοί που θα θελήσουν να διαβάσουν βιβλία Αγίων Πατέρων, όπως η Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου, συγγράμματα του Αγίου Μαξίμου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Μεγάλου Βασιλείου.

Δύσκολα τα ανεβάζουν, οπισθοδρομικά τα κατεβάζουν!

Και ακόμα πιο λίγοι είναι αυτοί που θα διαβάσουν και θα ακούσουν και τελικά θα αλλάξουν. Δεν αλλάζουν οι χριστιανοί. Δεν θέλουνε. Γι’ αυτό και ψάχνουν κληρικούς που θα θωπεύουν τα πάθη τους, που θα μιλούνε αόριστα και γενικά για μια ζωή με καλοσύνη και αγάπη, που θα κηρύττουν όχι Χριστό αλλά ευτυχία και ηρεμία. Ψάχνουν δηλαδή όχι πνευματικούς ανθρώπους αλλά «life coach»!

Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να φωτίσει το καθένα μας. Και να τονίσω ότι όλος αυτός ο ντόρος προκλήθηκε όχι γιατί ένας κληρικός τα πέταξε, αλλά διότι ένας κληρικός παρουσίασε την πτώση του ως εντιμότητα. Σα να λέμε ότι εγώ έκλεψα και σας παρουσιάζω τα κλοπιμαία, αλλά δεν τα γυρίζω πίσω στα θύματα, ούτε αναγνωρίζω την πτώση μου, αλλά αντιθέτως λέγω ότι επειδή και μόνο σας λέω ότι είμαι κλέφτης, είμαι έντιμος!

Μου έκανε εντύπωση που στην δήλωσή του για την αποχώρησή του, δεν λέγει πουθενά έστω ένα «συγνώμη για τον σκανδαλισμό» ή ένα «εύχεσθε για μένα». Τίποτα.

Αυτό δείχνει ότι το ράσο το θεωρούσε φυλακή και την Εκκλησία ως χώρο να κλέψει ψυχές προς ίδιον όφελος. Είμαι σκληρός; Μπορεί. Εμένα αυτή την εντύπωση μου δίνει.

Ξέρει πολύ καλά τι θα πει και πώς θα το πει. Δεν θέλει να χάσει κανέναν ακόλουθό του, αντιθέτως θέλει να κρατήσει τους πιστούς αλλά συγχρόνως να ανοιχθεί και σε όλους εκείνους που δεν πιστεύουν. Κινείται έξυπνα, αυτό του το αναγνωρίζω.

Όμως καλέ μου Ανδρέα, ποιο τελικά το όφελος από όλο αυτό; 50 χρόνια δημοφιλίας; Και τι λοιπόν; Μετά; Μετά τι;

Σου εύχομαι πραγματικά πάντα να είσαι χαμογελαστός 

και εξωτερικά αλλά και εσωτερικά.
Μόνο μην σου βγει αυτό το χαμόγελο ξινό…

Δεν το εύχομαι, το απεύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιά μου.
Συγχώρα με κι εσύ και όλοι σας.

π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος 28 Αυγ 2020 

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΝΑΝΟ

Πάτερ μου καλότατε,
δὲ σὲ γνωρίζω προσωπικά, ἀκουστὰ ὅμως σὲ ἔχω. Κηρύγματά σου δὲν ἔχω ἀκούσει, οὔτε κάποιο βιβλίο σου ἔχω διαβάσει. Ἐσὺ γνωρίζεις γιὰ ὅσα μᾶς λές, ἐσὺ ἔχεις καὶ τὴν εὐθύνη τῶν πράξεών σου. Ἁπλῶς ἐπειδὴ δημοσίευσες τὴν «ἀποχώρησή» σου ἀπὸ τὶς τάξεις τοῦ Κλήρου θέλησα νὰ σοῦ πῶ πέντε κουβεντοῦλες, ἀπὸ τοῦτο δῶ τὸ βῆμα τῆς Φατσόβιβλου!.

Παπούλη μου, εἶσαι σίγουρος ὅτι τὸ ἑπόμενο βῆμα δὲν θὰ εἶναι ἐπιζήμιο; Σοῦ λένε διάφορα ἐδῶ βλέπω καὶ μάλιστα Ἱερεῖς... Ἀπορῶ εἰδικὰ μὲ τὰ σχόλια κάποιων Ἱερέων! Καλά, κάποιοι λαϊκοὶ δικαιολογοῦνται δείχνοντας τὸ μέγεθος τῆς ἔλλειψης κατήχησης καὶ τῆς πλήρους ἀσχετοσύνης, δηλώνοντας καί... «μαθητές» μας, «θαυμαστές» μας (κορυφαῖοι καὶ μή), ἢ ὅ,τι ἄλλο. Πόσο τελικὰ πρέπει νὰ προσέχουμε, διότι ἂν δώσει προσοχὴ κανεὶς καὶ δὲν πατάει σταθερὰ στὰ πόδια του μπορεῖ νὰ ἀποβλακωθεῖ πλήρως, τόσο πρὶν ὅσο καὶ μετὰ τὴν ὅποια ἀπόφασή του.

Μήπως, ἀδελφέ μου, νὰ τὸ ξανασκεφτεῖς μὲ προσευχούλα καὶ συμβουλὴ ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ ποὺ θὰ ἔβλεπε καθαρὰ μέσα στὴν καρδιά σου πίσω ἀπὸ τὴν ὀμίχλη τῆς παρόρμησης τῆς στιγμῆς; Νὰ σοῦ ἐπισημάνει τὰ σοβαρότατα -ἐνδεχομένως- λάθη σου καὶ νὰ πεῖς «νὰ εἶναι εὐλογημένο»... ἀκόμη καὶ χωρὶς τὴν «ἐπίσημη» ἰδιότητα τοῦ Κληρικοῦ μιὰ καὶ ἡ Ἱερωσύνη «ἀνεπίσημα» εἶναι ζυμωμένη μὲ τὸ εἶναι σου εἰς τοὺς αἰῶνες; Πάντα τὸ «σκαρί» μας μᾶς πηγαίνει κατὰ κεῖ ποὺ πρέπει; Δὲν μπορεῖ νὰ πλανιέται λές; Εἴμαστε τόοοοσο σίγουροι πιά;

Μήπως βιάζεσαι νὰ κάνεις δηλώσεις; Εἶσαι ὑποχρεωμένος ἄλλωστε; Καμιὰ φορὰ οἱ ἀσχολούμενοι μὲ τὸ διαδίκτυο Κληρικοὶ κινδυνεύουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ νὰ γίνουμε δοῦλοι τῆς δημόσιας εἰκόνας μας καὶ τῶν λάικς καὶ ὄχι δοῦλοι Κυρίου. Καὶ ἀρχίζουμε νὰ λογοδοτοῦμε στὴ δημόσια εἰκόνα μας, ἐγκαταλείποντας τὴν προσευχή, τὴ ζωοδότρα συνομιλία μὲ τὸν Χριστό.

Μήπως, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἀδικήσεις τελικὰ τὸν ἑαυτό σου στερώντας τον ἀπὸ ἕνα ἀπὸ τὰ πολυτιμότερα δῶρα ποὺ σοῦ δόθηκε πάνω στὴ γῆ; Ὅλα ὅσα ὄμορφα πόθησες καὶ ποθεῖς στὴ ζωή σου, ὁ Χριστὸς μας σὲ ἔντυσε μὲ τὴν Ἱερωσύνη Του γιὰ νὰ τὰ ζήσεις στὸν ὑπέρτατο -γιὰ ἄνθρωπο- βαθμό. Τί ἄλλο μένει νὰ ζητήσεις; Εἶσαι στὸ τέλος τῶν πόθων! Γι' αὐτὸ καὶ δὲν καταλαβαίνω τὸν -ὡς μὴ ὤφειλε- θριαμβευτικὸ χαρακτῆρα τῶν δηλώσεών σου, ἐνῶ Τοῦ ἐπιστρέφεις τὸ δῶρο Του σὲ σένα προσωπικά, πίσω!!.

Γιὰ ποῦ κίνησες; Ὑπάρχει μεγαλύτερη «ἀνοιχτοσύνη» καὶ «εὐθύτητα» -ὅπως τὶς ἀναζητᾶς- σὲ ἄλλον ἄνθρωπο, ἀπὸ ὅση σὲ ἕναν Ἱερέα ποὺ ζεῖ τὴν Ἱερωσύνη του; Ὑπάρχει τιμητικότερη προσφώνηση ἀπὸ τὸ νὰ σὲ ἀποκαλοῦν οἱ ἄνθρωποι «πατέρα» τους;

Ἔχω τὸ λογισμὸ ὅτι εἶναι κρῖμα. Μὲ συγχωρεῖς. Αὐτὸ ἤθελα νὰ σοῦ πῶ μὲ ἀγάπη.

Μνημόνευε Ἐφραὶμ ἱερομονάχου. Τὸ ἴδιο κάνω ἤδη καὶ γώ γιὰ σένα, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ εἶδα τὴν καθ' ὅλα σεβαστὴ ἀπόφασή σου! Διαφώνησα μόνο στὸν τρόπο καὶ στὸ ὕφος. Νὰ εἶσαι καλὰ σωματικὰ καὶ ψυχικὰ καὶ νὰ προσέχεις τὰ «φίδια» ποὺ σὲ χειροκροτοῦνε καὶ τοὺς «λάκκους» ποὺ καραδοκοῦνε. Καλὴ πορεία σοῦ εὔχομαι μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά.

ΥΓ. Σκέφτεσαι, ἀδελφέ μου, ἂν ἐπέστρεφες μετανοημένος, καὶ ἦταν καὶ ἀπὸ Θεοῦ βέβαια, νὰ λειτουργήσεις σὰν Ἱερέας Του, τὶ γλέντι θὰ γινόταν, ἀκόμη καὶ διαδικτυακό, καὶ τὶ δημόσιο ράπισμα θὰ ἔτρωγε ὁ Τάγκαλος καὶ τὰ ταγκαλάκια του; Ἄλλωστε στὴ «φύλαγε» εἶχες πεῖ σὲ ἕνα κήρυγμά σου. Τί θὰ ἔλεγες νὰ τοῦ «ἔχωνες» κανένα τρίποντο νὰ τὸ φυσάει καὶ νὰ μὴν κρυώνει; Δὲν τοῦ χρειάζεται ἕνα ξεδόντιασμα λές;

Andreas Konanos 1η Σεπτεμβρίου 2020: Λίγα λόγια με πολλή αγάπη.

Όταν με ΜΠΛΟΚΑΡΕ ο ΚΟΝΑΝΟΣ (και καλά μου έκανε...)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θανασάς 6 Οκτωβρίου: 

Όταν με ΜΠΛΟΚΑΡΕ ο ΚΟΝΑΝΟΣ (και καλά μου έκανε...)

- ο Ανδρέας Κονάνος έχει μια σούπερ δημοφιλή Σελίδα στο FB από τον καιρό που ήταν παπάς, και τη διατηρεί ακόμα.

- πλέον, γράφει τα "δικά του", στην "μετά-τα-ράσα" εποχή: πολλή ψυχολογία, πολλά "είσαι υπέροχος, είσαι φωτεινός, μην αγχώνεσαι, ο Θεός είχε κέφια όταν σ' έφτιαξε, προγραμμάτισε το μυαλό σου σε θετικές σκέψεις"

Στην τελευταία εγγραφή που έκανε, του άφησα σχόλιο ότι "όλα αυτά θυμίζουν Κοέλλιο, και τις παλιές αμερικάνικες σχολές του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού για αυτοβελτίωση, μαζί με λίγο Θεό, αλλά λείπει η ταπείνωση και ο πλησίον".

- ο Ανδρέας ψιλο-θίχτηκε, και μου την ψιλο-είπε.

- από κάτω, άρχισαν σωρός τα σχόλια: άλλοι μου τα έχωναν, άλλοι με υποστήριζαν
- ξεκίνησε ένας πολιτισμένος φεϊσμπουκικός διάλογος

- ΑΛΛΑ αμέσως μετά, ο Αντρέας, αποφάσισε να με ΜΠΛΟΚΆΡΕΙ από το να αφήνω σχόλια στη Σελίδα του!

Αρχικά, με ξένισε λιγάκι, αυτό: είμαστε συνηθισμένοι σε ελεύθερους διαλόγους διαφωνιών στο FB. Ούτε υπήρχαν αντεγκλήσεις. ΟΜΩΣ, ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΜΠΛΟΚΑΡΕ...!

Η Σελίδα του (κάθε) Αντρέα, ΔΕΝ είναι "βήμα γενικού προβληματισμού". Είναι η Σελίδα όπου προβάλλει τις δικές του απόψεις, χωρίς να υπεισέρχεται κατ'ανάγκη σε διαλόγους με αντιρρησίες. Εννοείται πως έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. 

Ο στόχος μιας προσωπικής Σελίδας, ΔΕΝ είναι "η ανακάλυψη της Αλήθειας", αλλά η προβολή των θέσεων (και των προϊόντων) του κατόχου της. Αν εγώ π.χ. ήθελα να πουλήσω βιβλία, επειδή πρέπει να βγάλω τα προς το ζειν, θα έφτιαχνα μια σχετική Σελίδα στο FB και θα μπλόκαρα όποιον έφερνε αντιρρήσεις σε όσα έγραφα.

Αρκεί, όμως, να το δηλώσω ευθαρσώς, και να μην ψαρεύω στα θολά νερά των δύστυχων 290.000 προϋπαρχόντων followers μου (από την "με-ράσα" εποχή), που με βρίσκουν σούπερ-γουάου και νομίζουν ότι είμαι ακόμα λίγο "πάτερ" που ενδιαφέρομαι αποκλειστικά και μόνο για την καλή ψυχολογική τους υγεία, όπως τότε που είχα τα ράσα. 

Θα έπρεπε να πω ειλικρινά ότι, στη Σελίδα μου αυτή, σκοπός είναι να προωθούνται ιδέες (και, ενδεχομένως, εμπορικά προϊόντα) του ιδιοκτήτη της, και ότι οι διαφωνούντες διαγράφονται. Να μη μπερδεύω τα αγαθά αγοράκια και κοριτσάκια που με είχαν κάνει follow (από την πρότερη "με-ράσα" εποχή) και ψάχνουν απεγνωσμένα την Αλήθεια, ακολουθώντας τυφλά ένα άτομο που μιλάει ωραία πουλώντας βιβλία και ομιλίες, προκειμένου να πιαστούν από πάνω του. (76 Σχόλια)

Επιμέλεια-Προσαρμογή: by Αέναη επΑνάσταση

Σχόλια στο προφίλ του Facebook Σοφία Ντρέκου 25 Αυγ 2020

Σχόλια στο Ομάδα του Facebook «Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία, Πολιτισμός» (εδώ) και (εδώ) στην Ομάδα «Αέναη επΑνάσταση» (εδώ)

Σχόλια στην Σελίδα Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou του Facebook (εδώ)

Διαβάστε αμέσως παρακάτω τα 20 και άνω σχόλια ΕΔΩ

Σχόλια στο προφίλ του ιδίου κ. Ανδρέα Κονάνου ΕΔΩ

Andreas Konanos 21 Αυγούστου 2023: Φτου, ξελευτερία

Με ένα βίντεο με τίτλο «Φτου, ξελευτερία», ο πρώην

ιερέας Ανδρέας Κονάνος βρήκε το θάρρος να

«βγει από την ντουλάπα» και να μοιραστεί με τους

διαδικτυακούς του φίλους πως είναι ομοφυλόφιλος.

Είναι απλό, κι ας φαίνεται πολύπλοκο.
Είναι ανθρώπινο, κι ας το βαφτίζουν τερατώδες.
Είναι η αλήθεια πολλών ανθρώπων στον πλανήτη μας,
κι ας το ονομάζουν κάποιοι άλλοι «ανωμαλία».
Είναι αυτό που είναι!

Δηλαδή, μια πραγματικότητα που ισχύει.
Κι ας λέει ο καθένας την ψαγμένη ή φανατική γνώμη του.
Η ζωή δεν μπαίνει σε καλούπια και κουτάκια,
όσο κι αν αυτό επιτρέπει ένα «αξιοπρεπές» βόλεμα
γλιτώνοντάς μας από το άγχος τής ύπαρξης και
τα τολμηρά ρίσκα που καλούν σε αλλαγή και
πραγματική «μετάνοια»= αλλαγή μυαλού.
Η ζωή είναι μυστηριώδης, απρόβλεπτη και
πανέμορφη στην απέραντη ποικιλία και διαφορετικότητά της,
χωρίς να μας ρωτά αν συμφωνούμε με τα «τρελά» σχέδιά της.
Όλα καλούν σ’ έναν αγώνα για εξέλιξη και ωριμότητα,
για αποδοχή κι ενότητα.
Σίγουρα όλοι χωράμε σ’ αυτή τη γη.
Κάτω απ’ το φλοιό της, το μόνο βέβαιο.
Μακάρι και στην επιφάνειά της η συμβίωσή μας
να διαπνέεται από αγάπη, σεβασμό και αρμονία!
Συμφέρει όλους μας!
Είμαι ευγνώμων που ήρθε η ώρα
να κάνω αυτό το βίντεο, αποκαλύπτοντας
- με όσο περισσότερη ειλικρίνεια μπορώ -
την προσωπική μου αλήθεια!

Και είναι συγκινητικό, που,
και μετά την αποκάλυψη αυτή,
υπάρχουν γύρω μου ακόμα τόσοι
υπέροχοι άνθρωποι, όπως εσύ,
που συνεχίζουν να μ’ αγαπούν και να ‘ναι στη ζωή μου!
Αυτή η γνήσια ψυχική σύνδεση και ατόφια φιλία είναι
απ’ τα πιο ωραία που μπορούμε να ζήσουμε σ’ αυτή τη γη.
Σε α υ τ ο ύ ς τους ανθρώπους απευθύνομαι και
τους ευχαριστώ μ’ όλη μου την καρδιά.
Οι άλλοι - εξίσου υπέροχοι άνθρωποι κι αυτοί-
έχουν τους δικούς τους λόγους να δυσκολεύονται.
Τους κατανοώ και τους σέβομαι.
Αλλά ας μη φοβούνται! Δεν κινδυνεύουν!
Η ζωή είναι μικρή, λίγες δεκαετίες ακόμα.
Ας προχωρήσει ο καθένας τον δρόμο του,
κοιτάζοντας τον εαυτό του,
εστιάζοντας σ’ αυτά που αγαπά και
κάνοντας παρέα μ’ όσους κολλά και νιώθει άνετα.
Αυτό κάνω κι εγώ τα τελευταία χρόνια. 

Μ’ αυτό το βίντεο, ξέρω, το τερμάτισα!
Μα γι’ αυτό είναι και «τέρμα ωραίο» και
τέρμα αληθινό όλο αυτό που βγαίνει μεταξύ μας,
σαν καταστάλαγμα, στο τέλος.
Όλη αυτή η Αγάπη, το Φως και η Σύνδεση.
Είναι τόσο υπέροχο να αγαπάς
την αλήθεια τού όποιου φίλου σου,
κι όχι μονάχα τη βιτρίνα, το προφίλ και
τα διάφορα καμουφλάζ που χρησιμοποιεί
λόγω φόβου, ντροπής και για λόγους
κοινωνικής «επιβίωσης».
Αυτή η αλήθεια είναι ό, τι πιο απελευθερωτικό,
θεραπευτικό και ζωογόνο!
Είναι αυτό που αξίζω κι εγώ,
αλλά και εσύ, και όλοι μας!
Είναι, μπορώ να πω,
ο προορισμός και η αποστολή μας!
Τα υπόλοιπα, τα εξηγώ αναλυτικά στο βίντεο.
Σε ευχαριστώ!

Ανδρέας Κονάνος 

facebook/AndreasKonanos

1:00:13