Επιμέλεια, έρευνα Σοφία Ντρέκου,
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Ο μυστικός άγγελος
δεν είχε φτερά
για να είναι πιο κοντά
που καταπατά η κοινωνία
και για να μην φοβούνται
το τέρας των ουρανών.
Τους διάβαζε σαν τα βιβλία
κι ήξερε πού να βάλει
το κρυφό σελιδοδείκτη
για να μην ξεχάσουν
μερικές σελίδες
της πονεμένης τους ζωής
όπου δεν πεθαίνει το φως.
Δεν ήθελες πληγές, μόνο χάδια
δεν ήθελες λόγια, μόνο φιλιά
κι ο γαλάζιος ήλιος άρχισε
να στάζει μέσα σου για να δεις
το δώρο της ζωής και τη στιγμή.
Δεν ήθελε τίποτα άλλο
κι ο άνθρωπος
έγινε ο άγγελος χωρίς φτερά.
Ο Άγγελος που δεν είχε φτερά
Έμοιαζε με άνθρωπο. Δεν ήταν όμως. Έμοιαζε με όλους μα κανείς δεν του έμοιαζε. Δεν ήξερε τι σημαίνει ζωή και συνεπώς δεν ζούσε. Αργοπέθαινε.
Στον ηλεκτρικό κοίταζε τους επιβάτες με έναν παράξενο τρόπο. Έψαχνε ανθρώπους.
Ήταν σαν να διάβαζε ένα μεγάλο βιβλίο ψάχνοντας σπάνιες λέξεις. Κάθε στάση ήταν ένα κεφάλαιο. Έβγαιναν λέξεις. Έμπαιναν λέξεις. Στο τέλος πάντα τα ίδια.
Εκείνη τη μέρα όμως στη στάση του Μοναστηρακίου άνοιξε ένα καινούργιο κεφάλαιο. Στην αρχή δεν το πρόσεξε. Χρειάστηκαν πολλά άτομα για να τον αντιληφθεί. Ήταν καθισμένος, το κεφάλι του ακουμπισμένο πάνω στο παράθυρο.
Ήταν μέσα μα κοίταζε έξω. Αυτό νόμιζε. Όμως όταν αντίκρισε την αντανάκλαση του βλέμματός του κατάλαβε το λάθος του.
Τον έβλεπε που αργοπέθαινε μέσα στο πλήθος και θέλησε να του πει ότι δεν ήταν μόνος κι ότι αυτή ήταν η ζωή. Τον λυπήθηκε όμως και απλώς τον κοίταξε. Δεν ήταν γέρος, ούτε νέος. Ήταν μικρός και μεγάλος. Ένα μικρό κορμί με μια μεγάλη ψυχή. Και δεν ήταν πια παρά μια ψυχούλα. Ένιωθε άβολα κι εκείνος του χαμογέλασε μέσα στο τζάμι.
Ήταν σαν να διάβαζε ένα μεγάλο βιβλίο ψάχνοντας σπάνιες λέξεις. Κάθε στάση ήταν ένα κεφάλαιο. Έβγαιναν λέξεις. Έμπαιναν λέξεις. Στο τέλος πάντα τα ίδια.
Εκείνη τη μέρα όμως στη στάση του Μοναστηρακίου άνοιξε ένα καινούργιο κεφάλαιο. Στην αρχή δεν το πρόσεξε. Χρειάστηκαν πολλά άτομα για να τον αντιληφθεί. Ήταν καθισμένος, το κεφάλι του ακουμπισμένο πάνω στο παράθυρο.
Ήταν μέσα μα κοίταζε έξω. Αυτό νόμιζε. Όμως όταν αντίκρισε την αντανάκλαση του βλέμματός του κατάλαβε το λάθος του.
Τον έβλεπε που αργοπέθαινε μέσα στο πλήθος και θέλησε να του πει ότι δεν ήταν μόνος κι ότι αυτή ήταν η ζωή. Τον λυπήθηκε όμως και απλώς τον κοίταξε. Δεν ήταν γέρος, ούτε νέος. Ήταν μικρός και μεγάλος. Ένα μικρό κορμί με μια μεγάλη ψυχή. Και δεν ήταν πια παρά μια ψυχούλα. Ένιωθε άβολα κι εκείνος του χαμογέλασε μέσα στο τζάμι.
Ήταν το πρώτο χαμόγελο. Έβλεπε χιλιάδες χείλη όμως κανένα δεν του χαμογελούσε.
Αυτό ήταν το πρώτο, μπορεί και το τελευταίο. Θέλησε να του μιλήσει μα δεν τόλμησε. Δεν ήξερε τι να του πει.
Άκουγε τη μοναξιά της ψυχής του και της απαντούσε με τη σιωπή του. Στην Ομόνοια, το διπλανό κάθισμα έμεινε άδειο.
Τον έβλεπε δίπλα σ' αυτήν τη μικρή κενή κλίνη και θυμήθηκε τον άγνωστο στρατιώτη. Δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα άλλο. Στο τέλος αποφάσισε να γεμίσει το κενό της θέσης με το κενό της ζωής του.
Όταν κάθισε δίπλα του, ο ώμος του ακούμπησε το δικό του και πόνεσε. Οι πληγές του δεν είχαν κλείσει ακόμα όμως δεν είπε τίποτα ή μάλλον του ξέφυγε ένα δεν πειράζει ως απάντηση στο συγγνώμη.
Άθελα του χτύπησε τον ώμο του. Πραγματικά δεν το ήθελε αλλά ήθελε τόσο πολύ να καθίσει δίπλα που δεν υπολόγισε την κίνησή του. Άπονη ζωή.- Πού μένετε;
- Έμενα στον Παράδεισο...
- Και τώρα μετακομίσατε στο κέντρο;
- Ήταν μακριά...
- Εδώ όλα είναι κοντά.
- Ναι, όλα.
- Όμως νιώθω μόνος.
- Τώρα θα κατεβούμε μαζί.
Άπλωσε το χέρι του.
Ήταν η πρώτη φορά που αγκάλιαζε άνθρωπο.
Δεν τον εμπόδιζαν πια τα φτερά του.
Δείτε το κείμενο σε μια συγκλονιστική
αφήγηση από την κα Σοφία Σανούση.
O μόνος αρχάγγελος
που είναι όμοιος του Θεού
μας προστατεύει από την αρχή
για όλες τις στιγμές
που είναι δύσκολες
όταν νιώθουμε μόνοι
κι αν κρατά σπαθί
δεν ξεχνά τα φτερά
που καθορίζουν
τις μάχες της θρησκείας
όταν υπάρχει κίνδυνος
γιατί άλλοι χάνουν
τις αξίες του θεού
και την Ανθρωπότητας.
– Γιατί το λες αυτό;
– Διότι είναι η αλήθεια.
– Φοβούνται οι άγγελοι;
– Και βέβαια.
– Μα τι πράγμα;
– Να μην πληγώσουν τους ανθρώπους.
– Μα πώς;
– Με τα φτερά τους!
– Γι’ αυτό μερικοί τα κρύβουν.
– Και άλλοι τα κόβουν.
– Πώς είναι δυνατόν;
– Όταν αγαπάς τους άλλους,
μπορείς να κάνεις και το αδιανόητο.
– Δεν το είχα σκεφτεί.
– Τώρα φαντάσου το.
– Τι πράγμα;
– Έναν άγγελο δίχως φτερά.
– Δεν μπορώ.
– Με τι θα έμοιαζε;
– Με ανθρώπους βέβαια.
– Αλλά κανένας δεν θα του έμοιαζε.
– Ναι, όντως.
– Υπάρχει όμως και κάτι άλλο.
– Τι;
– Αυτός δεν θα πληγώσει ποτέ άλλους ανθρώπους.
– Έτσι δεν είναι και οι Δίκαιοι;
– Δεν το είχα σκεφτεί.
– Τώρα φαντάσου το.
– Τι πράγμα;
– Έναν άγγελο δίχως φτερά.
– Δεν μπορώ.
– Με τι θα έμοιαζε;
– Με ανθρώπους βέβαια.
– Αλλά κανένας δεν θα του έμοιαζε.
– Ναι, όντως.
– Υπάρχει όμως και κάτι άλλο.
– Τι;
– Αυτός δεν θα πληγώσει ποτέ άλλους ανθρώπους.
– Έτσι δεν είναι και οι Δίκαιοι;
Οι άγγελοι φύλακες, μάς οδήγησαν στο πάρκο της άκρης του ωκεανού ο ένας με τα πόδια
ο άλλος με την επιστροφή για να δούμε από κοντά το θέαμα της φύσης αλλά και το μνημείο του ανθρώπου που έσωζε ζωές με το χαμόγελό του γιατί ήξερε πόσο σημαντικό είναι για τον άλλο που θεωρεί ότι δεν έχει πια να περιμένει τίποτα ενώ η συνανθρωπιά αλλάζει τα πάντα πριν λήξει ο αγώνας.
Ο Νίκος Λυγερός γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο.
Είναι Έλληνας μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής,
Διαβάστε την συνέχεια του βιογραφικού »
Διαβάστε την συνέχεια του βιογραφικού »
by Sophia-Ntrekou.gr με αποσπάσματα:
• 6630 - Ο μυστικός άγγελος - Ν. Λυγερός June 10, 2012
• Ο Άγγελος που δεν είχε φτερά Ν. Λυγερός: January 1, 2005
Post Category: CDROM & Media. Contact: Contact Form
• 1059 - Ο άγγελος που δεν είχε φτερά. Ν. Λυγερός April 6, 2012
• 11738 - O μόνος αρχάγγελος - Ν. Λυγερός November 22, 2014
• 3368 - Ο γαλάζιος ήλιος - N. Lygeros May 17, 2012
• 10579 - Ο φόβος των αγγέλων Ν. Λυγερός :November 8, 2012
• 10579 - Ο φόβος των αγγέλων Ν. Λυγερός: November 8, 2012
Αναδημοσίευση από Ν. Λυγερός λόγοι σοφίας
by Αέναη επΑνάσταση
Περισσότερα θέματα ► Νίκος Λυγερός
Βίντεο 3 Νοε 2014 «Φύλακας Άγγελος ♪ Active Member»
χρωστάμε λύπες και χαρές σ' ένα φύλακα άγγελο αλήτη...
FaceBook Νίκος Λυγερός, N. Lygeros group by S. Drekou 7 Νοεμβρίου 2014 ΚΑΙ Aggelos Aslanidis: Οι άγγελοι δεν είναι ιστορικά πρόσωπα, είναι δημιουργήματα της σκέψης μας και του παραλληλισμού που κάνουμε, του Θεϊκού με του επίγειου! Γι' αυτό τους θέλουμε με πύρινες ρομφαίες να μας προστατεύουν! Είναι ένας ομοιόθετος λόγος των Αρχαίων Θεϊκών οντοτήτων που αναφέρονται στον Όμηρο όπου παρεμβαίνουν στις σκέψεις των Ηρώων για να τους εμψυχώσουν ή τους επικαλούνται οι στρατηλάτες να εμψυχώσουν το στράτευμα όπως ο Κολοκοτρώνης έλεγε ''Ο ΘΕΟΣ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ''. Ο Αγαμέμνονας θα έλεγε ήλθε ο Δίας και μου είπε ότι η σημερινή μάχη είναι δική σας!! και χανόντουσαν άντρες, άλογα για να κερδίσουν την μάχη οι Αχαιοί! 8 Νοεμβρίου 2016 στις 7:23 π.μ. Το Στέκι της Δεξαμενής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου